کشورهای در حال توسعه توانایی زیادی برای سرمایه گذاری بر روی تحقیق و توسعه (R&D) ندارند، بنابراین دانش سرریز جهانی، جایگزین مناسبی برای R&D داخلی مطرح می شود. در این مطالعه با استفاده از داده های تابلویی کارگاه های صنعتی ده نفر کارکن و بیشتر ایران طی دوره1374-1385 ، اثرات R&D داخلی و واردات کالاهای سرمایه ای - واسطه ای (به عنوان تقریب واردات تکنولوژی) بر ارزش افزوده این صنایع مورد بررسی قرار گرفته است. بر اساس نتایج تحقیق، هر دوی متغیر مخارج R&D داخلی و واردات تکنولوژی، تاثیر مثبت و معنی دار بر ارزش افزوده داشته اند. همچنین نتایج نشان می دهند که تاثیر واردات کالاهای سرمایه ای - واسطه ای بیشتر از مخارج R&D داخلی بوده است، لذا توصیه های این تحقیق حمایت بیشتر دولت از فعالیت های R&D داخلی، برقراری تعامل پویا با اقتصاد جهانی و اتخاذ سیاست های مناسب در جهت کاهش و رفع تحریم های اعمال شده بر علیه ایران می باشد.