ساختار پلی کاپرولاکتون به دلیل دارا بودن گروه های قطبی، توانایی بیشتری در پذیرش نرم کننده های نیترات استر دارد و از این نظر بایندر بسیار مطلوبی است. پلی گلیسیدیل نیترات نیز به علت دارا بودن گروه ONO2 پلیمری پرانرژی بوده ولی خواص مکانیکی مطلوبی ندارد. با سنتز کوپلیمر تری بلاک PCL-PGN-PCL می توان از خواص مکانیکی مطلوب پلی کاپرولاکتون و خواص پرانرژی پلی گلیسیدیل نیترات در کنار هم بهره برد. در این پژوهش برای اولین بار کوپلیمر تری بلاک PCL-PGN-PCL سنتز شد. در مسیر سنتز ابتدا گلیسیدیل نیترات با استفاده از اپی کلروهیدرین با راندمان 60% سنتز شد. سپس با استفاده از گلیسیدیل نیترات سنتز شده پلی گلیسیدیل نیترات با راندمان 70% سنتز شد. کوپلیمر تری بلاک پرانرژی جدید با استفاده از پلی گلیسیدیل نیترات (PGN) به عنوان ماکرو آغازگر و روش پلیمری شدن کاتیونی حلقه گشا با استفاده از مونومر کاپرولاکتون در حضور دی بوتیل تین دی لورات به عنوان کاتالیزگر سنتز شد. رفتار حرارتی پلیمر با روش DSC بررسی شد و Tg مربوط به کوپلیمر -45.2oC اندازه گیری شده که نشانگر Tg مناسب برای بایندر است. تشکیل کوپلیمر تری بلاک PCL-PGN-PCL با استفاده از 1HNMR, 13CNMR, IR تایید شد. روش سنتز کوپلیمر تری بلاک PCL-PGN-PCL بهینه سازی شد. دمای 115oC و زمان 19 ساعت و مقدار کاتالیزگر یک درصد نسبت به 1 گرم آغازگر با استفاده از حلال تولوئن و افزایش تدریجی مونومر به عنوان روش سنتز بهینه در نظر گرفته شد. راندمان به دست آمده در این شرایط 81% بود.