مجله علمی پزشکی جندی شاپور
سال:1390 | دوره:10 | شماره:1 (مسلسل 70) |تعداد مقالات:16

زمینه و هدف: اندازه گیری بیشترین ظرفیت هوازی (VO2-max) در ایجاد تناسب فیزیولوژیک بین کارگر و کار اهمیت دارد. این مطالعه با هدف برآورد ظرفیت هوازی و تعیین عوامل دموگرافیک موثر بر آن در کارگران انجام شده است.روش بررسی: در این مطالعه مقطعی، 184 نفر از کارگران مرد بخش صنعت شهرستان سپیدان- استان فارس که به روش تصادفی ساده انتخاب شدند شرکت نمودند. از پرسشنامه متشکل از دو بخش به عنوان ابزار گردآوری داده ها استفاده شد. بخش اول مربوط به ویژگی های دموگرافیک بود که به روش مصاحبه تکمیل می شد. در بخش دوم پرسشنامه پارامترهای قد، وزن،BMI و تعداد ضربان قلب درج می گردید. اندازه گیری VO2-max با روش Tuxworth & Shahnavaz انجام گرفت. بررسی ارتباط بین متغیرهای دموگرافیک با VO2-max با روش تحلیل رگرسیون و مقایسه میانگین VO2-max در گروه های دوتایی با آزمون t-test صورت گرفت.یافته ها: ظرفیت هوازی در کارگران 2.66±0.35 لیتر در دقیقه برآورد شد. نتایج نشان داد که ظرفیت هوازی با سن کارگران دارای ارتباط معنی دار نمی باشد، اما بین ظرفیت هوازی و وزن، قد و BMI ارتباط معنی داری مشاهده شد. همچنین آزمون های آماری نشان داد که بین VO2-max و سیگار کشیدن ارتباط معنی داری وجود دارد (P<0.05). میانگین ظرفیت هوازی در افراد ورزشکار بیش از میانگین آن در افراد غیر ورزشکار بدست آمد (P=0.019). نوبت کاری، رضایت شغلی و احساس خستگی ارتباطی با ظرفیت هوازی در جامعه مورد مطالعه نداشتند.نتیجه گیری: وزن، قد، BMI، ورزش کردن و سیگار کشیدن از عوامل موثر بر ظرفیت هوازی کارگران می باشد.

زمینه و هدف: اطلاع از شیوع ناهنجاری های مادرزادی مفاصل مهم است از این نظر که در صورت عدم تشخیص و درمان ممکن است به ناتوانی منجر شود. با توجه به اینکه آمار کلی از ناهنجاری های سیستم عضلاتی و استخوانی در شهر اهواز در دست نیست تصمیم گرفته شد که شیوع ناهنجاری های اندام فوقانی و تختانی در نوزادان متولد شده در اهواز را مورد بررسی و مطالعه قرار دهیم.روش بررسی: مطالعه بصورت آینده نگر به مدت یکسال از اول آذرماه 1385 تا اول آذرماه 1386 انجام گرفت. با همکاری گروه اطفال کلیه نوزادانی که سن حاملگی 28 تا 42 هفته داشته و زنده متولد شده بودند، از نظر وجود ناهنجاری های مادرزادی اندام فوقانی و تحتانی یا هر دو مورد معاینه و بررسی قرار گرفتند. نتایج بدست آمده با استفاده از نرم افزارآماری SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.یافته ها: تعداد کل نوزادان که به روش واژینال یا سزارین متولد شده بودند 5087 نفر بود. سی نفر از آنها (5.89 نفر در هزار) دچار ناهنجاری های اندام فوقانی و تحتانی بودند. از این تعداد 12 نفر(7 پسر و 5 دختر) مبتلا به کلاب فوت و ده نفر (8 دختر و 2 پسر) دچار دیسپلاژی هیپ و سه نفر (2 پسر و یک دختر) پلی داکتیلی در دست و 2 دختر دچار متاتارسوس آدوکتوس و یک دختر پلی داکتیلی هر دو دست و پا، یک پسر سینداکتیلی انگشتان دست ویک پسر هم ورتیکال تیلوس داشت.نتیجه گیری: با توجه به اینکه امکان ناهنجاری مادرزادی در نوزادان متولد شده، وجود دارد، معاینه مکرر و دقیق نوزادان جهت تشخیص ناهنجاری های مادرزادی اندام ها خصوصا آنهایی که به دیسپلاژی هیپ و کلاب فوت گرفتارند و والدین آنها از ابتلا نوزادشان اطلاعی ندارند ضروری می باشد.

زمینه و هدف: بررسی ها حاکی از افزایش شیوع هشدار دهنده چاقی در جهان است. هدف از این مطالعه، بررسی رابطه شیوع چاقی با شاخص های دموگرافیک در افراد بِیشتر از 18 سال مراجعه کننده به کلینیک جهاد دانشگاهی خوزستان می باشد.روش بررسی: در این مطالعه 252 نفر از افراد مراجعه کننده به کلینیک در نیمه اول سال 1388 شامل 68 نفر مرد (26.9 درصد) و 184 نفر زن (73.1 درصد) با میانگین سنی 33.43±13.56 سال انتخاب و معیارهای تن سنجی (قد و وزن) طبق پروتکل استاندارد اندازه گیری و نمایه توده بدنی(BMI) محاسبه شد. اضافه وزن و چاقی به ترتیب به صورت 25-29.9 BMI و ≥30 تعریف شد. سن افراد به سه رده ی 18 تا30 سال، 50-31 سال و 80-51 سال طبقه بندی شد. داده های حاصل با استفاده از آمار توصیفی، آزمون t و مجذور کای بوسیله نرم افزار اماری SPSS ویرایش 17 تحلیل شدند.یافته ها: شیوع اضافه وزن و چاقی به ترتیب 30.7 و 33.6 درصد (32.6 و 34.9 درصد زنان، 16.7 و 17.9 درصد مردان) بود. میانگین BMI زنان به طور معنی داری بیشتر از مردان بود (P=0.0001) 57.9 .درصد زنان و 25 درصد مردان بیشتر از 50 سال چاق بودند. شیوع اضافه وزن و چاقی در مجردها به ترتیب 22.6 و 14.5درصد و در متاهل ها 32.4 و 36.5 درصد بود.نتیجه گیری: سن بیشتر از 51 سال در زنان و 50-31 سال در مردان، سن خطر اضافه وزن و چاقی در این دو جنس است. شیوع اضافه وزن و چاقی در متاهل ها بیشتر از مجردها می باشد.

زمینه و هدف: تومورهای گوش خارجی و میانی نادر هستند و با علایم غیر اختصاصی بروز می کنند. لذا غالبا مورد غفلت واقع شده و در زمان تشخیص در مراحل پیش رفته بوده و پیش اگهی خوبی ندارند. هدف از مطالعه حاضر، تعیین توزیع فراوانی و مقایسه بدخیمی های گوش میانی و خارجی از نظر فاکتورهای دموگرافیک و شیوه درمان است.روش بررسی: مطالعه حاضر از نوع مقطعی و توصیفی- تحلیلی است. جامعه آماری شامل کلیه بیماران مبتلا به اسکواموس سل (BCC) و بازال سل کارسینوم (BCC) گوش خارجی و میانی است که طی سال های 1388-1374 به بخش گوش و حلق و بینی بیمارستان قائم (عج) مشهد مراجعه کرده و با تشخیص پاتولوژی تحت درمان قرار گرفته بودند. تعداد بیماران مورد مطالعه 63 نفر بودند و از نظر فاکتورهای مختلف بررسی شدند و حداقل 2 ماه تا حداکثر 2 سال پیگیری شدند.یافته ها: بیماران مورد مطالعه دو گروه کلی با درگیری گوش خارجی با دو نوع بدخیمی بودند (46.81 درصد) SCC و (53.19 درصد) BCC که در کل 47 بیمار را شامل شدند. گروه دیگر، بیماران با درگیری گوش میانی بودند با مجموع 16 بیمار که 93.75 درصد SCC و 6.25 درصد BCC بودند.نتیحه گیری: در مجموع پیش اگهی 2 ساله بیماران در گوش خارجی خیلی بهتر از گوش میانی بود به طوری که در گوش خارجی میزان عود، 13درصد و در گوش میانی 50 درصد بود. اساس درمان در این بدخیمی ها برداشتن کامل جراحی است.

زمینه و هدف: اختلال بیش فعالی - کم توجهی یکی از شایع ترین اختلالات روانپزشکی کودکان است. نظر به اهمیت درمان این اختلال، مطالعه حاضر با هدف بررسی اثر درمان ترکیبی پروپرانولول و متیل فنیدیت در درمان این اختلال و کاهش عوارض متیل فنیدیت انجام شد.روش بررسی: این یک مطالعه کارآزمایی بالینی دو سو کور است که ترکیب متیل فنیدیت و پروپرانولول را باترکیب متیل فنیدیت و دارونما مقایسه می کند. سی کودک مبتلابه اختلال بیش فعالی- کم توجهی با استفاده از مقیاس درجه بندی کانر (آزمون والدین) و مصاحبه بالینی بر اساس متن بازنگری شده چهارمین راهنمای تشخیصی آماری بیماری های روانی و فهرست عوارض داروهای محرک و پروپرانولول به مدت چهار هفته مورد ارزیابی قرار گرفتند.یافته ها: پاسخ به درمان در گروه مورد به طور معنی داری بیشتر از گروه شاهد بود. این درمان ترکیبی روی علایم بیش فعالی و تکانشگری بیشتراز بی توجهی تاثیر داشت. بی اشتهایی شایع ترین عارضه بود. در گروه مورد، درد شکم، سردرد، بی خوابی و تهوع شیوع کمتری داشت و متوسط افزایش فشار خون سیستولی و ضربان قلب کمتر بود.نتیجه گیری: احتمالا ترکیب پروپرانولول و متیل فنیدیت نسبت به متیل فنیدیت به تنهایی در درمان اختلال بیش فعالی-کم توجهی موثرتر است و برخی عوارض متیل فنیدیت را نیز کاهش می دهد.

زمینه و هدف: کودکان مبتلا به فلج مغزی دارای یکسری مشکلات همراه هستند که این مشکلات می توانند نسبت به خود فلج مغزی اثر بیشتری روی کودک و خانواده اش داشته باشند. این مطالعه به منظور بررسی شیوع 6 مشکل همراه شایع در کودکان فلج مغزی و تعیین ارتباط آنها با نوع و سطح عملکرد حرکتی صورت گرفت.روش بررسی: در این مطالعه 120 کودک 2 تا 14 ساله از 4 مرکز توانبخشی شهر تهران انتخاب شدند. پس از کسب رضایت از والدین کودک، تاریخچه پزشکی کودک گرفته شد و مشکلات همراه استخراج گردیدند. سطح عملکرد حرکتی درشت و همچنین نوع فلج مغزی مشخص گردید. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS ویرایش 16 و آزمون های کولموگروف اسمیرونوف و ضریب همبستگی اسپیرمن مورد تحلیل قرار گرفتند.یافته ها: مشکلات گفتاری بیشترین و مشکلات شنوایی کمترین میزان را به خود اختصاص دادند. نوع فلج مغزی با مشکلات ذهنی، گفتاری و غذا خوردن و همچنین تعدد مشکلات همراه ارتباط معنی داری داشت (P<0.05) .بین سطح عملکرد حرکتی با مشکلات ذهنی، گفتاری، غذا خوردن، تشنج و تعدد مشکلات همراه ارتباط معنی دار وجود داشت (P<0.05).نتیجه گیری: با توجه به شیوع زیاد مشکلات همراه در کودکان فلج مغزی به خصوص موارد با درگیری حرکتی شدید تر، تشخیص و درمان به موقع این اختلالات می تواند نقش به سزایی در ارتقای کیفیت زندگی این کودکان و همچنین خانواده آنها داشته باشد.

زمینه و هدف: در سال های اخیر نگرانی های پیشرونده ای مبنی بر کاهش سلامت تولیدمثلی مردان تحت تاثیر عوامل مختلف وجود دارد. از این رو، مطالعه حاضر در نظر دارد تا اثرات مصرف کافیین طی دوره بارداری را بر روند تکامل ساختار هیستومورفومتریک بیضه نوزادان موش های صحرایی مورد مطالعه قرار دهد.روش بررسی: موش های صحرایی گروه های آزمون در معرض مقادیر کم و زیاد کافیین (26 و 45 میلی گرم بر کیلوگرم) طی دوره بارداری قرار گرفتند. سپس در هر یک ازنوزادان نر در سنین 1، 30، 60 و 90 روزگی پس از تولد، ضمن اندازه گیری وزن بدن و آنالیز تستوسترون سرم، بیضه آنها بعد از توزین در محلول بوئن تثبیت شد. بدنبال آماده سازی مقاطع بافتی و تهیه برش های 5 تا 6 میکرومتری، در مراحل مختلف پس از تولد، حجم بیضه با روش کاوالیه برآورد و ساختار کمی لوله های منی ساز آنالیز گردید.یافته ها: نتایج مطالعه حاکی از کاهش معنی دار (P<0.05) وزن نوزادان، وزن و حجم بیضه در گروه دوز زیاد بود. افزایش پراکنش سلول های اسپرماتوژنیک در لوله های منی ساز، کاهش ارتفاع اپی تلیوم زایا، کاهش تعداد لایه های سلولی سلول های اسپرماتوژنیک و وجود فضاهای خالی به شکل واکوئل در لوله های منی ساز در گروه های در معرض مشاهده گردید. قطر لوله های منی ساز در سنین 60 و 90 روزگی در گروه دوز زیاد بطور معنی داری (P<0.05) کاهش نشان داد. هورمون تستوسترون در سنین 60 و 90 روزگی در گروه دوز زیاد بطور معنی داری (P<0.05) کاهش یافت.نتیجه گیری: این مطالعه نشان می دهد مصرف کافیین طی دوره بارداری می تواند موجب کاهش پارامترهای بیضوی نوزادان نر موش های صحرایی طی روند تکامل پس از تولد گردد.

زمینه و هدف: دیسمنوره یکی از بیماری های شایع زنان و از علل اصلی مراجعه به کلینیک های زنان است و درمان اصلی آن استفاده از داروهای ضد التهابی غیر استروییدی می باشد. بعلت عوارض شناخته شده داروهای شیمیایی و سابقه مصرف رازیانه در طب سنتی بعنوان یک گیاه آرام بخش و ضد اسپاسم، هدف این مطالعه تعیین تاثیر رازیانه بر دیسمنوره اولیه بود.روش بررسی: در این کار آزمایی بالینی یک سوکور تعداد 60 نفر از دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد با دیسمنوره اولیه، بطور تصادفی در دو گروه دریافت کننده رازیانه و دارو نما قرار گرفتند. جهت گرد آوری اطلاعات از فرم ثبت اطلاعات و ابزار سنجش شدت درد استفاده گردید. در پایان سیکل اول و دوم پس از درمان، شدت درد در دو گروه تعیین و با شرایط قبل از مداخله مقایسه شد. جهت تجزیه و تحلیل اطلاعات از نرم افزار SPSS و آزمون های تی، مجذورکای و آزمون زوجی من ویتنی استفاده و میزان P<0.05 معنی دار در نظر گرفته شد.یافته ها: میانگین شدت دیسمنوره در مدت دو سیکل قبل از تجویز داروها در دو گروه مشابه بود، اما در پایان سیکل اول پس از مداخله این میانگین در گروه دریافت کننده رازیانه 10.67±6.07 و در گروه دارونما 16.11±6.35 و در پایان سیکل دوم 9.29±6.18 در مقابل  15.94±7.43بود (P<0.05) و تفاوت معنی دار بود.نتیجه گیری: بنظر می رسد عصاره رازیانه می تواند باعث کاهش شدت دیسمنوره شود. انجام پژوهشی با طول مدت و تعداد نمونه بیشتر پیشنهاد می گردد.

زمینه و هدف: هیپراوریسمی اختلال متابولیکی شایعی است که در ارتباط با افزایش غیر طبیعی سطح اسیداوریک و افزایش تولید رادیکال های آزاد می باشد و یکی از عوامل خطر مهم نقرس و بیماری های ناشی از استرس اکسیداتیو به شمار می رود. با توجه به نقش آنتی اکسیدانی شناخته شده پلی فنل های غذایی در کنترل و کاهش آسیب های اکسیداتیو، این مطالعه با هدف بررسی اثر دریافت پیاز قرمز بر سطح اسیداوریک، پروفایل لیپیدی و فعالیت آنزیم پاراکسوناز سرمی در موش های صحرایی هیپراوریسمیک طراحی و اجرا شد.روش بررسی: در این مطالعه تجربی- مداخله ای 24 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار به چهار گروه سالم، هیپراوریسمیک، سالم و هیپراوریسمیک دریافت کننده پیاز تقسیم شدند. هیپراوریسمی با تزریق داخل صفاقی 250mg/kg پتاسیم اکسونات ایجاد شد. پیاز به میزان 5g/kg به روش گاواژ به حیوانات تجویز شد. مدت مداخله 2 هفته بود. در پایان، سطوح سرمی اسیداوریک، پروفایل لیپیدی و فعالیت آنزیم پاراکسوناز اندازه گیری و داده ها مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت.یافته ها: دریافت پیاز در گروه سالم تاثیر معنی داری بر سطح اسیداوریک و پرفایل لیپیدی نداشت، ولی افزایش معنی داری در فعالیت پاراکسوناز در مقایسه با گروه کنترل سالم ایجاد کرد. در گروه هیپراوریسمیک دریافت کننده مداخله، کاهش معنی داری در سطح اسیداوریک و افزایش معنی داری در فعالیت پاراکسوناز در مقایسه با گروه کنترل هیپراوریسمیک مشاهده گردید. همبستگی مثبت معنی داری بین فعالیت پاراکسوناز و غلظت HDL-C و ارتباط معکوس معنی داری (P<0.05) بین فعالیت پاراکسوناز و غلظت اسیداوریک مشاهده شد.نتیجه گیری: دریافت پیاز از طریق کاهش سطح اسیداوریک و افزایش فعالیت آنزیم آنتی اکسیدان پاراکسوناز می تواند نقش موثری در کنترل هیپراوریسمی و افزایش توان آنتی اکسیدانی بدن در موش های صحرایی هیپراوریسمیک داشته باشد.

زمینه و هدف: به دلیل حساسیت زیاد ویتامین C به گرما از آن به عنوان شاخص شدت فرآوری مواد غذایی استفاده می شود. بدین ترتیب که باقیمانده ویتامین C در ماده غذایی رابطه عکس با شدت فرآوری دارد. بدین منظور برخی سبزی های رژیم غذایی برحسب نوع، تحت فرآیندهای مختلف پخت قرار گرفتند تا میزان تاثیر روش پخت در کاهش ویتامین C در آنها تعیین گردد.روش  بررسی: در این تحقیق سیب زمینی به صورت آب پز (با پوست، بدون پوست، قاچ شده)، سرخ کردن سطحی و عمیق، پخت تحت فشار با دیگ زودپز (با پوست، بدون پوست، قاچ شده، و مایکروویو (با پوست و قاچ شده)، پیاز به صورت آب پز (کامل و قاچ شده)، و مایکروویو (کامل و قاچ شده)، و سبزی های برگی تره، برگ چغندر، جعفری، گیشنیز، شوید و مخلوط این سبزی ها بصورت آب پز و آب پز سرخ شده پخته و جهت تعیین میزان ویتامین C باقیمانده در آنها با روش رنگ سنجی به شماره 5609 موسسه استاندارد و تحقیقات صنعتی ایران مورد آزمایش قرار گرفتند و با ویتامین C موجود در مادۀ خام مقایسه گردیدند. تمام آزمایشات سه بار تکرار گردید. برای مقایسه میانگین در چند گروه  از آزمون one- way ANOVA و برای مقایسه میانگین در دو گروه (شوید و سبزی های مخلوط) از آزمون آماری Two Independent sample T – Test استفاده گردید.یافته ها: بیشترین کاهش ویتامین C در سیب زمینی و پیاز در روش آب پز، قاچ شده ( بدون پوست) و سرخ کردن سطحی و در سبزی های برگی بیشترین نقصان ویتامین C در آب پز سرخ شده مشاهده گردید. میزان کاهش ویتامین C در سیب زمینی و پیاز با استفاده از روش مایکروویو اندک و تقریبا میزان ویتامین C موجود در آنها مشابه ماده خام می باشد.نتیجه گیری: بیشترین ماندگاری ویتامین C در سیب زمینی و پیاز به ترتیب با روش های مایکروویو به صورت کامل (با پوست و قاچ نشده) به دست می آید.

زمینه و هدف: در اینله های کامپوزیتی، بیشتر پلیمریزاسیون کامپوزیت خارج از دهان بیمار اتفاق می افتد. هدف مقایسه دو روش ترمیم دندان به منظور رسیدن به حداقل ریزنشت می باشد.روش بررسی: 34 دندان پره مولر به طور تصادفی به دو گروه تقسیم شدند.در گروه ترمیم کامپوزیت مستقیم حفرات مزیواکلوزال تراشیده شدند. بعد از اچینگ و باندینگ 1 میلیمتر از کف حفره با کامپوزیتF2  و مابقی آن با کامپوزیتNulite F ترمیم شد. در گروه اینله مستقیم حفراتی با ابعاد مشابه ولی با دیواره های متباعد (6 - 5 درجه) تراشیده شدند. سپس کامپوزیت Tetric ceram مستقیما درون حفرات شکل داده شده و درمان شد. بعد از خروج اینله ها در آب جوش برای مدت 7 دقیقه قرار داده شدند. سطح داخلی اینله ها با ذرات اکسید آلومینیم هواسایی شد و توسط سمان Rely X درون حفرات چسبانده شدند. پس از ترموسایکلینگ ترمیم ها در فوشین 2 درصد قرار گرفتند. درجه ریزنشت در زیر استریومیکروسکپ با بزرگنمایی40 بررسی گردید. آنالیز داده ها به وسیله تست من ویتنی انجام شد.یافته ها: تمام نمونه ها در این مطالعه از لحاظ درجه ریز نشت در رتبه صفرو رتبه یک قرار گرفته بودند. آنالیز داده ها نشان داد که اختلاف معنی داری بین دو گروه دیده نمی شود.نتیجه گیری: به نظر می رسد که علیرغم اینکه در ترمیم های اینله مستقیم بیشتر پلیمریزاسیون در محیط خارج از دهان اتفاق می افتد ولی ریزنشت کاملا حذف نمی شود. با این وجود این نوع ترمیم از لحاظ بالینی مشابه ترمیم های مستقیم کامپوزیتی قابل قبول می باشند.

کیست درمویید بینی Nasal Dermoid Sinus Cyst (NDSC) یک اختلال ناشایع مادرزادی است که با تابلوی وسیعی از اختلالات خط وسط کرانیوفاسیال تظاهر می کند. این اختلال می تواند با سیستم عصبی مرکزی ارتباط داشته و سبب عوارض خطرناکی گردد، این مطالعه به بررسی فراوانی، نشانه ها، علایم بالینی، روش درمانی و پیامد آن می پردازد.در این مطالعه یک دختر 8 ساله با یک کیست روی بینی و سوراخ سینوس بر روی نوک بینی از 4 سال قبل از مراجعه مورد ارزیابی قرار گرفته است.