مجله علمی پزشکی جندی شاپور
سال:1383 | دوره:- | شماره:مسلسل 40 |تعداد مقالات:14

کولیک شیرخوارگی یک مشکل شایع شیرخواران است که با گریه زیاد و ناآرامی مشخص میشود. 30 درصد شیرخواران در ضمن 3 تا 4 ماه اول زندگی برای بیش از 3 ساعت در روز گریه می کنند. کولیک در شیرخواران شیر مادر خوار و شیر خشک خوار گزارش شده است. چندین فرضیه برای کولیک شیرخوارگی وجود دارد. یکی از این فرضیه ها می گوید که پروتئین های شیر گاو ممکن است مسئول ایجاد کولیک باشند.در این مطالعه، اثر حذف شیر گاو و فرآورده های آن از رژیم غذایی مادر بر علائم کولیک شیرخوارانی که فقط از شیر مادر تغذیه میکردند را مورد بررسی قرار دادیم. 50 شیر خوار با علائم کولیک برای 7 روز (مرحله پایه) و به دنبال آن 8 روز پس از حذف شیر گاو و لبنیات از رژیم غذایی مادر (مرحله مداخله) مورد ارزیابی قرار گرفتند.گریه در 48% و ناآرامی در 44% شیرخواران بهبود یافت. از این رو، حذف شیرگاو و فرآورده های آن از رژیم غذایی مادر ممکن است در نزدیک 50% شیرخواران با تغذیه انحصاری از شیر مادر یک روش موثر برای کنترل علائم کولیک باشد.

القای زایمان به منظور مادری یا جنینی یک اقدام مامایی شایع می باشد و در هر زمان که مادر وجنین از عدم ادامه حاملگی سود می برند کاربرد دارد. یک گروه مهم که از القای زایمان سود میبرند بیماران با حاملگی های گذشته از موعد می باشند. برای ختم حاملگی در این بیماران از دو روش القای زایمان یا سزارین استفاده می شود. وضعیت دهانه رحم به روشنی با موفقیت القای زایمان، طول مدت زایمان واحتمال زایمان واژینال مرتبط می باشد. لذا پزشکان یک عامل آماده کننده سرویکس را قبل از القای زایمان به کار می برند که می تواند یک عامل دارویی یا مکانیکی باشد. هدف از مطالعه بررسی نتایج القای زایمان با استفاده از آماده نمودن سرویکس توسط سوند فولی در حاملگی های پس از موعد میباشد. به همین دلیل 60 بیمار به صورت غیر احتمالی و مبتنی بر هدف یعنی بر طبق معیارهای انتخاب و حذف نمونه وارد مطالعه شدند و به دو دسته آزمون و شاهد تقسیم شدند. قبل از گذاشتن سوند فولی وضعیت آمادگی دهانه رحم براساس سیستم بی شاب بررسی شده و پس از گذاشتن سوند فولی میزان تغییر نمره بی شاب، فاصله زمانی قرار دادن سوند تا خروج خود بخودی، فاصله زمانی استفاده از اکسی توسین تا شروع انقباضات رحمی و فاز فعال زایمان، طول مدت فاز فعال و مرحله دوم زایمان، نوع زایمان و میزان موفقیت القا ارزیابی شد. مهمترین نتیجه این مطالعه این بود که استفاده از سوند فولی منجر به افزایش نمره بی شاب به طور متوسط در حد 5/3 نمره شد و میزان موفقیت کل یو زایمان واژینال به طور مشخص در مقایسه با گروه شاهد افزایش داشته است. توصیه می شود با توجه به اینکه گذاشتن سوند فولی روشی ایمن، غیر تهاجمی، قابل برگشت و کم هزینه است و نیاز به مانیتورینگ خاصی ندارد، به عنوان یک روش مطلوب جهت آماده نمودن سرویکس در بیماران با نمره بی شاب نامطلوب مورد استفاده قرار گیرد.

بروز نقض اپی تلیوم قرنیه دهنده پس از پیوند قرنیه یکی از زودرس ترین عوارض بعد از پیوند می باشد که اقدام درمانی برای تسریع ترمیم آن برای حفظ سلامت پیوند و شفاف ماندن آن اهمیت اساسی دارد. به منظور مقایسه تاثیر سه روش درمان نقص اپی تلییالی قرنیه دهنده بعد از پیوند قرنیه، مطالعه به صورت آینده نگر در 69 چشم از 69 بیمار (42 مرد و 27 زن) با متوسط سنی56.6 سال انجام گردید بیماران صرف نظر از علت پیوند و به طور تصادفی در سه گروه پچ فشاری، تار سورافی و بازگذاشتن چشم قرار گرفته واز نظر سرعت ترمیم نقص اپی تلیالی معاینه روزانه شده اند نقص اپی تلیالی با فلئورسین رنگ آمیزی شده و اندازه گیری بزرگترین وکوچکترین قطرهای آن براساس میلی متر در روز مشخص و در پرونده بیماران ثبت گردیده است. میزان کاهش قطر نقص اپی تلیالی قرنیه در گروه پچ فشاری چشم به اندازه 3.292±0.82 میلی متر در روز و در گروه تار سورافی 2.221±1.129 میلی متر در روز و در روز و در گروه بار گذاشتن چشم به اندازه 2.370±1.105 میلی متر در روز بوده است.مقایسه بین گروه پچ فشاری چشم با هر دو گروه تار سورافی و باز گذاشتن چشم، نشاندهنده سرعت بیشتر ترمیم نقص اپی تلیالی قرنیه درگروه پچ فشاری چشم می باشد (p<0.01). ولی در مقایسه بین دو گروه تار سورافی و باز گذاشتن چشم تفاوت معنی داری نیست (p>0.1).

پرفشاری خون شایعترین بیماری ارجاع دهنده بیماران به مطب پزشک است و 4/1 کل مردم پرفشاری خون را در طول زندگی تجربه میکنند. در جریان تشخیص و درمان فشار خون، اثر پرفشاری وایت کت (روپوش سفید) یکی از معضلات پزشکی محسوب می گردد، که در اثر اضطراب بیمار از حضور در محیط پزشکی حاصل می گردد و می تواند سبب تشخیص اشتباه فشار خون و یا تغییرات درمانی غیر لازم گردد. این اثر در جوامع مختلف با توجه به وضعیت اجتماعی و فرهنگی و آشنایی افراد با محیط پزشکی درصد متفاوتی دارد. برای رفع این معضل دور راه استفاده اندازه گیری 24 ساعته فشار خون و یا اندازه گیری فشار خون در منزل پیشنهاد شده است. با توجه به عدم مطالعه منتشر شده در این زمینه در جامعه ایرانی بر آن شدیم تا این اثر را مورد مطالعه قرار دهیم. در این مطالعه شبه تجربی تعاد 100 بیمار واجد شرایط تحقیق (29 مرد و 71 زن) در سنین 32 تا 81 ساله که در مراجعه به درمانگاه دانشگاهی دارای فشار خون بالا بودند مورد مطالعه قرار گرفتند. 15% بیماران بدون سابقه قبلی فشار خون و 85% دارای سابقه قبلی و تحت درمان دارویی بودند. فشار خون بیمار در مطب پس از دو بار گرفته شدن توسط پزشک به وسیله یک دستگاه فشار سنج جیوه ای و بالا بودن آن توسط پژوهشگر با همان دستگاه فشار سنج جیوه ای اندازه گیری و سپس فشار خون در منزل توسط همان دستگاه فشار سنج توسط پژوهشگر در شرایط یکسان اندازه گیری شد. یافته ها در فرم مخصوص ثبت گردید و توسط آزمون تی زوجی بررسی شد. نتایج نشاندهنده تفاوت معنی داری بین فشار خون سیستولی (P<0.001) و فشار دیاستولی (P<0.01) در مطب ومنزل در گروه تحت درمان دارویی و تفاوت معنی داری در فشار خون سیستولی (P<0.001) درافراد بدون سابقه قبلی فشار خون وجود داشت. در کل تفاوت فشار خون سیستولی بیشتر از 20 میلی متر جیوه (اثر وایت کت سیستولی) در 36%  بیماران و تفاوت فشار خون دیاستولی بالاتر از 10 میلیمتر جیوه (اثر وایت کت سیستولی) در 43% بیماران مشاهده شد. ارتباط معنی داری میان تفاوت فشار خون بیماران در مطب توسط پزشک و پرستار، براساس جسن و وضعیت درمانی مشاهده نشد. تفاوت فشار خون دیاستولی در افرادی که دارو مصرف نکرده اند درمطب و منزل معنی دار نبود. این مطالعه نشانگر وجود اثر وایت کت به میزان قابل توجه در بیماران مراجعه کننده که تشخیص فشار خون برای آنها داده میشود و یا تحت درمان فشار خون قرار هستند می باشد و لزوم توجه به این امر را در شروع درمان و تغییرات درمانی، می طلبد. همچنین نشان داده شد که حضور پرستار در منزل و برآورد فشار خون توسط او می تواند در برطرف کردن اثر مغشوش کننده وایت کت بسیار موثر باشد.

بیماران مبتلا به تالاسمی به علت نقض ارثی در زنجیره گلوبین همراه باناپا یداری گلوبولهای قرمز نیازمند تزریق خون مکرر و به دنبال آن طحال بزرگ پیشرونده می شوند که اکثریت موارد برای کاهش میزان و دفعات خون گیری و عوارض خونریزی مکرر نیاز به عمل جراحی طحال برداری پیدا می کنند. هدف از این مطالعه بررسی نتایج عمل جراحی طحال برداری دراین بیماران می باشد. این بررسی بر روی 45 بیمار مبتلا به تالاسمی که در طی ده سال گذشته 1379 - 1369 عمل جراحی طحال برداری شده بودند وجهت پیگیری به مرکز تالاسمی بیمارستان شفا اهواز مراجعه می کردند به صورت توصیفی و گذشته نگر انجام گرفت. از بین 45 بیمار 28 نفر (2/62%) تالاسمی ماژور و 17 نفر (8/37%) تالاسمی اینترمدیت داشتند و اکثریت آنها بالای 15 سال بودند. در 60% موارد طحال تا حد ناف یا بزرگتر از حد ناف، در 7 بیمار (5/15%) سنگ کیسه صفرای همزمان و در 11 بیمار  24.5% درد فضاعی ربع فوقانی چپ شکم و سیری زودرس داشتند. 43 بیمار5/95% ماهیانه بیش از 20 سی سی به ازا هر کیلوگرم وزن بدن خود می گرفتند. بعد از عمل جراحی طحال برداری 23 بیمار (57/5%) بین یک ماه تا یکسال بعد از عمل و 6 بیمار (15%) بیش از یکسال بعد از عمل نیاز به اولین خونگیری داشته و میزان و دفعات خونگیری نیز کاهش یافت و تمام بیماران احساس راحتی و تحرک بهتری پیدا کردند. 3 بیمار66/6% دچار عارضه جراحی شده و علیرغم دریافت واکسن پنوموواکس قبل از عمل 9 بیمار 20%، دچار عوارض عفونی در طولانی مدت شدند. عمل جراحی طحال برداری با کاهش نیاز به خونگیری و پیشگیری از عوارض حاصل از آن و رفع علائم بزرگی طحال دراین بیماران روش درمانی مناسبی است مع هذا با توجه به عوارض عفونی حاصل از عمل جراحی طحال برداری 20% در این بیماران عمل جراحی طحال برداری فقط در مواردی که خونگیری مکرر و زیاد بیمار باعث افزایش بروز عوارض خونگیری (هموکروماتوز) شده و یا بزرگی طحال وسیع و علامتدار بیمار پیدا میکند توصیه می شود.

مقایسه سطح سرمی لیپیدها در بیماران اسکیزوفرنی بستری و افراد سالم گزارشات قبلی حاکی از نقش نواحی قشری سیستم کناری مغز بر پاتوفیزیولوژی اسکیزوفرنی است، از طرفی بروز علائم اسکیزوفرنی درارتباط با کاهش سیستم گاباارژیک است. تزریق 25- ئیدروکسی کلسترول دامنه فعالیت IPSP در گیرنده های GABA8 را افزایش میدهدو کلسترول نیز به طور نسبی اثرات 25- ئیدروکسی کلسترول را تقلید می کند. لذا هدف از مطالعه حاضر این است که غلظت سرمی کلسترول تام، کلسترول LDL، کلسترول HDL و تری گلیسرید در بیماران اسکیزوفرنی چگونه تغییر می کند، در این راستا 49 بیمار اسکیزوفرنی مرد که به بیمارستان مراجعه کرده بودند، براساس DSM_IV و شواهد بالینی قبل از شروع درمان، در حین درمان و پس از بهبودی مورد بررسی قرار گرفتند. غلظت سرمی کلسترول تام، کلسترول LDL، کلسترول HDL و تری گلیسرید توسط روش RA1000 اندازه گیری شدند. نتایج نشان داد که غلظت سرمی کلسترول تام و کلسترول LDL به طور معنی داری (p<0.05) در تمام مراحل درمقایسه با افراد سالم کمتر بود. در حالیکه، غلظت سرمی کلسترول HDL و تری گلیسرید در تمام مراحل تفاوت معنی داری (P>0.05) را نشان نداد. نتایج دال بر آن است که چربی های خوب در بیماران اسکیزوفرنی تغییرات معنی داری نسبت به نمونه های سالم پیدا می کنند.

عفونت مجاری اداری یکی از شایعترین عفونتهای باکتریال در دوران کودکی است. عفونت مجاری ادراری می تواند تظاهری از یک ناهنجاری یا اختلال عملکرد سیستم ادراری من جمله برگشت ادرار از مثانه به حالب باشد. در پیگیری کودکان مبتلا به عفونت ادراری علامت دار در 50 - 29% موارد برگشت ادرار مشاهده می شود. عوارض دراز مدت عفونت در چنین زمینه ای اسکار کلیه، هیپرتانسیون و نهایتا نارسایی مزمن کلیه است. طی مدت دو سال از 126 بیمار سیستویورتروگرافی حین ادرار (VCUG) و سونوگرافی از کلیه و مجاری ادراری به عمل آمد و به مدت 24 - 6 ماه پیگیری و مورد بررس قرار گرفتند. از این میان، 100 نفر (79%) دختر و 26 نفر (21%) پسر بودند. از بیماران 38 نفر (30%) شیرخوار زیر یکسال، 59 نفر (47%) یک تا 5 سال و 24 نفر (19%) پنج تا ده سال و پنج نفر (4%) ده تا پانزده سال بودند. شایعترین علائم در بین آنها تب (83%) و سوزش ادرار (43%) بود. عامل مسبب در 88% موارد اشرشیاکلی بود. در مجموع 50 بیمار 39% برگشت ادرار (دختران 39% و پسران3/42%) داشتند که در 32 نفر (25%) یکطرفه (دختران 24% و پسران 30%) و 18 نفر 14% دو طرفه (دختران 15% و پسران 12% ) بودند. ناهنجاری و یا عامل مستعد کننده در مجموع در 26 نفر یا 21% موارد (20% دختران و 23% پسران) مشاهده گردید. ترکیبی جنسی و سنی بیماران با مطالعات دیگران مطابقت داشت. شایعترین علامت بیماران به ویژه در شیرخواران تب بدوع علت واضح بود وشایعترین باکتری مسبب اشرشیاکلی و سپس کلبسیلا بود. حدود 40% مبتلایان به عفونت ادراری، برگشت ادرار از مثانه به حالب داشتند که در پسران شایعتر بود که با مطالعات داخل کشور بیشتر سازگار بود. در 26% موارد برگشت ادرار از مثانه به حالب درجه3 یا بالاتر بود که با مطالعات غربی مطابقت داشت. عفونت ادراری علامت دار میتواند تظاهر مشکل زمینه ای مسیر ادراری منجمله برگشت ادرار از مثانه به حالب باشد که ممکن است شدید، دو طرفه و خطر ساز باشد. لذا انجام VCUG و سونوگرافی کلیه و مجاری ادراری در کلیه مبتلایان به عفونت ادراری تب دار ضروری است همچنین پیگیری بیماران و بررسی وجود اسکار به کمک اسکن کلیه (3 تا 6 ماه بعد) توصیه می گردد.

هدف از این مطالعه بررسی شیوع و دشت علائم افسردگی در والدین کودکان ونوجوانان مبتلا به بدخیمی می باشد. این مطالعه طی 4 ماه در بیمارستان شفا وابسته به دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز بر روی 66 نفر شامل 32 پدرو 34 مادر انجام شده است. معیار تشخیص افسردگی براساس DSM-IV با ارزیابی بالینی و انجام آزمون MMPI و جهت تعیین شدت افسردگی از آزمون Beck استفاده شده است. نتایج حاصله نشان داد که میزان شیوع افسردگی در جمعیت مورد هدف تا 4 برابر شیوع علائم افسردگی در جمعیت عمومی جامعه می باشد. با توجه به نتایج به دست آمده توجه به جنبه های روانشناختی بیماران مبتلا به بدخیمی و والدین آنها بیش از پیش ضروری می باشد.

هدف این مطالعه شرح یک سری از بیماران با استئاتوهپاتیت غیر الکلی و شرح تظاهرات بالینی و آزمایشگاهی آنها است. تظاهرات بالینی، بیوشیمیایی 26 بیمار پس از اثبات بیماری استئاتوهپاتیت غیر الکلی در یک دوره 4 تا 44 ماه به طور متوسط 2/15 ماه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. از 26 بیمار، 11 بیمار3/42% زن و 15 نفر7/57% مرد بودند. متوسط سن بیماران 14/11 ± 12/40 ( از 17 تا 67 سال) بود. از 4 بیمار چاق، دو نفر مرد و دو نفر زن بودند. 4/15% و یک بیمار زن، چاقی شدید داشت. مجموعا پنج نفر (19.2%) چاق بودند. 13 نفر از بیماران (50%) افزایش وزن داشتند که ازاین تعداد 6 نفر زن و 7 نفر مرد بودند. 8 نفر (8/30%) وزن طبیعی داشتند که 2 نفر از آنها زن و 6 نفر مرد بودند. دیابت در 3 بیمار (5/11%) و سابقه دیابت در افراد فامیل درجه یک در 3 نفر (11.5%) ثابت گردید. هیپرلیپیدمی در 12 بیمار 2/46% وجود داشت و فقط 2 نفر از بیماران سابقه مصرف داروهای ایجاد کننده کبد چرب داشتند (7/7%) در بدو مراجعه 10 بیمار بدون علامت و 11 نفر علائم غیراختصاصی داشتند (درمجموع 8/80%) و فقط 5 بیمار (2/19%) علائم مرتبط با بیماری هنگام مراجعه داشتند. فقط یک نفر از بیماران در سیر بیماری به سمت سیروز پیشرفت نمود و حداقل 5 بیمار فیبروز در بیوپسی داشتند. استئاتوهپاتیت غیر الکلی می تواند یک بیمار کبدی پیشرونده باشد و نباید به عنوان بیماری که در زنان چاق با دیابت دیده میشود، در نظر گرفت.

بیماری کرونر ازعلل شایع مرگ است که عوامل ایجاد کننده آن متعدد است ولی چهار عامل اصلی که منجر به آترواسکروز عروق کرونر می شوند عبارتند از: فشار خون بالا، چربی خون بالا، استعمال دخانیات و دیابت. بیماری دریچه آئوریت هم علل متعددی دارد ولی دو علت شایع آن درگیری روماتیسمال و دژنراتیو دریچه است. عوامل مولد آترواسکلروز درایجاد و پیشرفت بیماری دریچه آئورت موثر هستند. بیماری مهم دریچه آئورت که نیازمند تعویض دریچه باشد، با مطالعه اکوکاردیوگرافی به خوبی تشخیص داده می شود ولی در مواردی که احتمال بیماری کرونری زیاد است، آنژیوگرافی کرونر در یک عمل جراحی دریچه انجام می شود تا در صورت لزوم تعویض دریچه و پیوند عروق کرونر در یک عمل جراحی به صورت همزمان انجام شوند زیر بیماری کرونر درمان نشده،عوارض عمل جراحی را بالا می برد.با توجه به اهمیت تشخیص دقیق بیماری کرونر قبل از عمل جراحی تعویض دریچه آئورت و با توجه به نتایج مختلف مطالعات گذشته، بررسی اخیر جهت تعیین شیوع بیماری کرونر و همچنین شناسایی عوامل پیشگویی کننده درگیری کرونر در بیماران دریچه ای آئورت انجام شده است. در این مطالعه گذشته نگر کلیه بیمارانی که از سال 75 لغایت پایان 1380در بیمارستان گلستان اهواز قبل از عمل جراحی تعویض دریچه آئورت مورد آنژیوگرافی کرونر قرار گرفته بودند، بررسی شدند. تعداد کل بیماران مورد مطالعه 94 نفر بودند که تنها 13 نفر مبتلا به بیماری کرونر بودن. 58 نفر از آنان مرد و 36 نفر زن بودند. براساس سن، بیماران را به دوگروه تقسیم شدند: 45 نفر از بیماران سن کمتر از 45 سال داشتند و 49 نفر سن 45 سال یا بالاتر داشتند. درهر گروه رابطه بیماری کرونر با فاکتورهای زمینه ساز آترواسکلروز و درد سینه به صورت جداگانه با روش Chi square , Fisher Exact Test بررسی شد. با توجه به نتایج حاصله درگروه باسن کمتر از 45 سال رابطه آماری معنی دار بین بیماری کرونر و ریسک فاکتورهای آترواسکلروز (P=0.0004) و درد سینه (P=0.002) وجود داشت ولی در گروه سنی 45 سال یا بالاتر از ارتباط معنی دار نبود. نتیجه این مطالعه شیوع کمتر بیماری کرونر8/13 درصد در بیماران دریچه ای آئورت درمقایسه با آمارهای خارجی حدود 50 درصد را نشان داده ولی نتایج مطالعات گذشته مبنی بر احتمال بالای ابتلای کرونری در بیماران دریچه ای آئورت که سن بالا، سابقه ریسک فاکتور آترواسکلروز و یا درد سینه دارند، را تایید می نماید.

استرپتوککهای بتا همولتیک گروه A مهمترین عامل گلو درد باکتریای هستند. تب رماتیسمی حاد و گلومرولونفریت از عواقب ابتلا به عفونت استرپتوککی گروه A می باشند. تشخیص سریع این عفونتها در درمان و پیشگیری از ابتلا به عفونت اهمیت زیاد دارد. با روشهای سنتی باکتریولوژیک حداقل 48 ساعت طول می کشد تا این باکتری تشخیص داده شود. هدف از اجرای این پروژه کاهش زمان تشخیص استرپتوککهای بتاهمولتیک گروه A به 8 -10 ساعت و با استفاده از میکروسکوپ فلورسنت بوده است. بدین منظور استرپتوککهای بتا همولتیک گروه A (سوش استانداردATCC 1447 ) در 300 میلی لیتر محیط مایع Todd - Hewitt کشت داده شده در انکورباتور شیکردار به مدت 18 ساعت در دمای °c37 قرار داده شد. آنگاه باکتریها سانتریفیوژ شده و پس از تیمار، به خرگوش تزریق شدند. پس از اینکه تیتر آنتی بادی ضد استرپتوکک در سرم خرگوش به سطح مطلوب رسید سرم خرگوش جدا شده، ایمونوگلبولین های آن تخلیص شده و با FITC گونژوگه گردیدند. رقت های مختلف از سرم ایمن گونژوگه خرگوش تهیه شد و گسترشی از باکتری های مختلف (استافیلوکک آرئوس، استرپتوکک پیوژن و استرپتوککهای بتا همولتیک گروه B,C و استرپتوککهای غیر همولتیک( را با این رقتها رنگ آمیزی نموده با میکروسکوپ فلورسنت مورد مشاهده قرار داده شد. نتایج نشان داد که گونژوگه تهیه شده، استرپتوککهای بتا همولتیک گروه A را به خوبی میتواند شناسایی کند. نمونه ها براساس شدت رنگ فلورسنت از 4+ (درخشان ترین) تا 1+ (کم رنگ ترین) درجه بندی شدند. از میان سوشهای باکتریایی مورد آزمایش استافیلوکوک آرئوس با درخشندگی معادل 2 در مقایسه استرپتوککهای بتا همولتیک گروه A که 4+ بود مشاهده گردید. حساسیت و ویژگی گونژوگه تهیه شده به ترتیب1/96% و 4/94% محاسبه گردید. نتیجه اینکه با استفاده از گونژوگه تهیه شده می توان با اطمینان قابل قبولی استرپتو کک های بتاهمولتیک گروه A رادر کمتر از 10 ساعت تشخیص داد.