علوم محیطی
سال:1387 | دوره:5 | شماره:4 |تعداد مقالات:13

گسترش ناموزون شهرها بدون بهره گیری از توان های محیط های طبیعی، تعادل بین شهر و طبیعت را مختل نموده است. رود دره های شهری به عنوان یکی از عناصر ساختار اکولوژیکی شهرها می توانند نقش موثری در جهت ایجاد تعادل بین فضای انسان ساخت شهر و طبیعت و ارتباط انسان با طبیعت ایفا نمایند. تهران، دارای موقعیت جغرافیایی خاصی است که ناشی از همجواری با دامنه های البرز و بالطبع آن حضور رود دره های کوهستانی جاری در بافت شهر می باشد. این رود دره ها می توانند نقش مهمی در زمینه تامین منابع آب شیرین، کریدورهای طبیعی جریان آب و هوا و محیط های زیست مناسب، فضاهای گردشگری و سبز و استقرار فعالیت های خدماتی و تفریحی عمومی ایفا نمایند. در حالی که بررسی وضع موجود رود دره های تهران نشان دهنده آن است که این رود دره ها علاوه بر این که سبب ارتقای کیفیت محیط زیست ندارند بلکه به سبب دلایل متعدد خود سبب بروز آشفتگی های مختلف شده و کیفیت زندگی را تنزل بخشیده اند. مقاله حاضر با بررسی ادبیات موضوع رود دره ها به بررسی روند برنامه ریزی احیای محیط طبیعی رود دره ها در شهر تهران پرداخته و رود دره ولنجک را به عنوان یک نمونه از این رود دره ها مورد مطالعه قرار داده و با انجام مطالعات میدانی و بررسی مدارک، بر اساس امکانات و فرصت ها، محدودیت ها و تهدیدات، راهبردهایی به عنوان پیشنهادهای اولیه به منظور برنامه ریزی احیای محیط طبیعی رود دره ارایه داده است. نتایج تحقیق نشان دهنده آن است که؛ تعیین حریم برای رود دره، ضابطه مند نمودن ساخت و ساز، ایجاد محورهای پیاده پیوسته، تثبیت جداره های رودخانه، جلوگیری از اختلاط آب های آلوده با آب آن، حفاظت و گسترش پوشش گیاهی، حفاظت از دیدها و منظرهای باز و منظرسازی های متعدد و تبدیل آن به مکانی مناسب برای مراسمات مختلف و ... می توانند در احیای رود دره ولنجک به عنوان یک شریان حیاتی زیست محیطی، تفریحی و خدماتی در بهبود کیفیت زندگی در شهر تهران به عنوان یکی از آلوده ترین شهرهای دنیا موثر واقع شود.

جهانگردی طبیعت جزیی تفکیک ناپذیر از توسعه پایدار به حساب می آید و به نوعی از انواع جهانگردی اطلاق می شود که دوستدار محیط زیست بوده و در مقابل جهانگردی متداول قرار می گیرد. مقاله حاضر مدعی آن است که چنین جهانگردی با شرایط موجود کشور هم خوانی بسیار دارد و بدین دلیل ضرورتی انکارناپذیر به حساب می آید، زیرا ضمن برخورداری از ویژگی های مثبت جهانگردی، نقاط ضعف آن را به حداقل می رساند. برای تشریح دقیق موضوع نخست به سابقه جهانگردی اشاره شده است و با ارایه تعریفی جامع از آن، بر اهمیت گاه بدون جایگزین این صنعت تاکید گردیده است، علاوه آن که کوشش به عمل آمده است تا مشخص شود که چرا به یک باره جهانگردی زیست بومی مورد توجه جدی قرار گرفته است و رابطه آن با جهانی سازی از بالا و از پایین چه نوع رابطه ای است. پس آن گاه با برشمردن ویژگی های کنونی جامعه ایران، نگاه رایج به جهانگردی مورد نقد قرار گرفته، تلاش شده است تا ضمن تاکید بر درستی مباحثی چون هویت و ضرورت پاسداری از ارزش های همیشه مشمول، برخی پیش فرض های نادرست که کشور را از درآمدی چشم گیر، اشتغال زایی قابل ملاحظه و فواید بسیار ارزشمند جهانگردی به طور کلی و جهانگردی طبیعت به طور ویژه محروم ساخته است رمزگشایی گردد. در عین حال از پیش شرط هایی نیز سخن به میان آمده است که باید به مثابه اصول حفاظتی همواره مد نظر قرار گیرند. در خاتمه با بررسی ابعاد مختلف انقلاب جهانگردی و تحولات عمیق نرم افزاری که از مختصات قرن بیست و یکم می باشد. پیش نیازهای لازم که امکان استفاده از جهانگردی طبیعت را فراهم می آورد برشمرده شوند. در بحث از ضرورت گردشگری طبیعت به مساله فقر مطلق و فقر نسبی، تعداد بیکاران، گروه های سنی جویای کار و نسبت آن در جمعیت کشور اشاره شده تا توجه به این صنعت مهم از هر حیث توجیه گردد. در پایان ضمن جمعبندی گزاره های مهم مقاله در سه گروه اصلی، نکات کلیدی مرور شده اند.

اجرای پروژه های بهره برداری از سرزمین، از جمله احداث کارخانه ها و توسعه صنایع، مستلزم بررسی استعداد طبیعی سرزمین برای توسعه مورد نظر می باشد. در همین راستا انجام مطالعات ارزیابی اثرات محیط زیستی، از جمله روش های مطلوب جهت دستیابی به اهداف توسعه پایدار است. ارزیابی اثرات محیط زیستی می تواند به عنوان یک ابزار برنامه ریزی جهت سوق دادن اهداف اجرای یک پروژه در راستای قوانین و مقررات محیط زیستی به کار گرفته شود. تحقیق انجام شده شامل ارزیابی اثرات محیط زیستی احداث و بهره برداری از کارخانه خودروسازی با تاکید بر کاربرد روش رویهم گذاری نقشه های موضوعی در تلفیق لایه های اطلاعاتی و مکاندار نمودن نتایج حاصل از ماتریس سریع می باشد. آثار محیط زیستی توسعه مزبور به دو روش رویهم گذاری و ماتریس سریع مورد ارزیابی قرار گرفته است. فرایند طی شده شامل: شناخت پروژه پیشنهادی، شناخت محیط زیست منطقه تحت اثر، شناسایی و پیش بینی اثرات ناشی از پروژه پیشنهادی بر محیط زیست، جمع بندی و تجزیه تحلیل اثرات و در پایان ارایه راهکارهای تقلیل اثرات سوء می باشد. در روش رویهم گذاری، توان سرزمین جهت استقرار کاربری صنعتی مورد ارزیابی قرار گرفت. لازم به ذکر است که پروسه ارزیابی توان اکولوژیکی نیز پیش از ارزیابی اثرات توسعه بر روی منطقه پیشنهاد شده از طرف کارفرما جهت احداث کارخانه خودروسازی صورت پذیرفت. به طوریکه طبق نتایج حاصل از رویهم گذاری لایه های اطلاعاتی و مقایسه با مدل اکولوژیکی توسعه صنعتی، 85 درصد از مکان انتخاب شده جهت استقرار کارخانه خودروسازی در مناطق با توان طبقه 1 (مناسب) و 15 درصد از آن در مناطق با توان طبقه 2 (نسبتا مناسب) قرار دارد. بنابراین، مکان پیشنهادی توان لازم جهت استقرار کاربری صنعتی را دارا می باشد. از آنجایی که تغییرات در فاکتورهای محیط زیستی در اثر استقرار صنعت در یک منطقه یک امر کاملا شناخته شده می باشد، با علم به این موضوع، ارزیابی اثرات محیط زیستی احداث و بهره برداری از کارخانه خودروسازی جهت پیش بینی درجه تغییرات در فاکتورهای محیطی انتخاب گردیده تا قبل از وقوع این تغییرات، بتوان آنها را کنترل و مدیریت نمود. آثار محیط زیستی ناشی از احداث و بهره برداری از کارخانه مزبور به روش ماتریس سریع مورد ارزیابی قرار گرفت. طبق نتایج حاصل از ماتریس، انجام پروژه مذکور به شرط اجرای طرح های بهسازی برای فاکتورهای کیفیت هوا، وضعیت صدا و الگوهای رفتاری جانوران در فاز ساختمانی و فاکتورهای وضعیت صدا، کیفیت هوا، کیفیت آب های سطحی و زیرزمینی و تخریب زیستگاه در فاز بهره برداری بلامانع می باشد. در پایان نتایج حاصل از ماتریس سریع به روش Eco-mapping به طور نسبی مکاندار گردید و مکان های حساس به اثرات و پیامدهای ناشی از اجرای پروژه در بخش های مختلف محدوده مطالعاتی پهنه بندی گردید. اولویت های زمانی و مکانی اقدامات اصلاحی، پایش و نظارت نیز در تک تک پهنه های مطالعاتی تعیین گردید. به طوری که پهنه شماره 3 (بخش جنوبی محدوده مطالعاتی) بیش از سایر پهنه ها تحت تاثیر آثار منفی پروژه قرار خواهد گرفت و در نتیجه انجام اقدامات مدیریتی در این پهنه نسبت به سایر پهنه ها از اولویت بالاتری برخوردار است.

روستای کندوان از توابع شهرستان اسکو واقع در استان آذربایجان شرقی به دلیل دارا بودن جاذبه های زیاد، از مناطق توریستی و گردشگری مهم کشور می باشد. لذا مطالعه ارزش توریستی آن می تواند در پیش بینی نیازها و رفع کمبودها و توسعه گردشگری در منطقه موثر باشد. هدف این پژوهش برآورد ارزش تفرجی روستای کندوان با استفاده از روش ارزش گذاری مشروط است. برای بررسی عوامل موثر بر میزان تمایل به پرداخت افراد، الگوی لوجیت به روش حداکثر راستنمایی برآورد گردید. داده های مورد نیاز از طریق تکمیل پرسشنامه و مصاحبه حضوری با 180 بازدید کننده از منطقه مذکور جمع آوری گردید. نتایج نشان داد که 83 درصد بازدیدکنندگان، حاضر به پرداخت مبلغی جهت استفاده از روستای مذکور می باشند. همچنین متغیرهای تحصیلات، جذابیت روستا، درآمد و قیمت پیشنهادی اثر معنی داری روی احتمال تمایل به پرداخت افراد دارند ولی متغیرهای سن، جنسیت و اندازه خانوار از لحاظ آماری معنی دار نبوده ولی علایم مورد انتظار را دارا بوده اند. میانگین تمایل به پرداخت افراد 3905 ریال و ارزش تفرجی سالانه روستای کندوان حدود 1171500000 ریال برآورد گردید.

آترازین مهم ترین علف کش خانواده تریازین ها است که جزو آفت کش های با نیمه عمر متوسط طبقه بندی می شود. به منظور بررسی تاثیر بافت و مواد آلی خاک بر تجزیه آترازین، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی و در سه تکرار در آزمایشگاه تحقیقات علف های هرز دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی اجرا شد. بافت خاک در دو سطح (لوم شنی و رس سیلتی)، مواد آلی (کود دامی) در سه سطح (0، 2 و 5 درصد وزنی) عوامل مورد بررسی در این آزمایش بودند. برای آلوده کردن خاک به آترازین از انحلال آترازین تجاری در متانول استفاده شد و نمونه ها به نسبت 50 میلی گرم در کیلوگرم خاک آلوده شدند. در طول آزمایش در دمای ثابت 30 درجه سانتی گراد، در شرایط تاریکی و در 4 دوره زمانی 0، 20، 40 و 60 روز در انکوباتور نگهداری شدند و باقیمانده آترازین در پایان هر دوره خواباندن نمونه ها توسط دستگاه HPLC تعیین شد. تحلیل نتایج، با استفاده از آنالیز رگرسیون و برازش داده ها به معادله سینتیکی درجه اول انجام شد. نتایج، حاکی از تاثیر معنی دار بافت خاک و مواد آلی بر سرعت تجزیه و نیمه عمر آترازین بود. تجزیه آترازین در خاک با بافت رس سیلتی، در شرایط عدم کاربرد کود آلی 1.54 برابر خاک با بافت لوم شنی و نیمه عمر آن در دو بافت به ترتیب 90 و 138.6 روز بود. افزودن 2 و 5 درصد کودآلی در خاک لوم شنی، ضریب تجزیه آترازین را به ترتیب 1.14 و 1.8 برابر و در خاک رس سیلتی، 1.54 و 2.36 برابر افزایش، و نیمه عمر آن را در خاک لوم شنی، از 138.6 به 121.57 و 77 روز و در خاک رس سیلتی، از 90 روز به 58.22 و 38 روز کاهش داد. به طور کلی نتایج حاصل از این آزمایش نشان دادند که تجزیه آترازین در خاک رس سیلتی به مراتب بیشتر از خاک لوم شنی است و مواد آلی نقش مهمی در سرعت تجزیه آترازین دارند و می توانند به عنوان پالاینده این علف کش در خاک مورد استفاده قرار گیرد.

سوسن چلچراغ (Lilium ledebourii) گونه ای آندمیک و نادر است که در ارتفاعات ناحیه داماش در استان گیلان، می روید و تحت نظارت دقیق سازمان حفاظت محیط زیست قرار دارد. رویشگاه سوسن چلچراغ در منطقه داماش یکی از مناطق حفاظت شده سازمان حفاظت محیط زیست ایران بوده و در طبقه سوم طبقه بندی IUCN (آثار طبیعی، ملی) قرار دارد. یک دلیل کمبود اطلاعات در مورد زیست شناسی و به خصوص بوم شناسی این گونه گیاهی نادر حفاظت شدید و محدودیت های پراکنش مکانی می باشد. به منظور تعیین نیازهای اکولوژیک گونه سوسن چلچراغ یا سوسن سفید رویشگاه این گونه در منطقه داماش مورد بررسی قرار گرفته و منابع اکولوژیک مختلف شامل: ارتفاع از سطح دریا، جهت جغرافیایی، شیب، خاک، پوشش گیاهی و غیره در آن شناسایی شد. بررسی رویشگاه دیگر در منطقه درفک (گیلان) نیز بر اساس بازدید میدانی و مطالعات پیشین جهت تعیین نیازهای اکولوژیک گونه سوسن چلچراغ انجام گرفت. داده های توپوگرافیک در سامانه اطلاعات جغرافیایی تجزیه و تحلیل و خصوصیات شکل زمین رویشگاه حاصل شد. نتایج بدست آمده تجزیه و تحلیل (منطقی) و عوامل موثر بر پراکنش مکانی سوسن چلچراغ معرفی شد.

به منظور بررسی فنولوژی علف های هرز مزارع گندم و تعیین یک شاخص مناسب برای پیش بینی این مراحل فنولوژیکی و در نهایت استفاده از آن در بهینه سازی کنترل شیمیایی، آزمایشی در سال زراعی 85-86 در چهار منطقه زنجان، کرج، ورامین و محمودآباد انجام شد. برای این منظور بذر 8 گونه از علف های هرز غالب مزارع گندم (پهن برگ و باریک برگ) در سال زراعی قبل جمع آوری شد. این بذور به همراه بذر گندم (رقم مناسب هر منطقه) در چهار منطقه آزمایش هم زمان با هم کشت شدند. 24 ساعت قبل از کاشت، بر روی بذور علف های هرز مناسب ترین تیمارهای رفع خواب اعمال شد و از سبز شدن کامل آنها اطمینان حاصل شد. مراحل فنولوژیکی گندم و علف های هرز طی بازدیدهای متوالی ثبت شد و تجمع واحدهای حرارتی بر حسب درجه روز رشد برای هر مرحله از رشد علف های هرز و گندم محاسبه گردید. نتایج به دست آمده با زمان توصیه شده برای کاربرد علف کش های ثبت شده در ایران برای کنترل علف های هرز مزارع گندم مقایسه شدند و در نهایت مشخص شد که این شاخص (درجه روز رشد) می تواند به عنوان مبنای مناسبی برای تعیین مراحل رشدی گندم و علف های هرز و همچنین زمان دقیق مناسب و کاربرد علف کش ها مورد استفاده قرار گیرد و می توان پیشنهاد کرد که 400 درجه روز رشد به عنوان نقطه شروع و 1200 درجه روز رشد به عنوان نقطه پایان کاربرد علف کش های پس رویشی در مزارع گندم در نظر گرفته شود. علف های هرزی که بذر آنها در زمان کاشت گندم خواب ذاتی ندارد می توان از طریق ماخار کردن زمین زراعی و انجام عملیات مکانیکی آنها را کنترل شود.

محیط بصری شهرها از طریق نظام پیچیده ای از "نشانه" ها، ویژگی های اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی جوامع خویش را به منصه ظهور می رسانند. در فرایند تعامل میان انسان و شهر، محیط بصری به مثابه "فصل مشترک" این دو، زمینه ادراک، شناخت و ارزیابی محیطی شهروندان و بازدیدکنندگان را فراهم می آورد. شهرهای برخوردار از محیط بصری مطلوب قادرند تا با وسعت بخشیدن به تجربه زیباشناختی شهروندان، موجبات ارتقای تصویر ذهنی جامعه از خویش و تقویت غرور مدنی آنان را فراهم ساخته و با اعتلا بخشیدن به وجهه شهر در سطح ملی و بین المللی، توان رقابتی شهر را برای جذب هر چه بیشتر سرمایه و اقشار خلاق تقویت نماید. هدف این مقاله تبیین اهمیت محیط بصری و منظر شهری، گونه شناسی نقش های مختلفی که تاکنون منظر شهری بر عهده داشته است، و بازشناسی روند تکاملی مفهوم آن می باشد. در این مطالعه، مفهوم "محیط بصری شهری" به عنوان مفهومی "دینامیک" که قادر است در انطباق با تحولات پارادایماتیک طراحی شهری، به ویژه گفتمان توسعه شهری پایدار و زیبایی شناسی سبز (اکولوژیک) نقش و وظایف نوینی برخود پذیرفته و انتظارات جدیدی را پاسخگو باشد، معرفی می گردد. یافته های این مطالعه نشان می دهد که "محیط بصری شهر" به مثابه یک "مفهوم" از ماهیتی پویا، زنده و تکامل پابنده برخوردار است و قلمرو اطلاق مفهوم مزبور، مستمرا و به موازات بلوغ دانش و هنر طراحی شهری مورد پالایش و صیقل قرار گرفته است. در این مقاله چگونگی زوال "زیبایی شناسی تجریدی" و رویکرد تزیینی به محیط بصری شهر و جایگزینی آن با "زیبایی شناسی بومسازگار" و ظهور رویکرد پایدار به این مقوله بررسی و نتایج در قالب یک چارچوب مفهومی تحت عنوان "سیر تحول مفهوم محیط بصری شهر" ارایه گردیده است.

نفتالن جزء آن دسته از ترکیبات آروماتیک می باشد که در اکوسیستم های آبی و خاک به وفور دیده می شود. میکروارگانیسم های تجزیه کننده متفاوتی پتانسیل تجزیه نفتالن را دارا می باشند. جامع مورد بررسی بنادر نوشهر و امیرآباد بوده نمونه ها ابتدا در محیط کشت پایه حاوی املاح معدنی، نفتالن و عناصر کمیاب کشت داده شده و بعد از انکوباسیون در دمای 30°C و دوره های زمانی 72-24 ساعت، پس از انجام تست های اولیه و بیوشیمیایی، باکتری ها در حد جنس و گونه شناسایی شدند. مرجع مورد استفاده جهت شناسایی باکتری های جدا شده Austin و MacFaddin بوده است. نتیجه تحقیق، جداسازی چهارگونه از باکتری های گرم مثبت شامل جنس های باسیلوس (Bacillus sp.)، میکروکوکوس (Micrococcus sp.)، و پدیوکوکوس (Pediococcus sp.) می باشد. نتایج نشان می دهد که به هنگام استفاده از باسیلوس به منظور تجزیه نفتالین، با غلظت 30mM در زمان صفر پس از 312 ساعت به 9.45mM رسیده و 68.5 درصد کاهش داشته است. و با غلظت 40mM در زمان صفر پس از 312 ساعت به 3.43mM رسیده و 91.42 درصد کاهش داشته است. بین باکتری های آزمایش شده، جنس باسیلوس از قدرت تجزیه کنندگی بیشتری برخوردار بوده است.

راکتور بیوفیلمی با بستر متحرک (MBBR) در مورد تصفیه سورفکتانت ها کمتر مورد توجه بوده است. با توجه به مزیت ها و کارایی مناسب این سیستم در تصفیه فاضلاب های صنعتی، در این تحقیق از سه راکتور 5 لیتری جهت بررسی و مطالعه راندمان حذف سدیم دودسیل بنزن سولفانات (SDBS)، سدیم دودسیل سولفات (SDS) و ستیل تری متیل آمونیوم برماید (CTAB) در زمان های ماند متفاوت استفاده شد. طبق نتایج، بهترین راندمان در شرایط باردهی ناپیوسته با میزان پرشدگی 50 درصد حجمی راکتور از آکنه (سنگدانه های لیکا) به میزان 90، 95 و 93 درصد به ترتیب برای SDBS (در (COD=900mg/I، SDS (در (COD=1200 mg/I و CTAB (در (COD=1200 mg/I، به دست آمد. نتایج آزمایش NMR نیز توانایی تجزیه بیولوژیکی راکتور را تایید کرد. در بررسی نقش پرشدگی راکتورها، با کاهش میزان آکنه ها به 30 درصد، راندمان حذف برای SDBS و CTAB، 2 درصد بهبود داشت ولی در مورد SDS تفاوتی در راندمان حذف مشاهده نشد. در بررسی تاثیر افزایش دما بر راندمان حذف راکتورها، نتایج حاکی از آن بود که افزایش دما تاثیر معنی داری بر راندمان حذف ندارد. در پایان این تحقیق، مدل سازی بیولوژیکی راکتورها توسط سه مدل استورکینکانون، خطی و گراو، انجام گرفت که بیانگر تبعیت هر سه راکتور از دو مدل استور- کینکانون و گراو بود.

برای بهره گیری مجدد از پساب ها نیاز است که به کیفیت آن توجه داشته و برای کاربرد آن در بخش های گوناگون روال درستی در نظر گرفته شود. هدف از انجام این تحقیق بررسی کاربرد و تاثیر پساب صنعتی ذوب آهن بر اراضی کشاورزی و گیاه مو از نظر زیست محیطی می باشد. برای بررسی کیفیت پساب نمونه گیری به صورت فصلی و در هر فصل نمونه مرکب در یک دوره 48 ساعته انجام شد. بررسی خاک و گیاه با انتخاب اراضی تحت کشور مو صورت گرفت. نمونه گیری از خاک در هر مزرعه در 3 تکرار و از عمق 0 تا 30 سانتی متری همراه با نمونه گیری خاک شاهد (خاک بکر) و نمونه گیری از اندام هوایی مو و میوه انگور انجام شد. نتایج نشان داد پساب صنعتی واحد مورد بررسی از نظر پارامترهای BOD, TSS, TDS NO3-COD، کلراید، سولفات و غلظت Cr, Co و Cd برای تخلیه پساب به آب سطحی، چاه جاذب و آب آبیاری محدود کننده است. خاک های تحت آبیاری پساب صنعتی دارای غلظت قابل جذب (عصاره کشی توسط (DTPA عناصر سنگین فراتر از خاک شاهد بود اما از نظر آماری دارای اختلاف معنی دار نبود و  غلظت کل Zn, Mn, Cu و Cd در دامنه غلظت بحرانی این عناصر در خاک قرار داشت. در برگ درخت مو غلظت Mn فراتر از حد معمول این عنصر در گیاه بود اما در میوه انگور کلیه عناصر دارای غلظت معمول بودند. در کلیه نمونه های گیاهی مورد مطالعه در اراضی کشاورزی اطراف واحدهای صنعتی مورد بررسی غلظت عنصر آهن در نمونه های شسته نشده بالاتر از غلظت عنصر آهن در نمونه های شسته شده بود. این مطلب نشان دهنده فرونشست ذرات اتمسفری آهن در اطراف واحد صنعتی مورد بررسی بر سطح اندام هوایی گیاه، علاوه بر جذب آهن توسط ریشه در اراضی تحت آبیاری با پساب است.

میزان مصرف نفت خام توسط دو سویه باکتریایی PG01 و PG02 جدا شده از رسوبات خلیج فارس در غلظت های مختلف ازت و فسفات معدنی مورد بررسی قرار گرفت. به منظور تعیین غلظت های بهینه ازت و فسفات در مصرف هیدروکربن های نفتی، باکتری ها در محیط پایه معدنی حاوی نفت خام به عنوان تنها منبع کربن و با غلظت های مختلف کلرید آمونیوم (منبع ازت) و دی سدیم فسفات (منبع فسفات) کشت داده شدند. گرماگذاری در دمای 30 درجه سانتی گراد و روی شیکر 150 دور در دقیقه به مدت 5 روز صورت گرفت. میزان پروتئین کل تولید شده، به عنوان شاخص مصرف نفت، نشان داد که غلظت های بهینه ازت و فسفات برای تجزیه هیدروکربن های نفتی توسط سویه PG01 به ترتیب معادل 0.146 گرم کلرید آمونیوم و 0.024 گرم دی سدیم فسفات و برای سویه PG02 معادل 0.244 گرم کلرید آمونیوم و 0.024 گرم دی سدیم فسفات به ازای یک گرم نفت خام بود.