آیا معرفت خداوند سبحان، نظری و اکتسابی است یا بدیهی و ضروری؟ این معرفت، فعل خداوند است یا محصول درک عقلی انسان؟ نگارنده در این گفتار، پاسخ این پرسشها را از سخنان بیست تن از عالمان شیعهی امامیه استخراج کرده و به نقل و نقد و بررسی آنها پرداخته است. گفتار این عالمان، به ترتیب زمانی ـ از قرن سوم تا پانزدهم هجری قمری مرتب شده است. در این مقاله، سخنان برخی از بزرگان شیعهی امامیه مانند ابراهیم نوبختی، شیخ مفید، سید مرتضی، شیخ طوسی، ابوالصلاح حلبی، علامه حلی، ابنمیثم بحرانی، محقق حلی، شهید اول، شهید ثانی، ملا صالح مازندرانی، شیخ مرتضی انصاری، آقا ضیاء عراقی و آیت اله سید ابوالقاسم خویی مرور شده است.