مجله علمی پزشکی جندی شاپور
سال:1390 | دوره:10 | شماره:5 (مسلسل 74) |تعداد مقالات:14

زمینه و هدف: مشاوره و راهنمایی توسط اساتید راهنما در طول دوره تحصیل، به دانشجویان در غلبه بر مشکلات آموزشی کمک خواهد کرد. هدف این مطالعه، بررسی نظرات دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز در ارتباط با ارائه راهنمایی و مشاوره تحصیلی بود.روش بررسی: در این مطالعه توصیفی مقطعی، نظرات 354 نفر از دانشجویان از طریق پرسشنامه ای که روایی و پایایی آن تایید شده بود، مورد بررسی قرار گرفت. داده ها از طریق تکمیل پرسشنامه نظرخواهی مشتمل بر 35 سوال جمع آوری و با استفاده از نرم افزار SPSS.15 و آزمون های آماری t و ANOVA تجزیه و تحلیل شد.یافته ها: دو سوم دانشجویان دختر و بقیه پسر بودند. تعداد 183 نفر (8/51 درصد) از دانشجویان اعلام نمودند که در طول دوران تحصیل به استاد راهنمای خود مراجعه کرده اند، ولی تنها 8/18 درصد از این ارتباط رضایت داشتند. میانگین نمره رضایتمندی دانشجویان از وضعیت موجود مشاوره و راهنمایی تحصیلی در دانشگاه 78/0±36/2 و میانگین نمره نظرات آنان از وضع مطلوب مشاوره و راهنمایی 65/0±88/3 بود که در مقایسه با وضع موجود از نظر آماری معنادار بود (p<0.001) دانشجویان با میانگین 91/3 ضرورت امر مشاوره را تایید می کنند و با میانگین 11/4 بر این باورند که استاد راهنما می تواند در امر هدایت تحصیلی دانشجو موثر باشد.نتیجه گیری: دانشجویان نسبت به اهمیت و نقش سازنده مشاوره و راهنمایی تحصیلی، نگرش مثبتی دارند، اما از شرایط موجود مشاوره و راهنمایی تحصیلی در دانشگاه رضایت ندارند. با توجه به نقش ویژه اساتید راهنما در هدایت دانشجویان، بازنگری و اصلاح فرایند استاد راهنما، ضروری به نظر می رسد.

زمینه و هدف: ناروانی از شایع ترین اختلالات گفتار و زبان در بین کودکان است. هر گونه اختلال در تداوم، سرعت در تولید، برنامه ریزی ریتم گفتار و یا ترکیبی از این عوامل باعث ایجاد پدیده ای به نام ناروانی خواهد شد. علت شناسی این اختلال، نامشخص و بسیار پیچیده است. هدف از نگارش این مقاله، بررسی شیوع ناروانی در کودکان پایه دوم دبستان شهرستان اهواز است.روش بررسی: این پژوهش به شکل توصیفی مقطعی بوده و در سال 1388 اجرا شده است که در آن، تعداد 200 نفر کودک 8 ساله (دوم دبستان) به روش تصادفی ساده، انتخاب شدند و از طریق خواندن متن، گفتار خودانگیخته و گفتار توصیفی مورد بررسی قرار گرفتند. سپس داده های به دست آمده، از طریق نرم افزار آماری SPSS، شاخص های توصیفی و آزمون تی مستقل، مورد بررسی قرار گرفتند.یافته ها: از تعداد کل نمونه ها (200 نفر)، 100 نفر پسر و 100 نفر دختر بودند. نتایج به دست آمده نشان داد که میزان ناروانی در کل نمونه ها، 5/4 درصد است. همچنین میزان اختلال لکنت، درصد مشابهی را نشان داد و در هیچ کدام از نمونه ها اختلال پریشان گویی مشاهده نشد. میزان ناروانی در جنس مذکر 5 درصد و در جنس مؤنث 4 درصد به دست آمد.نتیجه گیری: نتیجه به دست آمده از این پژوهش (5/4 درصد ناروانی در کل نمونه) با نتایج به دست آمده از پژوهش شیرخوارگاه آمنه در سال 1380 در شهر تهران و پژوهش من سون در سال 2000 در کشور دانمارک، همخوانی دارد.

زمینه و هدف: هدف از انجام این پژوهش بررسی مقایسه ای استحکام برشی باند کامپوزیت به عاج دندان انسان با استفاده از سه نوع سیستم باندینگ در محیط آزمایشگاهی است.روش بررسی: سطح تاج 66 دندان مولرسوم تا اکسپوز شدن عاج در محیط مرطوب با تریمر ساییده شد و با کاغذ سمباده سیلیکون کارباید 600 و 400 گریت در زیر جریان آب، پرداخت شد. نمونه ها به 3 گروه 22 تایی تقسیم شدند و سپس با توجه به دستورالعمل کارخانه سازنده هر نوع سیستم باندینگ سطح دندان ها آماده سازی شد (گروه اول Single Bond ساخت شرکت M ESPE3، گروه دوم BC Plus ساخت شرکت Dentkist و گروه سوم CharmBond ساخت شرکتVericom ) سپس، رادهای کامپوزیتی روی سطح دندان ها چسبانده شد. استحکام باند برشی توسط دستگاه اندازه گیری استحکام باند LMT100 ارزیابی شد.یافته ها: یافته ها توسط آنالیز ANOVA و TUKEY ارزیابی شدند. آنالیز واریانس با 05/0P<، نشان داد که میانگین استحکام باند گروه ها با یکدیگر تفاوت معناداری دارد.مقایسه چند تایی گروه ها توسط آنالیز TUKEY نشان داد که بین گروه اول 1 با گروه های دوم و سوم اختلاف معناداری وجود دارد، اما بین گروه دوم و سوم اختلاف معناداری وجود ندارد.نتیجه گیری: بیشترین استحکام باند برشی به عاج، مربوط به سیستم Single Bond بود و به این خاطر نسبت به دو سیستم باندینگ دیگر، یعنی سیستم BC Plus و Charm Bond ارجحیت دارد.

زمینه و هدف: در حال حاضر، استفاده از مواد نانوساختار، بسیار گسترده شده و مزیت های زیادی هم از نانوذرات آلی و هم غیرآلی به دست آمده است. هدف از انجام این مطالعه، بررسی حساسیت باکتری های E. Coli وS. aureus در برابر خاصیت ضدمیکروبی نانوذرات اکسید کادمیوم(CdO) است.روش بررسی: در ایـن مـطـالـعـه، دو نـوع بـاکـتـری(ATCC 25923) Staphylococcus aureus و (ATCC 25922) Escherichia coli مورد بررسی قرار گرفت. در تحقیقات اولیه، چگالی نوری (OD) اشریشیاکلی و استافیلوکوکوس ارئوس در حضور 0.01 CdO درصد، 75/0 درصد و 5/1 درصد مشاهده شد. در مرحله دوم مطالعه، 6.3 log CFU/ml از محیط کشت مایع اشریشیاکلی و استافیلوکوکوس ارئوس به طور جداگانه در معرض نانو مواد 1.5 CdO درصد در دمای 37oC قرار گرفتند. در قسمت سوم آزمایش، باکتری اشریشیاکلی در محیط کشت ثابت (جامد) در حضور و عدم حضور نانوذرات، کشت داده شد.یافته ها: فقط در حضور غلظت 75/0 درصد و 5/1 درصد از نانو مواد، کاهش قابل توجهی در تعداد باکتری ها مشاهده شد (p<0.05) در گروه کنترل، زیست پذیری سلول های باکتری تا 13 روز طول می کشد در حالی که در حضور غلظت 5/1 درصد از CdO، مرگ سلولی باکتری های اشریشیاکلی و استافیلوکوکوس ارئوس به ترتیب بعد از 30 و 20 ساعت فرا می رسد.نتیجه گیری: یافته های به دست آمده ثابت می کند که یک ترکیب ساخته شده بر اساس تاثیرات بیولوژیکی نانوذرات Cdo می تواند برای درمان عفونت ها و بیماری هایی که به وسیله E. coli و S. aureus ایجاد می شوند، مورد استفاده قرار گیرد.

زمینه و هدف: در طب سنتی ایران، در مورد اثر ضد التهابی گیاه مریم گلی (Saliva Officinalis) گزارش هایی وجود دارد. در مطالعه حاضر، اثر تجویز مقادیر مختلف عصاره هیدروالکلی مریم گلی بر خاصیت ضددرد مورفین در موش صحرایی، مورد بررسی قرار گرفت.روش بررسی: تعداد 112 سر موش های صحرایی نر بالغ به طور تصادفی ساده، به 14 گروه 8 تایی تقسیم شدند. 1 گروه کنترل (سالم با تغذیه عادی)؛ 2 دریافت کننده دوز موثر مورفین؛ 3 گروه شاهد (دریافت کننده سالین نرمال) ؛ 4 تا 8 پنج گروه دریافت کننده دوزهای 200، 400، 600، 800 و 1000 میلی گرم بر کیلوگرم عصاره هیدروالکلی مریم گلی؛ 9 تا 13 پنج گروه دریافت کننده دوزهای مختلف عصاره همراه با دوز موثر مورفین؛14 دریافت کننده میلی گرم بر کیلوگرم 1 نالوکسان همراه با بهترین دوز عصاره. برای ارزیابی درد موش های صحرایی از دستگاه تست درد (Tail flick) و گرمای نقطه ای 55 درجه سانتیگراد و زمان قطع خودکار انرژی گرمایشی10=(cut off time) ثانیه بر دم آنها تابانده شد. تفاوت بین گروه ها با مقدار P<0.05 معنادار تلقی گردید.یافته ها: بهترین دوز ضددرد، عصاره 800 mg/kg بود که بیشترین اثر ضددرد در دقیقه 45 آزمایش مشاهده شد و توانست آستانه ظهور رفلکس دردناک دم را بالا ببرد. تجویز نالوکسان، 15 دقیقه قبل از تجویز بهترین دوز عصاره، توانست اثر ضددرد عصاره را به صورت معناداری (P<0.05) کاهش دهد. تجویز بهترین دوز عصاره (800 mg/kg) همراه با مورفین، اثر ضددردی مورفین را به طور معناداری (P<0.05) افزایش داد. نتیجه گیری: یافته های این تحقیق، نشان می دهد که عصاره هیدروالکلی مریم گلی، قادر به افزایش اثر ضددرد مورفین بوده و این اثر را از طریق گیرنده های اوپیوئیدی اعمال می کند که احتمالا یکی از مکانیسم های ضددرد آن است.

زمینه و هدف: دیابت از شایع ترین بیماری های انسان است که شیوع آن در ایران بین 5 تا 8 درصد می باشد. از جمله عوارض آن، نوروپاتی است که در بدو تشخیص دیابت، شیوعی معادل 7 درصد دارد و با پیشرفت بیماری به 50 درصد نیز می رسد. در تعدادی از این بیماران، درد نوروپاتیک ظاهر می شود که می تواند بر عملکرد روزانه و کیفیت زندگی آنها اثر بگذارد.روش بررسی: در این کارآزمایی بالینی، 60 بیمار مبتلا به دیابت نوع 2، که به درمانگاه دیابت بیمارستان گلستان اهواز مراجعه داشتند، پس از اثبات نوروپاتی دردناک در آنها، بر اساس شرح حال، معاینه، نوار عصب و عضله و لحاظ کردن معیارهای ورودی و خروجی به صورت تصادفی به دو گروه برابر تقسیم شدند و در مطالعه دو سوکور وارد شدند. گروهی با آمی تریپتیلین 50 میلی گرم به صورت یکبار در روز و گروه دیگر با کاربامازپین 200 میلی گرم سه بار در روز درمان شدند. بر اساس جدول سنجش کمی درد، میزان درد آنها به صورت کمی، قبل از مطالعه و 6 هفته بعد از مصرف داروها مشخص شد.نتیجه گیری: هر دو دارو در کاهش درد بیماران موثر بودند، ولی اثر آنها تفاوت قابل ملاحظه ای با هم نداشت. تنها HbA1C، در گروه دریافت کننده کاربامازپین پس از درمان نسبت به گروه دیگر کمتر شده بود. در صورت اثبات کاهش HbA1C توسط کاربامازپین، در مطالعات آتی می توان از این دارو همزمان با داروهای کاهنده قندخون، در کنترل دیابت استفاده کرد.

زمینه و هدف: بی اختیاری استرسی ادرار با خروج بی اختیار ادرار به هنگام بلند کردن اجسام سنگین یا تغییر ناگهانی در وضعیت بدن، سرفه و عطسه کردن شناخته می شود. درمان فیزیکی و توان بخشی نقش مهمی در درمان بی اختیاری استرسی ادرار ایفا می کند.روش بررسی: این مطالعه یک کارآزمایی بالینی بوده است و شرکت کنندگان شامل 45 خانم با بی اختیاری استرسی ادراری بودند. تشخیص بر اساس جزئیات شرح حال، معاینه فیزیکی و آزمونهای ادراری بود. همه نمونه ها به طور تصادفی به سه گروه تقسیم شدند. 15 نفر از نمونه ها تحت ورزش کگل، 15 نفر جریان های تداخلی و برای 15 نفر باقیمانده درمان توأم با ورزش کگل و جریان های تداخلی به کار گرفته شد. تعداد دفعات نشت ادرار در سه روز و مقدار نشت قبل و بعد از درمان در هریک از نمونه ها ارزیابی شد و نتایج آن در هر یک از گروه ها و بین آنها مورد مقایسه قرارگرفت.یافته ها: آزمون تی زوجی اختلاف آماری معناداری بین قبل و بعد از درمان در هر یک از گروه ها نشان می دهد (p<0.05) ورزش کگل و جریان های تداخلی بر تعداد دفعات نشت ادرار در سه روز و آزمون پد تاثیر مشابه داشتند. درمان توأم با ورزش کگل و جریان های تداخلی باعث کاهش بیشتر در تعداد نشت ادرار در سه روز نسبت به ورزش کگل و جریان های تداخلی به تنهایی می شود (p<0.05)نتیجه گیری: هریک از روش های درمان فیزیکی استفاده شده در این کارآزمایی ساده و غیرتهاجمی می باشند. استفاده توام ورزش کگل و جریان های تداخلی نسبت به یک روش در درمان بیماران مبتلا به بی اختیاری استرسی ادراری، بیشتر موثر است.

زمینه و هدف: سیتینوزیس، بیماری اتوزومی مغلوبی است که در اثر تجمع سیستین در اعضا مختلف بوجود می آید. سیستینوزیس شیرخوارگی، با سندروم فانکونی و تاخیر رشد که به نارسایی کلیه منجر می گردد، مشخص می شود. هدف از این مطالعه، بررسی یافته های بالینی و آزمایشگاهی مبتلایان به سیستینوزیس مراجعه کننده به بیمارستان های مفید و لبافی نژاد (تهران) و ابوذر (اهواز) بود.روش بررسی: کلیه کودکانی که از سال 1372 لغایت 1389 به سه مرکز یاد شده مراجعه کرده و دارای معیارهای زیر بودند، مبتلا به سیستینوزیس تلقی و وارد مطالعه شدند:1 علایم و نشانه های سندروم فانکونی 2 وجود کریستال های سیستین در قرنیه.یافته ها: در مجموع 44 بیمار، مبتلا به سیستینوزیس بودند که از این میان، 24 نفر (5/54 درصد) دختر و 20 نفر (5/45 درصد) پسر بودند. از کودکان مبتلا، 21 نفر (7/47 درصد) آنها عرب بودند. میانگین سن بروز علایم 8 ماه (در محدوده 18 3 ماه) و متوسط سن بروز نارسایی مزمن کلیه، 3 سال بود. شایع ترین یافته های بالینی عبارت بودند از: تاخیر واضح رشد (100 درصد)، رسوب کریستال سیستین در قرنیه (100 درصد)، علایم بالینی ریکتز (86 درصد) و پرنوشی پرادراری (83 درصد). شایع ترین یافته های آزمایشگاهی عبارت بودند از: گلوکوزوری، اسیدوز متابولیک، پروتئینوری، هیپوفسفاتمی و هیپوستنوری 16 نفر، پیوند کلیه شدند که 7 نفر از آنان پیوندشان رد شد. در آخر، 13 نفر در شرایط نسبتا مطلوب روی درمان طبی بوده، 8 نفراز آنها فوت کرده، 2 نفر در لیست پیوند کلیه قرار دارند و 21 نفر پیگیری مناسب نداشتند.نتیجه گیری: اگرچه سیستینوزیس بیماری نادری در جهان است، اما در ایران (به ویژه در اعراب)، بیماری ارثی نسبتا شایعی با پیش آگهی بد است.

بی هوازی بر هورمون های سیستم تولید مثل مردان غیرورزشکار است. روش بررسی: به این منظور 45 نفر از دانشجویان غیرورزشکار به عنوان آزمودنی های این تحقیق انتخاب شده و به صورت تصادفی به سه گروه هوازی، بی هوازی و کنترل تقسیم شدند. این هورمون ها شامل هورمون تستسترون، محرک فولیکولی، لوتئینی، کورتیزول و پرولاکتین است. در ابتدا از سه گروه، نمونه خونی گرفته شد، سپس گروه هوازی و بی هوازی به انجام فعالیت پرداختند. نحوه فعالیت به این صورت بود که گروه هوازی با 65 درصد VO2max و گروه بی هوازی با 100 درصد VO2max و تا سرحد واماندگی به تمرین ادامه دادند و گروه کنترل، هیچ گونه فعالیتی نداشت.یافته ها: نتایج تحقیق حاکی از افزایش معنادار (P<0.05) هورمون های تستسترون، کورتیزول و پرولاکتین متعاقب فعالیت هوازی و بی هوازی بود. هورمون لوتئینی در اثر فعالیت بی هوازی، افزایش معنادار و در اثر فعالیت هوازی تغییر معناداری نداشت. همچنین، هورمون محرک فولیکولی تغییر معناداری در اثر فعالیت هوازی و بی هوازی نشان نداد.نتیجه گیری: این تحقیق نشان داد که ارتباط بین هورمون های تستسترون و لوتئینی در گروه هوازی، که دلیل بر کارکرد نرمال محور هیپوتالاموسی هیپوفیزی بیضه ای (HPG) است، برقرار نبوده که می تواند دلیل احتمالی بر پایین بودن هورمون تستسترون به صورت مزمن در ورزشکاران استقامتی باشد. همچنین افزایش معنا دار هورمون کورتیزول و پرولاکتین در دو گروه تجربی، طبق تحقیقات قبلی انجام شده نیز می تواند دلیل احتمالی دیگری بر این مدعا باشد.

زمینه و هدف: سندرم متابولیک، نقشی کلیدی در ایجاد بیماری قلبی عروقی دارد و به عنوان یک مشکل عمده در بسیاری از کشورها مطرح است. با توجه به جوان بودن جمعیت ایران و جمعیت زیاد افرادی که در دوره باروری قرار دارند و همچنین شیوع بالای سندرم متابولیک به خصوص در زنان بعد از یائسگی، این مطالعه با هدف تعیین ارتباط بین تعداد زایمان ها (پاریته) و سندرم متابولیک جهت تعیین عوامل موثر و پیشگیری از سندرم در این زنان انجام شد.روش بررسی: این مطالعه به صورت مقطعی بر روی 140 زن یائسه سالم غیرچاق که BMI کمتر از 30 Kg/m2 داشتند، در سال 1388 در شهر اهواز انجام شد و داده ها از طریق مصاحبه که حاوی اطلاعات دموگرافیک، تعداد زایمان ها، سن یائسگی و اندازه گیری مقادیرHDL-C ، TG، FBS سرم بعد از 12 ساعت ناشتا و همچنین اندازه گیری فشارخون و دور کمر به دست آمدند و با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و مدل رگرسیون چندگانه توسط نسخه 15 نرم افزارSPSS آنالیز شدند و از تعریف سندرم متابولیک که توسط پنل سوم درمان بزرگسال (Adult Treatment PanelIII) ارایه شده است، استفاده شد.یافته ها: بین تعداد زایمان ها و اجزای سندرم متابولیک (حاوی تری گلیسرید سرم (p=0.009)، (گلوکز ناشتای خون) (P<0.001)،فشارخون سیستول (P=0.001)، فشار خون دیاستول (P=0.003) و دورکمر (P=0.004) ارتباط معنا دار مثبت، ولی با (P=0.08) HDL-C ارتباط معناداری وجود نداشت. ولی در کل، بین سندرم متابولیک و تعداد زایمان ها ارتباط معناداری (P=0.05) مشاهده شد.نتیجه گیری: افزایش تعداد زایمان ها با افزایش در مقادیر دورکمر (WC)، فشارخون (BP)، تری گلیسرید (TG) و ناشتا (FBS) و سندرم متابولیک همراه بوده و سندرم متابولیک (مستقل از سن و تعداد سقط ها) با افزایش در تعداد زایمان ها افزایش می یابد. بنابراین، کنترل و کاهش تعداد زایمان ها نباید نادیده گرفته شود.

زمینه و هدف: مالتیپل اسکلروزیس، از بیماری های مزمن سیستم اعصاب مرکزی است. این بیماری پس از حوادث تروماتیک، دومین علت ناتوانی جوانان است. در ایران، سالانه 7 هزار نفر، به تعداد این بیماران افزوده می شود. این مطالعه با هدف تعیین کیفیت زندگی و شیوه های مقابله با استرس در افراد مراقبت کننده از مبتلایان به بیماری مالتیپل اسکلروزیس انجام شده است.روش بررسی: در این مطالعه توصیفی، 200 نفر از اعضای خانواده مراقبت کننده از بیماران مبتلا به مالتیپل اسکلروزیس و عضو انجمن MS اهواز با استفاده از 3 پرسشنامه بی نام مورد ارزیابی قرار گرفتند.یافته ها: تعداد 108 نفر مرد و 90 نفر زن واجد شرایط، وارد مطالعه شدند. تمامی ابعاد (جسمی، روانی و اجتماعی اقتصادی) سطح کیفیت زندگی خانواده ها در حد متوسط به دست آمد. به طور کلی سطح کیفیت زندگی مردان به ویژه در بعد روانی بالاتر از زنان بود. در تمامی ابعاد ارزیابی شده کیفیت زندگی افراد مراقبت کننده ارتباط همبستگی مستقیم و معناداری با سطح تحصیلات ایشان داشت اکثر زنان و مردان به ترتیب از روش های متوسط و خوب برای مقابله با استرس استفاده کرده بودند.نتیجه گیری: کیفیت زندگی بهتر در افراد مراقبت کننده دارای سطح تحصیلات بالاتر و مواردی که از شیوه های مقابله ای مناسب استفاده کرده بودند ضرورت حمایت های اجتماعی و طراحی برنامه های آموزش به خانواده های مراقبت کننده از مبتلایان به MS خصوصا در خانواده های با سطح آگاهی پایین را مشخص می کند.

زمینه و هدف: لیکوپن یکی از موثرترین آنتی اکسیدان ها است. به علاوه لیکوپن، یک رنگدانه قرمز و محلول در چربی است که در برخی از گیاهان و میکروارگانیسم ها یافت می شود. مطالعات متعددی توانایی لیکوپن را برای حفاظت از سلول در مقابل آسیب های ناشی از پرتوهای یونیزان نشان داده اند، اما مکانیسم عمل حفاظتی آن به خوبی روشن نیست. در این مطالعه، اثر لیکوپن برای مقابله با سیتوتوکسیسیتی و ژنوتوکسیسیتی ناشی از تابش پرتوهای گاما بر سلول های فیبروبلاست انسانی مورد بررسی قرار گرفته است.روش بررسی: سه گروه از سلول ها، تحت تابش دوزهای 1، 2 و 4 گری قرار داده شدند و سه گروه دیگر از سلول ها قبل از تابش هر دوز، تحت تیمار با غلظت های مختلف لیکوپن (2، 10 و 20 میکرومولار) واقع شدند. سیتوتوکسیسیتی سلول ها با استفاده از آزمایش بقا کولونی و ژنوتوکسیسیتی سلول ها با استفاده از آنالیز گستره کروموزومی در مرحله متافاز مورد بررسی قرار گرفت.یافته ها: آزمایش بقای سلولی نشان داده است که با افزایش دوز پرتوهای گاما (1، 2 و 4 گری) مرگ سلولی نیز افزایش یافته است، در حالی که تیمار سلول ها با لیکوپن (2، 10 و 20 میکرومولار) قبل از تابش اشعه، موجب کاهش مرگ سلولی و حفاظت آنها در مقابل پرتوهای گاما شده است. لیکوپن، همچنین موجب کاهش شکست های کروماتیدی و کروموزومی شده است. بیشترین تاثیر لیکوپن در محافظت از سلول ها و کروموزوم ها، در غلظت 10 میکرومولار بوده است.نتیجه گیری: این نتایج، نشان می دهد که تیمار سلول ها قبل از تابش پرتوهای یونیزان با لیکوپن از مرگ سلول ها و آسیب به DNA، محافظت می کند و این خاصیت محافظت کنندگی به غلظت لیکوپن نیز بستگی دارد. بنابراین، لیکوپن از ناپایداری ژنتیکی ناشی از تاثیر پرتوهای یونیزان، جلوگیری می کند و از این طریق می تواند در کاهش اثر سرطان زایی پرتوهای یونیزان نیز موثر باشد.