مجله دانشگاه علوم پزشکی کرمان
سال:1385 | دوره:13 | شماره:3 |تعداد مقالات:6

مقدمه: هدف از این مطالعه نشان دادن توانایی کاپتوپریل به عنوان یک داروی تیول دار مهارکننده آنزیم مبدل آنژیوتانسین در جلوگیری از سمیت ناشی از پاراکوات درمیتوکندری های جدا شده از کبد رت می باشد.روش: در این مطالعه ابتدا میتوکندری های کبد موش صحرایی به وسیله سانتریفوژ یخچال دار جدا گردیدند. غلظت های مختلف پاراکوات (mM0.1 تا mM100) و کاپتوپریل (mM0.08 تا mM1) برای به دست آوردن دوز مناسب پاراکوات و دوز موثر کاپتوپریل (sub maximal) به وسیله تعیین متغییرهای درصد بقای، LC50، شاخص پراکسیداسیون لیپیدی (TBARs)، فعالیت آنزیم کاتالاز CAT activity))، میزان گلوتاتیون اکسید و احیاء ((GSH, GSSG و تورم میتوکندریایی (Mitochondrial swelling) مورد ارزیابی قرار گرفت.یافته ها: میزان LC50 (2.386±5.761) با روش MTT assay به دست آمد. در بررسی دوز - پاسخ غلظت های مختلف پاراکوات اختلاف معنی داری در غلظت های بالای mM1 با همدیگر و گروه کنترل مشاهده گردید. در بررسی دوز-پاسخ غلظت های مختلف کاپتوپریل کاهش معنی داری در دوز mM0.1 و بالاتر با گروه کنترل مشاهده گردید. در بررسی هم زمان تیمار پاراکوات (mM5) با کاپتوپریل (mM0.08) کاهش معنی داری در سمیت ناشی از پاراکوات در بررسی شاخص های ذکر شده بالا مشاهده گردید (P<0.001).نتیجه گیری: نتایج این آزمایشات نشان می دهد که کاپتوپریل به دلیل دارا بودن گروه تیول می تواند به عنوان یک آنتی اکسیدان اگزوژنوس در کاهش سمیت میتوکندریایی ناشی از پاراکوات و دیگر مواد تولیدکننده رادیکال های آزاد موثر باشد.

مقدمه: فشارخون کودکان می تواند تحت تاثیر عوامل بی شماری نظیر عوامل محیطی، فرهنگی، اجتماعی و ژنتیک قرار گیرد. بنابراین پویا بوده و می تواند در جوامع مختلف و در زمان های مختلف تحت تاثیر قرار بگیرد. مطالعه حاضر به منظور مقایسه فشارخون در کودکان شیراز با معیار آمریکا انجام شد و برای اولین بار صدک های هموار فشارخون بر اساس قد در کودکان 12-6 ساله تعیین  شد. روش: قد و فشارخون سیستول و دیاستول 2494 کودک دبستانی 12-6 ساله که به روش نمونه گیری چند مرحله ای انتخاب شده بودند، با روش معیار اندازه گیری شد. با استفاده از فرمول رگرسیون پیشنهادی توسط چهارمین گزارش گروه ملی برنامه آموزش پرفشاری خون در کودکان و نوجوانان در آمریکا (NHBPEP) مقادیرصدک های فشارخون بر اساس صدک های قد به دست آمده و با مقادیر مشابه در آمریکا که با همین روش محاسبه شده، مقایسه شدند. صدک های هموار فشارخون بر اساس قد نیز توسط روش Healy-Rasbash-yang (HRY) محاسبه و ترسیم شدند.یافته ها: این مطالعه نشان داد که مقادیر فشارخون در کودکان شیراز پایین تر از کودکان آمریکایی می باشد.نتیجه گیری: توصیه می گردد فشارخون در کودکان با معیارهای محلی، و نه معیار آمریکایی سنجیده شود. نتیجه دیگر این که چون فشارخون کودکان با کنترل قد رابطه ای با سن نداشت، بهتر است مقادیر صدک فشارخون به جای این که بر اساس سن محاسبه شود بر اساس قد محاسبه گردد تا تشخیص پرفشاری خون با اطمینان بیشتری صورت  پذیرد

مقدمه: پوویدون آیوداین و سیتریماید - سی، آنتی سپتیک های مهم و ارزشمندی هستند که از دیرباز کاربرد گسترده ای در ضدعفونی کردن زخم ها، جراحات، وسایل مورد استفاده در مراکز بهداشتی - درمانی و محیط های مختلف از جمله اتاق عمل داشته اند. اخیرا سویه های مقاوم به این دو ماده در میان باکتری های مقاوم به آنتی بیوتیک ها از جمله انتروکوک ها،که از عوامل مهم عفونت های بیمارستانی هستند،گزارش شده است. پژوهش حاضر به منظور اطمینان از اثر ضدعفونی کنندگی این دو ترکیب انجام شد. روش: از پنج جدایه اشرشیاکلی و سیزده جدایه انتروکوک با فنوتیپ مقاوم و حساس به حداقل 5 آنتی بیوتیک از جمله و انکومایسین، جدا شده از عفونت های ادراری استفاده شد. غلظت های مورد بررسی 1:2، 1:5، 1:10 و1:20 و1:100، 1:200 و 1:500 به ترتیب برای پوویدون آیوداین و سیتریماید - سی بوده است. باکتری ها در دو رقت  CFU /ml (Colony Forming Unit) 107×1 و 107×5 به مدت 2، 10 و 30 دقیقه، در مجاورت مواد مذکور در حرارت اتاق قرار داده شدند. به منظور حذف اثر مواد ضد میکروبی همراه باکتری هنگام کشت، باکتری های مجاور شده با ماده ضد میکروبی، سه مرتبه با بافر فسفات شستشو داده شده و سپس در محیط جامد کشت داده شدند.یافته ها: نتایج به دست آمده نشان می دهد که هیچ یک از باکتری های قرار گرفته در معرض مواد آنتی سپتیک، قادر به رشد در محیط جامد نبودند، در حالی که باکتری های کنترل که در محیط فاقد مواد آنتی سپتیک قرار داده شده بودند، رشد کامل داشتند. نتیجه گیری: با توجه به اینکه هیچ مورد مقاومتی نسبت به مواد ضدمیکروبی مورد بررسی در غلظت های مختلف ماده ضدمیکروبی و باکتری های مورد بررسی مشاهده نشد، با اطمینان می توان از این مواد در بیمارستان ها و سایر مراکز بهداشتی درمانی جهت ضدعفونی کردن پوست و سایر وسایل آلوده به باکتری استفاده نمود. بررسی مجدد در فواصل زمانی مختلف جهت ماندگاری اثرات ضد میکروبی توصیه می گردد.

مقدمه: بررسی حاضر به منظور مقایسه روش ارزان تر و کم عارضه تر بیوپسی آندومتر توسط pipelle با کورتاژ آندومتر در تشخیص ضایعات آندومتر در بیماران مبتلا به خونریزی های غیرطبیعی رحمی انجام شد.روش: در 60 بیمار که به دلیل خونریزی مقاوم به درمان دارویی، داوطلب هیسترکتومی شده بودند، ابتدا یک نمونه بیوپسی آندومتر با Pipelle گرفته شد. سپس تحت بی هوشی عمومی با دیلاتاسیون و کورتاژ نمونه دوم گرفته شد. پس از آن بیماران تحت عمل جراحی هیسترکتومی قرار گرفته و نتایج آسیب شناسی دو نمونه اول با یکدیگر و سپس هر دوی آنها با هیسترکتومی به عنوان gold standard مقایسه گردید.یافته ها: در تمامی موارد عبور Pipelle از سرویکس بدون نیاز به دیلاتاسیون و بی هوشی صورت گرفت. بیشترین نتایج به دست آمده در هر سه روش در درجه اول آندومتر پرولیفراتیو و در درجه دوم ترشحی بود. با استفاده از آزمون نسبت ها مشخص گردید که بین نتایج حاصل از بیوپسی و کورتاژ در 89% موارد، بیوپسی و هیسترکتومی در 80% و کورتاژ و هیسترکتومی در 90% موارد هم خوانی وجود دارد و بین نتایج حاصل از سه روش اختلاف معنی دار مشاهده نگردید. نتیجه گیری: با توجه به هم خوانی نسبتا بالای نتایج بیوپسی سرپایی با دیلاتاسیون و کورتاژ و همچنین هیسترکتومی می توان به جای دیلاتاسیون و کورتاژ که نسبتا وقت گیر می باشد و نیاز به بی هوشی دارد از بیوپسی سرپایی استفاده کرد و فقط در موارد خاص کورتاژ انجام داد.

مقدمه: اطلاع از میزان موارد جدید ابتلا به مواد مخدر برای برنامه ریزی مبتنی بر شواهد واقعیت ها و تعیین سیاست های موثر در مقابله با آن امری بسیار مهم و حیاتی است. این پژوهش به منظور تعیین تغییرات زمانی بروز نسبی وابستگی به مواد اپیوئیدی (تریاک و شیره) با روش مدل سازی و تاثیر عوامل مختلف بر مدت زمان تاخیر برای ترک در شهر کرمان با توجه به داده های زمان مراجعه برای ترک انجام گرفته است. روش: در این مطالعه هم گروهی گذشته نگر داده های مربوط به 4309 نفر معتاد مراجعه کننده برای ترک به مراکز بازپروری بهزیستی شهر کرمان بین سال های 83-1376 ارزیابی گردید. هم گروه ها بر اساس سال شروع مصرف تشکیل شدند. برآورد میزان بروز اعتیاد با استفاده از روش مدل سازی Backward و تاثیر عوامل مختلف بر زمان تاخیر با آنالیز رگرسیون چند متغیره محاسبه گردید.یافته ها: بروز برآوردشده اعتیاد در سال های 78-76 با افزایش 70% در هر سال همراه بود. سپس تعداد موارد، کاهش یافته تا به حد متوسط 540 نفر در هر سال تا پایان سال 81 رسید. کمترین تعداد برآورد شده مربوط به سال 82 (400 نفر) و بیشترین آن مربوط به سال 83 (1145 نفر) بود. میانگین (انحراف معیار±) زمان تاخیر 7.98 (47/6±) سال و میانه آن 6 سال بود. زمان تاخیر وابستگان به تریاک (6.48±7.81 سال) در مقایسه با وابستگان به شیره (6.17±8.32 سال) و مصرف کنندگان هم زمان هر دو (6.84±9.02 سال) به طور معنی داری کمتر بود(P=0.0001). مردان با میانگین (انحراف معیار±) زمان تاخیر 8.1 (6.41±) سال، دیرتر از زنان (6.87±7.05 سال) برای ترک مراجعه می کردند (P=0.0001). زمان تاخیر افراد زیر 20 سال (6.68±8.62 سال) در مقایسه با گروه سنی 30-20 ساله (6.38±7.86 سال) و گروه سنی بالاتر از 30 سال (6.44±7.7 سال) به طور معنی داری بیشتر بود (P=0.0001). زمان تاخیر برای ترک (سال) در افراد بی سواد (7.59±10.73) نسبت به افراد دانشگاهی (7.27±7.87) و گروه متاهل (6.8±8.87 سال) نسبت به مجرد (3.76±4.9) به طور معنی داری بیشتر بود (P=0.0001).نتیجه گیری: به طور کلی، روند اعتیاد در چند سال اخیر را می توان به دو بخش عمده تقسیم کرد. بخش اول (سال های 78-76) دارای روند صعودی و بخش دوم (سال های 81-79) تقریبا روند ثابت دارد. با توجه به روش آنالیز، مقادیر سال های 82 و 83 قابل اعتماد نیست. نتایج نشان داد که مردان دیرتر برای ترک مراجعه می کنند. مصرف توام تریاک و شیره همراه با افزایش زمان تاخیر است و با افزایش سن شروع مصرف مواد، زمان تاخیر کاهش می یابد. افراد با تحصیلات بالاتر، زمان تاخیر کوتاه تری دارند.

مقدمه: پروژسترون اصلی ترین پروژستین انسانی با کاربردهای متعدد است. این هورمون با مهارکردن قاعدگی و کاهش انقباضات رحمی، نقش مهمی در حفظ حاملگی و پیشگیری از سقط عادتی و سقط تهدیدکننده دارد. در تجویز خوراکی، پروژسترون متابولیسم عبور اول کبدی از خود نشان می دهد. همچنین تزریق عضلانی آن تحریک موضعی قابل ملاحظه ای ایجاد کرده و بسیار دردناک است. به همین علت شیاف های واژینال یا رکتال پروژسترون با نام تجارتی Cyclogestâ در بازارهای دارویی دنیا موجود است که در درمان سندرم پیش از قاعدگی (syndrome Premenstrual)، دپرسیون زایمانی (200 تا 800 میلی گرم در روز) و درمان نقص فاز لوتئال (25 میلی گرم هر 12 ساعت) استفاده می گردد. با توجه به عدم وجود شیاف پروژسترون ساخت داخل در بازار دارویی ایران، هدف تحقیق حاضر تهیه این شکل دارویی در پایه های مختلف هیدروفیل و هیدروفوب و مقایسه آزادسازی دارو از آنها می باشد.روش: برای تهیه شیاف، پایه های هیدروفیل از نوع PEGs و یک نوع پایه هیدروفوب (ویتپسولH35) انتخاب شد. بعد از تعیین فاکتور جابجایی، شیاف ها به وسیله روش ذوب و اختلاط مواد با پایه، ساخته شد. به منظور کنترل فیزیکوشیمیایی فرآورده ها، انواع آزمایشات نظیر تغییرات وزنی، یکنواختی محتوی، زمان مایع شدن و سرعت آزادسازی دارو انجام گرفت. برای تعیین روند آزادسازی شیاف از روش غشاء سلولزی در دستگاه سنجش انحلال (کارخانه فارماتست آلمان، مدل PTSW3) استفاده گردید. تعیین مقدار نمونه ها به روش اسپکتروفتومتری (nm241 UV) انجام شد.یافته ها: آزمایشات یکنواختی، تغییرات وزنی و زمان مایع شدن پایه ها نشان داد شیاف های تهیه شده در محدوده قابل قبول فارماکوپه های USP وBP قرار دارند. بررسی روند آزادسازی دارو از پایه‏های مختلف شیاف در محیط نرمال سالین حاوی 0.1% سدیم لوریل سولفات بیانگر آزادسازی سریع تر دارو از پایه های PEG نسبت به وایتپسول بود. نتیجه گیری: پایه های PEG و وایتپسول پایه های مناسبی برای فرمولاسیون شیاف پروژسترون بوده و حضور مواد کمکی دیگر قادر است روند آزادسازی را تغییر دهد. بررسی کلینیکی شیاف های پروژسترون ساخته شده و نیز تعیین فراهمی زیستی آن در درون تن هدف مطالعات بعدی می باشد.