هدف این پژوهش بررسی تاثیر زوج درمانی ارتباط شی کوتاه مدت بر الگوهای ارتباطی زوجین شهرستان خمینی شهر است. این پژوهش نیمه تجربی از نوع پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل است. جامعه آماری، کلیه زوجین مراجعه کننده به مرکز مشاوره و راهنمایی آموزش و پرورش شهرستان خمینی شهر می باشند. نمونه شامل 40 زن و شوهر است که از نمونه های در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند. زوجین گروه آزمایش به مدت 6 جلسه تحت زوج درمانی ارتباط شی کوتاه مدت قرار گرفتند و در پایان از هر دو گروه پس آزمون به عمل آمد. ابزار این پژوهش شامل دو آزمون الگوهای ارتباطی کریستنسن- سالاوی و محقق ساخته است و هر دو از روایی و پایایی خوبی برخوردارند. یافته های این تحقیق با استفاده از آزمون تحلیل کواریانس نشان داد که، تاثیر زوج درمانی ارتباط شی کوتاه مدت بر الگوهای ارتباطی سازنده متقابل (p=0.018)، توقع/ کناره گیری (p=0.002)، توقع مرد/ کناره گیری زن (p=0.012)، توقع زن/ کناره گیری مرد (p=0.004) از پرسشنامه الگوهای ارتباطی کریستنسن و سالاوی معنادار و بر الگوی اجتنابی متقابل (p=0.21) معنادار نیست. به علاوه تاثیر شیوه درمان فوق بر الگوهای ارتباطی مطیع- سلطه گر (p=0.024)، بی ارزش سازی همسر (p=0.001) و بالغ- بالغ (p=0.05) از پرسشنامه الگوهای ارتباطی محقق ساخته معنادار و در بقیه الگوها والد- کودک (p=0.14)، تعقیب- گریز (p=0.07)، رومانتیک- منطقی (p=0.39)، ایده آل سازی همسر (p=0.96) معنادار نبود. نتیجه گیری نهایی این است که شیوه فوق تاثیر به سزایی در بهبود الگوهای ارتباطی زوجین دارد و می توان از آن در موارد مشابه استفاده کرد.