مجله دانشکده دندان پزشکی اصفهان
سال:1385 | دوره:2 | شماره:4 |تعداد مقالات:20

مقدمه: افزایش بیماری های مسری و خطرناک در سراسر دنیا طی دهه های اخیر توجه جهانیان را برانگیخته و برای تمامی کادر شاغل در واحدهای خدمات بهداشتی-درمانی، رعایت اصول خاصی را ضروری ساخته است. شیوع بیماری های خطرناک، همچون هپاتیت و ایدز و فقدان یک مطالعه جامع در زمینه کنترل عفونت، به ویژه در شهر اصفهان، انگیزه اصلی انجام چنین پژوهشی بود.روش ها: در این پژوهش که به روش توصیفی-تحلیلی از نوع مقطعی می باشد، جامعه مورد پژوهش، شامل 152 نفر دندان پزشکان عمومی و متخصص بودند که از میان جامعه 450 نفری دندان پزشکان و کلینیک های دندان پزشکی در سال 1382 برگزیده و بود که بر اساس تخصص، تجربه و جنسیت به گروه های مختلف تقسیم شدند. با طراحی یک پرسشنامه شامل دو بخش که به وسیله دندان پزشکان و مجریان طرح تکمیل می شد، اطلاعات لازم در خصوص نحوه کنترل عفونت جمع آوری شد. سپس نتایج به دست آمده توسط آزمون آماری chi-square ارزیابی گردید.یافته ها: در بین گروه های مورد مقایسه در خصوص رعایت اصول کنترل عفونت اختلاف معنی داری وجود داشت و دستگاه فور و پس از آن اتوکلاو رایج ترین وسیله جهت استریلیزاسیون مواد و وسایل کار بود ولی تعداد کسانی که از این دو وسیله به صورت استاندارد استفاده می کردند، محدود بود.نتیجه گیری: بررسی نتایج به دست آمده، نقش مثبت تجربه و تخصص را در زمینه کنترل عفونت به عنوان امری مهم نشان می دهد. پیشنهاد می شود آموزش های لازم در این زمینه به دانشجویان دندان پزشکی ارایه شود.

مقدمه: در طی روند ضد عفونی، استحکام خمشی رزین های آکریلی بیس دنچر می تواند، تحت تاثیر قرار گیرد. فیبرها، به عنوان یک روش استحکام بخشی معرفی شده اند. هدف از این مطالعه، بررسی میزان تاثیر استحکام خمشی نمونه های آکریلی گرماسخت ،تقویت شده با فیبر، و بدون فیبر، غوطه ور در هیپوکلریت سدیم 5/2 درصد بود.روش  مطالعه: تعداد 60 نمونه، آکریلی به ابعاد 65×10×3   میلی مترساخته شد. تعداد 30 نمونه، توسط نوعی فیبر غیرآغشته به رزین، در 1 میلی متری سطح تقویت شدند. هر کدام از دو گروه، به سه زیر گروه به صورت بدون غوطه وری (1)، غوطه وری در آب به مدت 8 ساعت (2) و غوطه وری در هیپوکلریت سدم 2.5 درصد به مدت 8 ساعت (3)، تقسیم شدند. استحکام خمشی نمونه ها، با استفاده از تست بارگذاری سه نقطه ای ارزیابی و نتایج با آزمون آنالیز واریانس دو طرفه تجزیه و تحلیل شد.یافته ها: میانگین، استحکام خمشی نمونه های تقویت شده، با فیبر غوطه ور در محلول ضدعفونی کننده 5/126 مگاپاسکال، و نمونه های تقویت نشده غوطه ور در محلول 7/122 مگاپاسکال بود. میانگین، استحکام خمشی کلیه گروه ها تفاوت معنی داری نشان نداد.نتیجه گیری: با توجه به نتایج حاصله، این نوع فیبر قادر به افزایش استحکام خمشی نمونه های آکریلی نیست. و برای تقویت آکریل های گرماسخت، در شرایط خشک، مرطوب، و غوطه ور، در محلول  ضد عفونی هیپوکلریت سدیم موثر نیست.

مقدمه: بیش از 300 میلیون نفر عقب مانده ذهنی (Handicap) در سراسر جهان وجود دارد که بخش قابل توجهی از آنان را کودکان تشکیل می دهند. قدم اول در برنامه ریزی برای این گروه از همنوعان ما، تعیین اندازه جمعیت و نیازهای درمانی دندان این کودکان می باشد. هدف این مطالعه، تعیین تعداد و نیز انواع نیازهای درمانی دندان کودکان عقب مانده ذهنی در مراکز بهزیستی شهر تبریز می باشد.مواد و روش ها: در این پژوهش توصیفی مقطعی؛ 184 کودک عقب مانده ذهنی (100پسر و 84 دختر) 14-1 ساله، در یک مرکز دولتی و یک مرکز خصوصی شهر تبریز مورد معاینه قرار گرفتند. این مطالعه به روش تمام شماری در فاصله سال های 85-1384انجام و اطلاعات جمع آوری شده با آزمون های t-test و chi-square آماری و آنالیز آماری شد.نتایج: در این مطالعه، نیاز درمانی در کودکان مرکز خصوصی (31/95 درصد) بالاتر از کودکان مرکز دولتی (66/81 درصد) بود (05/0>p value). در دندان های شیری بیشترین نیاز مربوط به مولر دوم (26/ 51 درصد) ودر دندان های دامی مربوط به مولر اول (53/67 درصد) بود. ترمیم دندان بیشترین نیاز درمانی در دندان های شیری (93/62 درصد) و دائمی (01/ 62 درصد) بود. به لحاظ بهره هوشی، بیشترین نیاز درمانی به کودکان غیر قابل تربیت با (5/95 درصد) مربوط می شد (05/0>p  value).نتیجه گیری: نتایج مطالعه حاضر، نشانگر میزان بالای نیاز درمانی دندان کودکان عقب مانده ذهنی بوده و مهم ترین نیاز آنان مربوط به درمان های پیچیده تر، از جمله درمان پالپ و کشیدن دندان می باشد. کودکان عقب مانده ذهنی، به عنوان جزیی از جامعه ما نیازمند خدمات پیشگیری و درمانی می باشند. با توجه به این که درمان این افراد در شرایط معمول امکان پذیر نمی باشد، از این رو آماده سازی و تجهیز مرکزی متناسب با نیازهای افراد عقب مانده ذهنی جهت درمان دندان پزشکی، از ضروریات نظام سلامت جامعه ما می باشد.

مقدمه: انتخاب اندازه دندان های قدامی فک بالا، اولین بنای زیبایی را برای بیماران بدون دندان می سازد. برای تخمین عرض دندان های قدامی بالا، تلاش های زیادی صورت گرفته است. هدف از این تحقیق، تعیین ارتباط نسبت محیط سر با عرض دندان های قدامی فک بالا بود.روش ها: در این مطالعه توصیفی-تحلیلی، که در دانشکده دندان پزشکی اصفهان بر روی 98 نفر از دانشجویان این دانشکده با رده سنی 40-18 سال انجام گردید (49 پسر و 49 دختر). ابتدا از هر نمونه کست تهیه شد. سپس از روی کست هر فرد، عرض 6 دندان قدامی فک بالا بصورت مجموع ابعاد مزیودیستالی دندان های قدامی فک بالا در ناحیه حداکثر عرض تاج اندازه گیری شد. اندازه گیری یک بار با کولیس دیجیتالی با دقت 01/0 میلی متر و بار دیگر با خط کش قابل انعطاف انجام شد. محیط سر توسط متر خیاطی از ناحیه گلابلا و برجسته ترین نقطه پس سری اندازه گیری شد. تحلیل یافته ها توسط T-student و ضریب همبستگی پیرسون انجام گرفت.یافته ها: در مردان، میانگین نسبت محیط سر به مجموع عرض دندان های قدامی فک بالا در اندازه گیری با خط کش قابل انعطاف 6/10 به 1 و در اندازه گیری با کولیس دیجیتالی 32/12 به 1 به دست آمد. در زنان این اندازه ها به ترتیب 37/10 به 1 و  15/12 به 1 بود. ضریب همبستگی پیرسون بین محیط سر و عرض دندان های قدامی فک بالا در اندازه گیری عرض دندان ها با خط کش برابر با 343/0 و در اندازه گیری با کولیس دیجیتالی برابر با 508/0 بود.نتیجه گیری: با توجه به محدودیت های این مطالعه، نتایج نشان می دهد که می توان از محیط سر به عنوان یک روش برای تعیین عرض دندان های قدامی فک بالا در بیماران بی دندان استفاده کرد. این روش به خصوص زمانی که عرض دندان های قدامی فک بالا توسط کولیس دیجیتالی تعیین می شود کاربرد دارد. اما بین نسبت های ذکر شده و جنسیت ارتباط معنی داری وجود نداشت.

مقدمه: افزایش بیماری های مسری و خطرناک در سراسر دنیا توجه جهانیان را برانگیخته و برای تمامی کادر شاغل در واحدهای خدمات بهداشتی- درمانی، رعایت اصول خاصی را ضروری ساخته است. شیوع بیماری های خطرناک، همچون هپاتیت و ایدز و فقدان یک مطالعه جامع در زمینه کنترل عفونت، به ویژه در شهر اصفهان، انگیزه اصلی انجام چنین پژوهشی بود.مواد و روش ها: در این پژوهش که به روش توصیفی- تحلیلی از نوع مقطعی انجام شد، جامعه مورد پژوهش، شامل 152 نفر دندان پزشکان عمومی و متخصص بودند که بر اساس تخصص، تجربه و جنسیت به گروه های مختلف تقسیم شدند. با طراحی یک پرسش نامه که به وسیله دندان پزشکان و مجریان طرح تکمیل می شد، اطلاعات لازم در خصوص نحوه کنترل عفونت جمع آوری شد. سپس نتایج به دست آمده توسط آزمون آماری chi-square ارزیابی گردید.یافته ها: در بین گروه های مورد مقایسه در خصوص رعایت اصول کنترل عفونت اختلاف معنی داری وجود داشت و دستگاه فور و پس از آن اتوکلاو رایج ترین وسیله جهت استریلیزاسیون مواد و وسایل کار بود ولی تعداد کسانی که از این دو وسیله به صورت استاندارد استفاده می کردند، محدود بود.نتیجه گیری: بررسی نتایج به دست آمده، نقش مثبت تجربه و تخصص را در زمینه کنترل عفونت به عنوان امری مهم نشان می دهد. پیشنهاد می شود آموزش های لازم در این زمینه به دانشجویان دندان پزشکی ارایه شود.

مقدمه: جایگزینی دندان های طبیعی به وسیله دندان های مصنوعی کامل و پارسیل، باعث کاهش نیروی بایت و سطح رضایت بیماران می شود. هدف از مطالعه حاضر، اندازه گیری حداکثر نیروی بایت و بررسی رضایت مندی از پروتز در بیماران دارای پروتز کامل و اوردنچر متکی بر ایمپلنت فک پایین بود.مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی-تحلیلی مقطعی، 75 بیمار 65-45 ساله در سه گروه (پروتز کامل معمولی 6-1 ماه، پروتز کامل 10 سال یا بیشتر، پروتز کامل بالا در مقابل اوردنچر متکی بر ایمپلنت فک پایین) شرکت کردند. برای اندازه گیری نیروی بایت، از دستگاه اندازه گیری نیروی بایت الکترونیکی با استرین گیج استفاده شد. در هر سمت در ناحیه دندان مولر اول سه اندازه گیری انجام شد و میانگین آن ها ثبت شد. برای بررسی میزان رضایت مندی بیماران، فرم پرسشنامه ای تهیه و توسط بیماران پر شد. یافته های به دست آمده با استفاده از نرم افزار آماری SPSS و آزمون های آماری آنالیز واریانس، chi-square, t-test و تست همبستگی Pearson مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت.یافته ها: میانگین حداکثر نیروی بایت، در بیماران پروتز کامل معمولی 6-1 ماه، 65/5±46/1 کیلوگرم؛ در بیماران پروتز کامل معمولی 10 سال یا بیشتر، 01/7±1/2 کیلوگرم و در بیماران دارای پروتز کامل اوردنچر متکی بر ایمپلنت فک پایین، 22/12±7/2 کیلوگرم بود. اختلاف حداکثر نیروی بایت بین بیماران دارای اوردنچر با بیماران دارای پروتز کامل معمولی (گروه های اول و دوم)، از نظرآماری معنادار بود (p value=0.001). میزان رضایت بیماران دارای پروتز کامل اوردنچر متکی بر ایمپلنت، در 76٪ موارد، «خیلی زیاد» بود.نتیجه گیری: یافته ها نشان داد که حداکثر نیروی بایت در بیماران دارای اوردنچر روی ایمپلنت فک پایین، از حداکثر نیروی بایت در افراد دارای پروتز کامل معمولی (گروه های اول و دوم) به طور معناداری بیشتر است. میزان رضایت مندی بیماران دارای اوردنچر نیز به طور معناداری بیشتر از گروه های اول و دوم است و می تواند نمایانگر نقش برجسته ایمپلنت در افزایش نیروی بایت و توانایی جویدن و رضایت مندی بیماران باشد.

مقدمه: پروستاگلاندین ها یکی از واسطه های مهم التهابی هستند که توسط آنزیم سیکلواکسیژناز تولید می شوند. ازآنجا که داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی قادر به مهار این آنزیم می باشند، به طور شایعی در درمان دردهای پس از درمان ریشه به کار می روند. این مطالعه با هدف بررسی تاثیر سلکوکسیب در کنترل التهاب حاد پری آپیکال پس از درمان ریشه در گربه صورت گرفت.مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی و با طرح موازی، 24 دندان کانین و 4 دندان پره مولر (به عنوان کنترل منفی) از 6 گربه مورد بررسی قرار گرفت. گربه ها به 2 گروه آزمایشی تقسیم شدند. به گروه اول یک ساعت قبل از درمان مقدار 2.5mg/kg سلکوکسیب به صورت خوراکی داده شد و گروه دوم هیچ گونه دارویی دریافت نکرد. پس از انجام درمان ریشه، حیوانات در فواصل زمانی 8، 12 و 24 ساعت، vital perfusion شدند. از ناحیه پری آپیکال هر نمونه دندانی، 5 مقطع هسیتولوژیک تهیه شد و در مجموع 140 لام میکروسکوپی بررسی گردید. در نمونه های هیستولوژیک تهیه شده، میزان التهاب حاد پری آپیکال بر اساس سه شاخص شدت تراکم سلول های التهابی، ادم و دیلاتاسیون عروق بررسی شد. اطلاعات به دست آمده با استفاده از آزمون های آماری Kruskal-wallis و Mann-whitney مورد بررسی قرار گرفت.یافته ها: بر اساس سه شاخص التهابی (شدت تراکم سلول های التهابی، ادم و دیلاتاسیون عروق)، اختلاف بین دو گروه در زمان 8 ساعت معنادار گردید. همچنین اختلاف معناداری از نظر شاخص های شدت تراکم سلول های التهابی و ادم بین دو گروه در زمان 12 ساعت وجود داشت. در زمان 24 ساعت، تنها اختلاف بین شدت تراکم سلول های التهابی بین دو گروه معنادار گردید (p value<0.05).نتیجه گیری: بر اساس نتایج این مطالعه، داروی سلکوکسیب قادر است التهاب حاد پس از درمان ریشه را کاهش دهد.

مقدمه: عادات پارافانکشن دهان از علل مطرح شده برای بروز اختلالات گیجگاهی-فکی می باشند، بررسی فراوانی و ارتباط هر کدام از این عادات با علایم اختلالات گیجگاهی-فکی بود.مواد و روش ها: در یک مطالعه توصیفی تحلیلی مقطعی، 325 دانشجوی دندان پزشکی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، از نظر وجود عادات پارافانکشن و علایم اختلالات گیجگاهی فکی مورد بررسی و معاینه قرار گرفتند. 9 عادت پارافانکشن شامل دندان قروچه، فشار دادن دندان ها روی هم، جویدن اجسام خارجی مثل مداد، جویدن آدامس، جویدن ناخن، خوابیدن یک طرفه، جویدن یک طرفه، جویدن عادتی زبان، لب یا گونه و دست زیر چانه گذاشتن مورد ارزیابی قرار گرفت و ارتباط ان با علایم اختلالات گیجگاهی فکی سنجیده شد. داده ها با ضریب همبستگی اسپیرمن مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته: 91% از دانشجویان مورد مطالعه، حداقل یکی از عادات پارافانکشن دهانی را داشتند. شایع ترین عادت پارافانکشن، آدامس جویدن (5/58%) و سپس خوابیدن یک طرفه (5/54%) و شایع ترین علامت اختلالات گیجگاهی فکی، صدای مفصل بود. بین فشار دادن دندان ها روی هم، دندان قروچه، جویدن یک طرفه، جویدن زبان، لب یا گونه و جویدن ناخن با علایم اختلالات گیجگاهی-فکی ارتباط معنی داری دیده شد.نتیجه گیری: مشابه بعضی از مطالعات دیگر، بعضی عادات پارافانکشن مرتبط با علایم اختلالات گیجگاهی فکی بود. توجه بیشتر به شناسایی این عادات و رفع آن، اهمیت زیادی در پیشگیری و درمان بیماری های گیجگاهی فکی دارد. 

مقدمه: در طی روند ضدعفونی، استحکام خمشی رزین های آکریلی بیس دنچر می تواند، تحت تاثیر قرار گیرد. فیبرها، به عنوان یک روش استحکام بخشی معرفی شده اند. هدف از این مطالعه، بررسی میزان تاثیر استحکام خمشی نمونه های آکریلی گرماسخت ،تقویت شده با فیبر و بدون فیبر، غوطه ور در هیپوکلریت سدیم 5/2 درصد بود.مواد و روش ها: تعداد60 نمونه، آکریلی به ابعاد 3×10× 65 میلی مترساخته شد. تعداد 30 نمونه، توسط نوعی فیبر غیرآغشته به رزین، در 1 میلی متری سطح تقویت شدند. هر کدام از دو گروه، به سه زیرگروه به صورت بدون غوطه وری (1)، غوطه وری در آب به مدت 8 ساعت (2) و غوطه وری در هیپوکلریت سدیم 5/2 درصد به مدت 8 ساعت (3)، تقسیم شدند. استحکام خمشی نمونه ها، با استفاده از تست بارگذاری سه نقطه ای ارزیابی و نتایج با آزمون آنالیز واریانس دو طرفه تجزیه و تحلیل شد.یافته ها: میانگین استحکام خمشی نمونه های تقویت شده با فیبر غوطه ور در محلول ضدعفونی کننده 5/126 مگاپاسکال و نمونه های تقویت نشده غوطه ور در محلول 7/122 مگاپاسکال بود. میانگین استحکام خمشی کلیه گروه ها تفاوت معنی داری نشان نداد.نتیجه گیری: با توجه به نتایج، این نوع فیبر قادر به افزایش استحکام خمشی نمونه های آکریلی نیست و برای تقویت آکریل های گرماسخت، در شرایط خشک، مرطوب، و غوطه ور در محلول ضدعفونی هیپوکلریت سدیم مؤثر نیست.

مقدمه: کاربرد روش خوراکی برای آرام بخشی کودکان در زمان مراجعه به دندان پزشکی به دلیل آسان بودن و پذیرش خوب از طرف کودکان روشی مناسب است مناسب است. برای ایجاد حالت آرام بخشی بیشتر در کودکان می توان از روش های آرام بخشی ترکیبی استفاده کرد. گاز نیتروس اکسید در ترکیب با بقیه روش ها استفاده می شود. در این مطالعه تاثیر دو رژیم ترکیبی آرام بخشی میدازولام و کتامین خوراکی همراه با نیتروس اکسید استنشاقی در کنترل حرکات کودکان هنگام کار در کلینیک دندان پزشکی بررسی شد.مواد و روش ها: در این مطالعه 60 کودک 7-3 ساله غیر وابسته به همکار به طور تصادفی به دو گروه مساوی تقسیم شدند. به گروه اول میدازولام 0.5mg/kg  و به گروه دوم کتامین 6mg/kg خورانده شد. پس از 15 دقیقه از ترکیب N2O-O2 و دارو با غلظت هر یک 50 درصد به کودکان داده شد. در حین تزریق و کار میزان گریه، هوشیاری، حرکت و رفتار کلی کودکان براساس مقیاس درجه بندی Houpt مورد ارزیابی قرار گرفت. سپس اطلاعات به دست آمده با استفاده از نرم افزار SPSS و آزمون های Chi-Squre و Mann-Whitney تجزیه و تحلیل شدند.نتایج: این ترکیب آرام بخشی، در بیش از 90 درصد بیماران موثر بود و از لحاظ آماری تفاوت معنی داری بین دو گروه نبود. در گروه میدازولام هوشیاری حین کار نسبت به کتامین بیشتر بود. همچنین دوره ریکاوری در گروه میدازولام کوتاه تر از کتامین بود.نتیجه گیری: نتایج به دست آمده بیانگر آن است که دو داروی میدازولام و کتامین خوراکی در ترکیب با نیتروس اکسید، برای در ایجاد آرام بخشی و کنترل حرکات کودکان هنگام اقدامات دندان پزشکی تاثیر مثبتی دارند. با توجه به سادگی استفاده و عوارض کم داروها، می توان برای کنترل رفتار کودکان در هنگام کار دندان پزشکی از این روش ها استفاده کرد.