مقدمه: J.E.Hirsch شاخصی را با نام h-index به حوزه علم سنجی معرفی کرد که نشان دهنده کیفیت بهره وری علمی واقعی از انتشارات یک پژوهشگر است که معادل تاثیر (Impact Factor) برای پژوهشگران به شمار می آید.مروری بر مطالعات: پژوهش های انجام شده بیانگر آن است که پایگاه های استنادی، نمره h متفاوتی را برای هر پژوهشگر ارایه می دهند و نیز h پژوهشگران در حوزه های مختلف علمی تفاوت دارد. با وجود مزایای بسیار h-index، معایب آن موجب ارایه شاخص های مکمل برای آن از جمله g,r,m شده است.نتیجه گیری: نقطه قوت h-index، کاربرد بالقوه آن در ارزیابی مقالات در سطح خرد است که مکمل شاخص های دیگر کتاب سنجی موجود است. این شاخص به همراه دیگر شاخص های مکمل می تواند معیار مناسبی برای ارتقای درجه علمی پژوهشگران و دانشمندان و اعضای یک گروه علمی باشد.