مجله دانشگاه علوم پزشکی قم
سال:1394 | دوره:9 | شماره:4 |تعداد مقالات:13

زمینه و هدف: اهمیت استرس اکسیداتیو در تشکیل و آسیب زایی بیماری گلوکوم شناخته شده است. در گزارشها نیز تغییر پروفایل اکسیدان/آنتی اکسیدان سرمی در پاتولوژی های چشمی آمده است. این مطالعه با هدف مقایسه بیونشانگرهای استرس اکسیداتیو و پروفایل آنتی اکسیدانی در بیماران مبتلا به گلوکوم اولیه زاویه بسته و افراد سالم انجام گرفت.روش بررسی: این مطالعه تحلیلی مورد - شاهدی بر روی 56 فرد مبتلا به گلوکوم اولیه زاویه بسته (PCAG) (26 مرد و 30 زن) مراجعه کننده به بخش چشم بیمارستان های فارابی و حضرت رسول (ص) و 80 فرد سالم به عنوان گروه کنترل (37 مرد و 43 زن) انجام شد. غلظت مالون دی آلدئید (MDA) گلبول های قرمز، میزان ظرفیت تام آنتی اکسیدانی سرم (TAC)، میزان گلوتاتیون احیای گلبول های قرمز و محصولات پیشرفته اکسیداسیون پروتئین سرم (AOPP) اندازه گیری شد. داده ها با استفاده از آزمون های تی مستقل و مربع کای تحلیل شدند. سطح معنی داری، p£0.05 در نظر گرفته شد.یافته ها: غلظت های همولیزات MDA در بیماران مبتلا به گلوکوم اولیه زاویه بسته در مقایسه با افراد سالم، به طور معنی داری افزایش داشت (p=0.015)، درحالی که سطوح سرمی TAC در این بیماران، به طور معنی دار کاهش نشان داد (p=0.016). همچنین سطوح سرمی AOPP بیماران مبتلا به گلوکوم اولیه زاویه بسته در مقایسه با افراد سالم، افزایش معنی داری یافت (p<0.019).نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد افزایش پراکسیداسیون لیپیدی و اکسیداسیون بیولوژیک پروتئینی، همچنین کاهش قابل توجه ظرفیت تام آنتی اکسیدانی پلاسما در بیماران مبتلا به گلوکوم اولیه زاویه بسته در قیاس با افراد سالم، اشاره به نقش پاتولوژیکی افزایش آسیب اکسیداتیو در گلوکوم اولیه زاویه بسته دارد.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

زمینه و هدف: جنس شیگلا یکی از عوامل اصلی بیماری اسهال در انسان و باسیلوس آنتراسیس عامل سیاه زخم (یک بیماری مشترک بین انسان و دام) می باشد. یکی از مهم ترین فاکتورهای بیماریزایی شیگلا، پروتئین IpaD است. همسانه سازی N ترمینال ژن ipaD به همراه ژن pa20 که دارای نقش ایمنی زایی است، به عنوان کاندید واکسن نوترکیب می تواند مطرح باشد. در این مطالعه بیان ژن ممزوجی دومن 1-a آنتی ژن حفاظتی (PA20) باسیلوس آنتراسیس و –N ترمینال ipaD شیگلا در اشرشیاکلی بررسی شد.روش بررسی: در این مطالعه تجربی، طراحی پرایمر برای ژن pa20 صورت گرفت و جهت تکثیر این قطعه، واکنش PCR انجام شد. سپس قطعه تکثیرشده به درون pGEM-T Easy Vector Systems همسانه سازی شد. ژن pa20 به وسیله آنزیم های محدودالاثر EcoRI و XhoI برش خورده و در نهایت، ژن pa20 به ژن ipaD ممزوج شد. وکتور pET28a(+) حاوی کاست ژنی ipaD-pa20 ساخته شده به باکتری E. coli سویه BL21(DE3) تراریخت و بررسی بیان کاست ژنی انجام گرفت.یافته ها: در این مطالعه، ژن های ممزوجی ipaD-pa20 در وکتور بیانی pET28a(+) به وسیله PCR و هضم آنزیمی تایید گردید. همچنین پروتئین نوترکیب تولیدشده به وسیله SDS-PAGE و لکه گذاری وسترن تایید شد.نتیجه گیری: با توجه به شناسایی آنتی ژن PA به وسیله آنتی بادی PA20 و خاصیت القای آپاپتوز آن و خاصیت ایمنی زایی آنتی ژن ipaD تولیدشده، به عنوان کاندید واکسن نوترکیب علیه انواع شیگلا و باسیلوس آنتراسیس می تواند مطرح باشد.

زمینه و هدف: دی اکسید تیتانیوم (TiO2)، نانوذره ای است که به طور گسترده در زمینه های مختلف به عنوان ترکیب بهداشتی جهت کنترل میکروارگانیسم ها مورد استفاده قرار می گیرد. اندازه کوچک این نانوذره، ترکیب شیمیایی و واکنش پذیری بالای آن، ممکن است خطرات بالقوه ای برای سلامتی انسان و محیط زیست داشته باشد. به دلیل کاربرد فراوان این نانوذره طی چند قرن اخیر، در این مطالعه تاثیر ماده مذکور بر روده کوچک موش سوری بررسی شد.روش بررسی: در این تحقیق، ابتدا 12 سر موش سوری نر به طور تصادفی به 3 گروه 4تایی تقسیم شدند.گروه اول به عنوان کنترل- شم، محلول حلال HPMC را با دوز 1 میلی لیتر دریافت کردند؛ گروه دوم TiO2 را با دوز 1 میلی لیتر و HPMC را با دوز 10 میلی گرم بر کیلوگرم و گروه سوم TiO2 را با دوز 1 میلی لیتر، HPMC را با دوز 100 میلی گرم بر کیلوگرم به صورت تزریق داخل صفاقی دریافت کردند. پس از 35 روز تیمار، وزن موش ها مجددا اندازه گیری شد و بعد از بیهوشی، روده کوچک آنها جدا شده و پس از انتقال به فرمالین 10% و تثبیت نمونه ها، پاساژ بافتی انجام گرفت. سپس مقاطع بافتی تهیه گردید و بعد از رنگ آمیزی با H&E، به وسیله میکروسکوپ نوری مورد مطالعه قرار گرفت. داده ها با استفاده از آزمون واریانس یک طرفه و آزمون توکی در سطح احتمال p<0.05 تجزیه و تحلیل شدند.یافته ها: در این مطالعه کاهش وزن موش ها، تخریب اپی تلیوم در ناحیه دئودنوم، افزایش سلول های واکوئل دار، تخریب گلیکوکالیکس در راس اپی تلیوم و بزرگ شدن ندول های لنفاوی در ناحیه ایلئوم موش های تیمارشده با TiO2 مشاهده گردید.نتیجه گیری: طبق نتایج این مطالعه، TiO2 باعث کاهش گلیکوکالیکس، افزایش سلول های واکوئل دار و تخریب کرک های روده کوچک می شود.

زمینه و هدف: با پیدایش مقاومت های روزافزون میکروب ها به آنتی بیوتیک های سنتزی، تحقیقات لازم جهت جایگزینی داروهای شیمیایی توسط گیاهان دارویی سنتی صورت گرفته است. این پژوهش با هدف تعیین اثر مهارکنندگی عصاره های آبی و اتانولی میوه درخت سپستان روی تعدادی از باکتری های گرم مثبت و گرم منفی انجام گرفت.روش بررسی: اثر ضدمیکروبی عصاره با چهار روش: کشت آمیخته، انتشار در دیسک، حداقل غلظت مهارکنندگی (MIC) و حداقل غلظت کشندگی باکتری (MBC) تعیین گردید. آنالیز و مقایسه میانگین ها با استفاده از آزمون Duncan و آزمون آنالیز واریانس یک طرفه در سطح اطمینان p£0.05 انجام شد.یافته ها: در این مطالعه، عصاره های آبی و اتانولی میوه سپستان (Cordia myxa L.) بر روی باکتری های گرم مثبت استافیلوکوکوس اورئوس و باسیلوس سرئوس موثر بود. بالاترین مقادیر حداقل غلظت مهارکنندگی و حداقل غلظت کشندگی در مورد عصاره آبی به ترتیب 64 و 256 میلی گرم بر میلی لیتر و در مورد عصاره اتانولی به ترتیب 32 و 256 میلی گرم بر میلی لیتر برای سویه سالمونلا تیفی به دست آمد، لذا این باکتری به عنوان مقاوم ترین سویه نسبت به عصاره های آبی و اتانولی میوه سپستان شناخته شد.نتیجه گیری: در این پژوهش تنها از یک روش استخراج عصاره برای بررسی اثر ضدمیکروبی استفاده شد. بنابراین، کاربرد سایر روش های عصاره گیری و مطالعه اثر ضدمیکروبی سایر اندام های گیاه برای کسب نتایج دقیق تر ضروری به نظر می رسد.

زمینه و هدف: ویتامین E، یک ویتامین محلول در چربی با خاصیت آنتی اکسیدانتی است که از بروز صدمات بافتی رادیکال های آزاد از طریق خنثی کردن آنها جلوگیری می کند. این مطالعه با هدف تعیین اثر ویتامین E بر ترمیم زخم سوختگی در موش بزرگ آزمایشگاهی انجام شد.روش بررسی: در این مطالعه از 16 راس موش بزرگ آزمایشگاهی نر بالغ با وزن 270-250 گرم، در دو گروه 8 تایی استفاده شد. بعد از ایجاد بیهوشی و تراشیدن موهای پشت حیوانات، مساحت معینی از پوست پشت آنها به مدت 8 ثانیه در معرض آب 95 درجه سانتیگراد قرار گرفت تا سوختگی مرطوب ایجاد شود. گروه مداخله، ویتامین E محلول در آب را روزانه (دوز 300 میلی گرم بر کیلوگرم) به صورت گاواژ تا 15 روز دریافت کردند. مقایسه بین تغییرات شاخص های پوستی دو گروه با و بدون مداخله در روز شانزدهم بعد از سوختگی انجام گرفت. داده ها با استفاده از آزمون Unpaired Test تجزیه و تحلیل شدند. سطح معنی داری، p<0.05 در نظر گرفته شد.یافته ها: در گروه سوختگی درمان شده با ویتامین E، میزان اپی تلیزاسیون و میزان تشکیل عروق خونی در پوست سوخته، از گروه سوختگی بدون درمان بیشتر مشاهده شد که از نظر آماری معنی دار بود (p<0.01). همچنین تعداد فولیکول های مو در گروه سوختگی و ویتامین E نسبت به گروه دیگر، بیشتر بود (p<0.05). در صورتی که اختلاف درصد میزان بهبودی زخم در روزهای مختلف در بین گروه ها، از نظر آماری معنی دار نبود.نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد ویتامین E بر روی شاخص های ترمیم زخم سوختگی موثر بوده و مصرف آن در زمان سوختگی می تواند روند ترمیم زخم سوختگی را تا حد زیادی تسریع کند.

زمینه و هدف: بهداشت دهان و دندان، نقش مهمی در تامین و ارتقای سطح سلامتی جامعه دارد. مطالعه حاضر با هدف تعیین میزان دسترسی به خدمات بهداشت دهان و دندان و تاثیر آن بر سلامت دهان و دندان در کودکان 7- 6 سال شهر قم انجام شد.روش بررسی: این مطالعه به روش توصیفی - مقطعی در سال 1391 بر روی تعداد 281 نفر از کودکان استان قم انجام گرفت. روش نمونه گیری از نوع طبقه بندی شده و از بین کودکان روستایی و شهری بود. داده ها به وسیله چک لیست جمع آوری و با استفاده از مدل رگرسیون لجستیک تجزیه و تحلیل شدند.یافته ها:%56.2 از نمونه ها پسر و مابقی دختر بودند. 88.6% در شهر و %11.4 در روستا سکونت داشتند. میانگین و انحراف معیار شاخص پوسیدگی دندان های شیری (dmft) و شاخص نسبت پوسیدگی دندان های شیری (dmft ratio)، به ترتیب برابر 6.04±3.86 و %35.91±23.62 بود. از بین کل افراد مورد بررسی، 173 نفر (%61.2) دارای سابقه استفاده از خدمات دندانپزشکی و 167 نفر (561.9) سابقه دسترسی به خدمات را داشتند. بین استفاده از خدمات بهداشت دهان و دندان با متغیرهای dmft، وضعیت اجتماعی - اقتصادی و دسترسی به خدمات، ارتباط معنی داری وجود داشت. بین نوع خدمات دریافتی و وضعیت اجتماعی – اقتصادی نیز ارتباط معنی دار بود.نتیجه گیری: نتایج مطالعه حاضر نشان داد با توجه به رایگان نبودن خدمات درمانی دندانپزشکی در ایران، می توان بعضی از موانع استفاده از خدمات، به ویژه نقش خدمات پیشگیری را از طریق افزایش دسترسی افراد به خدمات در روستاها و شهرها، همچنین افزایش سطح آگاهی والدین در ارتباط با اهمیت دندان های شیری در سلامت دندان های دائمی و سلامت جسمی کودکان کاهش داد.

زمینه و هدف: عفونت های بیمارستانی در سراسر جهان به عنوان یک مشکل مهم بهداشت عمومی، بار قابل توجهی را بر بیماران و سیستم مراقبت های بهداشتی برجای گذاشته و باعث عوارض و مشکلات جدی می شوند. مطالعه حاضر با هدف تعیین میزان عفونت های بیمارستانی در بیماران بستری شده بیمارستان نکویی شهر قم انجام گرفت.روش بررسی: این مطالعه به صورت توصیفی - مقطعی روی 12668 بیمار بستری در بخش های بیمارستان نکویی قم، در یک دوره یک ساله از فروردین تا اسفند ماه سال 1391 انجام شد. اطلاعات براساس پرسشنامه طراحی شده سیستم ملی پایش عفونت های بیمارستانی NNIS، جهت تشخیص عفونت های اصلی بیمارستانی (تنفسی، ادراری، خونی، محل جراحی و سوختگی) جمع آوری شدند. سطح معنی داری داده ها، p<0.05 در نظر گرفته شد.یافته ها: در مطالعه حاضر، از مجموع 12668 بیمار بستری در طول ماه های سال 1391، 97 بیمار (میانگین شیوع %0.76) مبتلا به عفونت بیمارستانی بودند. بیشترین میزان عفونت به ترتیب متعلق به عفونت محل جراحی با %53.9 و تنفسی با 35% بود. عفونت ادراری با بروز 6%، سوختگی %5.1 و عفونت خونی (بدون مورد گزارش شده)؛ کمترین میزان عفونت را داشتند. بیشترین میزان عفونت مربوط به بخش 42ICU مورد (%6.56) و بخش سوختگی 17 مورد (%5.64) بود.نتیجه گیری: با توجه به اینکه عفونت محل جراحی بیش از نیمی از موارد عفونت های بیمارستانی را در بیماران بستری شده به خود اختصاص می دهد، لذا رعایت دستورالعمل های کنترل عفونت بیمارستانی و استفاده از روش های درمانی تهاجمی فقط در مواقع لزوم به همراه آموزش بهداشت می تواند در پیشگیری از چنین عفونت هایی کمک کننده باشد.

زمینه و هدف: ایجاد مدل نارسایی حاد کبدی برای ارزیابی اثرات و بی خطر بودن روش های جایگزین پیوند کبد، به کار می رود. این مطالعه با هدف تعیین دوز مناسب تتراکلرید کربن برای ایجاد نارسایی حاد کبدی در موش نژاد NMRI انجام شد.روش بررسی: در این مطالعه ابتدا در 5 گروه موش 6 تایی، تتراکلرید کربن محلول در روغن زیتون با دوزهای مختلف (به میزان 0.5، 1، 1.5، 2، 2.5 میلی لیتر به ازای هر کیلوگرم وزن) به صورت داخل صفاقی تزریق گردید. پس از 24 ساعت سطح سرمی آنزیم های کبد و وضعیت بافت کبد ارزیابی شد. برای بررسی میزان زنده مانی موش ها، تتراکلرید کربن با مقادیر ذکرشده به 6 گروه موش جدید تزریق و این حیوانات طی 4 روز مورد مشاهده قرار گرفتند. جهت بررسی تاثیر سم در روزهای بعد، دوز تعیین شده به 24 موش جدید تزریق و ارزیابی های بافتی و سرمی تکرار شد.یافته ها: با افزایش دوز تتراکلرید کربن، سطح سرمی آنزیم های کبدی و درجه آسیب بافت کبدی افزایش یافت. مقادیر بیش از یک میلی لیتر بر کیلوگرم تتراکلرید کربن باعث ایجاد آسیب حاد کبدی شد. همچنین در میزان یک میلی لیتر بر کیلوگرم، مرگ و میرکم و در مقادیر بیش از 2میلی لیتر بر کیلوگرم، مرگ و میر شدید بود. در تزریق تتراکلرید کربن (با دوز 1.5 میلی لیتر بر کیلوگرم)، حداکثر افزایش آنزیم های کبدی، 24 ساعت بعد ایجاد شد که به تدریج کاهش یافت. درجه آسیب کبدی در روزهای بعد از تزریق، تقریبا تا روز چهارم یکسان بود، ولی از 72 ساعت به بعد، فاز رژنراسیون کبدی آغاز گردید.نتیجه گیری: طبق نتایج این مطالعه، تزریق داخل صفاقی تتراکلرید کربن (با دوز 1.5 میلی لیتر بر کیلوگرم) در یک نوبت، می تواند دوز مناسبی برای ایجاد مدل نارسایی حاد کبدی در موش نژاد NMRI باشد.