مجله دانشگاه علوم پزشکی قم
سال:1387 | دوره:2 | شماره:3 |تعداد مقالات:11

زمینه و هدف: آرتریت روماتوئید یک بیماری التهابی مزمن است که با تورم مفصل و التهاب بافت سینوویال مشخص می شود. پروتئین واکنشی (CRP)C و سرولوپلاسمین به عنوان بیومارکرهای مهم برای بسیاری از بیماری های التهابی شناخته شده است. کورکومین ترکیب بسیار فعال و مسوول رنگ زرد زردچوبه و دارای خواص ضد التهابی و آنتی اکسیدانی می باشد. در این مطالعه اثر کورکومین بر روی التهاب پنجه و میزان سرمی CRP و سرولوپلاسمین در موش های آرتریتی بررسی گردید.روش بررسی: در این مطالعه تجربی آرتریت در موش های صحرایی نر با تزریق زیر جلدی اجوانت کامل فروند در کف پای راست حیوانات القا شد. گروه ها به ترتیب شامل: کنترل، آرتریتی دریافت کننده حامل، آرتریتی که 7 روز قبل از القای بیماری 30 میلی گرم بر کیلوگرم کورکومین دریافت کردند، آرتریتی تحت تیمار با 30 میلی گرم بر کیلوگرم کورکومین و آرتریتی تحت تیمار با 3 میلی گرم بر کیلوگرم ایندومتاسین بودند. در گروه های، 2، 4 و 5 درمان 7 روز بعد از القای بیماری شروع و روزانه به مدت 14 روز به حیوانات خورانده شد. ضخامت پنجه در روزهای (قبل از تزریق) 1، 5، 10، 15 و 20 بعد از تزریق اجوانت اندازه گیری شد. در پایان دوره آزمایش موش ها کشته شده و نمونه خونی از آن ها جمع آوری گردید. نتایج با استفاده از آزمون آنالیز واریانس یک طرفه (ANOVA) و پس آزمون Tukey تجزیه و تحلیل شدند. شرط P<0.05 اختلاف معنی دار منظور گردید.یافته ها: کورکومین به طور معنی داری باعث کاهش تورم پنجه (P<0.05) و کاهش میزان سرولوپلاسمین و CRP افزایش یافته در موش های آرتریتی نسبت به موش های آرتریتی تحت تیمار با حامل گردید (P<0.05).نتیجه گیری: نتایج به دست آمده اثرات ضد التهابی و احتمالا ضد آرتریتی کورکومین را در درمان آرتریت روماتوئید تایید می نماید.

زمینه و هدف: کیفیت پروتئینی مواد غذایی و ارزیابی آن به دلایل بیولوژیک و اقتصادی از اهمیت ویژه ای برخوردار است. این مطالعه با هدف مقایسه ارزش پروتئینی سرلاک بر پایه گندم (غذای صنعتی کودک) با غذای خانگی (بر پایه مخلوط ماکارونی همراه سویا) و استاندارد کازئین در موش های صحرایی انجام گرفت.روش بررسی: تحقیق تجربی روی 64 موش صحرایی نر 21 (Wistar) روزه انجام گرفت. موش ها در گروه های 8 تایی تحت 8 رژیم غذایی شامل: دو رژیم تست (سرلاک و غذای خانگی)، یک رژیم استاندارد (کازئین همراه متیونین) و یک رژیم پایه (بدون پروتئین) برای مطالعه قابلیت حقیقی هضم پروتئین (True Protein Digestibility=TPD) و دو رژیم تست، یک رژیم استاندارد و یک رژیم پایه برای مطالعه نسبت خالص پروتئین (Net Protein Ratio=NPR) و نسبت کارآیی پروتئین (Protein Efficiency Ratio=PER) قرار داده شدند. به منظور محاسبه NPR و PER مقدار پروتئین دریافتی و افزایش وزن حیوانات تعیین گردید و جهت محاسبهTPD ، مقدار ازت دریافتی و ازت دفعی حیوانات تعیین شد. معنی داری اختلاف میانگین TPD،NPR  و PER بین گروه ها از طریق آزمون آنالیز واریانس ANOVA همراه با آزمون توکی بررسی شد.یافته ها: میانگین شاخص 92.8±4 TPD، 87±8، 85.4±3.2، 4.3±0.4 NPR، 4.3±0.9 و 3.8±0.6، 3±0.2 PER، 2.5±0.4 و 1.7±0.1 به ترتیب بـرای پروتئیـن کـازئین همراه متیونین، سرلاک و غذای خانگی بود. اختلاف میانگینTPD  و PER بین گروه ها معنی دار است (P<0.05). گروه ها از نظر میانگین NPR اختلاف معنی دار آماری نداشتند.نتیجه گیری: یافته ها نشان می دهند که TPD و PER غذای خانگی در مقایسه با سرلاک پایین ولی از نظر NPR قابل قبول است.

زمینه و هدف: مشکلات پا یکی از مهم ترین علل مرگ و میر و از کارافتادگی در بیماران دیابتی است. با توجه به هزینه هایی که پای دیابتی به سیستم های بهداشتی وارد می نماید، به منظورر شناسایی زودرس افراد در معرض خطر ابتلا به زخم پای دیابتی، این مطالعه با هدف تعیین عوامل خطرساز زخم پای دیابتی در بیماران مراجعه کننده به کلینیک دیابت مرکز آموزشی- درمانی کامکار شهر قم، سال 1385 انجام گرفت.روش بررسی: در این مطالعه توصیفی 140 بیمار دیابتی مراجعه کننده به کلینیک دیابت بیمارستان کامکار شهر قم مورد مطالعه قرار گرفتند. معاینه پای بیماران بر اساس روش پیشنهادی گروه بین المللی مطالعه کننده پای دیابتی(IWGDF)  انجام شد. این معاینات شامل معاینه ظاهری، معاینه نورولوژیک و معاینه عروقی اندام تحتانی بود. برای طبقه بندی بیماران در معرض خطر ابتلا به زخم پا از سیستم طبقه بندی IWGDF استفاده شد. بر طبق این طبقه بندی بیماران به چهار گروه تقسیم شدند. برای مقایسه یافته های بین گروه ها از آزمون ANOVA استفاده گردید. P<0.05 معنی دار تلقی شد.یافته ها: میانگین سنی بیماران 52.4±11.2 سال و %67.1 از بیماران زن، %37.1 بی سواد و 10% سیگاری فعال بودند. میانگین مدت ابتلا به دیابت 8.9 سال بود. میانگین نمایه توده بدنی 29.4±4.4 و %9.3±1.9HbA1c بود. %36.6 و %17.7 از بیماران به ترتیب دارای رتینوپاتی و نفروپاتی بودند. 95% از بیماران روش صحیح کوتاه کردن ناخن ها را نمی دانستند. %95.5 از بیماران کفش نامناسب داشتند. هیچ یک از بیماران تاکنون آموزش خاصی در مورد مراقبت از پا دریافت نکرده بودند. %14.3 سابقه زخم قبلی پا داشتند. معاینه با منوفیلامان، رفلکس آشیل و معاینه با دیاپازون به ترتیب در %28.6 و %52.5 و %32.1 از بیماران مختل بود. در %37.3 از بیماران نبض های اندام تحتانی کاهش یافته یا لمس نمی شد. بر طبق طبقه بندی (IWGDF) 70% از بیماران در گروه های با خطر بالاتر از نظر ابتلا به زخم پای دیابتی قرار گرفتند. در گروه های با خطر بالاتر از نظر ابتلا به زخم پای دیابتی سن، مدت ابتلا به دیابت و تعداد افراد بی سواد با اختلاف معنی داری بیشتر بود (مقدار  Pبه ترتیب 0.03، 0.001 و 0.02).نتیجه گیری: نتایج این مطالعه بر اهمیت شناسایی زودهنگام مشکلات پا در بیماران دیابتی و نیاز به بکارگیری راهکارهای پیشگیری کننده به خصوص آموزش بیماران، در جهت کاهش هزینه های مربوط به مشکلات پا در این افراد، و بهبود کیفیت زندگی آن ها تاکید دارد.

زمینه و هدف: سیر از جمله گیاهانی است که از هزاران سال پیش، به عنوان گیاهی دارویی مورد استفاده قرار گرفته است. مطالعات اپیدمیولوژیک بیان گر ارتباط منفی میان مصرف سیر و پیشرفت بیماری های قلبی- عروقی است. بیماری های قلبی- عروقی، بیماری های پیچیده و چند عاملی هستند که توسط عوامل متعددی از جمله بالا بودن سطح چربی های سرم خون (کلسترول و تری گلیسیرید) مشخص می شوند. این مطالعه با هدف تعیین اثر سطوح مختلف پودر سیر بر سطح کلسترول و تری گلیسیرید سرم خون، در دو نژاد از جوجه های گوشتی آرین و راس، انجام گرفت.روش بررسی: این مطالعه تجربی بر روی 714 قطعه جوجه یک روزه گوشتی، از نژادهای آرین و راس، در قالب یک طرح فاکتوریل کاملا تصادفی، با سه بار تکرار به مدت 8 هفته، توسط جیره غذایی آزمایشی، انجام گرفت. گروه شاهد با جیره پایه و سایر تیمارها با جیره هایی حاوی سطوح 0.1، 0.2، 0.4، 0.6، 0.8 و 1% پودر سیر، که به جیره پایه اضافه شده بودند، تغذیه شدند. در سن 8 هفتگی، خونگیری انجام و سطح کلسترول و تری گلیسیرید سرم، اندازه گیری گردید. داده ها توسط آزمون Univariate Analysis of Variance و آزمون تکمیلیTukey ، تجزیه و تحلیل شد (P<0.05). سطح معنی داری اختلاف ها قرار داده شد.یافته ها: پودر سیر به طور معنی داری (P<0.01) باعث کاهش سطح کلسترول سرم خون گردید، اما در مورد سطح تری گلیسیرید سرم، کاهش معنی دار مشاهده نشد. بین تیمارهای مختلف مورد استفاده در این آزمایش، اختلاف معنی داری (P<0.05) در کاهش سطح تری گلیسیرید سرم خون مشاهده نگردید، ولی در مورد اثر گروه نژادی و اثر جنس بر کاهش سطح کلسترول و تری گلیسیرید تفاوت معنی داری دیده نشد. بین تیمارهای مختلف، اختلاف معنی دار در میزان کلسترول سرم رخ داد (P<0.05) ولی این اختلاف در مورد گروه نژادی و جنس مشاهده نگردید.نتیجه گیری: اثر سطوح مختلف پودر سیر بر سطح تری گلیسیرید و کلسترول در دو گروه جوجه های گوشتی آرین و راس باعث کاهش معنی دار (P<0.01) بر سطح کلسترول سرم در دو گروه جوجه گوشتی آرین و راس گردید، اما کاهش معنی داری بر سطح تری گلیسیرید مشاهده نشد. ارتباط گروه نژادی و جنس با کاهش سطح کلسترول و تری گلیسیرید سرم توسط پودر سیر، معنی دار نبود.

زمینه و هدف: به منظور تطابق میز و نیمکت مورد استفاده دانش آموزان با ابعاد بدن آنان جهت کاهش ناراحتیهای اسکلتی– عضلانی، پوسچر نامناسب در هنگام خواندن و نوشتن، مشکلات بینایی و گردش خون؛ بررسی آنتروپومتری برای طراحی مناسب نیمکتهای مدرسه ضروری است. لذا این تحقیق با هدف اندازه گیری ابعاد بدنی دانش آموزان به منظور طراحی میز و نیمکتهایی بر اساس استانداردBS5873  انجام شد.روش بررسی: 240 نفر از دانش آموزان دختر در رده سنی 17-15 سال در 6 دبیرستان منطقه 2 استان قزوین به صورت تصادفی انتخاب شدند و اطلاعات مورد نیاز از طریق مصاحبه و با استفاده از وسایل اندازه گیری آنتروپومتری (کولیس، ترازو و آنتروپومتر) جمع آوری گردید.یافته ها: ابعاد 18 پارامتر برای 240 دانش آموز دختر دبیرستانی به دست آمد، سپس بر اساس اندازه گیریهای انجام شده و مقایسه با استاندارد، دانش آموزان به دو گروه تقسیم شدند و میز و نیمکتهایی متناسب با ابعاد آنها محاسبه و طراحی گردید.نتیجه گیری: تمام ابعاد میز و صندلی مورد استفاده به جز ارتفاع میز با ابعاد میز و صندلی استاندارد اختلاف دارند، بنابراین با طراحی مناسب میز و صندلی، پوسچر آناتومیکی، راحتی و در نتیجه سلامتی ارتقا مییابد.

زمینه و هدف: کودکان به دلیل نیازهای ویژه غذایی جهت تامین رشد به طور قابل توجهی در معرض ابتلا به سوء تغذیه هستند. در حدود 70% کودکان سوء تغذیه ای دنیا در آسیا زندگی می کنند و این منطقه بالاترین درصد کودکان سوء تغذیه ای را در دنیا دارد. این مطالعه به منظور تعیین وضعیت تغذیه ای دانش آموزان دبستانی استان خراسان جنوبی و عوامل همراه آن انجام شد.روش بررسی: در این مطالعه توصیفی قد و وزن 1303 دانش آموز 12-7 ساله که به روش نمونه گیری چند مرحله ای اتفاقی در سال 1385 از نقاط شهری و روستایی استان خراسان جنوبی انتخاب شده بودند اندازه گیری شد. وضعیت تغذیه ای کودکان بر اساس طبقه بندی های گومز (وزن برای سن) و مک لارن- رید (وزن به قد برای سن) و واترلو (قد برای سن) ارزیابی شد. داده ها با استفاده از آزمون مربع کای با سطح معنی داری P<0.05 تجزیه و تحلیل شدند.یافته ها: %69.8 کودکان کم وزن، %30.9 لاغر و %43.6 کوتاه قد بودند. بیشترین موارد کم وزنی، لاغری و کوتاه قدی از نوع خفیف و کمترین موارد از نوع شدید بود. با افزایش سن کودکان شیوع کم وزنی، لاغری و کوتاه قدی در حد معنی داری افزایش یافت. با کمتر بودن سطح سواد والدین و نیز در مادران خانه دار شیوع کم وزنی و کوتاه قدی در حد معنی داری بیشتر شد. شیوع کم وزنی در کودکان مناطق روستایی و شیوع کوتاهی قد با افزایش رتبه تولد در حد معنی داری بیشتر بود.نتیجه گیری: با توجه به شیوع بسیار بالای سوء تغذیه در کودکان دبستانی استان خراسان جنوبی، اقداماتی مانند افزایش سطح سواد در منطقه، آموزش های تغذیه ای به خصوص در مادران خانه دار، تنظیم خانواده، افزایش سطح آگاهی های تغذیه ای دانش آموزان و توجه بیشتر به بهبود کیفیت تغذیه رایگان در مدارس توصیه می شود.

زمینه و هدف: گزارشاتی مبنی بر بسته شدن مجاری غدد چربی و نیز بروز اگزما و تاول ناشی از مواجهه با عنصر روی(Zn)  منتشر شده است. این مطالعه با هدف تعیین اثرات مزمن فلز روی بر بافت بیضه و تستوسترون و گونادوتروپین های هیپوفیزی در موش صحرایی نر بالغ انجام گرفت.روش بررسی: این مطالعه تجربی روی موش های صحرایی نر (RAT) از نژاد Wistar انجام شد. محلول کلرید روی به مدت 30 روز (یک روز در میان) به صورت درون صفاقی به مقدار 10 میلی گرم بر کیلوگرم محلول در سرم فیزیولوژی به گروه تجربی تزریق گردید. به گروه کنترل در همین مدت سرم فیزیولوژی تزریق شد. جهت بررسی های هورمونی خونگیری از قلب حیوانات انجام گرفت. بعد از کالبد شکافی، بیضه برداشته شده و در فرمالین 10% و گلوتارالدئید تثبیت گردید.یافته ها: مقدار هورمون (P<0.001) LH و تستوسترون (P<0.01) در گروه تجربی نسبت به گروه کنترل کاهش معنی داری نشان داد.(به ترتیب P<0.001 و P<0.01) مطالعه فراساختمانی بافت بیضه اتساع میتوکندری ها و افزایش واکوئولیزاسیون شبکه آندوپلاسمی صاف و افزایش گرانول های لیزوزومی (واکوئول های اتوفاژی) را در سیتوزول سلول های زاینده نشان داد.نتیجه گیری: گرچه به نظر می رسد اکثر تغییرات هورمونی و بافتی در اثر روی می تواند برگشت پذیر باشد و احتیاج به پژوهش های تکمیلی است، ولی باز هم توصیه می شود به ویژه در جنس مذکر احتیاط لازم در مصرف بیش از حد ترکیبات روی به عمل آید.

زمینه و هدف: انسفالوپاتی هاشیموتو یک بیماری نادر سیستم عصبی است که انسفالوپاتی پاسخ دهنده به استرویید همراه با تیروئیدیت خودایمنی(SREAT)  نیز نامیده می شود، این بیماری نخستین بار توسط Brain و همکاران در سال 1966 شرح داده شد. پس از گذشت بیش از 40 سال انسفالوپاتی هاشیموتو هنوز در برخی از جنبه ها متناقض و مجهول مانده است. علی رغم فرضیاتی که در باره سبب شناسی و بیماری زایی HE مطرح شده، آن ها هنوز ناشناخته باقی مانده اند. واسکولیت خودایمن CNS، خیز مغزی و تاثیر پادتن های پادتیروئید در زمره تئوری های مذکور هستند. به هر رو به عنوان یک حقیقت مسلم روشن است که HE نه به واسطه مشکلات عملکردی تیروئید، بلکه به واسطه پاسخ های ایمنی پدید می آید.بیماران HE ممکن است گواتر داشته یا نداشته باشند. نشانه های نورولوژیک بیماری شامل فهرستی طولانی است که منگی (کانفیوژن) همراه با سطح هوشیاری متغیر، تشنج، میوکلونی و اختلالات شناختی شایع ترین آن هاست. وجود پادتن های پادتیروئید در سرم یا مایع مغزی - نخاعی بیماران، شایع ترین یافته آزمایشگاهی HE است. الکتروانسفالوگرام در 3.4 موارد غیرطبیعی و بیشتر شامل امواج تریفازیک در زمینه آهستگی ژرف است. سی تی اسکن اغلب نرمال است. در طیف سنجی مغز ممکن است کاهش خون رسانی سراسری یا ناحیه ای مغز دیده شود. MRI در 40% موارد غیرطبیعی است.بیماران با شروع تحت حاد یا حاد علایمی نظیر منگی، تشنج، میوکلونی، ترمور، اختلالات شناختی، واقعه های شبه استروک، اختلالات حافظه و... در صورت داشتن تیترهای بالای پادتن های پادتیروئید، باید به عنوان موارد محتمل HE پی گیری شوند. میلوپاتی های واسکولیتیک، CJD، HSP، اختلالات میلینوکلاستیک نظیر PML، SSPE، ADE،MS  و DNL  برخی از تشخیص های افتراقی HE هستند. کورتیکوستروییدهای آدرنال داروهای خط اول درمان HE هستند. در موارد مقاوم به درمان یا بازگشت نشانه های بالینی ممکن است که سایر سرکوب گرهای سیستم ایمنی نظیر آزاتیوپرین، سیکلوفسفامید و متوترکسیت نیز به درمان افزوده شود.