مجله میکروب شناسی پزشکی ایران
سال:1397 | دوره:12 | شماره:2 |تعداد مقالات:10

براساس گزارش های متعدد، تشخیص بروسلوزیس در ایران با تأخیر همراه است. درصد بسیاری از بیماران بستری در بیمارستان ها پیش از درمان با آنتی بیوتیک های اختصاصی عمدتا بر اثر تشخیص های نادرست با داروهای متفرقه و اغلب تک دارویی بر اثر تشخیص ناصحیح درمان شده اند. چون در بروسلوزیس، درمان های مبتنی بر شواهد آزمایشگاهی و به کارگیری روش های تشخیصی با حساسیت قابل قبول اهمیت ویژه ای در تشخیص نهایی دارد. مطالعات نشان داده است که افزایش جالب توجه بروسلوزیس در سال های اخیر مسلما با گسترش عفونت های دامی و نبود پوشش کافی واکسیناسیون دام ها مربوط است. اگرچه در کنار این موضوع نبودن نظارت کافی بر کارگاه های کوچک توزیع کننده ی محصولات دامی و لبنی آلوده و همچنین ناکارآمدی روش های تشخیصی نیز نقشی تعیین کننده دارند. البته ناهماهنگی بین مراکز مسئول و تصمیم گیرنده مثل واحدهای تابعه در وزارت بهداشت و جهاد کشاورزی نیز در این خصوص بی تأثیر نیست. متأسفانه با وجود انتشار مقالات علمی متعدد به ویژه درباره ی اپیدمیولوژی، نهادهای مسئول در ایران تصویر روشنی از موقعیت بروسلوزیس عرضه نکرده اند. در این مطالعه سعی شده با نگاهی به وضعیت بیماری بروسلوزیس و شیوه ی تشخیص آن در ایران، جدیدترین گزارش های انتشاریافته بررسی شده و با تشریح خصوصیات تشخیصی هریک از روش ها، با شناخت بهتر محدودیت ها و مزایای آنها شناخت بهتری پیدا کنیم. بر این اساس، هدف از این مطالعه آگاهی از محدودیت ها و مزایای روش های تشخیص آزمایشگاهی بروسلوزیس است تا این شناخت منجر به اتخاذ تصمیم های صحیح در آزمایشگاه ها برای انتخاب بهترین روش تشخیصی شود.

زمینه و هدف: استافیلوکوکوس اورئورس یکی از شایع ترین علل مسمومیت غذایی است که با مصرف بیش از حد آنتی بیوتیک ها به گروهی از آنتی بیوتیک ها مقاوم شده است. افزون بر این، قادر به تولید بیوفیلم است. هدف از این مطالعه بررسی الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی و بررسی فنوتیپی تولید بیوفیلم در ایزوله های استافیلوکوکوس اورئوس جداشده از شیرینی های عرضه شده در قنادی های شهر همدان است. مواد و روش کار: در این مطالعه مقطعی توصیفی، تعداد 370 نمونه شیرینی خامه ای (280 نمونه) و خشک (90 نمونه) به شکل تصادفی از شیرینی فروشی های سطح شهر همدان جمع آوری شدند (اردیبهشت تا بهمن 96). برای جداسازی آلودگی های احتمالی میکروبی، بخشی از نمونه ها با استفاده از محیط کشت اختصاصی ارزیابی شدند. در ادامه تأیید مولکولی ایزوله های استافیلوکوکوس اورئوس جدا شده، با استفاده از PCR و تکثیر ژن اختصاصی nuc باکتری انجام شد. برای تعیین مقاومت ایزوله ها از روش دیسک دیفیوژن بر اساس دستور العمل CLSI و برای شناسایی سویه های مولد بیوفیلم از روش اصلاح شده میکروپلیت استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد که 34/64 درصد از شیرینی های خامه ای و 3/33 درصد از شیرینی های خشک به استافیلوکوکوس اورئوس آلوده اند. همچنین نتایج آنتی بیوگرام نشان داد که بیشترین مقاومت مربوط به آنتی بیوتیک پنی سیلین (90 درصد) است. در بررسی کمی تولید بیوفیلم 42 سویه (42 درصد) چسبنده قوی، 17 سویه (17 درصد) چسبنده ضعیف و 41 سویه (41 درصد) بدون توانایی چسبندگی بودند. نتیجه گیری: مصرف شیرینی خامه ای احتمال آلودگی به استافیلوکوکوس اورئوس را افزایش می دهد و هشداری جدی برای سیستم بهداشتی محسوب می شود. پاستوریزاسیون و نگهداری مواد غذایی در یخچال، کنترل مداوم میکروبی شیرینی جات و غربالگری کارکنان قنادی ها ممکن است میزان آلودگی میکروبی و همچنین خطر مسمومیت استافیلوکوکی را کاهش دهد.

زمینه و هدف: بیماری­ های منتقل شونده از طریق غذا، یکی از مشکلات اصلی بهداشتی و اقتصادی بین کشورهای صنعتی و غیرصنعتی هستند. سروتیپ­ های سالمونلا به عنوان یکی از مهم ترین پاتوژن­ های غذا زاد در سراسر دنیا در نظر گرفته شده ­ اند. طیور و تخم مرغ منابع اصلی برای سروتیپ­ های مختلف بیماری­ زای سالمونلا در نظر گرفته می ­ شوند. هدف از این مطالعه بررسی میزان شیوع آلودگی سالمونلایی در تخم مرغ­ های بومی و صنعتی در خرم­ آباد طی سال 2015 تا 2016 بود. مواد و روش کار: در این مطالعه ی مقطعی توصیفی، در مجموع 360 تخم مرغ (180 بومی و 180صنعتی) از نواحی مختلف خرم­ آباد جمع ­ آوری شد. تخم مرغ ­ ها بلافاصله تحت شرایط استریل به آزمایشگاه میکروبیولوژی منتقل شدند. به منظور تعیین آلودگی سالمونلایی، پس از کشت براساس روش های متداول مرجع، پرگنه­ های مشکوک با استفاده از سروتایپینگ و PCR بررسی شدند. یافته ها: نتایج حاکی از آن بود که 2 نمونه از 180 نمونه تخم مرغ بومی (1/1 درصد) با استفاده از تکنیک PCR آلودگی سالمونلایی داشتند؛ اما هیچ گونه آلودگی در تخم مرغ­ های صنعتی وجود نداشت. نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان می­ دهد اگرچه سالمونلا در تخم مرغ­ های صنعتی یافت نشد، اما تخم مرغ ­ های بومی تولیدشده در مزارع کوچک ممکن است برای مصرف کنندگان خطرناک باشند و باعث گسترش سالمونلا در محیط شوند.

زمینه و هدف: لاکتوباسیلوس سالیواریوس، باکتری پروبیوتیک شناخته شده ای است که از دستگاه گوارش انسان و حیوانات جدا می­ شود. هدف از این مطالعه، جداسازی لاکتوباسیلوس سالیواریوس از شیر خام گاومیش و شناسایی مولکولی و بررسی ویژگی های ضدمیکروبی آن در شرایط آزمایشگاهی است. مواد و روش کار: تعداد 20 نمونه شیر خام گاومیش از دامداری­ های سنتی و صنعتی شهرستان ارومیه تهیه و پس از انتقال به آزمایشگاه، روی محیط MRS کشت داده شدند. در ادامه کلنی­ های مشکوک از نظر شکل و خصوصیات بیوشیمیایی انتخاب و به منظور تعیین گونه ی آنها از روش واکنش زنجیره­ ای پلی­ مراز و به دنبال آن چندشکلی طولی قطعه ی محدودشونده (PCR-RFLP) و تعیین توالی نوکلئوتیدی ژن 16S rRNA استفاده شد. اثرات ضدمیکروبی لاکتوباسیلوس سالیواریوس و مایع رویی آن بر علیه لیستریا منوسیتوژنز، سالمونلا تیفی­ موریوم، اشریشیا کلی و استافیلوکوکوس اورئوس به ­ ترتیب به روش نقطه ­ ای و دیسک بررسی شد. همچنین هیدروفوبیسیتی سطحی باکتری به روش اتصال باکتری به هیدروکربن گزیلن و تولئن ارزیابی شد. یافته ها: از 60 جدایه ی مشکوک به دست آمده از شیر گاومیش، پس از تعیین توالی نوکلئوتیدی، تعداد 23 جدایه ی مختلف از باکتری ­ های اسید لاکتیک شناسایی شد که فقط یک جدایه لاکتوباسیلوس سالیواریوس بود. جدایه ی لاکتوباسیلوس سالیواریوس اثر مهاری معنی­ داری در مقایسه با باکتری استاندارد، بر عوامل بیماری ­ زای مطالعه شده داشت. بیشترین و کمترین اثر مهاری به ترتیب در استافیلوکوکوس اورئوس و سالمونلا تیفی­ موریوم مشاهده شد. هیدروفوبیستی باکتری نسبت به گزیلن 55/3 درصد و تولئن 55/6 درصد گزارش شد. نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که شیوع جنس لاکتوباسیلوس در شیر گاومیش بسیار پایین است و لاکتوباسیلوس سالیواریوس جداشده از خصوصیات ضدمیکروبی منحصربه فردی در مقایسه با باکتری پروبیوتیک استاندارد برخوردار است.

زمینه و هدف: در این تحقیق، برای بهبود خواص زیستی و آنتی باکتریال نمونه های تیتانیومی، پوشش هایی بر پایه ی گرافن اکساید، پلی ساکارید کیتوسان و کامپوزیت کیتوسان و گرافن اکساید به صورت مستقل روی نمونه ها داده شده است. مواد و روش کار: میزان آب دوستی و زبری پوشش ها از طریق زاویه ی تماس آب و میکروسکوپ نیروی اتمی و میکروسکوپ الکترونی ارزیابی و اندازه گیری شد. سپس نمونه ها در معرض سلول های استخوانی شبه استئوبلاستی و همچنین باکتری استافیلوکوکوس ارئوس قرار داده شد تا تقابل مشترک سطوح پوشش داده شده ارزیابی شود. یافته ها: نتایج نشان داد که میزان آب دوستی و زبری سطوح در پوشش های کامپوزیتی و کیتوسانی به طور چشمگیری بهبود یافته است. چسبندگی و زنده مانی سلول ها بر این پوشش ها در مقایسه با تیتانیوم بدون پوشش افزایش چشمگیری را نشان می دهد. همچنین نتایج نشان می دهد که تیتانیوم پوشش داده شده با کامپوزیت کیتوسان/گرافن اکساید از نظر زیستی و مقاومت در برابر رشد باکتریایی می تواند پوششی مناسب برای نمونه ی های تیتانیومی با قابلیت کاشت در جراحی های دهان ودندان باشد. نتیجه گیری: با توجه به نتایج حاصل می توان ادعا کرد که کامپوزیت کیتوسان/گرافن اکساید با داشتن زیست سازگاری بالا، آب دوستی مناسب، خواص آنتی باکتریال مطلوب دارد و می تواند گزینه ی مناسبی برای پوشش مواد کاشتی کاربردی در جراحی های دهان و دندان باشد.

زمینه و هدف: آلودگی میکروبی خطر بزرگی برای سلامت انسان محسوب می شود. مطالعات نشان داده اند ترکیبات ضدمیکروبی که ساختارهای نانوذره دارند، علیه عوامل باکتریایی می توانند بسیار کارآمد باشند. نانو ساختارهای اکسیدهای فلزی پتانسیل خوبی برای کاهش آلودگی میکروبی دارند. هدف از این تحقیق بررسی اثر ضدمیکروبی نانوذرات منیزیم اکسید در ماتریس زئولیتی بر علیه باکتری های گرم مثبت و گرم منفی بود. مواد و روش کار: نانوذراتMgO به طور موفقیت آمیزی با روش واکنش حالت جامد از Mg(NO3)2. 6H2O در ماتریس موردنیت بزرگ سنتز شدند. نمونه های سنتزشده با استفاده از XRD، FTIR، SEM و TEM ارزیابی و شناسایی می شوند. فعالیت ضدمیکروبی نانوذرات به روش تعیین حداقل غلظت ممانعت کننده از رشد و انتشار دیسک، در مقایسه با آنتی بیوتیک های استاندارد، علیه باکتری های استافیلوکوکوس اورئوس و اشریشیا بررسی شد. یافته ها: نتایج XRD، پیک های پراش برای هر دو ترکیب را در نانوکامپوزیت نشان می دهد. مطالعات XRD نشان می دهد که نانوذرات منیزیم اکسید سنتزشده ساختار مکعبی دارند. میانگین سایز نانوذرات با میکروسکوپ الکترونی عبوری حدود nm14 تخمین زده شد. براساس نتایج به دست آمده این نانوذرات علیه باکتری های انتخاب شده فعالیت ضدمیکروبی دارند. نتیجه گیری: MgO فعالیت ضدباکتریایی قوی ای را نشان می دهد که از گونه های اکسیژن فعال و خاصیت قلیایی آن منشأ می گیرد. نانوذرات MgOبه غشای سلولی آسیب می رسانند و پس از آن باعث نشت محتویات داخل سلولی شده که به نوبه ی خود منجر به مرگ سلول های باکتریایی می شوند.

زمینه و هدف: آکانتامبا شایع ترین آمیب آزادزی است که به وفور در آب، خاک و گردوغبار وجود دارد و عامل آنسفالیت گرانولوماتوز آمیبی است. مطالعه حاضر برای تشخیص آمیب ­ های آزادزی و شناسایی ژنوتایپ های آکانتامبا در آب های راکد شهر کاشان انجام شده است. مواد و روش کار: در این مطالعه توصیفی، 138 نمونه آب راکد از مساجد و پارک های کاشان جمع آوری شد. این نمونه ها پس از عبوردادن از فیلتر 0/45 میکرونی و کشت در آگار غیرمغذی از نظر آمیب آزادزی بررسی شدند. برای شناسایی مولکولی آکانتامبا از واکنش زنجیره های پلی مراز و پرایمر های اختصاصی استفاده شد. پس از تکثیر قطعه ی bp490 و تعیین توالی نوکلئوتیدی، ژنوتایپ 10 ایزوله آکانتامبا شناسایی شد. pH، دما، فصل نمونه گیری و نتایج در SPSS نسخه ی 16 ثبت و تحلیل شد. یافته ها: 88/4 درصد از نمونه ها آلوده به آمیب آزادزی بودند که با استفاده ازPCR 59/4 درصد آنها به عنوان آکانتامبا شناسایی و تأیید شدند. از میان نمونه های تأییدشده 80 درصد مربوط به ژنوتایپ آکانتامبا T4 و 20 درصد T2بودند. بین فصول نمونه گیری و آلودگی با آمیب آزادزی ارتباط معنی داری مشاهده شد (0/01 = P). بیشترین میزان آلودگی آب راکد به آمیب آزادزی و آکانتامبا در 7pH مشاهده شد. در این مطالعه ارتباط معنی داری بین pH و دما با آلودگی آمیب آزادزی و آکانتامبا مشاهده نشد. نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد که آلودگی آب های راکد به آمیب آزادزی و آکانتامبا در کاشان بالا است. همچنین ژنوتیپ غالب آکانتامباT4 است که از سویه های بیماری زا است. با توجه به عوارض خطرناک ناشی از این آمیب، آموزش بهداشت برای افزایش آگاهی در زمینه انتقال و نیز اقدامات بهداشتی برای پیشگیری از آلودگی توصیه می شود.

زمینه و هدف: کریپتوکوکوزیس توسط گونه های مختلف قارچ کریپتوکوکوس ایجاد می شود. کریپتوکوکوس گتی عمدتاً از درختان اوکالیپتوس جدا شده است و راه ورود آن از طریق استنشاق است. مطالعه ی حاضر به منظور بررسی میزان آلودگی درختان اوکالیپتوس کامالدولنسیس در بعضی از پارک های شهر تهران و ورامین به قارچ کریپتوکوکوس گتی انجام گرفت. مواد و روش کار: تعداد 88 نمونه درخت اوکالیپتوس (برگ، ساقه، میوه و خاک اطراف ریشه) از برخی مناطق تهران، ورامین و شهرری طی بهار و پائیز 1395-1393 جمع آوری شدند. شناسایی گونه های کریپتوکوکوس براساس رشد کلنی های قهوه ای در نایجر سید آگار، تولید اوره آز، تست جوهر هندی و کورن میل آگار با توئین 80 انجام گرفت. به منظور افتراق اختصاصی گونه های کریپتوکوکوس از یکدیگر، از تست جذب قندهای مختلف با دو روش کیت API 20C AUX و دیسک گذاری، همچنین رنگ کلنی در محیط Canavanine Glycine Bromothymol Blue و Glycine-Cycloheximide-Phenol Red استفاده شد. یافته ها و بحث: از مجموع 88 نمونه ی جدا شده از درخت اوکالیپتوس، 6 مخمر از نظر گونه های کریپتوکوکوس مثبت شدند. از این 6 گونه ی تأییدشده 4 گونه به عنوان کریپتوکوکوس آلبیدوس شناسایی شدند؛ اما گونه ی 2 نمونه ی دیگر با روش های استفاده شده قابل شناسایی نبود. با وجود اینکه از نمونه های جمع آوری شده قارچ کریپتوکوکوس گتی جدا نشد اما این به معنی نبودن آلودگی در درختان اوکالیپتوس استان تهران نیست و بررسی های بیشتری برای تعیین دقیق میزان آلودگی درختان این استان لازم است.