گیاهان دارویی
سال:1390 | دوره:11 | شماره:ویژه نامه 8 |تعداد مقالات:30

شیوع بالا و روزافزون دیابت و عوارض حاصل از آن و رشد روزافزون استفاده از درمان های مکمل خصوصا درمان های گیاهی و نیاز کشورها به استفاده از روش های طبی بومی خود، ما را بر آن داشت تا به بررسی گیاهان پرمصرف در طب سنتی ایران برای درمان دیابت بپردازیم. به این منظور مبحث دیابیطس ( کلمه یونانی معادل دیابت) و درمان های آن از برخی کتب معالجات طب سنتی گردآوری و چند ترکیب گیاهی خوراکی پر مصرف معرفی شد . مطالعات حیوانی یا انسانی انجام شده که اثر کاهنده گلوکز خون را از این گیاهان گزارش کرده بودند از پایگاه های اطلاعاتی پاب مد و اسکوپوس جستجو و معرفی شد. در طب سنتی ایران از تعداد بسیار زیادی از گیاهان و مواد معدنی در درمان دیابت استفاده می شد . گیاهانی نظیر گلنار ، گل محمدی ، اسفرزه، شیرین بیان ، خرفه ، گشنیز ، کاهو ، ترشک و موادی نظیر صمغ عربی و تباشیر در بین این گیاهان کاربرد بیشتری داشته اند. مطالعات حیوانی و تعدادی مطالعه انسانی بر تعدادی از این گیاهان انجام شده و اثرات کاهنده گلوکز خون را نشان داده است. اگر چه برخی از درمان های سنتی در بررسی های علمی نوین نیز آزمون شده و مورد تایید واقع شده اند ولی نیاز به مطالعات بیشتر برای اثبات اثربخشی و ایمنی این دستورات دارویی در انسان وجود دارد. در صورت اثبات اثربخشی و ایمنی ، استفاده از روش های طبی سنتی و بومی کشور در کنار روش های جدید یا به تنهایی می تواند مد نظر قرار گیرد .

تریگونلین یک ترکیب آلکالوئیدی است که دارای نقش هورمونی در گیاهان می باشد. این متابولیت از طریق متیلاسیون اسید نیکوتنیک در گیاه ساخته می شود و در بسیاری از گونه های گیاهی از جمله قهوه، شنبلیله، سویا، نخود، یونجه و غیره شناسایی شده است. این آلکالوئید دارای خواص دارویی مهمی نظیر ضدسرطان، ضد میگرن، ضدعفونی کنندگی، پایین آورندگی چربی خون و ضد دیابت می باشد. چندین مطالعه نشان داده است که تریگونلین با اثر بازدارندگی بر فعالیت آنزیم های اصلی متابولیسم گلوکز، باعث کاهش سطح گلوکز خون می شود. بر این اساس متابولیت تریگونلین می تواند موجب تولید دارویی جدید برای کنترل و درمان دیابت شود. تریگونلین در مکانیسم بسته شدن برگ ها در شب برای برخی از گیاهان (شب خسب)، در پاسخ به تنش های اکسیداتیو، تنظیم فشار اسمزی در واکنش به تنش شوری و خشکی، تنظیم توقف چرخه سلولی گیاه در مرحله G2 و بیان ژن های محرک تولید گره در ریشه لگوم ها طی فرآیند کلون سازی نقش بسیار مهمی را ایفا می کند.

بیماری های روماتولوژیک مانند استئوآرتریت ، آرتریت روماتوئید ، کمردرد و فیبرومیالژی بسیار شایع هستند. داروهای صناعی موجود برای درمان این بیماری ها ، اثربخشی کم و عوارض نامطلوب قابل توجهی دارند. روش های متعددی به عنوان مکمل و جایگزین داروهای صناعی برای درمان این بیماری ها به کار می روند. یکی از این روش ها ، استفاده از داروهای گیاهی است. در اینجا ، اثرات گیاهان دارویی و مواد مو ثره گیاهی مورد استفاده در درمان این بیماری ها شامل اسید گامالینولنیک ، گلوکزآمین ، پنجه شیطان (Harpagophytum procumbens)، گونه های ریحان(Ocimum) ، گونه های بید (Salix)، بابونه کبیر (Tanacetum parthenium)، Tripterygium wilfordii، گونه هایUncaria ، گزنه (Urtica dioica)، زنجبیل (Zingiber officinale)، زردچوبه (Curcuma longa)، کاسنی (Cichorium intybus)، نسترن (Rosa canina) و مواد غیرقابل صابونی شدن آوکادو / سویا حاصل از جستجوی مقاله های منتشر شده به زبان انگلیسی از سال 1966 تا پایان سال 2011 در بانک های اطلاعاتی PubMed و SCOPUS با استفاده از کلمات کلیدی شامل نام های علمی ، عامیانه و سنتی گیاهان مرور می شوند. پژوهش های محدودی درباره اثرات ضدروماتیسمی این گیاهان و مواد موثره تاکنون انجام شده است. بنابراین ، انجام پژوهش های بیشتر برای تعیین مکانیسم عمل ، تداخل اثرها ، اثربخشی و ایمنی گیاهان دارویی و مواد مو ثره گیاهی بالقوه مفید در درمان این بیماری ها ، ضروری به نظر می رسد.

مقدمه: کلستریدیوم پرفرینجنس از جمله عوامل باکتریایی بیماری زا در حیوانات می باشد از طرف دیگر این باکتری یکی از عوامل مهم مسمومیت های غذایی در انسان نیز است.هدف: مطالعه حاضر برای بررسی اثر ضد میکروبی روغن های فرار گیاهان آویشن دنایی، گل راعی دیهیمی و انیسون بر باکتری کلستریدیوم پرفرنژنس در شرایط آزمایشگاهی صورت گرفت.روش بررسی: پس از استخراج روغن های فرار از گیاهان به روش تقطیر با بخار آب، ابتدا به روش چاهک در محیط آگار مغذی و قرار دادن روغن های فرار گیاهان به طور خالص به میزان 0.1 میلی لیتر در چاهک، قطر منطقه ممانعت از رشد باکتری با کولیس اندازه گیری شد. در مرحله دوم به روش رقیق سازی در لوله حداقل غلظت ممانعت کننده از رشد باکتری (MIC) و حداقل غلظت کشنده (MBC) روغن های فرار مورد ارزیابی قرار گرفتند.نتایج: روغن های فرار گیاه انیسون تاثیری بر روی رشد و بقاء باکتری کلستریدیوم پرفرینجنس نداشت، ولی MIC در ارتباط با روغن های فرار گیاهان آویشن دنایی و گل راعی دیهیمی برای باکتری کلستریدیوم پرفرینجنس به ترتیب 5 و 15 درصد تعیین شد. در ارتباط با حداقل غلظت کشندگی، روغن های فرار آویشن دنایی و گل راعی دیهیمی به ترتیب در غلظت های 20 و 40 درصد موجب غیر فعال شدن باکتری شدند.نتیجه گیری: بر اساس نتایج مطالعه حاضر می توان از روغن های فرار به عنوان یک نگهدارنده طبیعی در مواد غذایی و یا به عنوان یک ترکیب ضد میکروبی برای عفونت های ناشی از این باکتری استفاده کرد.

مقدمه: کنترل و درمان بیماری های تشنجی مستلزم مصرف درازمدت داروهای ضد تشنج است که با عوارض جانبی ناخواسته همراه می باشد. از این رو در دهه های اخیر تحقیقات وسیعی در زمینه استفاده از گیاهان دارویی جایگزین انجام گرفته است. هدف: هدف از اجرای این تحقیق بررسی اثرات ضد تشنجی عصاره آبی - الکلی برگ گیاه بادرنجبویه (Melissa officinalis) بر تشنجات القائی ناشی از کاربرد پنتیلن تترازول در موش های صحراﻳﻲ نر نژاد ویستار بوده است.روش بررسی: پس از یکدست سازی حیوانات، به موش های صحرایی گروه های تجربی 1، 2 و 3 به ترتیب 50، 80 و 120 میلی گرم بر کیلوگرم عصاره آبی الکلی بادرنجبویه به صورت درون صفاقی تزریق شد. به موش های صحرایی گروه کنترل حلال عصاره به روش مشابه تزریق شد. نیم ساعت پس از تزریق عصاره، به موش های صحرایی کلیه گروه ها پنتیلن تترازول با دوز 80 میلی گرم بر کیلوگرم به صورت درون صفاقی تزریق شد و پس از آن رفتارهای اپیلپتیفورم حیوانات به مدت 60 دقیقه مورد بررسی قرار گرفت. میزان مرگ و میر حیوانات نیز تا 24 ساعت بعد ثبت شد.نتایج: در مقایسه با گروه کنترل، تجویز درون صفاقی عصاره در هر سه گروه تجربی موجب افزایش معنی دار (p<0.05) دوره تاخیری بروز مراحل مختلف تشنج شد. علاوه بر این میزان مرگ و میر از 90 درصد در گروه کنترل به ترتیب به 30، 50 و 60 درصد در گروه های تجربی 1، 2 و 3 تقلیل یافت.نتیجه گیری: از نتایج حاصل از این تحقیق می توان چنین نتیجه گیری کرد که عصاره آبی الکلی گیاه بادرنجبویه دارای اثرات بالقوه آرام بخشی و ضد تشنجی است و احتمالا از طریق سیستم گابارژیک اثرات خود را اعمال می کند.

مقدمه : تاکسول یک داروی ضد سرطان بسیار موثر است که در ابتدا از پوست درخت گیاه سرخدار با نام علمیTaxus brevifolia L.  جداسازی شد. این دارو در درمان اشکال پیشرفته ای از سرطان های سینه و تخمدان به کار می رود. در دو دهه گذشته، افزایش درخواست تاکسول و محدودیت در تهیه آن از گیاه سبب شد که مطالعات بر تولید تاکسول از روش های مختلف از جمله کشت سلولی آغاز شود. استفاده از محرک ها در کشت سلولی گیاه موجب بهبود تولید تاکسول شد. هدف : در این مطالعه تاثیر محرک های نیترات نقره و سالیسیلیک اسید به صورت تنها و مخلوط بر میزان تولید تاکسول در گیاه T. baccata به روش تزریق مستقیم با قطع شاخه فرعی گیاه بررسی شد.روش بررسی: غلظت های مختلف از محرک ها تهیه و به وسیله لوله رابط به شاخه گیاه متصل تا مواد به صورت مستقیم در اختیار گیاه قرار گیرد. پس از گذشت 30 روز نمونه گیری از سرشاخه های گیاه انجام شد. برگ گیاه پودر و به روش ماسراسیون با اتانول 96 درجه عصاره گیری شد. میزان تاکسول عصاره ها به وسیله دستگاه HPLC آنالیز شد.نتایج : تزریق محلول های نیترات نقره و سالیسیلیک اسید سبب کاهش معنی دار در تولید تاکسول نسبت به کنترل شد همچنین با افزایش غلظت محرک ها کاهش بیشتری در تولید تاکسول مشاهده شد.نتیجه گیری: محلول های نیترات نقره و سالیسیلیک اسید به صورت تنها و مخلوط تاثیر منفی بر تولید تاکسول داشتند. به نظر می رسد فهم بیشتر برای علت این موضوع به تحقیق در مکانیسم عملکرد این مواد در گیاه نیاز دارد.

مقدمه: امروزه استفاده از آنتی بیوتیک های محرک رشد به دلیل احتمال بروز مقاومت باکتریایی و همچنین انتقال از طریق فراورده های تولیدی به مصرف کنندگان با محدودیت مواجه شده است . گیاهان دارویی با اثرات ضد میکروبی و همچنین کاهش دهنده لیپیدهای سرمی به عنوان جایگزین های مناسبی برای آنتی بیوتیک ها مطرح شده اند.هدف: بررسی مقایسه ای تاثیر چهار گیاه دارویی نعناع، زیره، بومادران و کلپوره به عنوان محرک رشد بر بهبود عملکرد و کاهش لیپیدهای سرم در جوجه های گوشتی بود.روش بررسی: تعداد 280 قطعه جوجه نر یک روزه از نژاد راس در قالب طرح کاملا تصادفی با 5 تیمار، 4 تکرار و 56 پرنده در هر تیمار استفاده شدند. گیاهان دارویی زیره سبز، نعناع، بومادران و کلپوره به ترتیب در مقادیر 1.5، 0.3، 0.2 و 0.2 درصد به جیره اضافه شدند. یک تیمار نیز بدون هیچ افزودنی به عنوان شاهد منظور شد. مصرف خوراک، افزایش وزن و ضریب تبدیل به طور هفتگی اندازه گیری شد. غلظت کلسترول تام، تری گلیسرید، LDL و HDL سرم در 35 روزگی تعیین شد.نتایج: از بین گیاهان مورد مطالعه، نعناع به طور معنی داری مصرف خوراک (2196.4 گرم) و میزان افزایش وزن (1005.3 گرم) را در دوره پایانی آزمایش بهبود داد (p<0.05). استفاده از کلپوره موجب کاهش معنی داری در میزان افزایش وزن (1821.3 گرم) نسبت به شاهد (1963.7 گرم) در کل دوره شد ولی میزان کلسترول (151.33 mg/dl) و LDL (29.06 mg/dl) سرم را در مقایسه با سایر تیمارها کاهش و میزان HDL (120.16 mg/dl) را افزایش داد (p<0.05).نتیجه گیری: استفاده از نعناع در جیره، رشد جوجه های گوشتی را در مقایسه با شاهد افزایش داد و می تواند به عنوان محرک رشد در جوجه های گوشتی در نظر گرفته شود.

مقدمه: باسیلوس سرئوس باکتری است گرم مثبت و اسپوردار که اغلب در فرآورده های غذایی مانند گوشت، سبزیجات، سوپ، برنج، شیر و سایر فرآورده های لبنی تکثیر می نماید. بین 1 الی 20 درصد تمامی موارد شیوع مسمومیت های غذایی در جهان به دلیل باسیلوس سرئوس بوده است. امروزه توجه و علاقه فزاینده به استفاده از اسانس‎ های گیاهی به عنوان نگه دارنده های طبیعی برای غذا وجود دارد. یک نمونه از این افزودنی های ضدمیکروبی طبیعی اسانس زیره سبز است و تاکنون مهار رشد چندین باکتری بیماری زا توسط این اسانس در مقالات مختلف گزارش شده است.هدف: هدف از این تحقیق ارزیابی اثر ضدمیکروبی اسانس زیره سبز علیه باکتری باسیلوس سرئوس در یک مدل غذایی است.روش بررسی: اسانس گیاه زیره سبز به وسیله روش تقطیر با بخار آب استخراج شد و به کمک دستگاه رنگ نگار گازی متصل به طیف نگار جرمی مورد تحلیل قرار گرفت. سپس تاثیر غلظت های مختلف اسانس (صفر، 50، 150، 300 و450 ppm ) بر باکتری باسیلوس سرئوس در سوپ جو تجاری در دو دمای نگه داری 10 و 25 درجه سانتی گراد طی زمان های معینی از آزمایش (روز صفر، 1، 2، 3، 4، 5، 6، 9، 12، 15، 18 و 21) مورد بررسی قرار گرفت.نتایج: لگاریتم باکتری باسیلوس سرئوس به وسیله غلظت های 300 و 450 ppm اسانس در دمای نگه داری 10 درجه سانتی گراد و همچنین غلظت 450 ppm اسانس در دمای نگه داری 25 درجه سانتی گراد به طور معنی داری کاهش پیدا کرد (p<0.01).نتیجه گیری: یافته های این پژوهش نشانگر اثرات بالقوه مهارکننده اسانس زیره سبز بر باکتری باسیلوس سرئوس در مدل غذایی (سوپ جو تجاری) بود.

مقدمه: استافیلوکوکوس اورئوس یکی از مهمترین باکتری های ایجادکننده عفونت در انسان به شمار می رود. این باکتری به بسیاری از آنتی بیوتیک ها از جمله وانکومایسین مقاوم و یا در حال مقاوم شدن است.هدف: از آنجایی که مقاومت نسبت به وانکومایسین به عنوان یکی از آخرین داروهای درمان گر عفونت های استافیلوکوکوس اورئوس در حال افزایش است یافتن داروهای جایگزین اهمیت ویژه ای دارد. این مطالعه به بررسی اثر ضد باکتریایی عصاره های هیدروالکلی 8 گیاه دارویی ایران بر سویه های بالینی استافیلوکوکوس مقاوم به وانکومایسین پرداخته است.روش بررسی: در این مطالعه اثرات ضد میکروبی عصاره آبی الکلی بالب موسیر و سیر، برگ گزنه، بومادران، غازیاقی و شنبلیله و همچنین دانه شنبلیله و خردل سفید با روش های انتشار دیسک و رقیق سازی در محیط مایع برای تعیین کمترین غلظت بازدارنده از رشد 15 سویه مقاوم به وانکومایسین استافیلوکوکوس اورئوس بررسی شده است.نتایج: از بین 8 عصاره، عصاره بالب گیاه موسیر با MIC 50 به میزان  128 مایکروگرم بر میلی لیتر بیشترین و عصاره برگ غازیاقی (MIC 50) برابر 1000 مایکروگرم بر میلی لیتر نیز کمترین اثر را از خود نشان داد.نتیجه گیری: از آنجا که در استافیلوکوکوس اورئوس مقاومت به وانکومایسین در حال گسترش است، یافته های این مطالعه به ویژه تاثیر چشمگیر عصاره بالب موسیر بر روی ایزوله های استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به وانکومایسین می تواند بسیار دارای اهمیت باشد اما کاربرد بالینی این عصاره ها نیازمند مطالعات بیشتر است.

مقدمه: Salvia multicaulis گیاهی است علفی و پایا متعلق به تیره نعناع که در مناطق وسیعی از خاورمیانه از جمله ایران به صورت وحشی می روید. این گیاه در این مناطق به عنوان ادویه و یا چای مورد استفاده قرار می گیرد.هدف: شناسایی مواد تشکیل دهنده اسانس و بررسی اثرات آنتی اکسیدانی گیاه Salvia multicaulis رشد یافته در استان لرستان و مقایسه آن با نتایج به دست آمده از مناطق دیگر.روش بررسی: بخش های هوایی این گیاه در مرحله گلدهی از ارتفاعات شمال شهرستان بروجرد واقع در استان لرستان جمع آوری شد و پس از خشک شدن در سایه با روش تقطیر با آب (Hydrodistillation) مورد اسانس گیری قرار گرفت ( بازده اسانس 0.3 درصد بود). اسانس به دست آمده به وسیله دستگاه GC و GC/MS آنالیز شد. نمونه های اسانس و عصاره متانولی جهت بررسی فعالیت آنتی اکسیدانی احتمالی با روش های DPPH و بتا کاروتن - لینولئیک اسید مورد ارزیابی قرار گرفتند.نتایج: نتایج این تحقیق منجر به شناسایی 42 ترکیب در روغن اسانسی این گیاه شد که 90.96 درصد از کل اسانس را شامل می شود. بورنئول (17.16 درصد)، بورنیل استات (18.58 درصد)، کامفور (13.75 درصد)، بتا - کاریوفیلن (5.87) و کامفن (5.62 درصد) ترکیب های اصلی روغن اسانسی این گونه را تشکیل می دهند. بررسی فعالیت آنتی اکسیدانی گیاه نیز نشان داد که اسانس و عصاره متانولی آن دارای فعالیت آنتی اکسیدانی بوده اما اثر عصاره متانولی گیاه در حذف رادیکال های آزاد از اسانس بیشتر است.نتیجه گیری: آنتی اکسیدان ها به عنوان جمع آوری کننده رادیکال های آزاد عمل نموده و از پراکسیداسیون لیپید ها و فرآیندهای دیگری که به وسیله رادیکال های آزاد صورت می گیرد، ممانعت به عمل می آورند. آنتی اکسیدان ها قادر هستند تا بدن انسان و غذاهای فرآوری شده را از آسیب های اکسیداتیوی که به رادیکال های آزاد نسبت داده می شوند، محافظت نمایند.

مقدمه: فلاونوئیدها دسته ای از متابولیت های ثانویه و از جمله ترکیبات پلی فنلیک هستند که در اندام های مختلف برخی از گیاهان وجود داشته و از جنبه های شیمیوتاکسونومی و فارماکوگنوزی دارای اهمیت می باشند. آنها در چرخه زندگی گیاهان آنتوموفیل، انتشار و بقای آنها نقش دارند.هدف: هدف از انجام این پژوهش بررسی ترکیبات فلاونوئیدی برگ در جمعیت های جنس Chrozophora Neck در استان مرکزی می باشد.روش بررسی: مطالعات فیتوشیمیایی بر روی برگ 25 جمعیت از دو گونه جنس Chrozophora (C. hierosolymitana و C. tinctoria) متعلق به خانواده فرفیون جمع آوری شده از نقاط مختلف استان مرکزی در تابستان 1387 و 1388 با استفاده از روش های کروماتوگرافی کاغذی دو بعدی و لایه نازک انجام شد. نمونه های شاهد از هر جمعیت به عنوان مرجع تهیه و در هرباریوم نگهداری شدند.نتایج: نتایج نشان داد فلاونوئیدهای موجود در همه جمعیت ها از نوع فلاونوئید سولفات، فلاونوئید C و C-/O گلیکوزید و آگلیکون می باشند. آپی ژنین و کوئرستین در همه جمعیت های مورد مطالعه از هر دو گونه وجود داشت در حالی که روتین فقط در چهار جمعیت گونه C. tinctoria که برای اولین بار از استان مرکزی گزارش می شود، یافت شد.نتیجه گیری: همه جمعیت های مورد مطالعه دارای ترکیبات فلاونوئیدی بوده اما نوع و تعداد آنها در نمونه های مورد مطالعه متفاوت است.

مقدمه: امروزه بررسی امکان جایگزینی بسیاری از افزودنی های شیمیایی همچون ضداکساینده های سنتزی با ترکیبات موثره گیاهان دارویی مورد توجه محققین قرار گرفته است.هدف: تعیین اجزای اصلی اسانس اسطوخودوس، ارزیابی فعالیت ضداکسایشی و قدرت ضدرادیکالی این اسانس با آزمون های DPPHo، ABTSo+ و بی رنگ شدن بتاکاروتن و نهایتا، تعیین اثر ضداکسایشی آن در روغن خام سویا از اهداف این تحقیق است.روش بررسی: اجزای اسانس با GC/MS شناسایی شدند. فعالیت ضدرادیکالی اسانس مذکور با استفاده از روش های مختلف بررسی و در ادامه فعالیت ضداکسایشی اسانس در روغن خام سویا به روش آزمون آون مطالعه شد.نتایج: 6 ترکیب عمده اسانس، لینالول (27.89 درصد)، کامفور (10.82 درصد)، 1 و 8 سین ال (9.05 درصد)، لینالول استات (8.86 درصد)، بورن ال (7.29 درصد) و آلفا ترپین ال (5.04 درصد) بود. EC50 اسانس اسطوخودوس 35.54±1.58 میلی گرم بر میلی لیتر محاسبه شد. در آزمون ABTSo+، بیشترین فعالیت ضداکسایشی مربوط به غلظت 40 میلی گرم بر میلی لیتر اسانس بود. در آزمون بی رنگ شدن بتاکاروتن، بیشترین فعالیت ضداکسایشی اسانس اسطوخودوس مربوط به غلظت 10 میلی گرم بر میلی لیتر آن بود که 54.4 درصد بازدارندگی از خود نشان داد. در آزمون آون، اسانس توانایی جلوگیری از تولید محصولات اولیه و ثانویه اکسیداسیون، در روغن سویای خام را در سطح غلظتی 0.8 میلی گرم بر میلی لیتر که تقریبا معادل با ضداکساینده شیمیایی BHA در سطح غلظتی 0.2 میلی گرم بر میلی لیتر است، داشت.نتیجه گیری: اسانس اسطوخودوس دارای فعالیت ضدرادیکالی می باشد و با انجام آزمایش های تکمیلی می توان از آن به عنوان ضداکساینده طبیعی در مواد غذایی، به ویژه حاوی روغن های خوراکی، استفاده نمود.

مقدمه: امروزه مشخص شده است که تعدادی از گیاهان ترکیبات فعال با خصوصیات ضد کنه ای دارند که می توان از آنها به عنوان یک جایگزین مناسب برای کنترل کنه ها و سایر بندپایان استفاده کرد.هدف: هدف اصلی این مطالعه ارزیابی تاثیر غلظت های مختلف عصاره های کانسولیدا اورینتالیس و آدونیس ورنالیس بر مراحل تخم و نوزادی کنه های سخت ریپی سفالوس بورسا و هیالوما آناتولیکوم آناتولیکوم است.روش بررسی: از روش غوطه وری جهت تعیین اثربخشی عصاره ها بر روی مراحل تخم و نوزاد استفاده شد. برای این منظور هر کدام از گروه های تخم و نوزاد در معرض سه رقت (100، 10 و 1 درصد) عصاره ها قرار گرفتند. تعداد نوزاد خارج شده از تخم معیار تفریخ پذیری و عدم تحرک نوزادها معیار زنده یا مرده بودن آنها بود.نتایج: عصاره های دو گیاه تاثیر ضدکنه ای قابل ملاحظه ای در مقایسه با گروه شاهد داشتند (p<0.05). درصد هچ تخم ها در بالاترین غلظت عصاره های کانسولیدا اورینتالیس و آدونیس ورنالیس برای ریپی سفالوس بورسا به ترتیب 30 و 34 درصد بود و تخم های هیالوما آناتولیکوم آناتولیکوم در بالاترین غلظت آدونیس ورنالیس و تمامی غلظت های کانسولیدا اورینتالیس هچ نشدند. تاثیر عصاره ها بر درصد تلفات نوزاد کنه ها با افزایش غلظت و زمان روند صعودی داشت.نتیجه گیری: با توجه بهLC50  به دست آمده در روزهای مختلف، اثر ضدکنه ای عصاره کانسولیدا اورینتالیس بر مراحل تخم و نوزادی کنه ها نسبت به عصاره آدونیس ورنالیس بیشتر بود. همچنین مشخص شد مقاومت ریپی سفالوس بورسا در مقابل عصاره ها بیشتر از هیالوما آناتولیکوم آناتولیکوم می باشد.

مقدمه: اینولین به علت داشتن ویژگی های مفید تغذیه ای و اثرات پری بایوتیک به طور بسیار گسترده ای در غذاهای عملگر در سطح جهان مورد استفاده قرار می گیرد. ریشه باباآدم حاوی اینولین بوده و به میزان وسیعی در مناطق شمالی و غرب ایران کشت می شوند؛ اما همچنان اطلاعات کمی در خصوص نحوه استخراج آن موجود است.هدف: بهینه سازی فرایند استخراج متداول اینولین با استفاده از طرح مرکب مرکزی و متدولوژی رویه سطح پاسخ.روش بررسی: در این پژوهش از طرح مرکب مرکزی، به منظور بررسی تاثیر همزمان؛ نسبت آب به ماده جامد V/W (5-15)، زمان (40-5 دقیقه) و دما (90-40 درجه سانتی گراد) بر راندمان اینولین استخراجی از ریشه باباآدم بهره گرفته شد. روش سطح پاسخ، جهت یافتن حالت بهینه برهمکنش فاکتورها و برآورد بهترین شرایط فرایند با کمترین تعداد آزمایش قابل اجراست. جهت تعیین میزان اینولین، میزان قند کل و قند احیاء به ترتیب توسط روش فنل سولفوریک اسید و دی نیتروسالیسیلیک اسید، محاسبه شد.نتایج: بر اساس آزمایش های انجام شده شرایط بهینه استخراج اینولین جهت به دست آمدن بیشینه بازده 12 درصد؛ دمای 66.14 درجه سانتی گراد، نسبت آب به ماده جامد 14.98 و زمان 37.6 دقیقه تعیین شد. نتیجه گیری: کارایی مفید متدولوژی رویه سطح پاسخ در بهینه سازی فرایند استخراج اینولین از ریشه باباآدم.

مقدمه: تریکومونیازیس یکی از شایع ترین بیماری های مقاربتی است . با افزایش مقاومت به داروهای خانواده مترونیدازول شناسایی روش های درمانی جدید ضروری است. در استان چهارمحال و بختیاری چای کوهی به طور سنتی جهت درمان عفونت های واژینال استفاده می شود.هدف: تعیین اثر عصاره آبی و اتانولی گیاه چای کوهی بر رشد تریکوموناس واژینالیس در محیط کشت.روش بررسی: این مطالعه تجربی آزمایشگاهی دو سوکور در دو گروه شاهد و آزمون صورت گرفت. عصاره گیری به روش ماسراسیون انجام شد . انگل از ترشحات واژن شش زن تهیه و از طریق پاساژ در محیط کشت TYI-S-33، نگهداری و با مشاهده مستقیم تایید شد. انگل در لوله های 9 تایی حاوی TYI-S-33، مترونیدازول، عصاره آبی و الکلی چای کوهی هر کدام با غلظت 1000 ml/ml، 500، 200، 100، 50، 10 اضافه شد. بعد از 72 ساعت تاثیر دارو و عصاره ها بر تعداد و رشد انگل، مشاهده شد.نتایج: انگل تریکوموناس واژینالیس در TYIS-33، عصاره آبی و الکلی چای کوهی تا 72 ساعت زنده ماندند. اما در محیط حاوی مترونیدازول کلیه انگلها از بین رفتند. بعد از 72 ساعت، تعداد انگل تریکوموناس درTYIS-33 ، عصاره آبی (با غلظت 500 mg/ml، 200، 100، 50، 10) و الکلی چای کوهی (50 mg/ml، 10) 1504 عدد بود، اما تعداد انگل در عصاره اتانولی (با غلظت 500 mg/ml، 200 و 100)، 1304 عدد و در غلظت 1000 mg/ml کمتر از 100 و در اتانول 577 عدد بود.نتیجه گیری : با توجه به مصرف سنتی چای کوهی جهت درمان عفونت های زنان و عدم تاثیر گیاه بر روی انگل پیشنهاد می شود اثر این گیاه بر روی سایر بیماری های مقاربتی بررسی شود.

مقدمه: در بیماری دیابت از داروهای شیمیایی و نیز داروهای گیاهی برای کاهش قندخون استفاده می شود. یکی از مکانیزم های کاهش قندخون ممانعت از جذب گوارشی گلوکز می باشد. ویسکوزیته مواد غذایی می تواند در کاهش جذب گوارشی گلوکز نقش داشته باشند.هدف: هدف از این تحقیق بررسی ویسکوزیته تعدادی از گیاهان کاهنده قندخون و اثر آنها بر انتشار گلوکز از غشاء دیالیز در in vitro بود.روش بررسی: پس از تائید یازده گیاه سنتی کاهنده گلوکز خون، عصاره آبی آنها تهیه شد. ویسکوزیته عصاره های گیاهی توسط ویسکومتر اندازه گیری شد. چهار غلظت متفاوت از عصاره گیاهان درون کیسه دیالیز دارای -D گلوکز 0.22 M   اضافه شد. کیسه دیالیز فاقد عصاره و دارای -D گلوکز 0.22 M به عنوان کنترل در نظر گرفته شد و در دمای آزمایشگاه غلظت گلوکز مایع خارج کیسه دیالیز در فواصل زمانی 2 ساعت به مدت 24 ساعت با استفاده از روش گلوکز اکسیداز اندازه گیری شد. مساحت زیر منحنی (AUC) با به کارگیری قانون ذوزنقه ای محاسبه شد.نتایج: بیشترین ویسکوزیته مربوط به غلظت 50 گرم بر لیتر عدس تلخ (1.64) و تلکا (1.46) میلی پاسکال ثانیه بود. بالاترین میزان بازداری خروج گلوکز از لوله های دیالیز مربوط به عصاره های 50 گرم بر لیتر اکالیپتوس گلوبوز (82 درصد) بود. با کاهش غلظت عصاره، میزان بازداری گلوکز کاهش یافت ولی با کمترین غلظت هر عصاره نیز، خروج گلوکز از کیسه دیالیز نسبت به کنترل کمتر بود.نتیجه گیری: عصاره های گیاهی کاهنده گلوکز خون، انتشار گلوکز را در مدل آزمایشگاهی کاهش داد. به نظر می رسد ویسکوزیته در میزان بازداری گلوکز موثر باشد ولی این در مورد اکالیپتوس گلوبوز مشاهده نشد که احتمالا علت دیگری در این مورد نقش دارد.

مقدمه: اگر چه مصرف گیاهان دارویی با توسعه صنایع شیمیایی محدود شده است، اما چشم انداز استفاده از این گیاهان رو به افزایش است. این مطالعه به بررسی نگرش مردم به استفاده از داروهای گیاهی پرداخته است.هدف: هدف اصلی از این بررسی، ارزیابی نگرش و تقاضای مصرف مردم شهر یاسوج نسبت به گیاهان دارویی می باشد.روش بررسی: این مطالعه با روش پیمایشی و با ابزار پرسشنامه از افراد بالای 20 سال ساکن شهر یاسوج انجام شده است. حجم نمونه بر اساس فرمول کوکران 380 مورد تعیین شد. نمونه های مورد مطالعه به روش نمونه گیری خوشه ای تصادفی مشخص شدند. ابتدا بین 20 خوشه جمعیتی شهر یاسوج به صورت تصادفی 10 خوشه انتخاب شد و از هر خوشه تعداد 38 نفر ( 19 نفر مرد و 19 نفر زن) به صورت تصادفی وارد مطالعه شدند. پس از گردآوری داده ها، با استفاده از نرم افزار SPSS داده های تحقیق، تجزیه و تحلیل شدند.نتایج: نتایج تحقیق نشان داد که سطح آگاهی و مصرف داروهای گیاهی در زنان بیشتر از مردان بود (pv=0.001). آگاهی و مصرف داروهای گیاهی در گروه های سنی مختلف دارای تفاوت معنی داری با یکدیگر بود (pv<0.001) به گونه ای که گروه های سنی مسن تر نسبت به گروه های سنی جوان تر دارای سطح نگرش مطلوب تر و مصرف بیشتری از داروهای گیاهی بودند.نتیجه گیری: افزایش سطح آگاهی مردم با خواص گیاهان دارویی، آموزش پزشکان در زمینه داروهای گیاهی، حمایت های بیمه ای از داروهای گیاهی و در نهایت دسترسی آسان داروهای گیاهی در مقایسه با داروهای شیمیایی باعث افزایش مصرف داروهای گیاهی می شود.

مقدمه: امروزه گیاهان دارویی به عنوان منابع طبیعی که دارای خاصیت آنتی اکسیدانی هستند، مورد توجه محققین برای استفاده در سامانه های غذایی و بیولوژیک قرار گرفته اند.هدف: این تحقیق به منظور بررسی فعالیت آنتی اکسیدانی اسانس و عصاره های آبی و الکلی گیاه پونه ایرانی به عنوان جایگزین آنتی اکسیدان های سنتزی انجام شده است.روش بررسی: در این مطالعه آزمایشگاهی، اسانس گیاه با دستگاه طیف نگار جرمی GC/MS تجزیه و اجزای شیمیایی عمده آن شناسایی شد. فعالیت آنتی اکسیدانی اسانس و عصاره های آبی و الکلی در غلظت های مختلف با استفاده از دو روش 2 و '2- دی فنیل 1- پیکریل هیدرازیل (DPPH) و بی رنگ شدن بتاکاروتن بررسی و با آنتی اکسیدان سنتزی بوتیلیتد هیدروکسی تولوئن BHT (Butylated Hydroxy Toluene) مقایسه شد.نتایج: نتایج نشان داد که اجزاء اصلی اسانس پونه به ترتیب عبارتند از : سیس پی پریتون اپوکسید (Cis piperitone epoxide) (28.23 درصد)، آلفا ترپینه ال (Alpha-terpineol) (18.64 درصد)، منتون (Menthone) (10.97 درصد)، پوله گون (Pulegone) (9.73 درصد) و پی پریتون اکساید (Cis piperitone epoxide) (8.73 درصد) IC50 اسانس پونه 5±1765 میکروگرم بر میلی لیتر، عصاره آبی پونه 100±1.2، عصاره اتانولی 53.8±0.58 و عصاره متانولی 50±0.5 به ترتیب تعیین شد، در حالی که این پارامتر برای BHT، 4.9±0.25 میکروگرم بر میلی لیتر بود. در روش بی رنگ شدن بتاکاروتن فعالیت آنتی اکسیدانی اسانس 60 درصد و برای عصاره های آبی ، اتانولی و متانولی به ترتیب 73.27، 89.88، 84.79 در صد و برای 95±0.9 BHT درصد تعیین شد.نتیجه گیری: نتایج نشان داد که عصاره های پونه دارای اثر آنتی اکسیدانی قویی هستند و می توانند پس از آزمایش های تکمیلی در سامانه غذایی به کار روند.

مقدمه: کاربرد محرک های زیستی در راستای تولید فرآورده های بیولوژیکی سازگار با محیط زیست و در پیوند با کشاورزی نوین می تواند سبب افزایش رشد کیفی و کمی گیاهان و کاهش اثرات تنش های محیطی بر آنها شود.هدف: این پژوهش به منظور ارزیابی و تعیین تاثیر کاربرد محرک های زیستی و ترکیب اسیدهای آمینه بر عملکرد کمی و کیفی گیاه بابونه آلمانی اجرا شد.روش بررسی: این تحقیق در سال 1389 در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در 10 تیمار و 3 تکرار انجام شد. تیمارها شامل C (شاهد)، CF (کود کامل)،A1  (آمینول فورته 0.75 لیتر در هکتار)، A2 (آمینول فورته 1.5 لیتر در هکتار)،K1  (کادوستیم 0.75 لیتر در هکتار)، K2 (کادوستیم 1.5 لیتر در هکتار)،H1  (هیومی فورته 0.75 لیتر در هکتار)، H2 (هیومی فورته 1.5 لیتر در هکتار)، F1 (فسنوترن 0.75 لیتر در هکتار) و F2 (فسنوترن 1.5 لیتر در هکتار) بودند.نتایج: تیمارهای اعمال شده دارای اثرات معنی داری بر ارتفاع بوته، قطر کاپیتول، تعداد کاپیتول بوته، وزن تر و خشک کاپیتول در هکتار، عملکرد اسانس در هکتار، مقدار کامازولن، مقدار فلاونوئید کل (p<0.01) و شاخص برداشت (p<0.05) بودند، اما بر محتوای رطوبتی بوته تاثیر معنی داری نداشت.نتیجه گیری: کاربرد محرک های زیستی توانست عملکرد کمی و کیفی بابونه آلمانی را افزایش دهد و تیمارهای A2 و F2 (به ترتیب آمینول فورته و فسنوترن 1.5 لیتر در هکتار) بهترین تیمارها از نظر عملکرد کاپیتول و اسانس در هکتار بودند. همچنین کاربرد محرک های زیستی توانست سبب افزایش عملکرد محصول شود و گامی در راستای کاهش آلودگی های محیطی و کشاورزی پایدار باشد.

مقدمه: به منظور کاهش، جلوگیری از رشد و یا حذف اجرام بیماری زا و عوامل فساد مواد غذایی تحقیقات فراوانی در جهت یافتن نگهدارنده های طبیعی صورت گرفته و در حال حاضر نیز در حال انجام است.هدف: این مطالعه به منظور بررسی حداقل غلظت بازدارندگی (MIC) لیزوزیم و اسانس آویشن شیرازی بر باکتری E. coli O157: H7 و همین طور تاثیر غلظت های تحت بازدارنده این ترکیبات بر منحنی رشد باکتری فوق انجام گرفته است.روش مطالعه: در این طرح غلظت های مختلف لیزوزیم (صفر، 125، 250، 500 و 1000 میکروگرم در میلی لیتر) و اسانس آویشن شیرازی (صفر، 0.005، 0.01، 0.02، 0.04 و 0.08 درصد) به صورت تنها و توام با هم در محیط آبگوشت قلب و مغز جهت تعیین MIC اسانس آویشن شیرازی و لیزوزیم به روش ماکرودایلوشن و میکرودایلوشن و همچنین اثر غلظت های تحت بازدارنده این ترکیبات بر منحنی رشد باکتری E. coli O157: H7 بررسی شد.نتایج: میزان حداقل بازدارندگی اسانس در دو روش 0.04 درصد به دست آمد، در حالی که غلظت 1000 میکروگرم در میلی لیتر لیزوزیم نتوانست مانع رشد باکتری مذکور گردد. همچنین نتایج بررسی اثر ترکیبی نشان داد که بالاترین غلظت لیزوزیم نیز نتوانست میزانMIC  محاسبه شده برای اسانس را کاهش دهد. اثر ترکیبی غلظت های تحت بازدارنده اسانس به تنهایی و همراه با لیزوزیم نشان داد که ترکیب این دو با هم باعث افزایش فاز تاخیری و کاهش سرعت رشد باکتری مورد نظر شد.نتیجه گیری: استفاده توام لیزوزیم و اسانس باعث کاهش MIC نشد اما ترکیب این دو ماده باعث افزایش فاز تاخیری شده که دارای اهمیت در میکروبیولوژی مواد غذایی است.

مقدمه: گل راعی (Hypericum perforatum L.) یکی از مهمترین و پرکاربرد ترین گیاهان دارویی در جهان بوده و کاربرد وسیعی در درمان افسردگی خفیف تا متوسط دارد. این جنس دارای گونه های متعددی است که مهمترین گونه آن H. perforatum می باشد.هدف: شناسایی اجزای اسانس و بررسی محتوی فنلی و میزان فعالیت آنتی اکسیدانی عصاره گیاه گل راعی جمع آوری شده از منطقه تنکابن واقع در شمال ایران .روش بررسی: اسانس گیری از اندام های تازه به روش تقطیر با آب و با استفاده از دستگاه کلونجر صورت گرفت. اجزای اسانس با استفاده از دستگاه گروماتوگرافی گازی (GC) و کروماتوگرافی متصل به طیف نگارجرمی (GC/MS) شناسایی شد. محتوی فنلی و خاصیت آنتی اکسیدانی عصاره متانولی گیاه به ترتیب با روش های فولین - سیوکالتو و رادیکال DPPH مورد مطالعه قرار گرفت.نتایج: در این مطالعه مونوترپن ها بیشترین اجزای اسانس (25.63 درصد) را تشکیل می دادند که بیشترین مقدار آن متعلق به آلفا پینن (21.88 درصد) بود. پس از آن آلکان ها (24.7 درصد)، سزکویی ترپن ها (20.88 درصد) و هیدروکربن های الکلی (8.86 درصد) به ترتیب بیشترین جزء اسانس را به خود اختصاص می دادند. محتوی کل فنل عصاره متانولی این گیاه 50 میلی گرم در اکی والانت اسید گالیک بر گرم ماده خشک محاسبه شد و همچنین مقدارIC50  آن 34.37 میکرو گرم بر میلی لیتر به دست آمد.نتیجه گیری: آلفا - پینن یکی از مهمترین اجزای اسانس در این گیاه می باشد و همچنین عصاره این گیاه دارای محتوی فنلی بالایی بوده و از خاصیت آنتی اکسیدانی مناسبی برخوردار است.

مقدمه: اثر ضددردی گیاه ریحان به اثبات رسیده است. این اثر گیاه در روش صفحه داغ، توسط نالوکسان مهار شده است.هدف: به منظور مشخص نمودن اجزای موثر و فعال عصاره تام گیاه ریحان در کاهش علایم سندرم محرومیت مرفین که با نالوکسان القاء شد، فراکسیون سازی عصاره تام صورت گرفت.روش بررسی: برای ایجاد وابستگی، موش را به مدت سه روز به صورت زیرجلدی تحت تزریق مرفین سه بار در روز به ترتیب با دوزهای 50، 50 و 75 میلی گرم بر کیلوگرم قرار داده شد و در روز چهارم آخرین دوز مرفین (50 میلی گرم بر کیلوگرم) و پس از دو ساعت نالوکسان (5 میلی گرم بر کیلوگرم) تزریق شد. تزریق عصاره نیز نیم ساعت پس از آخرین تزریق مرفین صورت گرفت و تعداد پرش ها یک دقیقه پس از تزریق نالوکسان به مدت نیم ساعت شمارش شد. عصاره متانولی گیاه در آب سوسپانسیون شد و با کلروفرم استخراج شد و به دو جزء آبی و کلرفرمی تقسیم شد. فاز کلرفرمی پس از تغلیظ با حلال آب - متانول (9:1) سوسپانسیون شد و با اتردوپترول استخراج شد. دوز به کار رفته در مورد تمام عصاره ها 1460-150 میلی گرم بر کیلوگرم بود.نتایج: عصاره های متانولی، کلرفرمی و اتردوپترولی در مقایسه با عصاره های آبی و هیدروالکلی اثرات کاهندگی بیشتری در تعداد پرش های ناشی از سندرم محرومیت داشتند. برای جداسازی بیشتر فراکسیون اتردوپترولی از کروماتوگرافی ستونی استفاده شد. فعالیت فراکسیون حاصل از ستون، 4 مرتبه فعال تر از عصاره تام بود.نتیجه گیری: نتایج مشخص نمودند که عصاره گیاه ریحان و به خصوص اجزاء غیر قطبی آن قادرند علایم سندرم محرومیت مرفین را کاهش دهند.

مقدمه: مهارکننده های آنزیم های آلفا آمیلاز و آلفا گلوکزیداز از تبدیل پلی ساکاریدهای غذا به منوساکاریدها یا همان قند ساده پیشگیری می کنند. مهار این دو آنزیم از جذب قندهای ساده از دستگاه گوارش و در نتیجه پیشگیری از افزایش گلوکز خون بعد از غذا موثر است.هدف: در این مطالعه تاثیر فراکسیون های دانه گیاه خارمریم تهیه شده توسط حلال های هگزان، کلروفرم، اتیل استات و متانول بر مهار آنزیم آلفا آمیلاز و آلفا گلوکزیداز بررسی شد.روش بررسی: از پودر دانه گیاه خارمریم توسط حلال های هگزان، کلروفرم، اتیل استات و متانول فراکسیون های مختلف تهیه شد. اثر بازدارندگی عصاره های به دست آمده بر فعالیت آنزیم های آلفا آمیلاز و آلفا گلوکزیداز بررسی شد. در این آزمایش، غلظتی از هر عصاره که برای مهار 50 درصد از فعالیت آنزیم ها مورد نیاز است (IC50)، به دست آمد و با مقدار مورد نیاز از آکاربوز، به عنوان کنترل مثبت مقایسه شد.نتایج: نتایج این تحقیق نشان داد که عصاره تام متانولی و فراکسیون های هگزانی، کلروفرمی، اتیل استاتی و متانولی دانه گیاه خارمریم اثر مهاری متفاوتی بر هر دو آنزیم آنزیم آلفا آمیلاز و آلفا گلوکزیداز دارند. آنالیز آماری نشان داد که درصد مهاری عصاره متانولی تام دانه گیاه خارمریم بر هر دو آنزیم آلفا آمیلاز و آلفا گلوکزیداز در مقایسه با دیگر فراکسیون ها قوی تر و قابل مقایسه با آکاربوز به عنوان کنترل مثبت است.نتیجه گیری: عصاره تام متانولی دانه گیاه خارمریم اثر مهاری قوی تری نسبت به فراکسیون های متانولی، اتیل استاتی، هگزانی و کلروفرمی روی آنزیم های آلفا آمیلاز و آلفا گلوکزیداز دارد.

مقدمه: نعناع می تواند در شرایط آب و هوای مختلف به راحتی رشد کرده و با تغییرات آن به خوبی سازگار شود.هدف: این تحقیق به منظور بررسی سازگاری، دوره رشد مناسب، شناسایی صفات مناسب زراعی و شناسایی ترکیب های اسانس 2 اکوتیپ سوسنمبر صورت گرفته است.روش بررسی: این تحقیق از سال 1378 الی 1383 به مدت 6 سال در موسسه تحقیقات جنگل ها و مراتع کشور اجرا شد. این آزمایش در قالب طرح اسپلیت پلات در زمان و با استفاده از بلوک های کامل تصادفی در 3 تکرار اجرا شد. عامل اصلی اکوتیپ و عامل فرعی سال بود.نتایج: بین اکوتیپ های مختلف به لحاظ ارتفاع گیاه طول برگ و اسانس کل در سطح یک درصد و به لحاظ تعداد ساقه های جانبی، عملکرد اسانس گل و عملکرد برگ در سطح پنج درصد اختلاف آماری وجود داشت. بین سال های مختلف در صفات مورد بررسی در سطح یک درصد اختلاف آماری وجود داشت. بررسی اثر سال در اکوتیپ نشان داد که بین صفات ارتفاع گیاه (a£0.01)، طول برگ درصد اسانس برگ و عملکرد سرشاخه گلدار (a£0.05) اختلاف معنی دار وجود داشت. مقایسه میانگین سال ها نشان داد که بیشترین عملکرد گل مربوط به سال دوم با میانگین 48695 گرم در هکتار بود بیشترین عملکرد برگ نیز در سال سوم با میانگین 549352 گرم در هکتار بود. عمده ترین ترکیب های اسانس سوسنمبر اکوتیپ اردبیل و گیلان Carvone به ترتیب با میانگین 50.58 و 76.03 درصد بود.نتیجه گیری: نتایج نشان داد که ترکیب های اسانس اکوتیپ ها متفاوت بوده و دوره بهره برداری مناسب از این گیاه حدود 3 تا 4 سال می باشد.

مقدمه: گیاه دارچین (Cinnamon) مدت هاست که در طب گیاهی آسیا و اروپا کاربرد غذایی و دارویی دارد. در بعضی مطالعات اثرات کاهنده سطح گلوکز خون این گیاه در بیماران دیابتی نشان داده شده است ولی این موضوع هنوز مورد بحث می باشد.هدف: این مطالعه با هدف مقایسه اثر دارچین و دارونما بر سطح گلوکز، در بیماران دیابتی نوع دوم اجرا شد.روش بررسی: این کارآزمایی بالینی دوسوکور روی 61 نفر بیمار دیابتی دیابتی نوع دوم دارای سطح گلوکز ناشتای 140 تا 250 میلی گرم بر دسی لیتر و تحت درمان با رژیم غذایی و یا داروهای خوراکی پایین آورنده گلوکز خون انجام شد. برای بیماران، کپسول های 500 میلی گرمی شامل دارچین و یا پلاسبو هر 12 ساعت 2 عدد تجویز شد. بعد از 8 هفته متغیرهای از قبیل هموگلوبین گلیکوزیله (HbA1c)، گلوکز خون ناشتا، کلسترول، تری گلیسرید، LDL و HDL مورد بررسی قرار گرفتند.نتایج: میانگین سطح گلوکز خون ناشتا و HbA1c در گروه دارچین در شروع مطالعه به ترتیب برابر 186±54، 9.13±1.28 و در گروه دارونما به ترتیب برابر 183±49، 8.97±1.40 بود که بعد از دو ماه درمان در گروه دارچین به ترتیب برابر 175±54، 8.73±1.74 و در گروه دارونما به ترتیب 158±69، 8.10±1.92 تغییر یافت. آنالیز آماری نشان داد که این تغیرات در سطح گلوکز خون ناشتا و HbA1c در گروه دارچین در مقایسه با گروه دارونما بعد از دو ماه درمان معنی دار نبود. بعلاوه تغییرات در سطح لیپیدها نیز در گروه دارچین در مقایسه با گروه دارونما بعد از دو ماه درمان معنی دار نبود.نتیجه گیری: بر اساس نتایج این مطالعه دارچین با دوز 2 گرم در روز اثر معنی داری بر کاهش سطح گلوکز خون و چربی های خون نداشت.