علوم باغبانی
سال:1397 | دوره:32 | شماره:1 |تعداد مقالات:16

کلرید پتاسیم به عنوان یک عنصر غذایی مهم برای محصولات زراعی و همچنین کاهنده شوری در زمین های تحت تنش شوری محسوب می شود. به منظور مطالعه اثر تعدیل کنندگی شوری ناشی ازکلریدسدیم توسط کلریدپتاسیم در گیاه خردل آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی در گلخانه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل ترکیب دو سطح KCl (شاهد و 20 میلی مولار) در چهار سطح NaCl (شاهد، 30، 60 و90 میلی مولار) به عنوان عامل اول و دو رقم خردل (Parkland و Goldrush) به عنوان عامل دوم بود. برهمکنش تیمار سدیم و پتاسیم با عامل رقم در صفات وزن خشک ریشه و اندام هوایی، سطح برگ، فتوسنتز، هدایت روزنه ای، محتوای رطوبت تسبی، پایداری غشا و مقدار کلروفیل معنی دار شد. حداکثر مقدار فتوسنتز (14 میکرومول در مترمربع در ثانیه) در رقم Goldrush و تیمار 20 میلی مولار کلریدپتاسیم بدون کلریدسدیم، بیشترین هدایت روزنه ای (114 میکرومول در مترمربع در ثانیه) در گیاهان شاهد رقم Goldrush، بیشترین محتوای آب نسبی در گیاهان شاهد و در ارقام Goldrush و Parkland (به ترتیب 67/79 و 47/89 درصد) و همین صفت در تیمار 20 میلی مولار کلریدپتاسیم بدون کلریدسدیم رقم Goldrush به مقدار 27/71 درصد بود. ضمن اینکه بیشترین پایداری غشا نیز در رقم Goldrush و تیمار 20 میلی مولار کلریدپتاسیم بدون کلریدسدیم مشاهده شد. همچنین نتایج نشان داد که با افزایش غلظت سدیم و پتاسیم حجم ریشه کاهش می یابد که در تیمارهای 90 میلی مولار کلرید سدیم بدون کاربرد کلرید پتاسیم و 90 میلی مولار کلرید سدیم همراه با 20 میلی مولار کلرید پتاسیم به کمترین میزان رسید. به طور کلی با افزایش شوری حاصل از کلریدسدیم صفات مورفولوژیک و فیزیولوژیک اندازه گیری شده خردل کاهش یافت، و در تیمار استفاده از کلریدپتاسیم در غلظت 20 میلی مولار بدون کلریدسدیم کمترین مقدار تعرق و بیشترین شاخص پایداری غشا (100درصد)، عدد کلروفیل متر (3/30)، فتوسنتز (2/11 میلی مول بر متر مربع در ثانیه) در همین تیمار مشاهده شد. ضمن اینکه رقم Goldrush در تحمل شوری نسبت به Parkland نتایج بهتری از خود نشان داد.

گیاه دارویی پونه سای انبوه (Nepeta glomerulosa Boiss. ) گیاهی است معطر و بومی ایران که متعلق به خانواده نعناعیان می باشد. یکی از مشکلات عمده در گیاهان دارویی این است که جوانه زنی بذر گیاهان در شرایط محیطی طبیعی مطلوب بوده، ولی تحت شرایط آزمایشگاهی یا زراعی، مناسب نیست. این پژوهش به منظور اطلاع از نحوه جوانه زنی بذر جهت استقرار موفق و مطلوب این گیاه، با بررسی خصوصیات مختلف جوانه زنی و تعیین درجه حرارت های کاردینال بذور، در دانشگاه فردوسی مشهد در سال 93-92 انجام شد. تیمارها شامل تیمار سرمایی در 4 سطح (1، 2، 3 و 4 هفته سرمادهی در دمای 5 درجه سانتیگراد) و تیمار نیترات پتاسیم در 4 سطح (صفر، 1/0، 2/0 و 3/0 درصد) بودند، که به منظور ارزیابی خصوصیات جوانه زنی بذور این گیاه مورد استفاده قرارگرفت. همچنین اثر 8 تیمار درجه حرارت ثابت شامل درجه حرارت های 5، 10، 15، 20، 25، 30، 35 و 40 درجه سانتیگراد و 3 درجه حرارت متغیر شب و روز شامل درجه حرارت های 15/5، 20/10 و 30/20 درجه سانتیگراد بر درصد، سرعت و میانگین زمان جوانه زنی بذور، مورد مطالعه قرارگرفت. نتایج حاصل از تجزیه ی واریانس و مقایسه ی میانگین نشان داد که اثر تیمار سرما بر بیشتر صفات اندازه گیری شده، معنی دار بود. در بین تیمارهای مورد استفاده، 3 هفته سرمادهی و نیترات پتاسیم 1/0 درصد، بیشترین اثر مثبت را بر خصوصیات جوانه زنی بذر داشت، اگر چه بر درصد جوانه زنی تاثیر معنی داری نشان نداد. همچنین نتایج بدست آمده از تاثیر درجه حرارت های مختلف بر جوانه زنی بذور، نشان داد که، بیشترین درصد، سرعت و میانگین زمان جوانه زنی بذور این گونه در دامنه حرارتی 20 تا 25 درجه سانتیگراد بود. بیشترین درصد و سرعت جوانه زنی بذور در درجه حرارت متغیر روز و شب 30/20 و 20/10 درجه سانتیگراد بدست آمد. نتایج حاصل از تجزیه رگرسیون بین سرعت جوانه زنی و دما نشان داد که درجه حرارت های 15، 22 و 46 درجه سانتیگراد، به ترتیب به عنوان درجه حرارت های پایه، بهینه و بیشینه جوانه زنی برای گیاه پونه سای انبوه می باشند.

خربزه گیاهی جالیزی و با ارزش اقتصادی بالا به شمار می رود که سطح زیر کشت قابل توجهی را در ایران و استان خراسان به خود اختصاص داده است. بکارگیری تکنیک های نوین در سرعت بخشیدن به برنامه های اصلاحی می تواند در جبران کاستی های گذشته نقش مهمی ایفاء نماید. اکوتیپ خاتونی می تواند به عنوان رقمی محلی و بازارپسند در برنامه های اصلاحی مورد توجه قرار گیرد. در این مطالعه اثر دو فاکتور ریزنمونه و مقادیر مختلف هورمون BAP در محیط کشت با هدف بهینه سازی شرایط باززایی مستقیم در اکوتیپ خاتونی بررسی شد. جوانه ی جانبی انتهای برگ های لپه ای، برگ-های حقیقی و محور زیر لپه در محیط های کشت RM1 (حاوی 1/0 میلی گرم در لیتر BAP)، RM2 (حاوی 25/0 میلی گرم درلیترBAP)، RM3 (حاوی 5/0 میلی گرم در لیترBAP)، RM4 (حاوی 75/0 میلی گرم در لیترBAP)، RM5 (حاوی 1 میلی گرم در لیترBAP) و RM6 (یک تیمار ترکیبی از دو هورمون BAP (5/0 میلی گرم در لیتر) و NAA (01/0 میلی گرم در لیتر) کشت شدند. ریزنمونه ی برگ لپه ای در مقایسه با سایر ریز نمونه ها باززایی بیشتری نشان داد و القای ساقه زایی در محیط کشت با افزایش میزان BAP افزایش یافت.

سوسن چلچراغ (L. ledebourii) کمیاب ترین گونه ی جنس سوسن است که بیشتر در ناحیه ی قفقاز می روید. ایران نیز یکی از مهمترین مناطق پراکنش این گونه در حال انقراض است. لزوم توجه به حفظ این گیاه و استفاده از آن در کارهای اصلاحی و انتقال ژن، نیاز به باززایی فراوان آن در شرایط درون شیشه ای دارد. بدین منظور در این تحقیق سعی شد تا با استفاده از تنظیم کننده های رشد گیاهی و یک تنش غیرزیستی (فراصوت) توانایی پیازچه زایی و ریشه زایی این گیاه مورد بررسی قرار گیرد. این پژوهش به صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی در چهار تکرار صورت گرفت. نتایج حاصل از پژوهش نشان داد که تنظیم کننده ی رشد NAA نقش مهمی در افزایش وزن کل پیازچه های تولید شده دارد، به طوری که بیشترین مقادیر این صفت از غلظت 1/0 و 1 میلی گرم در لیتر NAA حاصل شد. همچنین بیشترین تعداد ریشه در هر پیازچه از ترکیب تیماری 01/0 میلی گرم در لیتر BA بدست آمد. در ترکیب غلظت های مختلف هورمون NAA و هورمون BA، بیشترین وزن کل پیازچه ها در ریزنمونه ی پیازچه در محیط کشت MS حاوی 1/0 میلی گرم در لیتر NAA بدون BA بدست آمد. همچنین در غلظت بالای BA نسبت به NAA، همه ی سطوح فراصوت باعث افزایش تعداد فلس ها و وزن پیازچه ها گردید و بیشترین تعداد پیازچه ها از 10، 20 و 30 ثانیه فراصوت دهی حاصل شد. اثر مثبت تیمار فراصوت بر پیازچه زایی و صفات مربوط به آن نشان می دهد که این تیمار می تواند تاثیر زیادی برای باززایی این گیاه در شرایط درون شیشه ای داشته باشد. بنابراین از آنجا که فراصوت به طور غیرمستقیم بر میزان هورمون های درون زا در ریزنمونه تاثیر می گذارد، توصیه می گردد که در کنار تیمار هورمونی می توان از تیمار فراصوت در تکثیر این گیاه با ارزش استفاده کرد و با استفاده از آن میزان باززایی از این گیاه را افزایش داد.

گیاهان زینتی امروزه علاوه بر رفع نیازهای روحی و روانی، از لحاظ اقتصادی نیز در بازارهای جهانی خودنمایی می کنند. تولید مطلوب محصولات کشاورزی نیازمند به خاک مناسب و عناصر غذایی کافی و قابل جذب برای گیاه است. مواد آلی نقش مهمی در بهبود خصوصیات فیزیکی خاک و باروری خاک دارند. به منظور بررسی تاثیر مواد هیومیکی بر روی گیاه زینتی شمعدانی، آزمایشی در محل گلخانه دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد در طی سال های 1393-1394 انجام گرفت. تحقیق به صورت فاکتوریل 4×4 بر پایه طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار انجام شد. عامل اول اسیدهیومیک و عامل دوم اسید فولویک هر در چهار سطح (0، 2/0، 5/0و 1 گرم بر لیتربودند. صفات مورفولوژیک گیاه شامل تعداد برگ، تعداد گره، تعداد شاخه فرعی، ارتفاع شاخه اصلی، ارتفاع گیاه، طول ریشه، سطح برگ، وزن تر اندام های هوایی، وزن تر ریشه، طول ریشه، حجم ریشه، حجم اندام هوایی وزن خشک ریشه، وزن خشک اندام هوایی و نسبت اندام هوایی به ریشه اندازه گیری شد. نتایج نشان داد که کاربرد ترکیبی اسیدهیومیک و اسیدفولویک سبب بهبود اکثر صفات مورفولوژیک اندازه گیری شده گردید، به طوریکه بیشترین ارتفاع (75/41 سانتی متر)، وزن تر اندام هوایی (83/94 گرم)، وزن خشک اندام هوایی (71/20 گرم)، وزن تر ریشه (40/16 گرم)، سطح برگ (27/60 سانتی متر مربع)، طول ریشه (16/45 سانتی متر) و حجم ریشه (33/15 سانتی متر مکعب) در /تیمار ترکیبی اسیدهیومیک و اسیدفولویک حاصل شد. کمترین ارتفاع، وزن تر اندام هوایی، وزن خشک اندام هوایی، وزن تر ریشه، سطح برگ، طول ریشه، حجم ریشه به ترتیب 75/20 سانتی متر، 49/36 گرم، 78/5 گرم، 75/4 گرم، 60/29 سانتی متر مربع، 88/25 سانتی متر، 00/4 سانتی متر مکعب ثبت شد. همچنین تعداد برگ گیاه تحت تاثیر کاربرد اسیدهیومیک و اسیدفولیک قرار گرفت و کمترین تعداد برگ (16/14 عدد) در تیمار شاهد ثبت شد. به طور کلی کاربرد مواد هیومیکی (اسیدهیومیک و اسیدفولویک) سبب بهبود صفات رشدی گیاه شد، این درحالی است که تیمار ترکیبی این دو تاثیر مشهودتری نسبت به کاربرد جداگانه هر کود داشت.

به منظور بررسی تأثیر ریزموجودات مفید ((Effective Microorganisms (EM) در سطوح مختلف نیتروژن بر عملکرد و کیفیت توت فرنگی رقم پاروس، آزمایشی به صورت کرت های دو بار خردشده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار طی سال های 94-1393در دانشگاه محقق اردبیلی، اجرا شد. در این بررسی تیمارهای آزمایش، EM در چهار سطح (صفر، یک، دو و سه درصد)، روش های کاربرد EM در دو سطح (کاربرد خاکی و محلول پاشی) و نیتروژن در سه سطح (50، 100 و 150 کیلوگرم خالص در هکتار) اعمال گردیدند. شاخص های مورد بررسی شامل سطح برگ، تعداد گل، تعداد میوه، طول، حجم، وزن تر و خشک، عملکرد، ویتامین ث، مواد جامد محلول، اسیدیته کل، عمر انباری و درصد تشکیل میوه اندازه گیری شد. نتایج تجزیه واریانس داده ها نشان داد که اثر غلظت های مختلف ریزموجودات مفید در سطح احتمال یک درصد بر صفات وزن تر و خشک ریشه، طول ریشه، تعداد رانر، کلروفیل کل، سطح برگ و عملکرد و در سطح احتمال پنج درصد بر میزان وزن تر و خشک برگ، کلروفیل a و b معنی دار بوده است، بر اساس نتایج، اثر روش های مختلف کاربرد EM و اثرات متقابل تیمارها در هیچ یک از شاخص ها اختلاف قابل توجهی نداشتند. بر اساس نتایج تجزیه واریانس داده ها، سطوح نیتروژن بر صفات وزن تر ریشه، طول ریشه، تعداد رانر، کلرفیل a، b و کل، سطح برگ و عملکرد در سطح احتمال یک درصد و بر روی صفات وزن تر برگ، وزن خشک برگ و ریشه در سطح احتمال پنج درصد اثر معنی داری داشتند. بر اساس نتایج این بررسی غلظت دو درصد و سه درصد ریزموجودات مفید و همچنین سطح 100 کیلوگرم در هکتار نیتروژن اثرهای مثبتی بر روی شاخص های اندازه گیری شده نسبت به شاهد داشتند. بر اساس نتایج تجزیه واریانس داده ها، سطوح نیتروژن بر صفات وزن تر ریشه، طول ریشه، تعداد رانر، کلرفیل a، b و کل، سطح برگ و عملکرد در سطح احتمال یک درصد و بر روی صفات وزن تر برگ، وزن خشک برگ و ریشه در سطح احتمال پنج درصد اثر معنی داری داشتند. بر اساس نتایج این بررسی غلظت دو درصد و سه درصد ریزموجودات مفید و همچنین سطح 100 کیلوگرم در هکتار نیتروژن اثرهای مثبتی بر روی شاخص های اندازه گیری شده نسبت به شاهد داشتند.

زرشک بی دانه با نام علمیvar. Asperma Berberis vulgaris L. یکی از مهمترین محصولات باغی و دارویی خراسان جنوبی است. میوه تازه زرشک دارای آب فراوان و پوستی نازک در مرحله رسیدگی بوده و از اینرو حساس به ترکیدگی و فساد در طی مراحل مختلف برداشت، انبارداری و فرآوری می باشد. از اینرو آزمایش حاضر به صورت کرتهای خرد شده در زمان و در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با پنج تیمار و سه تکرار در باغ تحقیقاتی دانشکده کشاورزی بیرجند، در سال 1393 انجام شد. تیمارها شامل محلول پاشی پیش از برداشت با اسید سالیسیلیک (1 و 3 میلی مولار)، کلریدکلسیم (1 و 2 درصد) و آب مقطر (شاهد) بود. ارزیابی های مختلف در زمان برداشت و در 30، 60 و90 روز پس از نگهداری در انبار سرد با دمای 5/0± 4 درجه سانتیگراد و رطوبت نسبی 5 ± 85 درصد انجام شد. نتایج نشان داد که اسید سالیسیلیک 1 میلی مولار باعث افزایش وزن تر، حجم، pH، مواد جامد محلول، اسیدآسکوربیک و اسیدیته قابل تیتر میوه زرشک بی دانه نسبت به سایر تیمارها شد. همچنین تیمار اسید سالیسیلیک 3 میلی مولار باعث کاهش نشت یونی میوه زرشک شد که می توان از آن به عنوان یک تیمار مناسب برای کاهش آسیب سرمایی استفاده کرد. تیمار کلرید کلسیم 2 درصد نیز بیشترین تاثیر را بر کاهش افت وزن نسبت به سایر تیمارها داشت. تیمارهای شیمیایی کلرید کلسیم 2 درصد و اسید سالیسیلیک 1 میلی مولار بیشترین تاثیر را در بهبود ویژگی های فیزیکوشیمیایی میوه زرشک بی دانه داشتند. بطورکلی محلول پاشی قبل از برداشت زرشک بی دانه با اسید سالیسیلیک و کلرید کلسیم موجب بهبود کیفیت و کاهش ضایعات در طی دوره انبارمانی میوه تازه شد.

کاربرد انواع مالچ به عنوان یکی از روش های مدیریت خاک می تواند به طور قابل توجهی میزان تولید محصولات کشاورزی را در مناطق خشک و نیمه خشک که با محدودیت منابع آب مواجه هستند تحت تأثیر قرار دهد. به همین منظور آزمایشی در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در دو سال 1393 و 1394 در غرب شهر فیض آباد، استان خراسان رضوی بر روی دما، رطوبت خاک، هدایت روزنه ای و دمای برگ درختان پسته انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل: M1 (پوشش پلی اتیلن سفید زیر خاک با برش عرضی)، M2 (پوشش پلی اتیلن سفید زیر خاک با برش دایره ای)، M3 (پوشش پلی اتیلن UV دار بر روی سطح خاک)، M4 (چیپس چوب)، M5(بقایای جو) و CK(شاهد) بود. نتایج نشان داد که میانگین درصد رطوبت خاک در طول دو سال آزمایش در کلیه مالچ ها به ویژه مالچ های پلاستیکی در مقایسه با شاهد بیشتر بود. در دو سال آزمایش در لایه 30-20 سانتی متری خاک، مالچ-های M1، M2 و M3 با 2/35، 35 و 9/38 درجه سانتی گراد بیشترین و مالچ های M4، M5 و CK با 8/28، 6/29 و 8/32 درجه سانتی گراد کمترین میانگین دمای خاک را نشان دادند و در لایه 60-50 سانتی متری خاک نیز نتایج مشابهی مشاهده گردید. همبستگی صفات نشان داد که هدایت روزنه ای و دمای برگ به طور قابل توجهی تحت تأثیر دمای خاک قرار می گیرند، به طوری که افزایش دمای خاک تا 40 درجه سانتی گراد، در صورتی که سایر فاکتورهای خاکی و آب و هوایی محدودکننده نباشند، باعث بهبود این صفات می شود. همچنین نتایج نشان داد که تیمار M3 با وجود حفظ ذخیره رطوبت بالاتر به علت ایجاد دمای بالا در خاک و همچنین تقاضای بالای درختان برای جذب آب و عناصر غذایی در سال پرمحصول (1394) می تواند منجر به ایجاد تنش رطوبتی در خاک شود. از این رو می توان نتیجه گرفت که تیمارهای پلی اتیلن سفید به ویژه مالچ با برش دایره ای (M2) و مالچ های چیپس چوب و کاه و کلش جو به علت ایجاد دمای مطلوب برای رشد ریشه، حفظ ذخیره آب و هزینه کمتر گزینه های بهتری برای مدیریت آب در مناطق خشک و نیمه خشک با آبیاری سنتی و غرقابی می باشند.

این تحقیق با هدف ارزیابی کودهای آلی، شیمیایی، زیستی بر نیاز حرارتی، مراحل نموی و برخی شاخص های فیزیولوژیک گیاه دارویی چای ترش تحت تاثیر سطوح مختلف آب آبیاری، در سال زراعی 93-1392 در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه جیرفت، به صورت کرت های خرد شده نواری در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار انجام شد. سطوح آب آبیاری در سه سطح 60، 80 و 100 درصد نیاز آبی گیاه به عنوان عامل کرت های افقی و منبع تغذیه ا ی گیاه در 5 سطح (کود زیستی مایکوریزا، ورمی کمپوست، کود گاوی، کود شیمیایی (نیتروژن، فسفر و پتاسیم) و تیمار شاهد) به عنوان عامل کرت های عمودی در نظر گرفته شدند. نتایج نشان داد که درجه روز رشد سطوح مختلف آبیاری و منابع مختلف تغذیه ای، بسیار مشابه بود، این طور به نظر می رسد آغاز گل دهی گیاه چای ترش بیشتر تحت تأثیر فتوپریودیسم بوده و میزان آب قابل دسترس گیاه و تغذیه ی آن تأثیر بسیار اندکی داشته است. همچنین اثر سطوح مختلف آب آبیاری و منابع مختلف تغذیه ای بر شاخص سطح برگ و تجمع ماده خشک معنی دار بود. بیشترین شاخص دوام سطح برگ در سطح آبیاری 100 و 80 درصد نیاز آبی گیاه و منبع تغذیه ای کود گاوی و ورمی کمپوست مشاهده شد. بیشترین عملکرد کاسبرگ خشک (1217 کیلوگرم در هکتار) در سطح 100 درصد نیاز آبی گیاه و منبع تغذیه ای کود گاوی و کمترین آن در تیمار شاهد در سطح 60 درصد نیاز آبی گیاه (493 کیلوگرم در هکتار) به دست آمد. با توجه به شرایط خاکی و اقلیم منطقه مورد مطالعه، استفاده از تیمارهای کود گاوی یا ورمی کمپوست در کنار میزان آبیاری 80 درصد نیاز آبی گیاه به منظور رشد گیاه چای ترش مناسب به نظر می رسد.

نکروزه شدن چوب خوشه انگور یک ناهنجاری فیزیولوژیکی است که از طریق ایجاد لکه های نکروزه باعث خشک شدن و ریزش گل و حبه های انگور می شود. به منظور بررسی اثرات محلول پاشی کلسیم، منیزیم و هورمون اسید جیبرلیک و ارتباط بین غلظت عناصر مختلف در برگ و چوب خوشه با عارضه نکروزه شدن خوشه انگور، پژوهشی در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با هشت تیمار و سه تکرار در سال 1390 در یکی از تاکستان های ارومیه بر روی انگور رقم بی دانه سفید انجام گرفت. بعد از اتمام مرحله تمام گل و یک هفته بعد، تاک ها دو و پنج بار با کودهای سولفات منیزیم و کلرید کلسیم با غلظت 2 درصد به تنهایی و در ترکیب با هم محلول پاشی شدند. هم چنین محلول پاشی هورمون جیبرلین در دو مرحله (70 درصد گلدهی با غلظت 20 پی پی ام و مرحله تشکیل میوه با غلظت 40 پی پی ام) انجام پذیرفت. در مرحله شروع رسیدگی حبه ها شدت علایم عارضه روی خوشه ها و غلظت عناصر معدنی (نیتروژن، پتاسیم، کلسیم، منیزیم و نسبت پتاسیم به مجموع کلسیم و منیزیم) در چوب خوشه و برگ اندازه گیری شد. نتایج نشان داد که محلول پاشی عناصر منیزیم و کلسیم تأثیر مثبتی در کاهش بروز عارضه نکروز چوب خوشه انگور داشت. بیش ترین و کم ترین شدت این عارضه به ترتیب در نمونه های تیمارهای شاهد و دو بار محلول پاشی شده با سولفات منیزیم دو درصد مشاهده شد. هر چند غلظت عناصر مختلف در برگ و چوب خوشه تحت تأثیر تیمارهای مختلف قرار گرفت ولی ارتباط منطقی و مشخصی بین غلظت عناصر مختلف در برگ و چوب خوشه با عارضه نکروز چوب خوشه، مشاهده نشد. نتایج به طور کلی نشان داد که محلول پاشی کودهای حاوی عناصر منیزیم و کلسیم می تواند در کاهش عارضه نکروز چوب خوشه انگور مؤثر باشد. در حالیکه محلول پاشی هورمون جیبرلین نقشی در کاهش شدت ناهنجاری نشان نداد.

خاک پوششی که در صنایع پرورش قارچ دکمهای به صورت استاندارد استفاده میشود، حدود یک سوم هزینههای تولید را به خود اختصاص میدهد. کیفیت و نوع خاک مورد استفاده در این مرحله تاثیر بسیار مهمی در عملکرد و سایر صفات مورفولوژیک قارچ خواهد داشت. به منظور بررسی تاثیر انواع ترکیبات خاک پوششی قارچ دکمه ای سفید(Lange) Agaricus bisporus آزمایشی در آزمایشگاه تحقیقات قارچ های خوراکی، گروه زیست فناوری قارچ های صنعتی، جهاد دانشگاهی خراسان رضوی در زمستان سال 1394 انجام پذیرفت. آزمایش در قالب طرح کاملا تصادفی با 8 تیمار و 3 تکرار انجام پذیرفت. تیمارها شامل 1-خاک پیت 100درصد، 2-خاک پیت 60 درصد + ورمی کمپوست40 درصد، 3-خاک پیت 60 درصد + کوکوپیت 40 درصد، 4-خاک پیت 60 درصد + ذغال فعال 40 درصد، 5-خاک پیت 60 درصد + کمپوست مصرف شده40 درصد، 6-خاک پیت 60 درصد + ورمی کمپوست 30 درصد + ذغال فعال 10 درصد، 7-خاک پیت 60 درصد + کوکوپیت 30 درصد + ذغال فعال 10 درصد، 8-خاک پیت 60 درصد + کمپوست مصرف شده 30 درصد + ذغال فعال 10 درصد بودند. تیمارهای مورد نظر در کیسه های کمپوست تلقیح شده با نژاد تجاری A15 با ابعاد 40×60 سانتی اضافه شد. صفات مورد بررسی شامل عملکرد، میانگین وزنی قارچ ها، تعداد قارچ در هر کیسه، میانگین طول ساقه و میانگین قطر کلاهک در هر کیسه قارچ بودند، که در هر فلش برداشت به صورت جداگانه اندازه گیری گردید. صفات در فاصله زمانی خاک دهی تا اولین فلش برداشت و طول دوره برداشت درمجموع هر سه فلش برداشت اندازه گیری شد. نتایج نشان داد تیمارهایی که در ترکیب خاک پوششی آن ها از40 درصد کوکوپیت و همچنین 30 درصد کوکوپیت و 10 درصد ذغال فعال به همراه خاک پیت استفاده شده بود بیشترین عملکرد، تعداد میوه و طول دوره میوه دهی و کوتاه ترین زمان خاک دهی تا اولین فلش را به عنوان صفتی مطلوب دارا بودند، هرچند میانگین وزنی قارچ ها و قطر کلاهک آن ها کمتر از سایر تیمارها بود که بازارپسندی محصول را تا اندازه ای تحت تاثیر قرار می دهد. دو تیمار که در ترکیب خاک پوششی آن ها یکی از 40 درصد کمپوست مصرف شده و همچنین 30 درصد کمپوست مصرف شده و 10 درصد ذغال فعال به همراه خاک پیت استفاده شده بود کم ترین عملکرد، تعداد میوه و طول دوره میوه دهی و بیشترین زمان خاک دهی تا اولین فلش را به عنوان یک صفت نامطلوب دارا بودند، هرچند این دو تیمار بالاترین میانگین وزنی و قطرکلاهک را دارا بودند. بطور کلی نتایج نشان داد که استفاده از کمپوست مصرف شده از جنبه اقتصادی مقرون به صرفه نمی باشد.

این مطالعه به منظور بررسی روند تغییرات عملکرد و اجزای عملکرد ده توده/رقم اسفناج، پژوهشی به مدت 2 سال (1394-1393) با استفاده از طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در استان اصفهان انجام شد. مقایسه میانگین صفات عملکرد، طول برگ، طول دمبرگ و ارتفاع (در سطح احتمال 1 درصد) و تعداد برگ و مقدار نیترات (در سطح احتمال 5 درصد) از نظر آماری معنی دار بود. توده بذر خاردار ورامین با عملکرد 49/53 تن در هکتار محصول تازه، بیشترین مقدار عملکرد را به خود اختصاص داد. دامنه تغییرات ارتفاع بوته از 24 سانتی متر در توده ساری تا 33/30 سانتی متر در توده نجف آباد متفاوت بود. توده اردستان با 67/10 برگ کمترین تعداد برگ در بین توده ها/ ارقام مطالعه شده را داشت. طول دمبرگ در بین ارقام/ توده ها ی آزمایش شده دامنه ای از 84/9 تا 33/18 سانتی متر داشت. توده برگ پهن ورامین به ترتیب با مقادیر نیترات پهنک و دمبرگ معادل 231 و 462 قسمت در میلیون، کمترین و رقم آلمانی به ترتیب با نیترات پهنک و دمبرگ معادل 583 و 1182 قسمت در میلیون بیشترین مقادیر نیترات را به خود اختصاص دادند. با توجه به نتایج بدست آمده در این پژوهش از میان توده های آزمایش شده توده های بذر خاردار ورامین، برگ پهن ورامین، ساری و نجف آباد از جمله توده هایی هستند که می توانند عملکردی مشابه رقم برگ پهن آلمانی تولید نموده و برای تولید اسفناج در استان اصفهان مورد استفاده قرار گیرند.

به منظور بررسی امکان افزایش مقاومت به سرمای بهاره درخت انگور از طریق مواد ضد یخ در شرایط باغی، آزمایشی در ﻗ ﺎ ﻟ ﺐ ﻃ ﺮ ح بلوکهای ﮐ ﺎ ﻣ ل ﺗ ﺼ ﺎ دﻓ ﯽ در مرکز تحقیقات شهرستان تاکستان در استان قزوین در دو سال 91 و92 اجرا شد. محلول پاشی با 4 ماده ضد یخ شامل سالیسیلیک اسید، تیوفر، کراپ اید، بایوبلوم و آب مقطر به عنوان تیمار شاهد در 4 مرحله فنولوژیکی از جمله پاییز پیش از به خواب رفتن گیاه، در زمان متورم شدن جوانه ها، مصادف با شروع خوشه دهی و در زمان خوشه دهی کامل روی سه درخت انگور بی دانه قرمز در هر کرت آزمایشی انجام شد. خصوصیات کمی و کیفی مانند وزن خوشه، عملکرد محصول و میزان مواد جامد محلول، خصوصیات بیوشیمیایی برگ انگور مانند میزان اسمولیت های پرولین و بتائین گلایسین و وضعیت آنزیم های شاخص مقاومت به سرما از جمله گایاکول پراکسیداز (GPX)، آسکوربات پراکسیداز (APX) و کاتالاز (CAT) اندازه گیری و مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفتند. نتایج نشان داد که استفاده از مواد ضد یخ نامبرده به طور متوسط میزان مواد جامد محلول، وزن خوشه و عملکرد درخت انگور را بطور متوسط به ترتیب تا 22، 17 و 26 درصد افزایش داد که از این نظر بایوبلوم تاثیر بیشتری داشت. کاهش به طور متوسط 2 درجه دمای هوا طی مراحل ریزش برگ و رکود انگور (آبانماه تا دیماه) سال 92 نسبت به سال قبل از آن منجر به افزایش معنی دار میزان اسمولیت ها و فعالیت آنزیم های شاخص مقاومت به سرما شد. همچنین مواد ضد یخ موجب افزایش معنی دار میزان اسمولیت ها و فعالیت آنزیم های شاخص مقاومت به سرما نسبت به تیمار شاهد شدند. به طوریکه بیشترین میزان این اسمولیتها و میزان فعالیت این آنزیم ها به ترتیب مربوط به تیمارهای سالسیلیک اسید، تیوفر، کراپ آید و بایوبلوم بوده و کمترین آن در تیمار شاهد اندازه گیری شد. این نتایج نشان می دهد که ضد یخ های تجاری مورد بررسی می توانند نه تنها برای افزایش مقاومت گیاه به سرما در تاکستان مورد استفاده قرار بگیرند، بلکه اندازه خوشه و کیفیت انگور را نیز بهبود می دهند.

گیاهان دارویی به موجب داشتن ترکیبات آنتی اکسیدان در حفظ سلامت بشر بسیار مفید بوده و کرفس به عنوان یک گیاه دارویی، غنی از این ترکیبات است. بذر کرفس دارای اسانس قابل توجهی است و در تهیه عطر، ادویه و درمان بیماری ها کاربرد دارد. در این تحقیق، اثر نسبت آب به بذر (375، 500 و 625 میلی لیتر به 35 گرم بذر)، زمان التراسونیک (10، 20 و 30 دقیقه) و زمان استخراج با کلونجر (1، 2 و 3 ساعت) بر استخراج اسانس (درصد حجمی/وزنی) از بذر کرفس و فعالیت آنتی اکسیدانی اسانس به دو روش فرپ (FRAP) و درصدDPPH30min بررسی و برای بهینه سازی از روش سطح پاسخ (RSM) استفاده شد. براساس نتایج، بهترین نسبت تیمارها مربوط به نسبت 625 میلی لیتر آب به 35 گرم بذر، اعمال امواج التراسونیک 20 دقیقه و اسانس گیری با کلونجر در مدت زمان 3 ساعت بود. در همین شرایط بهینه، نسبت 625 میلی لیتر آب به 35 گرم بذر، عدم اعمال امواج التراسونیک و اسانس گیری در مدت زمان 3 ساعت به عنوان تیمار شاهد در نظر گرفته شد. در شرایط بهینه، میزان اسانس، فعالیت آنتی اکسیدانی اسانس در روش فرپ و روش درصدDPPH30min به ترتیب 33/2 درصد حجمی/وزنی، 6/1513 میکرومولار Fe+2 در 50 میکرولیتر اسانس و 52/48 درصد بدست آمد. در تیمار شاهد نیز میزان اسانس، فعالیت آنتی اکسیدانی اسانس در روش فرپ و روش درصدDPPH30min به ترتیب 45/1 درصد حجمی/وزنی، 1064 میکرومولار Fe+2 در 50 میکرولیتر اسانس و 30/29 درصد حاصل شد. مقادیر داده های حاصل از آزمایش با مدل پیش بینی شده توسط RSM تطابق داشت و این نشان می دهد که استفاده از این روش در بهینه سازی شرایط اسانس گیری، مناسب است. علاوه بر این، کاربرد التراسونیک میزان استخراج اسانس و ظرفیت آنتی اکسیدانی آن را افزایش داد.