در این مطالعه بهره وری نهاده سرمایه در زیر بخش های کشاورزی ایران در دوره 1355-85 محاسبه و عملکرد زیربخش های کشاورزی از این جهت با یکدیگر مقایسه شده است. علاوه بر این، برای مقایسه عملکرد زیربخش ها در برنامه های توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی کشور از نظر چگونگی بهره گیری از عامل سرمایه، رشد بهره وری سرمایه در هر برنامه و برای هر زیربخش تعیین شده است. نتایج نشان می دهند زیربخش های شیلات و جنگل و مرتع در دوره مطالعه دارای روندی نزولی بهره وری سرمایه بوده اند، در حالی که زیر بخش های زراعت و باغبانی و دامپروری روندی صعودی را تجربه کرده اند. در بین چهار زیر بخش کشاورزی، بخش دامپروری نسبت به سایر بخش ها دارای بیشترین رشد بهره وری بوده و از این جهت در استفاده از عامل سرمایه کارآمدتر عمل نموده است. زیربخش شیلات از این نظر ضعیف ترین عملکرد را داشته است. علاوه بر این، نتایج نشان می دهد زیربخش دامپروری در خلق ارزش افزوده به ازا هر واحد سرمایه بهترین عملکرد را داشته و از این جهت زیربخش زراعت و باغبانی در مکان دوم قرار دارد. بر اساس نتایج بدست آمده، کمترین ارزش افزوده در هر واحد سرمایه در زیربخش شیلات ایجاد شده است.