هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه بین بیان خشم و کنترل خشم با بهره وری کارکنان تولیدی موسسات تولیدی-صنعتی تهران است. که بر روی کارکنان بخش تولید انجام شد. حجم نمونه 200 شرکت کننده بود که به طور تصادفی انتخاب شدند. شرکت کنندگان می بایست پرسشنامه های خشم و بهره وری را پر می کردند. پرسشنامه خشم اسپیلبرگر، ضریب پایایی آن 76% محاسبه شد. ضریب آلفای کرونباخ برای پرسشنامه بهره وری رضاییان 86% بود. یافته ها نشان داد بین بیان خشم و کنترل خشم با بهره وری رابطه معنی داری وجود دارد (r1=-0.53, r2=0.65, p<0.01). نتایج رگرسیون گام به گام نشان داد که بعد از شش گام، متغیرهای بیان و کنترل خشم آن 64 درصد از واریانس بهره وری را تبیین می کنند. با توجه به یافته های پژوهش، بیان خشم، کنترل خشم و مؤلفه های آن ها اثر پیش بینی کنندگی بالایی بر روی بهره وری دارند و می توانند در سازمان ها، به عنوان یکی از عوامل مهم در تبیین تغییرات بهره وری مورد توجه قرار گیرند.