پرستاری مراقبت­ های ویژه
سال:1389 | دوره:3 | شماره:4 |تعداد مقالات:10

مقدمه: بیماران نارسایی مزمن کلیه برای مواجهه با مشکلات ناشی از بیماری و درمان، از منابع مختلف حمایتی برای سازگاری استفاده می کنند. مطالعات اندکی درباره این مساله بخصوص در جامعه بیماران همودیالیزی ایران وجود دارد. این مطالعه با هدف «تبیین درک بیماران نارسایی مزمن کلیه از منابع حمایتی در سازگاری با همودیالیز» انجام گرفت.روش ها: این مطالعه با رویکرد تحقیق کیفی و روش آنالیز محتوی در سال 1388 انجام شد. مشارکت کنندگان شامل شانزده بیمار همودیالیزی از بخش همودیالیز بیمارستان های وابسته به دانشگاه علوم پزشکی سمنان بودند. نمونه گیری بصورت مبتنی بر هدف شروع شد و تا اشباع داده ها ادامه یافت. مصاحبه ها بدون ساختار، به عنوان روش اصلی جمع آوری داده ها بود. داده ها با استفاده از روش تحلیل محتوای کیفی و بصورت مقایسه ای مداوم مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.یافته ها: در طی فرایند آنالیز محتوا، در نهایت شش تم که نشان دهنده ماهیت و ابعاد درک بیمار از منابع حمایتی بودند آشکار شد. این تم ها شامل؛ 1. ما شدن با خانواده، 2. اعتماد و امیدواری آگاهانه به پزشک، 3. همدلی و پاسخگویی مسوولانه پرستاران، 4. روحیه گرفتن از بیماران سازگار و پیوند شده، 5. حس ارزشمندی با همراهی دوستان و 6. دلگرمی و رضایت از سازمان های حمایتی بوده است.نتیجه گیری: یافته ها می تواند به مدیران و برنامه ریزان حوزه سلامت کمک کند که در چه حیطه هایی و با چه هدفی برای تسهیل در سازگاری هر چه بیشتر بیماران تازه وارد تمرکز و برنامه ریزی کنند.

مقدمه: پرورش تفکر انتقادی از مهمترین اهداف آموزش پرستاری است. این مطالعه برای بررسی تاثیر نقشه مفهومی بر مهارت های تفکر انتقادی دانشجویان پرستاری انجام شد.روش ها: این مطالعه نیمه تجربی با طرح دو گروهی و با روش پیش آزمون - پس آزمون در سال 1388 انجام شد. 66 دانشجوی ترم پنج پرستاری با روش سرشماری و به روش تصادفی ساده به دو گروه شاهد و مداخله تقسیم شدند. دانشجویان گروه های شاهد (سخنرانی) و مداخله (نقشه مفهومی) به مدت هشت جلسه و در طول دو ماه به ترتیب تحت آموزش با روش سخنرانی و نقشه مفهومی قرار گرفتند. تفکر انتقادی با استفاده از پرسشنامه مهارت های تفکر انتقادی کالیفرنیا (فرم ب) قبل و بعد از مداخله در دو گروه بررسی شد. آنالیز آماری با استفاده از نرم افزارSPSS 15  انجام گرفت. آمار توصیفی و نیز آزمون آماری تی مستقل، مجذور کای و ANOVA به کار گرفته شد.یافته ها: اجرای روش نقشه مفهومی سبب افزایش معنی دار نمرات مهارت های تفکر انتقادی در همه حیطه ها به غیر از حیطه تجزیه و تحلیل (p=0.286) و استدلال استقرایی (p=0.104) در گروه مداخله نسبت به گروه شاهد شد. با وجود افزایش معنی دار در نمرات مهارت های تفکر انتقادی گروه مداخله، در مقایسه اختلاف میانگین نمرات در مراحل قبل و بعد در هر دو گروه تنها در حیطه تجزیه و تحلیل تفاوت معنی داری مشاهده نشد (p=0.053).نتیجه گیری: بکارگیری روش نقشه مفهومی در آموزش دانشجویان پرستاری می تواند منجر به توسعه مهارت های تفکر انتقادی، به عنوان یکی از رسالت های مهم آموزش عالی شود.

مقدمه: عدم تسکین درد پس از عمل در بیماران، بخصوص در بیمارانی که تحت عمل جراحی پیوند عروق کرونر قرار گرفته اند باعث مرگ و میر و عوارض ناشی از آن می شود. از این رو شناخت موانع بکارگیری روش های تسکین درد حایز اهمیت است. هدف این پژوهش «بررسی دیدگاه پرستاران در مورد موانع بکارگیری روش های تسکین درد» بود.روش ها: این مطالعه توصیفی، با شرکت 211 نمونه به روش سرشماری در بیمارستان های شهر کرمان در سال 1387 انجام شد، ابزار گرداوری داده ها پرسشنامه محقق ساخته بود که در دو بخش (ویژگی های فردی، و 31 سوال مربوط به موانع در چهار حیطه بیمار، پرستار، سازمان و پزشک) تنظیم شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون های آماری ناپارامتریک (من ویتنی و کروسکال والیس) استفاده شد.یافته ها: از نظر پرسنل پرستاری بیشتر موانع ذکر شده در حیطه بیمار، مانع تلقی نمی شدند. در بین موانع مربوط به پرستار، موثرترین مانع دانش ناکافی پرستار در مورد روش های تسکین درد غیردارویی (91.7 درصد) بود. موثرترین مانع در حیطه سازمانی، مقررات سخت در زمینه استفاده از داروهای مخدر بود (52.2 درصد) و در حیطه پزشک، عدم تمایل پزشک به استفاده از روش های تسکین درد، بیشترین مانع (65.9 درصد) عنوان شد.نتیجه گیری: شناخت موانع بکارگیری روش های تسکین درد به غلبه بر این موانع کمک نموده و از سویی ضروری است که در مورد مقررات سخت استفاده از داروهای مخدر تجدید نظر شود.

مقدمه: در بیماران بستری مبتلا به نارسایی مزمن قلبی، اختلالات تعادل سطح سدیم و پتاسیم سرم و اختلال عملکرد کلیوی بطور شایع اتفاق می افتد. این مطالعه با هدف «تعیین میزان اختلالات الکترولیتی و اختلال عملکرد کلیوی در سالمندان مبتلا به نارسایی سیستولیک قلبی» انجام شد.روش ها: این بررسی یک مطالعه توصیفی تحلیلی و جامعه پژوهش شامل کلیه بیماران بستری با تشخیص نارسایی قلبی بود و 154 بیمار که شرایط ورود به مطالعه را داشتند، با روش سرشماری در فاصله زمانی سال های 1382 تا 1387 انتخاب شدند. داده ها با آمار توصیفی و تحلیلی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.یافته ها: 34.4 درصد سالمندان سطح کراتینین بیشتر از 1.5 میلیگرم، 16.2 درصد هایپوناترمی و 9.1 درصد هایپرکالمی داشتند. سطح کراتینین سرم با طول مدت بستری (p=0.002) جنس (p=0.041)، سیروز کبدی (p=0.004) و مرگ و میر (p=0.000)، سطح پتاسیم سرم با سطح کراتینین (p=0.035)، فشارخون سیستولیک (p=0.042) و دیاستولیک (p=0.046)، تعداد ناخوشی (p=0.044)، سکته مغزی (p=0.001)، استفاده از دیورتیک (p=0.006) و مهارکننده های آنزیم مبدل آنژیوتانسین (p=0.041) و سطح سدیم سرم با تعداد ناخوشی (p=0.034) ارتباط معنی دار داشت.نتیجه گیری: مطالعه حاضر نشان داد که وضعیت بالینی سالمندان مبتلا به نارسایی سیستولیک قلبی از نظر وضعیت همودینامیک بخصوص تعادل الکترولیتی و وضعیت کلیوی ضعیف است.

مقدمه: تریاژ بیمارستانی جزیی از ساختار بخش اورژانس است که توسط پرستاران اورژانس صورت می گیرد. اطلاعات کمی از میزان آگاهی پرستاران درباره تریاژ در دسترس است. این پژوهش با هدف تعیین میزان آگاهی پرستاران درباره تریاژ بیمارستانی انجام شد.روش ها: این پژوهش بصورت پیمایشی و توصیفی و به روش نمونه گیری تصادفی ساده انجام شد. پرسشنامه پژوهشگر ساخته متشکل از 25 پرسش در سه بخش اطلاعات جمعیت شناختی، دانش محض تریاژ (پانزده پرسش) و تصمیم گیری تریاژ (ده پرسش) تنظیم شد. هفتاد پرستار بخش اورژانس از تمام بیمارستان های استان سیستان و بلوچستان در پژوهش در سال 1387 شرکت کردند. پایایی پرسشنامه با روش آزمون - باز آزمون برابر 0.6 بدست آمد. داده ها با استفاده از آماره کاپا، آزمون t مستقل، ضریب همبستگی پیرسون و توسط نرم افزار SPSS 15 تجزیه و تحلیل شد.یافته ها: میزان پاسخ 68 درصد (70 از 102) بود. پرستاران با دانش تریاژ بیمارستانی آشنایی مناسبی نداشتند. 39.94 درصد پاسخ های پرستاران به پرسش های میزان آگاهی صحیح بود. تنها در سه (از ده) بیمارستان پرستاران ویژه ای به تریاژ اختصاص داده شده بود. پرستارانی که بیشتر از دو سال در بخش اورژانس سابقه کار داشتند میانگین نمره بالاتری را بدست آوردند. میزان توافق پرستاران در تصمیم گیری تریاژ متوسط (k=0.56) بود.نتیجه گیری: آگاهی کم پرستاران در مورد تریاژ بیمارستانی می تواند ناشی از نبود دوره های آموزش رسمی تخصصی تریاژ و عدم الزام بخش های اورژانس به تصمیم گیری مبتنی بر شواهد باشد. تاسیس دوره دانشگاهی پرستاری تریاژ و توسعه مقیاس ملی تریاژ توصیه می شود.

مقدمه: اضطراب اثرات مخربی بر افراد می گذارد، از این رو این مطالعه با هدف تعیین میزان اضطراب و عوامل محیطی و روانی تاثیرگذار بر اضطراب خانواده های بیماران بستری در بخش ویژه انجام شد.روش: در این مطالعه توصیفی مقطعی که در سال 1386 انجام شد، 218 نفر از خانواده 130 بیمار بستری به روش نمونه گیری آسان در ساعات ملاقات مراکز آموزشی درمانی مورد نظر انتخاب شدند. گردآوری داده ها با استفاده از دو پرسشنامه «ابزار اضطراب و افسردگی بیمارستانی استاندارد شده» و «محقق ساخته» انجام شد. داده ها با استفاده از آزمون کای دو و رگرسیون لجستیک توسط نرم افزار SPSS15 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.یافته ها: شانس بروز اضطراب در افرادی که اظهار داشتند انجام ملاقات از پشت شیشه در اضطرابشان تاثیر دارد، 4.4 برابر افرادی بود که ملاقات از پشت شیشه تاثیری در ایجاد اضطراب آنان نداشت (OR=4.404). همچنین شانس بروز اضطراب در موارد عدم ملاقات حضوری با بیمار، وضعیت اقتصادی ضعیف، نگرانی خانواده از هزینه بیمارستان و تغییر نقش افراد خانواده به ترتیب 3.550، 3.904، 2.501، 4.308 برابر بود.نتیجه گیری: مشاهده لوله ها و اتصالات، ملاقات از پشت شیشه و عدم ملاقات حضوری، وضعیت اقتصادی ضعیف و نگرانی خانواده در خصوص هزینه و تغییر نقش از عوامل تاثیرگذار در افزایش شانس بروز اضطراب خانواده ها است. توجه به این عوامل و خانواده محور نمودن مراقبت ها می تواند به میزان قابل ملاحظه ای اضطراب خانواده ها را کاهش دهد.

مقدمه: عدم بکارگیری فرایند پرستاری به عنوان استاندارد مراقبتی، سبب کاهش کیفیت ارایه مراقبت می شود. از این رو پژوهش حاضر با هدف «شناسایی موانع اجرای فرایند پرستاری از دیدگاه پرستاران شاغل در بخش های ویژه» انجام شد.روش ها: این مطالعه توصیفی مقطعی بر روی 63 نفر از پرستاران شاغل در بخش های ویژه بیمارستان های منتخب شهر تهران که بر اساس نمونه گیری تصادفی - خوشه ای انتخاب شدند، در سال 1388 انجام گرفت و داده های پژوهش با استفاده از پرسشنامه پژوهشگر ساخته جمع آوری شد و با آمار توصیفی و تحلیلی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.یافته ها: مهمترین موانع فردی از دیدگاه پرستاران شامل نداشتن اطلاع کامل از مفهوم فرایند پرستاری (79.4 درصد)، نداشتن اعتقاد به مراقبت از بیمار بر اساس فرایند پرستاری (74.6 درصد) و یادگیری ناکافی در مورد اجرای فرایند پرستاری در بخش های ویژه (71.4 درصد) بود. همچنین مهمترین موانع مدیریتی از دیدگاه پرستاران به ترتیب شامل نداشتن زمان کافی برای اجرای فرایند پرستاری به علت کثرت بیماران (84.1 درصد)، عدم حمایت از طرف مسوولان برای اجرای فرایند پرستاری (76.2 درصد) و واگذاری امور غیرپرستاری به پرستاران (76.2 درصد) بود.نتیجه گیری: مسوولین بهداشتی کشور باید با بکارگیری و استخدام نیروهای پرستاری به میزان کافی و ارایه آموزش های لازم و نیز فراهم کردن زمینه اجرای فرایند پرستاری به ارتقای مراقبت ها کمک نمایند.

مقدمه: بیماری قلبی عروقی مهمترین عامل مرگ و میر در زنان و مردان سراسر جهان است. هدف از این مطالعه «بررسی عوامل خطرزای بیماری های قلبی عروقی در سالمندان» بود.روش ها: این مطالعه توصیفی بر روی 382 نفر سالمند در سال 1388 انجام شد. نمونه گیری به روش تصادفی - خوشه ای بود و نمونه ها از مناطق مختلف شهر تهران انتخاب شدند. داده های پژوهش بوسیله پرسشنامه پژوهشگر ساخته مشتمل بر برخی از عوامل خطرزا، همچنین اندازه گیری قد و وزن (شاخص توده بدنی)، فشارخون، چربی خون و قندخون ناشتا جمع آوری شد. داده ها با آمار توصیفی و تحلیلی و با استفاده از نرم افزار SPSS 17 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.یافته ها: شیوع عوامل خطرزای بیماری های قلبی عروقی به ترتیب شامل چاقی و اضافه وزن (48.1 درصد)، تری گلیسرید بالا (37.2 درصد)، نداشتن فعالیت ورزشی (36.4 درصد)، کلسترول بالا (32.2 درصد)، فشارخون سیستولیک (31.4 درصد) و دیاستولیک بالا (28 درصد)، بیماری قلبی عروقی (27.3 درصد)، مصرف دخانیات (19.7 درصد)، قندخون ناشتای بالا (14.7 درصد)، سابقه مثبت فامیلی (13.4 درصد)، نشسته و بی تحرک (13.1 درصد) بودند. همچنین شیوع کلیه عوامل خطرزای بیماری قلبی عروقی به جز قندخون ناشتا، بی تحرکی و نداشتن فعالیت های ورزشی در مردان نسبت به زنان بیشتر بود (p<0.05).نتیجه گیری: نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد که عوامل خطرزای بیماری های قلبی عروقی شیوع قابل توجهی دارند و شیوع این عوامل در مردان نسبت به زنان بیشتر است. از این رو بکارگیری آموزش افراد، غربالگری و کنترل عوامل خطرزا توصیه می شود.