مجله پزشکی بالینی ابن سینا
سال:1394 | دوره:22 | شماره:1 (مسلسل 75) |تعداد مقالات:16

مقدمه و هدف: عفونت های بند ناف را می توان یکی از علل مهم ناخوشی ها و مرگ و میر نوزادان دانست. روش های مختلفی برای مراقبت از بند ناف به کار گرفته می شوند که کارآیی های متفاوتی دارند. هدف این مطالعه مقایسه سه روش مراقبتی استفاده موضعی از شیر مادر، استفاده موضعی از الکل 96%، و خشک نگه داشتن طبیعی بند ناف است.روش کار: در این کارآزمایی بالینی تصادفی شده آینده نگر، 207 نوزاد ترم سالم به طور تصادفی در سه گروه قرار گرفتند. گروه اول و دوم به ترتیب از مصرف موضعی شیر مادر و اتیل الکل 96% بر روی بند ناف تا دو روز بعد از افتادن آن استفاده کردند و گروه سوم فقط بند ناف را خشک و تمیز نگه داشتند. طول مدت افتادن بند ناف در سه گروه با استفاده از آزمون های ANOVA و Tukey HSD مقایسه شدند.نتایج: تفاوت بین سه گروه از نظر مدت زمان افتادن بند ناف معنی دار بود. طول مدت افتادن بند ناف در گروه مصرف کننده الکل به طور معنی داری بیشتر از دو گروه دیگر بود ولی تفاوت معنی داری بین دو گروه مصرف کننده شیر مادر و گروه خشک نگه داشتن طبیعی دیده نشد.نتیجه نهایی: به نظر می رسد استفاده از شیر مادر بر روی بندناف و خشک نگه داشتن طبیعی بند ناف روش های قابل قبولی برای مراقبت از بند ناف هستند. استفاده از الکل برای مراقبت از بند ناف نوزادان ترم سالم که در شرایط طبیعی و در کنار مادر نگه داری می شوند توصیه نمی شود.

مقدمه و هدف: بیماری عروق کرونر از علل شایع مرگ و میر در همه کشورها به شمار می رود. این بیماری علاوه بر مرگ و میر سبب ناتوانی قابل توجه و کاهش بهره وری در افراد جامعه می گردد. بهمین منظور این مطالعه با هدف مقایسه فراوانی عوامل خطر در بیماران مبتلا به انفارکتوس حاد میوکارد با و بدون صعود قطعه ST انجام گرفت.روش کار: این مطالعه توصیفی مقطعی بر روی بیماران مبتلا به انفارکتوس حاد میوکارد بستری در بخش قلب بیمارستان اکباتان همدان در سال 1391 انجام گرفت. با مراجعه به پرونده های بیمارستانی، مبتلایان به انفارکتوس حاد میوکارد انتخاب شدند و با مراجعه به شرح حال گرفته شده و نیز آزمایشات بیمار، چک لیست مربوطه تکمیل گردید. اطلاعات بدست آمده با استفاده از آزمون آماری مجذور کای و توسط نرم افزار SPSS 15 تجزیه و تحلیل شدند.نتایج: در این مطالعه 245 بیمار مبتلا به انفارکتوس حاد میوکارد مورد بررسی قرار گرفتند. 144نفر (58.8%) مبتلا به انفارکتوس فاقد صعود قطعه ST و 101نفر (41.2%) مبتلا به انفارکتوس همراه با صعود قطعه ST بودند. میانگین سن ابتلا در مردان 61.7 سال و در زنان 68.3 سال بود. در بین عوامل خطر AMI (انفارکتوس حاد قلبی) در مردان بیشترین فراوانی مربوط به مصرف سیگار (60%) و در زنان بیشترین فراوانی مربوط به دیابت و پرفشاری خون HTN (54%) بود. در کل بیماران بیشترین فراوانی مربوط به HTN (7.45%) و سایر عوامل بترتیب، مصرف سیگار، (34.4%) TG>150, (39.2%) LDL>130, (41.2%) HDL<35, (41.6%)و دیابت (32.8%) بودند که تفاوت معنی داری بین دو گروه مطالعه شده از نظر عوامل خطر مذکور وجود نداشت.نتیجه نهایی: فشار خون بالا و هیپرلیپیدمی هم به تنهائی و هم درحضور سایر عوامل خطر، فاکتور مهمی جهت ایجاد AMI بوده اند. مصرف سیگار و ابتلا به دیابت در حضور سایر عوامل خطر نقش مهمی داشتند. بین دو گروه تفاوت معنی داری از نظر عوامل خطر مورد مطالعه وجود نداشت.

مقدمه و هدف: سندرم تخمدان پلی کیستیک، اختلال شایعی است که تقریبا10درصد زنان واقع در سنین باروری را درگیر می کند. این سندرم، با ایجاد ناباروری و خطرات متابولیکه در این زنان، موجب ناتوانی می شود. کاهش وزن سبب بازگشت به سیکل های تخمک گذاری و دستیابی به حاملگی در بسیاری از این بیماران می شود. هدف از مطالعه حاضر تعیین تاثیر چای سبز بر وزن و فراسنج های هورمونی سندرم تخمدان پلی کیستیک میباشد.روش کار: این کارآزمایی بالینی تصادفی دو سو کور بر روی کلیه بیماران مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک، مراجعه کننده به درمانگاه زنان بیمارستان الزهرا اصفهان در سال 1392 انجام گرفت.60 زن دارای اضافه وزن و چاق مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک، به طور تصادفی به دو گروه شاهد و مورد تقسیم شدند. به گروه مورد قرص چای سبز و به گروه شاهد دارونما تجویز شد. هورمون های تستوسترون آزاد و انسولین ناشتا در ابتدا و بعد از دوازده هفته در در هر دو گروه مقایسه شدند. همچنین وزن در هر دو گروه قبل و بعد از مداخله ارزیابی گردیدند. داده های آماری با استفاده از نرم افزار spss و آزمونهای آماری مورد نیاز تجزیه و تحلیل شدند.نتایج: آزمون آماری نشان داد که میانگین سطح تستوسترون آزاد پس از مداخله بین دوگروه تفاوت معنی داری دارد(P<0.001). همچنین میانگین سطح انسولین ناشتا (P<0.001) و میانگین وزن پس از مداخله بین دوگروه تفاوت معنی داری داشت (P=0.031).نتیجه نهایی: مصرف چای سبز در زنان دارای اضافه وزن و چاق مبتلا به سندروم پلی کیستیک موجب کاهش وزن، کاهش BMI، کاهش سطح انسولین ناشتا و کاهش سطح تستوسترون آزاد می شود.

مقدمه و هدف: خشونت سطحی ازجمله خصوصیاتی است که زیبایی، بهداشت،گیر پلاک و سلامت لثه مجاور ترمیم کامپوزیتی را تحت تاثیر قرار می دهد. بسیاری از افراد جهت زیبا سازی دندانها از مواد سفیدکننده مختلف استفاده میکنندکه ممکن است سبب تغییر در فاکتور مهم خشونت سطحی شود. این مطالعه به منظور مقایسه خشونت سطحی کامپوزیت های دندانی با پایه سیلوران و متاکریلات پس از سفیدکردن دندان ها صورت گرفت.روش کار: در این مطالعه تجربی آزمایشگاهی 48 نمونه از انواع مختلف رزین کامپوزیت ها به شکل دیسک تهیه شدند و به 4 گروه 12 تایی P90، Z350XT، Z250XT و Z250 تقسیم گردیدند. جهت تعیین خشونت سطحی، اندازه گیری پروفایل سطحی اولیه نمونه ها با استفاده از دستگاه پروفایلومتر انجام شد. نمونه های هر گروه تحت رژیم سفید کردن در مطب با هیدروژن پراکساید 35 درصد در سه جلسه 45 دقیقه ای به فاصله یک هفته از هم، قرار گرفتند و سپس پروفایل سطحی ثانویه هرنمونه اندازه گیری شد. داده های بدست آمده توسط نرم افزارSPSS نسخه 16 و با استفاده از آزمون های کولموگروف اسمیرنوف، واریانس یک سویه، توکی و t زوجی در سطح معنی داری 0.05 مورد آنالیز آماری قرار گرفتند.نتایج: خشونت سطحی بعد از سفید کردن در کامپوزیت های P90 با Z350XT و Z350XT باZ250 اختلاف معنی داری دارد (P<0.05) .همچنین خشونت سطحی در تمامی گروه ها قبل و بعد از سفید کردن اختلاف معنی داری دارد (P<0.05).نتیجه نهایی: استفاده ازهیدروژن پراکساید 35 درصد، سبب افزایش معنی دار خشونت سطحی درکامپوزیت های P90، Z250، Z250XT و Z350XTمی شود.

مقدمه و هدف: وابستگی به مواد مخدر معضل همه جانبه بهداشتی، اجتماعی و سیاسی جهان از قدیم تا حال بوده است. اقدامات پیشگیرانه و درمانی، پیشرفت چندان موفقیت آمیز و نتیجه بخش برای کنترل این آسیب روانی – اجتماعی نداشته است. موثرترین درمان آگونیست مواد مخدر، درمان نگهدارنده با متادون هم در جهت درمان وابستگی به مواد و هم کاهش آسیب می باشد، اما همکاری معتادین به مواد مخدر در ادامه این روش درمانی و ماندگاری برآن، چالش بزرگ دستگاههای دست اندر کار این روش درمانی است. بهمین منظور این مطالعه باهدف تعیین میزان ماندگاری بر درمان نگهدارنده با متادون انجام گرفته است.روش کار: این مطالعه تحلیلی به روش کوهورت گذشته نگر بوده و جامعه مورد بررسی آن کلیه بیمارانی بوده اند که در کلینیک بیمارستان بهاران زاهدان در سالهای 91-1390 تحت درمان نگهدارنده با متادون قرار گرفته اند. اطلاعات لازم پس از جمع آوری از پرونده بیماران در محیط نرم افزاری SPSS به کامپیوتر داده شد و جداول و شاخص های مورد نیاز تهیه و از آزمونهای آماری Chi-square و روش تحلیل بقا (Survival analysis) شامل Log-Rank و منحنی های کاپلان_ مایر استفاده گردید.نتایج: پرونده های بررسی شده متعلق به 912 بیمار دارای میانگین سنی 34.67 سال و انحراف استاندارد 10.88 و دامنه سنی 15-86 سال بودند. 735 نفر مرد و 177 نفر زن بودند. متوسط زمان ماندگاری 5.5 ماه و درصد ماندگاری 35.4% بود. از نظر مدت مصرف مواد مخدر دارای کمینه 2 ماه و بیشینه 60 سال و میانگین 11 سال و4 ماه و انحراف استاندارد 8.41 بودند. داده ها با آزمون آماری ارزیابی شد که با p=0.041 معنی دار بود. درصد ماندگاری در مراجعه کنندگان به دلایل فردی 36.2%، دلیل خانوادگی 35.3% و دلایل قانونی 14.8% بود، نتایج با آزمون آماری بررسی شد که دارای p=0.689 بود. دوزهای درمانی بیشتر از 60 میلیگرم متادون در روز با افزایش ماندگاری همراه بود.نتیجه نهایی: افزایش سن، وضعیت شغلی، نوع ماده مصرفی، سطح تحصیلات، مدت مصرف مواد مخدر، روش سوء مصرف مواد و دوز روزانه متادون با میزان ماندگاری مرتبط بود به گونه ای که با افزایش دوز میزان ماندگاری افزایش می یافت. علیرغم کمتر بودن میزان ماندگاری بر درمان در این مطالعه نسبت به نتایج مطالعات دیگر میتوان نتیجه گرفت که این روش درمانی می تواند روشی موثر در کنترل وابستگی به مواد باشد. بنابراین با تاکید بر هرکدام از عوامل مذکور میتوان اقدامات موثری در جهت افزایش پذیرش درمان از سوی بیماران و ماندگاری بردرمان انجام داد.

مقدمه و هدف: بروسلوز از بیماریهای شایع مشترک انسان و دام در بسیاری از نقاط جهان است. روش های متداول تشخیص بیماری تست های سرولوژیک و کشت است. هدف از انجام این مطالعه مقایسه کشت نمونه های بالینی با تست های سرولوژی در تشخیص بروسلوز بود.روش کار: در این مطالعه توصیفی- مقایسه ای در یک دوره 15 ماهه کلیه بیماران با تشخیص بالینی بروسلوز وارد مطالعه شدند. نمونه خون هر بیمار جهت انجام تست های سرولوژیک رایت، کومبس رایت،2ME  و کشت ارسال شد. برای هر بیمار پرسشنامه حاوی اطلاعات دموگرافیک، مشخصات بالینی و پاراکلینیک تکمیل شد. نتایج: تعداد 149 بیمار با تشخیص بروسلوز وارد مطالعه شدند. شایعترین علائم بیماران تب، ضعف عمومی، میالژی و تعریق بود. در 106 بیمار (71.1%) عوارض استخوانی- مفصلی دیده شد که ساکروایلئیت با فراوانی 67 نفر (45%) شایعترین فرم درگیری بود. تست های سرولوژیک رایت، کومبس رایت، و2ME  به ترتیب در 88.6 %، 87.5 % و 88.5 % بیماران مثبت شد همچنین کشت نمونه های بالینی در 38.3% موارد مثبت بود و 91.2% از این موارد با سرولوژی مثبت همراه بود.نتیجه نهایی: برای تشخیص بروسلوز در اکثر موارد تست های سرولوژیک کمک کننده است. کشت خون و سایر نمونه های بالینی هم حتی در حضور تیتر های پایین سرولوژی می تواند برای تشخیص قطعی بکار رود.

مقدمه و هدف: پسوریازیس یک بیماری مزمن التهابی است که به نظرمیرسد تحت تاثیرعوامل ژنتیک و ایمونولوژیک ایجاد می گردد. مطالعات متعدد نشان داده اند که هورمونهای مختلف مانند پرولاکتین احتمالا نقش مهمی در ایجاد و گسترش این بیماری دارند. این مطالعه با هدف تعیین سطح سرمی پرولاکتین در بیماران مبتلا به پسوریازیس و مقایسه آنان با افراد سالم انجام گرفته است.روش کار: این مطالعه مورد شاهدی بر روی 24 بیمار مبتلا به پسوریازیس و 24 فرد سالم که از نظر سن و جنس با هم همسان سازی شده بودند و از مراجعین به درمانگاه و بخش پوست بیمارستان فرشچیان همدان درفاصله زمانی یک سال (فروردین 1392- اردیبهشت 1393) بودند، انجام شد. برای اندازه گیری شدت بیماری از معیار PASI استفاده شد. در هر دو گروه، سطح سرمی پرولاکتین و TSH (جهت تعیین هیپوتیروییدی و ایجاد هیپرپرولاکتینمی) با بهره گیری از روش ELISA اندازه گیری شد.نتایج: سطح سرمی پرولاکتین درگروه بیماران و افراد سالم به ترتیب 12.8±9.1 و 8.9±3.6 نانوگرم در میلی لیتر بود. تفاوتهای یافت شده بین بیماران و افراد سالم در مورد پرولاکتین ارزیابی شده بااستفاده از آزمون آماری معنی دار بود (p=0.04)نتیجه نهایی: نتایج نشان می دهد که سطح سرمی پرولاکتین در بیماران پسوریازیس ممکن است به عنوان یک نشانگر بیولوژیک در فعالیت بیماری نقش ایفا کند.

مقدمه و هدف: دسته بندی گالاگر برای شاخص توده بدنی در سال 2000 ارائه شد. این دسته بندی بر اساس درصد چربی بدن و دسته بندی سنی عمل می نماید و افراد را به پنج گروه سنی تقسیم می کند. سازمان بهداشت جهانی استاندارد طلایی چاقی را، چربی بیشتر از 25 درصد برای مردان و 35 درصد برای زنان تعریف نموده است. هدف این مطالعه تعیین دقت دسته بندی به روش گالاگر در تشخیص اضافه وزن و چاقی با استفاده از نقطه برش استاندارد طلایی می باشد.روش کار: در این مطالعه توصیفی- مقطعی 20163 نفر در طی پنج سال (1393-1388) به روش متوالی انتخاب شدند. اندازه گیری ترکیبات بدن به روش (Bioelectrical Impedance Analysis) BIA انجام گرفت. از استاندارد طلایی سازمان بهداشت جهانی به عنوان نقاط برش برای تعیین میزان دقت دسته بندی گالاگر در تشخیص چاقی استفاده شد. عملکرد تشخیصی بر اساس محاسبه درصد ویژگی، درصد حساسیت، درصد قدرت پیش بینی مثبت و درصد قدرت پیش بینی منفی برای تشخیص چاقی با توجه به نقاط برش استاندارد طلایی به تفکیک جنس و دسته بندی سنی در گروه دارای اضافه وزن و چاق انجام گرفت. آنالیز داده ها به کمک نرم افزار SPSS نسخه 22 و با استفاده از آزمونهای آماری تی، کای اسکور و منحنی راک انجام شد.نتایج: افراد مورد مطاله شامل 14270 زن و 5893 مرد با محدوده سنی بین 18 تا 85 سال بودند. بر اساس دسته بندی گالاگر 2549 مرد و 2992 زن چاق می باشند و بر اساس استاندارد طلایی 7126 زن (49.9%) و 3208 مرد (54.4%) چاق می باشند. میزان حساسیت برای تشخیص چاقی در مردان بین 53.9 تا 100 درصد و در زن ها بین 38 تا 85 درصد و میزان ویژگی آن در گروه مردان بین 99.4 تا 100 درصد و در گروه زنان 100 درصد می باشد. میزان (قدرت) پیش بینی منفی در گروه زنان بین 14.1-84.3 درصد می باشد. در زنان با افزایش سن میزان درصدحساسیت تست و قدرت پیش بینی منفی به شدت کاهش می یابد.نتیجه نهایی: دسته بندی گالاگر بخوبی مردان را تا سن 40 سالگی و زن ها را تا سن 19 سالگی بر اساس اضافه وزن و چاقی دسته بندی می کند ولی نمی تواند به خوبی زنان چاق و دارای اضافه وزن را بعد از سن 19 سالگی از هم تفکیک نماید، همچنین با افزایش سن میزان حساسیت و قدرت پیش بینی منفی در این دسته بندی کاهش می یابد.

مقدمه و هدف: آنیلین ترکیب آلی و پرکاربرد در صنایع مختلف می باشد. ورود این ترکیب به محیط مشکلات متعددی را در پی دارد. بنابراین، بررسی روش های کارآمد و عملی برای حذف آنیلین از فاضلاب های این صنایع امری در خور توجه می باشد. مدل تاگوچی مدلی برای تحلیل آزمایش ها می باشد که با استفاده از تعداد معینی آزمایش میزان تاثیر و سطوح بهینه عوامل موثر را پیش بینی می نماید. این مطالعه با هدف بهینه سازی فرآیند جذب آنیلین توسط بنتونیت خام و بنتونیت اصلاح شده با سورفاکتانت کاتیونی با استفاده از مدل تاگوچی انجام شد.روش کار: در مطالعه تجربی حاضر، ابتدا جاذب های بنتونیت خام و بنتونیت اصلاح شده طی چند مرحله آماده شد. در مرحله بعد تاثیر 4 عامل اصلی (غلظت آلاینده، زمان تماس، pH، دوز جاذب) در 4 سطح، توسط ماتریکس ترکیبی L16 انتخاب و آزمایشات در این ماتریکس انجام شد. همچنین عوامل بر اساس مقدار R رتبه بندی گردید. سپس داده ها با نرم افزار Minitab17 مورد تحلیل قرار گرفت. در نهایت میزان جذب آنیلین بر روی بنتونیت خام و اصلاح شده در شرایط بهینه تعیین گردید.نتایج: بهینه سازی فرآیند جذب با مدل تاگوچی نشان داد که عوامل مورد نظر جهت بهینه سازی شرایط بر اساس اهمیت به ترتیب برابر زمان تماس 360 دقیقه،10pH=، غلظت اولیه آنیلین 300mg/L و دوز جاذب 40g/L می باشد. همچنین حداکثر راندمان جذب آنیلین بر روی بنتونیت اصلاح شده با سورفاکتانت کاتیونی و بنتونیت خام در شرایط بهینه برابر با 81.86 و 8.75 درصد تعیین شد. ایزوترم لانگموئر و سینتیک درجه دوم کاذب بیشترین تطابق را با داده های مطالعه نشان داد.نتیجه نهایی: نتایج این مطالعه نشان داد بنتونیت اصلاح شده با سورفاکتانت کاتیونی کارایی بالایی در حذف آنیلین دارد. در عین حال قیمت ارزان و دسترسی آسان سبب می شود بنتونیت به عنوان جاذب مطلوبی مد نظر قرار گیرد.

مقدمه و هدف: لیکن پلان یک بیماری پوستی - مخاطی با اتیولوژی ناشناخته است که علل مختلفی از جمله عوامل ایمونولوژیک را در بروز آن دخیل می دانند. این بیماری دارای اشکال کلینیکی متعدد است که نوع اروزیو آن علی رغم شیوع کم، به دلیل حضور علائمی نظیر درد، سوزش، احتمال بدخیمی و نبود درمان قطعی برای آن اهمیت بیشتری دارد ولی با این حال علی رغم انجام تحقیقات مختلف اتیوپاتوژنز آن شناخته نشده است. با توجه به نقش کلسیم در فرایندهای ترمیم زخم و تنظیم سیستم ایمنی، احتمالا نقش آن را به عنوان یکی از عوامل دخیل در بروز بیماری می توان مطرح نمود. بهمین منظور این مطالعه با هدف تعیین سطح کلسیم سرم به اشکال توتال و یونیزه در مبتلایان به لیکن پلان اروزیو انجام گرفت.روش کار: در این مطالعه مورد - شاهدی 36 نفر بیمار مبتلا به لیکن پلان اروزیو دهانی و 72 نفر فرد سالم به صورت تصادفی انتخاب شدند و اندازه گیری کلسیم یونیزه و توتال سرم آنان با روش های (International Sensitivity Index) ISI و Cresolphthalein complex انجام گردید. آنالیز داده ها بر اساس روشهای آماری توصیفی و آزمون آماری two sample t-testو با استفاده از نرم افزار SPSS. 15 انجام گرفت و میزان P کمتر از 0.05 معنی دار تلقی گردید.نتایج: نتایج آزمون نشان داد بین میانگین متغیرهای کلسیم توتال و یونیزه در افراد بیمار که به ترتیب عبارت بودند از 8.8mg/dl و 1.11mmol/L با میانگین آن در افراد سالم (9.4mg/dl و 1.18mmol/L) تفاوت معنادار وجود داشت. میزان P متغیر کلسیم توتال 0.00 و میزان P متغیر کلسیم یونیزه 0.001 بود.نتیجه نهایی: میزان کلسیم توتال و یونیزه سرم در بیماران مبتلا به لیکن پلان اروزیو کمتر از افراد سالم می باشد.

مقدمه و هدف: آلوپسی یا ریزش مو به صورت فقدان موهای سر و یا بدن تعریف می شود. با وجود پروگنوز خوش خیم ریزش مو، این بیماری به صورت واضحی بر روی کیفیت زندگی مبتلایان نقش دارد. علل بسیار متنوعی برای توضیح پاتوفیزیولوژی ریزش مو بیان شده است، در این میان فاکتور های تغذیه ای بسیاری از جمله ویتامین D در ایجاد آن نقش دارند. ویتامین D فعال یعنی 1 و 25 دی هیدروکسی ویتامین D از طریق تاثیر در بیان بعضی ژن ها در تمایز نرمال سلول های اپیدرمال و فولیکول های مو نقش دارد. هدف از این مطالعه، تعیین سطح ویتامین D و بررسی وجود ارتباط بین سطح آن با آلوپسی در بیماران مبتلا به ریزش مو درمقایسه با افراد سالم می باشد.روش کار: از پاییز 1392 تا پاییز 1393، 70 نفر شامل 40 زن و 30 مرد وارد این مطالعه مورد- شاهدی شدند و به دو گروه بیماران و کنترل تقسیم گردیدند. در هر دوگروه مورد مطالعه، 20 بیمار زن و 15 بیمار مرد وجود داشت، دو گروه از نظر جنس، سن و فصل بررسی مطابقت داده شدند. بعد از قطعی شدن ابتلا به ریزش مو توسط پزشک، کیت های نمونه خون بیماران به همراه نمونه خون افراد سالم جهت ارزیابی سطوح ویتامین D به یک مرکز آزمایشگاهی ارسال شدند.نتایج: میانگین سنی گروه بیماران 31.2±0.82 سال و گروه کنترل 33.8±0.92سال بود. گروه بیماران، نسبت به گروه کنترل، سطوح پایین تری از ویتامین D داشتند و ارتباط معناداری بین ریزش مو و سطوح پایین ویتامینD وجود داشت (p=0.04, 20.37±7.47, 16.188±6.91 ng/ml) بیماران زن نیز سطوح پایین تری از ویتامینD  را نسبت به گروه کنترل داشتند که ارتباط معنی داری بین آنها وجود داشت (p=0.03, 18.47±7.08, 14.4±5.8) در مورد بیماران مرد در مقایسه با گروه کنترل سطوح ویتامین D پایین تری وجود داشت اما ارتباط آنها از نظر آماری معنی دار نبود (p>0.05, 22.5±7.6, 18.0±7.42 ng/ml) نتیجه نهایی: این مطالعه نشان داد که احتمالا بین سطح ویتامین D و ریزش مو در زنان ارتباط وجود دارد.

مقدمه و هدف: ناباروری %15-10 از زوج های جهان را تحت تاثیر قرار می دهد و فاکتورهای ناباروری مردان نیمی از موارد ناباروری را به خود اختصاص می دهد. شواهد نشان می دهد که تنوع ژنتیکی در آنزیم های آنتی اکسیدان می تواند ناباروری مردان را تحت تاثیر قرار دهد. گلوتاتیون پراکسیداز 1 یک سلنوآنزیم آنتی اکسیدانی است که فعالیت رادیکال های آزاد را کاهش می دهد. پلی مورفیسم Pro198Leu در ژن GPx1، باعث تغییر اسیدآمینه پرولین به لوسین در کدون 198 می شود به طوری که آلل لوسین فعالیت کمتری نسبت به پرولین دارد. هدف از این مطالعه تعیین پلی مورفیسم Pro198Leu ژن GPx1 در مردان مبتلا به ناباروری ایدیوپاتیک میباشد.روش کار: در این مطالعه موردی- شاهدی، 100 مرد مبتلا به ناباروری ایدیوپاتیک و 120 فرد سالم به عنوان کنترل مورد بررسی قرار گرفتند. پس از استخراج DNA از لکوسیت های خون محیطی، جهت تعیین ژنوتیپ ژن GPx1 از تکنیک PCR_RFLP با کمک آنزیم ApaI استفاده گردید.نتایج: فراوانی ژنوتیپ های Pro/Pro، Pro/Leu،Leu/Leu ژن GPx1 در بیماران به ترتیب 13%، 76% و 11% می باشد، در حالی که در گروه کنترل به ترتیب 24.17%، 67.5% و 8.33% می باشد، همچنین فراوانی آللی Pro و Leu ژن GPx1 در بیماران به ترتیب 0.51 و 0.49 می باشد در حالی که در گروه کنترل به ترتیب 0.58 و 0.42 است. بر پایه نتایج بدست آمده از این مطالعه، تفاوت معنی داری در توزیع ژنوتیپی و آللی ژن GPx1 بین مردان مبتلا به ناباروری ایدیوپاتیک و کنترل دیده نشد (P>0.05).نتیجه نهایی: نتایج نشان داد که در جمعیت مورد مطالعه پلی مورفیسم کدون 198 ژنGPx1 با ناباروری ایدیوپاتیک مردان مرتبط نمی باشد. اگر چه مطالعات بیشتر در مورد ژن GPx1 جهت درک بهتر نقش این ژن در ناباروری ایدیوپاتیک مردان مورد نیاز می باشد.