پوست و زیبایی
سال:1391 | دوره:3 | شماره:2 |تعداد مقالات:8

زمینه و هدف: اونیکومایکوزیس به عفونت قارچی ناخن اطلاق می شود. سیستم ایمنی بیمار نقش مهمی در ایجاد اونیکومایکوزیس دارد. یکی از علل شیوع اونیکومایکوزیس، افزایش جمعیت افراد مستعد دارای اختلال سیستم ایمنی موضعی یا عمومی است. در اختلالات هورمونی (دیابت قندی، سندرم کوشینگ و کم کاری تیروئید)، نارسایی عروق سطحی و هم چنین در افراد با کاهش سطح ایمنی، اونیکومایکوزیس شیوع بالایی دارد. هدف از این مطالعه، بررسی اونیکومایکوزیس در افراد دارای بیماری زمینه ای مراجعه کننده به بیمارستان رازی تهران بود.روش اجرا: در یک مطالعه مقطعی، نمونه های ناخن 250 بیمار مراجعه کننده به آزمایشگاه قارچ شناسی بیمارستان رازی در سال های 90- 1389 که دارای بیماری زمینه ای همراه با دیستروفی ناخن بودند، مورد مطالعه قرار گرفت. نمونه ها با آزمایش مستقیم میکروسکوپی و کشت روی محیط های سابورودکستروزآگار (S) و سابورودکستروزآگار حاوی کلرامفنیکل و سیکلوهگزامید (SCC) مورد بررسی قرار گرفتند. برای تشخیص افتراقی قارچ ها، از تست های تکمیلی استفاده شد.یافته ها: 89 نفر از 250 نفر (%35.6) که بیماری زمینه ای همراه با دیستروفی ناخن داشتند، به اونیکومایکوزیس مبتلا بودند. از این تعداد 19 نفر به اونیکومایکوزیس درماتوفیتی، 52 نفر به اونیکومایکوزیس مخمری و 18 نفر به اونیکومایکوزیس ساپروفیتی مبتلا بودند. بیماری های زمینه ای شایع مشاهده شده در افراد مبتلا به اونیکومایکوزیس به ترتیب بیماری دیابت با %37.1، بیماری های قلبی- عروقی با %15.7، پمفیگوس با 9%، پسوریازیس با %7.9، کم کاری تیروئید با %6.7 و اگزمای مزمن با %5.6 بودند.نتیجه گیری: در اشخاص با اختلالات هورمونی (دیابت قندی، سندرم کوشینگ و کم کاری تیروئید)، نارسایی قلبی- عروقی و نقص سیستم ایمنی، اونیکومایکوزیس شیوع بالایی دارد.

زمینه و هدف: جراحی زیبایی وسیله ای است برای ایجاد یک احساس خودایده آل و آرمانی که از طریق آن درد مطلوب نبودن خود یا دوست نداشتن خود رفع می گردد. این مفهوم چندبعدی به عوامل متعددی به ویژه صفات شخصیت و سبک های دفاعی افراد وابسته است. هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه بین صفات شخصیتی و سبک های دفاعی در افراد داوطلب جراحی زیبایی بود.روش اجرا: روش انجام تحقیق از نوع همبستگی و روش تکمیل پرسش نامه ها به صورت انفرادی بوده است. با نمونه گیری در دسترس از تعداد 80 نفر از افرادی که برای انجام جراحی زیبایی به درمانگاه های پوست و زیبایی شهرستان یزد مراجعه کردند، درخواست شد تا به صورت داوطلبانه در این پژوهش شرکت کنند و مقیاس های صفات شخصیتی نئو و سبک های دفاعی را پر نمایند. تعداد 80 نفر از مراجعه کنندگان به بیمارستان های فوق که تا حد امکان با افراد گروه نمونه همتا بوده و متقاضی جراحی زیبایی نبودند، به عنوان گروه شاهد، پرسش نامه ها را تکمیل کردند.یافته ها: افراد داوطلب جراحی زیبایی نسبت به افراد غیرداوطلب نمرات پایین تری در صفت شخصیتی دلپذیربودن به دست آوردند و در هنگام حل تعارض، مقابله های غیرمنطقی تر و سبک های دفاعی رشدنایافته تری را به کار می بردند. بین صفات شخصیت و سبک های دفاعی افراد داوطلب جراحی زیبایی ارتباط وجود داشت، به این صورت که هر چه نمرات فرد در صفات شخصیتی مثبت بیشتر بود، از مکانیسم های دفاعی رشدیافته تری استفاده می کرد و بالعکس.نتیجه گیری: انگیزه جست وجوی جراحی زیبایی بر اساس ترکیبی از عوامل روان شناختی، هیجانی و شخصیتی است و صفات و ویژگی های شخصیتی افراد داوطلب جراحی زیبایی با روش های دفاعی و مقابله ای که این افراد اتخاذ می کنند، ارتباط مستقیم دارد. از این رو توصیه می شود که مشاوره های روان شناختی جهت تعدیل راهبردهای مقابله ای موثرتر قبل از جراحی زیبایی انجام پذیرد.

زمینه و هدف: پسوریازیس یک بیماری مزمن و التهابی با شیوع 4.8- 0.6 در جامعه است. هدف ما در این مطالعه، مقایسه تاثیر NB-UVB (به عنوان یکی از روش های درمانی شایع) بر روی فلور نرمال موجود بر پلاک های پسوریاتیک و پوست سالم بود.روش اجرا: 20 بیمار مبتلا به پسوریازیس که فاقد کنترااندیکاسیون های فتوتراپی بودند، وارد مطالعه شدند. از پلاک های پسوریاتیک و پوست سالم ناحیه مجاور پلاک، قبل و بعد از فتوتراپی با NB-UVB، نمونه برداری شد. بیماران، سه جلسه در هفته تا پاک شدن کامل ضایعات، تحت فتوتراپی قرار گرفتند. در نهایت، میزان کمی فلور نرمال پوست در نواحی سالم و درگیر، قبل و بعد از درمان، با هم مورد مقایسه قرار گرفت.یافته ها: میانگین تعداد جلسات فتوتراپی، 26.35±4.95 جلسه و میانگین دوز اشعه NB-UVB، J/cm2 2.05±0.57 بود. میزان کمی استافیلوکوک اپیدرمیدیس، استافیلوکوک اورئوس و دیفتروئید بر روی پلاک های پوستی پسوریاتیک، بعد از فتوتراپی، کاهش یافت.نتیجه گیری: میزان کمی فلور نرمال پوست در نواحی سالم، کمتر از پلاک های پسوریاتیک است و این میزان بعد از فتوتراپی، چه در نواحی سالم و چه در نواحی درگیر، کاهش می یابد.

زمینه و هدف: خارش، علامت اصلی بسیاری از بیماری های پوستی و نیز علامت شایعی در بیماری های سیستمیک می باشد. خارش محرکی است که به طور مستقیم قابل اندازه گیری نیست و معمولا تعیین شدت خارش توسط بیمار با معیارهای آنالوگ ویژوال اندازه گیری می شود. اما هیچ کدام از این ها اثر خارش بر کیفیت زندگی بیماران را اندازه گیری نمی کنند، لذا در این مطالعه بر آن شدیم که پرسش نامه «کیفیت زندگی در بیماران مبتلا به خارش (ItchyQoL)» را به فارسی ترجمه کرده و پایایی و روایی آن را بسنجیم.روش اجرا: پرسش نامه (ItchyQoL) توسط دو فرد دو زبانه به فارسی ترجمه شد و سپس مجددا توسط دو فرد دو زبانه دیگر به انگلیسی برگردانده شد. در نهایت با تطابق نمونه اولیه و ثانویه و بازنگری سوالات نسخه فارسی پرسش نامه حاضر گردید. پرسش نامه توسط 44 بیمار که دارای بیماری پوستی خارش دار بودند، در دو نوبت به فاصله 72 ساعت پر شد. سپس پاسخ ها جهت بررسی پایایی و روایی ساختاری پرسش نامه از نظر آماری تحلیل شد.یافته ها: نسخه فارسی ItchyQoL دارای همبستگی درونی و تکرارپذیری است. هم چنین پایایی پرسش نامه از طریق متد آزمون- بازآزمون بررسی شد که معنی دار بود. پایایی ساختاری توسط بررسی رابطه بین شدت و تناوب خارش با مجموع امتیازها در سه محور اصلی علایم، اختلال عملکرد و احساسات بررسی شد که در تمامی موارد به استثنای محور اختلال عملکرد معنی دار بود.نتیجه گیری: نسخه ترجمه به فارسی پرسش نامه خارش روایی و پایایی قابل قبولی دارد.

زمینه و هدف: کارسینوم سلول بازال شایع ترین نوع سرطان است که به ندرت باعث مرگ می شود، ولی با مشکلات زیبایی و هزینه های بالای درمانی همراه است. ویژگی های بالینی این سرطان وابسته به عوامل میزبان و محیط است که در هر منطقه مختص به خود بوده و ممکن است با گذشت زمان تغییر نمایند. این مطالعه برای یافتن خصوصیات بالینی سرطان سلول قاعده ای در شهر کرمانشاه انجام گردید.روش اجرا: این مطالعه توصیفی- تحلیلی روی 119 بیمار که کارسینوم سلول بازال با بررسی آسیب شناختی در آن ها تایید شد، در درمانگاه حاج دایی کرمانشاه در سال 1388 انجام گردید. اطلاعات دموگرافیک بیماران و مشخصات ضایعات مانند تعداد، محل، اندازه و نوع بالینی و آسیب شناختی آن ها ثبت گردید. برای تحلیل داده ها از آنالیز واریانس و آزمون مربع کای استفاده گردید.یافته ها: از مجموع 171 ضایعه در 119 بیمار، نوع ندولر شایع ترین شکل بالینی در 158 (%92.4) و آسیب شناختی در 131 (%76.6) موارد بود. ساب واریانت رنگدانه دار یک سوم موارد را شامل و در مردان، پوست های قهوه ای متوسط و افراد باسابقه رادیوتراپی شایع تر بود (P<0.05). شایع ترین محل درگیری، بینی و شایع ترین ضایعه همراه، کراتوز آکتینیک بود.نتیجه گیری: در این مطالعه شایع ترین نوع بالینی و آسیب شناختی کارسینوم سلول بازال در شهر کرمانشاه نوع ندولر بود، که در افراد مسن، مشاغل در معرض آفتاب و همراهی با کراتوز آکتینیک مشاهده گردید. برنامه های آموزشی و غربالگری جهت پیشگیری، مراجعه و تشخیص زودرس و درمان مقتضی افراد پرخطر توصیه می گردد.

زمینه و هدف: آلوپسی سیکاترسیل با تخریب پایدار واحد پیلوسباسه مشخص می شود که به ریزش موی برگشت ناپذیر منجر می شود و دو نوع اولیه و ثانویه دارد. نوع اولیه بر اساس اینفیلترای التهابی غالب در بافت شناسی به سه دسته نوتروفیلیک، لنفوسیتیک و مختلط تقسیم می شود. دکالونس فولیکولیت، دایسکتینگ سلولیت و آکنه کلوئیدالیس سه زیرگروه آلوپسی سیکاتریسیل اولیه نوتروفیلیک هستند. در این مطالعه فراوانی هر یک از این سه زیرگروه و تفکیک سنی و جنسی آن ها بررسی شده است.روش اجرا: این مطالعه مقطعی گذشته نگر روی بیماران با تشخیص بالینی و تایید بافت شناسی آلوپسی سیکاتریسیل اولیه نوتروفیلیک مراجعه کننده به درمانگاه پوست بیمارستان رازی طی سال های 88- 1384 صورت گرفت.یافته ها: از 135 بیمار با میانگین سنی 32±10.6 سال، %71.9 مرد و %28.1 زن بودند. انواع بیماری شامل دکالونس فولیکولیت (%72.6) با میانگین سنی 31.89 سال، دایسکتینگ سلولیت (%25.0) با میانگین سنی 32.4 سال و تنها 2 مورد (%1.5) آکنه کلوئیدالیس با میانگین سنی 52 سال بودند. میانگین دوره بیماری در کل بیماران 4.2±3.9 (میانگین 4.03 سال در بیماران مرد و 4.7 سال در بیماران زن) بود. میانگین دوره بیماری در دکالونس فولیکولیت 4.7 سال، در دایسکتینگ سلولیت 1.9 سال و در آکنه کلوئیدالیس 17.5 سال بود.نتیجه گیری: آلوپسی سیکاتریسیل نوع نوتروفیلیک در مردان و در دهه سوم عمر شایع تر است و دکالونس فولیکولیت شایع ترین آن ها می باشد.

زمینه و هدف: درماتوفیت ها قارچ هایی کراتین دوست می باشند که سبب ایجاد ضایعه در پوست، مو و ناخن می شوند. عفونت های درماتوفیتی از مشکلات مهم بهداشتی در جهان هستند که با نحوه زندگی اجتماعی و اقتصادی جوامع مختلف، در ارتباط می باشند.روش اجرا: مطالعه حاضر از نوع مقطعی بوده که طی آن تمامی بیماران مشکوک به درماتوفیتوز مراجعه کننده به آزمایشگاه قارچ شناسی دانشکده پزشکی افضلی پور از فروردین 1386 تا فروردین 1390 مورد بررسی قرار گرفتند. برای هر بیمار پس از اخذ شرح حال و ثبت اطلاعات ضروری، از تمامی ضایعات نمونه برداری شده و سپس عوامل قارچی به روش آزمایش مستقیم، رنگ آمیزی و کشت بر روی محیط های اختصاصی، بررسی شدند.یافته ها: از 1800 بیمار مراجعه کننده، 166 مورد (%9.2) از نظر عفونت درماتوفیتی مثبت شدند. بیشترین فراوانی عفونت در گروه سنی زیر 10 سال (%28.31) بوده و فراوانی در هر دو جنس مشابه بود. شایع ترین عوامل درماتوفیتی مسبب عفونت های جلدی، ترایکوفیتون منتاگروفایتیس (45.78%) و ترایکوفیتون وروکوزم (18.1%) بودند. بیشترین عفونت درماتوفیتی، از نوع کچلی دست (35.54%) و پس از آن کچلی سر (16.87%) و کمترین عفونت قارچی نیز از نوع کچلی صورت (4.82%) بود.نتیجه گیری: ضرورت دارد که به منظور پیشگیری از ابتلا به درماتوفیتوز، اقدام به افزایش سطح بهداشت جامعه نمود.