پوست و زیبایی
سال:1391 | دوره:3 | شماره:4 |تعداد مقالات:10

زمینه و هدف: آکنه وولگاریس یک بیماری شایع در دوران نوجوانی است که به دلیل بروز مشکلات ظاهری بیمار درمان های موضعی و سیستمیک متنوعی برای آن استفاده می شود. در مطالعه اخیر میزان اثربخشی ژل ایزوترتینوئین %0.05 در برابر محلول کلیندامایسین 1% در درمان آکنه مورد مقایسه قرار گرفته است.روش اجرا: در این کارآزمایی بالینی تصادفی، 60 بیمار مبتلا به آکنه وولگاریس خفیف تا متوسط انتخاب و به صورت تصادفی به دو گروه 30 نفره تقسیم شدند. برای گروه اول ژل ایزوترتینوئین %0.05 هر شب و برای گروه دوم محلول کلیندامایسین 1% موضعی روزی دو بار تجویز شد. پیگیری بیماران به صورت ماهانه و تا 3 ماه ادامه داشت.یافته ها: کاهش میانگین تعداد کل ضایعات بعد از درمان در هر دو گروه از لحاظ آماری معنی دار بود (P<0.001). تفاوت میانگین اندکس شدت آکنه بعد از درمان به لحاظ آماری در هر دو گروه معنی دار بوده است (P<0.001)، اما میزان رضایت مندی بیماران در گروه تحت درمان با کلیندامایسین بیشتر بود (P=0.001).نتیجه گیری: کاهش تعداد کل ضایعات و اندکس شدت آکنه در هر دو گروه درمانی معنی داری بود، ولی با در نظر گرفتن عوارض اندک و رضایت مندی بیشتر بیماران، ترجیحا می توان محلول کلیندامایسین 1% را در درمان ضایعات پاپولوپوستولر آکنه توصیه نمود.

زمینه و هدف: پرمویی (hirsutism) عبارت است از افزایش رشد موها با الگوی مردانه که حدود 10% زنان را مبتلا می کند. هدف این مطالعه، مقایسه سطح تستوسترون آزاد در بزاق و سرم افراد مبتلا به هیرسوتیسم با سطح بزاقی و سرمی این هورمون در افراد سالم بود.روش اجرا: در این مطالعه مورد شاهدی، 30 زن مبتلا به هیرسوتیسم در سنین باروری به همراه 10 شاهد سالم مورد بررسی قرار گرفتند. برای هر فرد، پرسشنامه ای حاوی اطلاعات دموگرافیک و بالینی - آزمایشگاهی پر شد. هورمون های تستوسترون تام، آزاد و اندکس آندروژن آزاد در بزاق و سرم به روش رادیوایمونواسی اندازه گیری شدند و داده های حاصل جمع آوری و با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 11.5 توصیف و تحلیل شدند. سطح معنی داری برابر 0.05 در نظر گرفته شد.یافته ها: بین هیچ یک از موارد سطح تستوسترون آزاد سرم و بزاق، اندکس آندروژن آزاد سرم و بزاق، اندکس آندروژن آزاد و تستوسترون آزاد ارتباط معنی داری یافت نشد. همچنین بین شدت هیرسوتیسم بر اساس معیار فریمن گالوی با سطح بزاقی و سرمی تستوسترون ارتباطی پیدا نشد، درحالی که بین شدت هیرسوتیسم با اندکس آندروژن آزاد (P<0.001) و سطح سرمی تستوسترون تام این رابطه معنی دار بودند (P<0.05 و r=0.01). میانگین سطح تام تستوسترون سرم بین دو گروه به طور معنی داری متفاوت بود (P<0.05).نتیجه گیری: در این بررسی بین تستوسترون آزاد بزاق و تستوسترون آزاد سرم با روش رادیوایمونواسی ارتباط معنی داری دیده نشد. بنابراین به نظر می رسد این روش به عنوان یک جایگزین مناسب برای ارزیابی سرمی این هورمون نباشد.

زمینه و هدف: هدف عمده افراد از جراحی زیبایی بینی، دست یابی به بینی است که تصور می کنند با چهره شان هماهنگی بیشتری دارد تا از این طریق به تصویر مطلوب تری از تن خود برسند. این تحقیق به بررسی تاثیر جراحی زیبایی بینی بر تصویر تن زنان می پردازد.روش کار: تعداد 30 نفر از زنانی که به مطب های خصوصی پزشکان جهت جراحی زیباسازی بینی مراجعه کرده بودند، انتخاب شدند. برای اندازه گیری تصویر تن زنان از پرسشنامه چند وجهی مناسبات خود - جسمی که توسطCash  ساخته شده، استفاده گردید. این پرسشنامه قبل از جراحی و مجددا پنچ ماه بعد از جراحی توسط زنان تکمیل شد.یافته ها: تحلیل داده ها با استفاده از آزمون t زوجی نشان داد که جراحی زیباسازی بینی موجب افزایش معناداری میزان رضایت زنان از تصویر ذهنی کل تن و تصویر بینی می شود (به ترتیب P=0.0001 و P<0.0001).نتیجه گیری: نتایج پژوهش نشان داد که جراحی زیباسازی بینی موجب افزایش میزان رضایت زنان از تصویر ذهنی که در مورد تن شان دارند می گردد و باعث می شود که فرد از تصویر بینی و تن خود رضایت بیشتری داشته باشد.

زمینه و هدف: کارسینوم سلول بازال شایع ترین سرطان است. شیوع این تومور طی دهه های اخیر افزایش یافته است. برداشت کامل درمان استاندارد آن است، هر چند که هم چنان احتمال عود بر اساس خصوصیات بالینی تومور وجود دارد. هدف از این مطالعه بررسی توزیع دموگرافیک و فراوانی آزادبودن بافت شناسی حاشیه برداشت جراحی کارسینوم سلول بازال بود.روش اجرا: در ضایعات مشکوک به کارسینوم سلول بازال که در اتاق عمل پوست بیمارستان فرشچیان همدان به صورت جراحی الیپتیکال با حاشیه 5 میلی متری از پوست سالم برداشته شدند، متغیرهای زیر بررسی شد: سن، جنس، محل آناتومیک، دوره بیماری، تشخیص اولیه بالینی، نوع بافت شناسی و درگیر بودن حاشیه جراحی با سلول های تومورال.یافته ها: در مجموع 125 ضایعه در 115 بیمار بررسی شدند که 70 نفر از آنان مرد و 45 نفر زن بودند. دامنه سنی بیماران از 32 تا 93 سال با میانگین 64.6 سال بود. بیش از 96% ضایعات بر روی سر و گردن قرار داشتند. نوع بافت شناسی ندولر در 61% ضایعات دیده شد. در کل 20% ضایعات به طور ناکامل برداشته شده بود. عوامل موثر برروی برداشت ناکامل شامل سن بالا و محل آناتومیک (گوش ها و اطراف چشم) بود، اما جنس، نوع بافت شناسی، تشخیص اولیه بالینی و طول بیماری رابطه معناداری با برداشت ناکامل نداشت. تشخیص بالینی تقریبا همیشه با بررسی بافت شناسی مطابقت داشت.نتیجه گیری: برای اجتناب از جراحی های مکرر و احتمال ناکامل بودن جراحی در مناطق پرخطر به ویژه در سالمندان لازم است کارسینوم سلول بازال با حاشیه وسیع یا به روش Mohs برداشته شود.

زمینه و هدف: پاراپسوریازیس نوعی درماتوز مزمن ایدیوپاتیک نادر می باشد که با پلاک های گرد یا بیضوی، قرمز و پوسته ریزی دهنده و خارش دار در اندام ها و تنه تظاهر می یابد و به لحاظ اندازه ضایعات به دو نوع با پلاک کوچک و با پلاک بزرگ تقسیم می شود. شناخت وضعیت دموگرافیک بیماری در اطلاع داشتن از گروه های در معرض خطر بیشتر که مستعد لنفوم های پوستی با مرگ و میر بالا هستند، می تواند به تخصیص صحیح خدمات سلامت کمک کند.روش اجرا: در این مطالعه مقطعی گذشته نگر، بیماران مبتلا به پاراپسوریازیس مراجعه کننده به بیمارستان رازی در بین فرودین 82 تا اسفند 88، مورد بررسی قرار گرفتند. در این مطالعه 320 بیمار مبتلا برای متغیرهایی نظیر سن، جنس، محل سکونت، محل ضایعه و زیرگروه بالینی با استفاده از برگه های آسیب شناسی پرونده بیماران جهت به دست آوردن شیوع بیماری مورد بررسی قرار گرفت.یافته ها: در این مطالعه %53.4 بیماران زن بودند. پیک سنی بیماری در افراد 20 تا 50 ساله و میانگین سن بیماران 43.3 سال بود. 85% بیماران ساکن شهر تهران بودند. %88.1 بیماران ضایعه پلاک بزرگ و %11.9 بیماران ضایعات پلاک کوچک داشتند. شایع ترین محل ضایعات بیماری به ترتیب تنه (%53.4) و اندام ها (%38.7) بود.نتیجه گیری: بر اساس یافته های به دست آمده، مشخص شد که پاراپسوریازیس عمدتا در زنان میانسال و در ناحیه تنه و اندام ها مشاهده می شود و اکثرا از نوع پلاک بزرگ می باشد.

پوست، بزرگ ترین عضو بدن است که اعمال دفاعی و تنظیمی متعدد و مهمی دارد. با توجه به ساختار پیچیده آن، وضعیت نفوذپذیری پوست می تواند توسط عوامل مختلف خارجی و داخلی مانند مواد شیمیایی و فشارهای فیزیکی بیماری های مختلف پوستی و سیستمیک تغییر یابد. امروزه، روش های غیرتهاجمی مختلفی برای ارزیابی خصوصیات بیوفیزیکی پوست مورد استفاده قرار می گیرند. پارامترهایی مانند آب از دست رفته از طریق پوست(Trans Epidermal Water Loss [TEWL]) ، هیدراتاسیون لایه شاخی اپی درم، pH و چربی سطح پوست، برای بررسی وضعیت سد اپی درمی ضروری است. استفاده از این روش ها برای ارزیابی سودمندی درمان بیماری های پوستی، اثر داروهای موضعی و محصولات آرایشی - زیبایی بسیار مهم است. هدف از این مقاله، مرور روش های مختلف و همچنین کاربرد آنها جهت بررسی خواص بیوفیزیکی و بیومکانیکی پوست انسان می باشد.

در پزشکی مبتنی بر شواهد، مطالعات کارآزمایی بالینی تصادفی شده دارای گواه گروهی از پژوهش ها هستند که بالاترین سطح شواهد را به ویژه در ارتباط با مداخلات درمانی یا پیشگیری ارایه می دهند. با توجه به افزایش قابل توجه تعداد کارآزمایی های بالینی که در نشریات پزشکی منتشر می شوند، لازم است متخصصان و پژوهشگران علاوه بر آشنایی با مشکلاتی که در ارتباط با طراحی و اجرای این مطالعات ممکن است وجود داشته باشند، به نکات مربوط به گزارش درست این مطالعات نیز احاطه داشته باشند. به دلیل اهمیت این مطالعات در طب بالینی، راهنماهای مهمی در خصوص طراحی، اجرا و گزارش این مطالعات تدوین شده اند که یکی از مهمترین این راهنماها در ارتباط با نحوه گزارش کارآزمایی های بالینی، بیانیه Consolidated Standards for Reporting Trials (CONSORT) می باشد. در مقاله حاضر مروری اجمالی بر برخی نکات اساسی مرتبط با نحوه گزارش پیامدها و مقایسه صحیح آنها در کارآزمایی های بالینی انجام می گیرد.