پوست و زیبایی
سال:1390 | دوره:2 | شماره:4 |تعداد مقالات:10

زمینه و هدف: هدف از انجام این پژوهش بررسی عوامل اجتماعی و روان شناختی موثر بر میزان مصرف مواد آرایشی در بین دانشجویان دختر بوده است.روش اجرا: 250 نفر از دانشجویان دختر دانشگاه های علوم پزشکی اصفهان و دانشگاه اصفهان با روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند و به پرسش نامه های پژوهش پاسخ دادند. در این پژوهش از پرسش نامه شخصیتی NEO جهت سنجش ویژگی های شخصیتی آزمودنی ها استفاده شد. عوامل اجتماعی که در این پژوهش به عنوان متغیر مستقل مورد بررسی قرار گرفتند عبارت بودند از مدیریت بدن، مصرف رسانه، دینداری، پایگاه اجتماعی اقتصادی و پذیرش اجتماعی.یافته ها: رابطه متغیرهای مدیریت بدن، مصرف رسانه، دینداری، پایگاه اجتماعی اقتصادی و پذیرش اجتماعی با میزان مصرف مواد آرایشی معنادار بود. هم چنین نتایج حاصل از تحلیل رگرسیون نشان داد که متغیرهای پیش بین 41% از واریانس میزان مصرف مواد آرایشی را تبیین می کنند و متغیر مدیریت بدن بهترین پیش بین بوده است.نتیجه گیری: عامل اجتماعی مهم تر از ویژگی های شخصیتی در مصرف مواد آرایشی توسط دانشجویان دختر می باشند.

زمینه و هدف: ویتیلیگو یکی از بیماری های مزمن پوستی است که با لکه های بدون رنگ ناشی از ازبین رفتن ملانوسیت های پوست مشخص می شود. ویتیلیگو اختلال فیزیکی زیادی به همراه ندارد، اما مشکلات زیبایی فراوانی را به وجود می آورد که با اختلالات روحی و روانی بسیاری برای بیماران همراه است. هدف مطالعه کنونی بررسی افسردگی و اختلال کیفیت زندگی در بیماران ویتیلیگو مراجعه کننده به بیمارستان رازی در سال های 1388 و 1389 بود.روش اجرا: از دی ماه 1388 تا دی ماه 1389، از 100 بیمار مبتلا به ویتیلیگو که به روش تصادفی ساده از درمانگاه سرپایی بیمارستان رازی انتخاب شده بودند، درخواست شد که به پرسش نامه های روا و پایای Beck Depression Inventory،SF-36  و (Dermatology Life Quality Index) DLQI پاسخ دهند.یافته ها: میانگین سنی بیماران 11.5±28.9 سال و میانگین زمان ابتلا به بیماری 5.5±5.7 سال بود. میانگین نمره Beck، SF-36،DLQI  همه بیماران 11.8±15.9، 19.4±63.8 و 6.9±8.4 بود. درحالی که ارتباط معنی داری بین نمره های DLQI و SF-36 و طول مدت بیماری وجود داشت (به ترتیب r=0.3، 0.001>P و r=0.263 و P=0.01)، نمره های هیچ یک از پرسش نامه ها با سن ارتباطی نداشت.نتیجه گیری: توصیه می شود ارزیابی کیفیت زندگی و افسردگی در بیماران مبتلا به ویتیلیگو جهت بررسی مشکلات ناشی از بیماری بر زندگی آن ها انجام گیرد.

زمینه و هدف: (consumption of the epidermis (COE با نازک شدن اپی درم و از دست دادن رت ریج های مجاور با دسته های سلول های بدخیم ملانوسیتی مشخص می شود. هدف از این مطالعه، بررسی اهمیت COE به عنوان یک معیار تشخیصی برای ملانوم بدخیم و ارزیابی ارتباط آن با یافته های clinicopathological بوده است.روش اجرا: در این پژوهش سن، جنسیت، محل ضایعه و پارامترهای آسیب شناسی مانند نوع تومور، ضخامت Breslow، وجود زخم، سطح Clark و COE در 90 مورد ملانوم مورد بررسی قرار گرفت.یافته ها: برخلاف دیگر مطالعات،COE  در بیماران با acral lentiginous melanoma و در نواحی آکرال شایع تر بود.نتیجه گیری: گرچه COE می تواند به عنوان یک معیار آسیب شناختی در تشخیص ملانوم بدخیم استفاده شود، اما همبستگی COE با وجود زخم و سایر عوامل پیش آگهی در ملانوم وجود ندارد.

زمینه و هدف: واکنش های دارویی ناخواسته یک پیامد اجتناب ناپذیر از درمان های دارویی می باشند که باعث مرگ و ناتوانی بیماران می گردد. واکنش های دارویی پوستی تقریبا در%2-3  از بیماران بستری در بیمارستان دیده شده ولی تنها 2% آن ها شدید و کشنده می باشند. در این مطالعه بر آن شدیم تا به بررسی دو ساله بیماران بستری و سرپایی مبتلا به واکنش های دارویی پوستی از نظر نوع تظاهرات بالینی، سن، جنس و نوع داروی مصرفی بپردازیم.روش اجرا: این مطالعه، یک مطالعه ای مقطعی بود که بر روی 308 بیمار با تشخیص واکنش های دارویی ناخواسته پوستی مراجعه کننده به بیمارستان فرشچیان همدان طی دو سال انجام شد. در ابتدا از کلیه بیماران مشکوک، شرح حال کامل بالینی و دارویی گرفته شد و سپس توسط متخصص پوست مجرب معاینه شده و ضایعات منطبق با اشکال بالینی قطعی واکنش های دارویی وارد مطالعه شدند. اطلاعات گردآوری شده وارد نرم افزار SPSS و داده ها با استفاده از آمار توصیفی و آزمون t توصیف و تحلیل شدند.یافته ها: در بین 308 بیمار واردشده در مطالعه 114 بیمار مرد (37%) و 194 بیمار خانم (63%) بودند، میانگین سنی مجموع شرکت کنندگان (میانگین±انحراف معیار) 16.8±35.5 سال بود. 163 بیمار (52.9%) مبتلا به کهیر حاد دارویی، 57 بیمار (18.5%) با بثورات ثابت دارویی و 46 بیمار (14.9%) مبتلا به بثورات اگزانتماتیک بودند. آنتی بیوتیک ها (42.7%) و سپس داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی (16.5%) بیشترین داروی مصرفی در بیماران بوده است.نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد واکنش دارویی بیشتر در خانم ها رخ داده و آنتی بیوتیک ها به ویژه بتالاکتام ها و داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی شایع ترین داروهای ایجادکننده واکنش های دارویی ناخواسته پوستی می باشند. هم چنین کهیر دارویی شایع ترین نوع بالینی واکنش دارویی بوده است. این یافته مغایر با سایر مقالات بوده است.

زمینه و هدف: آلوپسی آندروژنتیک یکی از اختلالات شایع پوستی می باشد که تغییرات هورمونی و عوامل ژنتیک در بروز آن موثر می باشد. شایع ترین شکل ریزش موی پیشرونده منتشر و قرینه می باشد که هر دو جنس را مبتلا می کند. این مطالعه با هدف بررسی شیوع آلوپسی آندروژنتیک در دختران 18-14 ساله شهر شیراز انجام گردیده است.روش اجرا: این مطالعه مقطعی در سال 1388 در مناطق مختلف آموزش و پرورش شهر شیراز روی 3190 دانش آموز 18-14 ساله انجام شد. انتخاب دانش آموزان به با استفاده از روش نمونه گیری آسان صورت گرفت. در این پژوهش آلوپسی، موارد متوسط و شدید کاهش تراکم موهای فرق سر و خط پیشانی در نظر گرفته شد. جهت ارتباط آلوپسی با سندرم تخمدان پلی کیستیک، اندازه گیری تستوسترون خون و سونوگرافی انجام شد. پس از جمع آوری داده های مطالعه با استفاده از نرم افزار SPSS و با به کاربردن آزمون های مربع کای، دقیق فیشر و t تجزیه شدند.یافته ها: 135 نفر (4.2 درصد) از کل افراد مورد مطالعه بر اساس طبقه بندی Ludwig آلوپسی متوسط تا شدید داشتند. ارتباط آماری معنی داری بین سطح تستوسترون و تستوسترون آزاد خون و الگوی ریزش آلوپسی به دست نیامد (P>0.05). آزمون دقیق فیشر ارتباط معنی داری بین افراد مبتلا به آلوپسی و تخمدان پلی کیستیک در مقایسه با افراد آلوپسی و غیر مبتلا به تخمدان پلی کیستیک نشان نداد (P=0.2).نتیجه گیری: این مطالعه ارتباط آماری معنی داری بین مبتلایان به آلوپسی با هورمون های آندروژنتیک و سندرم تخمدان پلی کیستیک نشان نداد. انجام مطالعه در گروه سنی بالاتر توصیه می شود.

در جامعه بشری تغییرات بدفرم و ناهنجاری های پوستی ناشی از سوختگی و جراحات حاصل از جراحی و حوادث و امثال آن ها در فرد بازتاب های روانی و رفتاری ناخوشایندی ایجاد می کنند. ماتریکس خارج سلولی (extra cellular matrix [ECM]) بزرگ ترین جزء تشکیل دهنده پوست طبیعی است که ژل مانند است و به وسیله سلول های پوست تولید می شود. ساخته شدن ECM یک عامل کلیدی برای پرشدن ضایعات پوستی از قبیل سوختگی، سالک، آبله مرغان و محل جراحات و جوش است. اجزا ماتریکس خارج سلولی عبارت اند از: پلی ساکارید های مختلف، آب و پروتئین های کلاژنی. قدرت انبساط و استحکام پوست طبیعی با در نظر گرفتن وزن آن نزدیک به قدرت آهن است در حالی که دارای الاستیسیتی و قابلیت تراکم پذیری بالایی می باشد. این ویژگی ها به دلیل اثر توام دو دسته اصلی از مولکول های تشکیل دهنده ECM می باشد که به وسیله فیبروبلاست و سلول های اپی درم ترشح می شوند: 1) پروتئین های ساختاری فیبری شکل مانند: کلاژن ها، الاستین، فیبرونکتین و لامینین که به ECM استحکام و حالت ارتجاعی می بخشند. 2) پروتئوگلیکان ها مثل درماتان سولفات و هیالورونیک اسید، که معمولا از چندین رشته گلیکوزآمینوگلیکان که از یک هسته پروتئینی منشعب می شوند. پروتئوگلیکان ها مولکول های بزرگ و جاذب آب هستند که حالت ضربه گیری ECM را برای حفظ سلول ها ایجاد می کنند. در کل اطلاع از ساختار و مراحل ترمیم پوست ما را در طراحی آزمایشات و انجام تحقیقاتی دقیق تر در این راستا کمک می کند.

درماتولوژی تمام جنبه های بیماری هایی را که روی پوست و ضمایم آن شامل مو، ناخن، غدد عرق و غشاهای مخاطی دهانی و تناسلی خارجی رخ می دهند را دربرمی گیرد. در این رشته تخصصی، قریب 3000 اختلال و بیماری وجود دارد که از نظر سبب شناختی طیف گسترده ای را دربرمی گیرند و برخی از آن ها از شیوع و میزان بروز بالایی در جوامع برخوردارند. علی رغم شیوع بالای این گروه از بیماری ها، که با توجه به درگیر کردن سطح بدن با ایجاد تنش و اضطراب، اختلال کیفیت زندگی و نهایتا بار بیماری، در سطح فرد و متعاقبا خانواده و اجتماع همراه هستند، غالبا اهمیت این بیماری ها از منظر بهداشت عمومی و سلامت جامعه نادیده گرفته می شود، بنابراین بر آن شدیم تا بیان مثال هایی از وضعیت بیماری های مربوط به حیطه درماتولوژی در کشورها و جمعیت های مختلف و تاثیر آن ها بر سلامت جامعه، از منظر بار بیماری و اقتصاد سلامت، به دلایل بی توجهی به این رشته مهم که به عواقب نامطلوب متعددی در حیطه بهداشت عمومی منجر می شود، بپردازیم. هم چنین، راهبردهایی نیز برای اصلاح وضع موجود پیشنهاد می شود.