رشد و یادگیری حرکتی ورزشی
سال:1398 | دوره:11 | شماره:2 |تعداد مقالات:8

هدف از پژوهش حاضر، مطالعه ی ارتباط انگیزه ی کسب سلامتی و نشاط و لذت با میزان پایبندی بانوان شرکتکننده در ورزشهای همگانی )شهر کرج( بود. روش پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی و پیمایشی بوده و کلیه ی بانوان ) 650 = N ) شرکتکننده در ورزشهای همگانی شهر کرج در سال 1395، جامعه ی آماری این تحقیق را تشکیل دادند، که از بین آنها 243 نفر با توجه به جدول مورگان بهعنوان نمونه، مورد مطالعه قرار گرفتند. برای گردآوری دادهها پس از تعیین روایی و پایایی، از پرسشنامه ی بینالمللی انگیزه ی مشارکت ورزشی هونگ یونگ لین ) 2010 ( و پرسشنامه ی تعهد ورزشی اسکانلان ( 1993 ( استفاده شد. نتایج نشان داد که بین انگیزه ی نشاط و لذت با ضریب همبستگی ) 376 / 0 = R ( بهعنوان اولویت اول و انگیزه ی کسب سلامتی با ضریب همبستگی ) 216 / 0 = R ( بهعنوان اولویت دوم با پایبندی ارتباط مثبت و معناداری داشتند. بنابراین با توجه به یافتههای پژوهش مبنی بر تأثیر ورزشهای همگانی بر نشاط و لذت و سلامتی جسمانی و روانی بهخصوص بر روی زنان بهعنوان یکی از ارکان سلامت جامعه، به مسئولان توصیه میشود برای توسعه ی ورزش همگانی به اولویتهای نشاط و لذت توجه بیشتری کنند و امکانات ورزشی بیشتری را در اختیار آنان جهت این مقولهها قرار دهند.

هدف از پژوهش حاضر، تعیین روایی و پایایی نسخة فارسی پرسشنامة علل نگرانی از آسیب مجدد بود. بهمنظور اجرای این پژوهش، نسخخة نیایی پرسخشخنامة علل نگرانی از آسخیب مجدد در ورزشخرارا آسخیبدیده، پس از طی کرد روند بازترجمه و بیرهمندی از نظر اسخخدادا مدخ خخ در حوزو علوز ورزشخخی تدوین شخخد و 195 نفر از ورزشخخرارا با تجربة آسخخیب بهصخخور نمونهگیری ت خخادفی خوشخخهای اندخاب شخخدند. در این زمینه از آمار توصخخیفی و اسخخدنطاطی برای تجزیهوتحلیل دادهها اسدفاده شد، بهطوریکه در بخش آمار اسدنطاطی از تحلیل عام لی تأییدی و ضریب آلفای کرونطاخ و ضخخریب همطسخخدگی درو ططقهای اسخخدفاده شخخد. ندایج نشخخا دهندو برازش مطلوب مدل تحلیل عاملی نسخخخة فارسخخی پر س شنامة علل نگرانی از آ سیب مجدد بود. همچنین ندایج ضریب آلفای کرونطاخ و ضریب همط سدگی درو ططقهای، نشخخخا دهند و همسخخخانی درونی و پایا یی زمانی مطلوب این ابزار بود. احدمالاً ترجمة مطلوب و اندخا ب نمونة نامدجانس، زمینهساز برازش مطلوب مدل تحلیل عاملی بوده است.

وقتی ورزشکاری از درجات آزادی رهاشده ی خود نهایت استفاده را می کند، به او نخبه ی حرکتی می گویند. هدف از این پژوهش بررسی نخبگی از طریق ترکیب قید سرعت با قیود روش های صریح، بدون خطا و استنباط قیاسی بود. 21 دانشجوی تربیت بدنی از دانشگاه خوارزمی (سه نفر از مطالعه خارج شدند 18=3-21) به صورت داوطلبانه در این پژوهش شرکت کردند. شرکت کنندگان در سه گروه متفاوت صریح، بدون خطا و استنباط قیاسی مهارت پرتاب دارت را در چهار جلسه، هر جلسه بیست بلوک و هر بلوک شش کوشش انجام دادند تا در نهایت 480 تکرار در مهارت پرتاب دارت داشته باشند. آزمون های آنوا یکطرفه، کروسکال والیس، تی زوجی و ویلکاکسون برای بررسی معنا داری فرضیه ها به کار رفتند. نتایج آزمون های این مطالعه نشان داد که یادگیری ضمنی در اثر ترکیب قید سرعت با قیود هر سه روش به ظهور می رسد (05/0(P ≤ . افزودن قید سرعت به روش های آموزش صریح، استنباط قیاسی، و بدون خطا موجب ضمنی شدن این روش ها می شود. همچنین در روش بدون خطا، نظم سیستم را تغییر داده و تعداد خطاها را افزایش می دهد. با وجود این برای نتیجه گیری قاطعانه، مطالعات بعدی بهتر است با استفاده از دستگاه های ثبت فعالیت عضلانی درجات آزادی را ملاک نخبگی قرار دهند. این نتایج می توانند به مهارت آموزان، مربیان و به خصوص معلمان ورزش در اتخاذ روش های آموزش کارامد با توجه به محدودیت زمانی کمک کنند.

هدف پژوهش حاضر بررسی تأثیر یک دوره بازی های ویدئویی فعال بر یادگیری مهارت دارت در کودکان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم بود. در این پژوهش نیمه تجربی، 30 کودک دارای اختلال طیف اوتیسم سطح یک شهر اهواز به صورت هدفمند انتخاب شدند و با گمارش تصادفی در سه گروه همسان مساوی (تمرین واقعی، تمرین مجازی و گروه کنترل) قرار گرفتند. ابتدا، پیش آزمون پرتاب دارت با انجام 10 کوشش در محیط واقعی به عمل آمد. سپس افراد گروه های تمرینی به مدت چهار جلسه طی دو هفته و در هر جلسه 30 کوشش (سه بلوک 10 کوششی) در مرحله ی اکتساب تمرین کردند. پس از آخرین جلسه ی اکتساب، پس آزمون با اجرای 10 کوشش و 24 ساعت بعد، آزمون یادداری انجام گرفت. سرانجام، 30 دقیقه بعد از آزمون یادداری، آزمون انتقال به صورت کانتربالانس در هر دو محیط برای هر سه گروه به عمل آمد. تجزیه وتحلیل داده ها به وسیله ی آزمون تحلیل واریانس مرکب و آزمون های تعقیبی در سطح 05/0≥ P و با نرم افزار SPSS22 انجام گرفت. نتایج نشان داد که در مرحله ی اکتساب بین دو گروه تمرینی تفاوت معناداری وجود دارد (01/0≥ P) و گروه مجازی نسبت به گروه واقعی عملکرد بهتری داشت. همچنین نشان داده شد که در آزمون یادداری و انتقال، گروه مجازی و واقعی نسبت به کنترل عملکرد بهتری داشتند و گروه مجازی نسبت به گروه واقعی دارای پیشرفت بهتری در میانگین نمرات پرتاب دارت بودند. به طور کلی، نتایج نشان داد که بازی های ویدئویی فعال سبب بهبود عملکرد و یادگیری پرتاب دارت در کودکان دارای اختلال طیف اوتیسم می شود.

هدف از پژوهش حاضر، بررسی تأثیر یک دوره فعالیت اسپارک بر سطح هورمون رشد و مهارت حرکتی پسران 7-4 ساله ی دارای اختلال نارسایی توجه/بیش فعالی بود. روش بررسی: در این مطالعه ی نیمه تجربی، 20 کودک مبتلا به اختلال نارسایی توجه/ بیش فعالی (ADHD) به روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای از مهدهای کودک مناطق 2 و 5 شهر تهران انتخاب شدند. سپس آزمودنی ها به طور تصادفی در دو گروه کنترل (تعداد=10 نفر) و تجربی (تعداد=10 نفر) قرار گرفتند. گروه تجربی به مدت 24 جلسه فعالیت اسپارک را دریافت کردند و گروه کنترل در این مدت فعالیت های روزمره خود را انجام دادند. به منظور سنجش میزان هورمون رشد نمونه گیری خونی از آزمودنی ها قبل و بعد از مداخله صورت گرفت. از آزمون برونینکز-اوزرتسکی برای ارزیابی تبحر حرکتی استفاده شد. تجزیه وتحلیل داده ها با استفاده از روش های آماری تی زوجی و کوواریانس در سطح معناداری 05/0 P< انجام گرفت. یافته ها نشان داد بین گروه های کنترل و تجربی در امتیاز مهارت حرکتی درشت و ظریف تفاوت معناداری وجود دارد که در گروه تجربی بالاتر از گروه کنترل بود (001/0P=). تفاوت معناداری در سطح هورمون رشد بین دو گروه مشاهده نشد (399/0P=). براساس نتایج به دست آمده می توان نتیجه گرفت که یک دوره فعالیت اسپارک می تواند نقش مؤثری بر بهبود مهارت حرکتی ایفا کند و این بهبود با سطح هورمون رشد ارتباطی ندارد.

دسترسی و چنگ زدن از اساسی ترین مهارت های بنیادی انسان است. هدف از این تحقیق بررسی تفاوت های تغییرپذیری حرکتی و نرمی حرکت در حرکت دسترسی و چنگ زدن در کودکان و بزرگسالان بود. به این منظور 60 کودک 8 تا 13 ساله به شش گروه تقسیم شدند. تکلیف مورد استفاده شامل دسترسی و گرفتن مکعب با ابعاد 6/3 سانتی متر مکعب بود که گرفتن کف دستی را برای همه ی کودکان فراهم می کرد. افراد باید با دست برتر مکعب را می گرفتند و آن را نزدیک ناحیه ی دهان می آوردند. علاوه بر این یک گروه بزرگسال نیز در این تحقیق شرکت کردند (میانگین سنی=2/1± 24 سال). شرکت کنندگان 10 کوشش را اجرا می کردند که متغیرهای کینماتیک شامل میانگین مربعات جرک، جرک بدون بعد، دامنه ی حرکت مفصل آرنج و تغییرپذیری در الگوی هماهنگی محاسبه شد. به منظور تحلیل داده ها در هر متغیر از طرح تحلیل واریانس یکراهه استفاده شد. نتایج نشان داد که در متغیر میانگین مربعات جرک و جرک بدون بعد گروه های سیزده ساله نیز تفاوت معنا داری با افراد بزرگسال دارند. در متغیر دامنه ی حرکت مفصل آرنج و همچنین تغییرپذیری در الگوی حرکتی نشان داده شد که گروه های هشت و نه ساله تفاوت معنا داری با سایر گروه ها دارند، اما تفاوتی بین سایر گروه ها وجود نداشت. به طور کلی نتایج نشان داد که رشد فرایند دسترسی و چنگ زدن به اوایل کودکی منحصر نمی شود. این نتایج با توجه به رشد کنترل حرکتی و همچنین اکتساب ناهمزمان متغیرهای کینماتیک در فرایند یادگیری مهارت حرکتی توجیه شدند.

زمینه و هدف: هدف پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی تحریک الکتریکی مستقیم مغز (tDCS ) بر حافظه کاری کودکان مبتلا به اختلال هماهنگی رشدی بود. مواد و روشها: روش پژوهشی نیمه تجربی بود و از طرح پیش آزمون – پس آزمون و پیگیری با گروه آزمایشی و گروه کنترل استفاده شد. جامعه آماری پژوهش راکودکان هفت الی 11 ساله شهرستان ارومیه در سال 1397 می باشد. به این منظور، 16 کودک با اختلال هماهنگی رشدی به روش نمونه گیری در دسترس و بر اساس ملاکهای ورود و خروج به عنوان افراد گروه نمونه در نظر گرفته شدند و به صورت تصادفی منظم در دو گروه آزمایش (8نفر) و کنترل (8نفر) تقسیم شد. تحریک الکتریکی مستقیم مغز در 10 جلسه برای گروه آزمایش انجام شد. در حالی که آزمودنی های گروه کنترل چنین مداخله ای دریافت نکردند. جهت گردآوری اطلاعات حافظه کاری از آزمون ان بک استفاده شد. برای آزمون فرضیه پژوهش از آزمون تحلیل واریانس با اندازه های مکرر استفاده گردید. یافته ها: نتایج نشان داد که تحریک الکتریکی مستقیم مغز (tDCS ) بر افزایش حافظه کاری تأثیر معناداری دارد و این تأثیر تا مرحله پیگیری نیز تداوم می یابد. نتیجه گیری: از این رویکرد درمانی میتوان در بهبود حافظه کاری در کودکان مبتلا به اختلال هماهنگی رشدی استفاده نمود.