برای بهینه سازی مدیریت آب و کود در مناطق مختلف نیاز است که روابط بین آب-کود تجزیه و تحلیل شود. از گام های مؤثر برای درک بهتر روابط آب، کود و عملکرد، تعیین توابع تولید آب-کود-عملکرد است. برای بررسی واکنش عملکرد پنبه تحت تأثیر توأم آبیاری و مصرف کود، آزمایشی در سال زراعی 1391 در گرگان انجام شد. این آزمایش با شش سطح آبی 0%، 36%، 66%، 88%، 100%، 132% نیاز آبی و چهار سطح کود 0%، 33%، 66% و 100% نیاز کودی و دو رقم پنبه به نام های گلستان و ب557 در قالب طرح کرت های خرد شده نواری با سه تکرار انجام شد. جهت تعیین بهترین تابع تولید از سه تابع خطی ساده، لگاریتمی و درجه دوم استفاده شد و نتایج حاصل از برازش توابع تولید مورد سنجش و ارزیابی قرار گرفتند. ارزیابی نتایج حاصل از برازش تابع تولید لگاریتمی رقم گلستان نشان داد که مشخصه های آماری RMSE، R2، EF و ME به ترتیب برابر 12/0، 86/0، 007/0 و 33/0 به دست آمد. مقایسه مشخصه های آماری توابع خطی و درجه دوم با تابع لگاریتمی نشان داد که تابع لگاریتمی به ازای مقادیر مختلف آب-کود، عملکرد رقم گلستان را دقیق تر شبیه سازی می نماید و از طرف دیگر معادله درجه دوم به ترتیب با مقادیر 55/0، 73/0، 09/0 و 06/1 به عنوان ضعیف ترین تابع تولید درخصوص شبیه سازی عملکرد رقم گلستان، انتخاب شد. این نتایج برای رقم ب557، علی رغم تغییر در مقادیر متفاوت شاخص ها، نتایج مشابهی با رقم گلستان داشت. کارایی مصرف آب برای رقم گلستان و ب557 به ترتیب در تیمار 3W (36% نیاز، آب دریافت نمود) و 1W (0% نیاز آبی، کاشت به صورت دیم و آبیاری نشد) به دست آمد و همچنین رقم گلستان نسبت به رقم ب557 دارای کارایی مصرف بالاتری بود.