در این مقاله مدلی برای درک و بازشناسی کلمات زبان فارسی ارایه شده است. مدل پیشنهادی مبتنی بر نظریه صوت شناختی درک گفتار است. اساس این نظریه، در بازنمود آوایی هر واحد زبانی، مجموعه ای از الگوهای صوت شناختی به عنوان الگوهای آوایی مرجع، ذخیره می شوند و درک آن واحد از طریق انطباق الگوهای صوت شناختی درون داد با الگوهای آوایی مرجع در بازنمایی آوایی صورت می گیرد. انگاره پیشنهادی برای درک و بازشناسی بازنمود آوایی و واجی کلمات از ترکیب مدل المان و مک کللند (1988) تحت عنوان "اثر" و مدل بورسما (1999) تحت عنوان "دستور ادراکی و دستور بازشناسی" است.