صنایع فلزی معمولا آلاینده هایی را در خط تولید خود ایجاد می کنند که در بسیای موارد به محیط وارد می شوند (Selinus et al., 2005). منطقه دندی و ماه نشان در استان زنجان یکی از مناطقی است که با دارا بودن صنایع فلزی متعدد در زمینه سرب و روی با معضلی تحت عنوان خطر آلایندگی فلزات سمی روبروست. مطالعات انجام شده در آب و خاک نشان می دهد که میزان بسیاری از عناصر نظیر سرب، روی، کادمیوم و آرسنیک در مقایسه با استانداردهای بین المللی نظیر EPA-WHO بالاتر از حد مجاز است و این ناهنجاری ها ارتباط مستقیمی با کیک های لیچ شده رهاشده در اطراف کارخانجات منطقه همچنین حرکت غبار ناشی از باطله های خشک شده و دودکش صنایع دارد. به همین منظور در دو مرحله خون دام های منطقه نظیر گاوها و گوسفندان مورد سنجش قرار گرفت و میزان عناصر کادمیوم، سرب، روی و آرسنیک آن به روش ICP_OES و ICP_MASS اندازه گیری شد. این مقادیر با استانداردهای جهانی نظیر WHO و استانداردهای دانشگاه جورجیا مورد قیاس قرار گرفت و نشان داد که عناصر مذکور در خون دام ها در مقایسه با حدود مجاز مغایرت هایی را نشان می دهد. همچنین بیشترین میزان آلودگی مربوط به کادمیوم و آرسنیک است. این میزان گاهی تا 10 برابر حد مناطق پاک می رسد. این موضوع موید خطری است که می تواند سلامت بهداشت دام های منطقه را با دشواری همراه سازد. برای اثبات این موضوع و به عنوان شاهد نمونه هایی از پشم و موی بدن دام ها نیز اخذ گردید که همگی موید میزان آلودگی سرب، آرسنیک و کادمیوم در بدن دام ها می باشد. میزان سرب و کادمیوم که 4ـ8 برابر حدمجاز است در موی بدن گوسفندان بیشتر از گاوها دیده شد ولی میزان آرسنیک موی گاوها برعکس بیشتر بود. نمونه های گیاهی مورد سنجش نیز آثار مشابهی را در مورد آلایندگی از خود نشان دادند و از آنجا که گیاهان مورد پژوهش و دام ها هر دو از نیازهای تغذیه ای انسان به شمار می روند بنابراین باید تمهیداتی برای حل این مساله اندیشیده شود. پژوهش انجام شده با بیان میزان ناهنجاری ها و میزان سرب، کادمیوم و آرسنیک در خون، مو و گیاهان خوراکی منطقه مورد مطالعه نشان می دهد که صنایع فلزی مخصوصا سرب و روی به صورت مستقیم بر دام ها و گیاهان منطقه آثار سویی را بر جای گذاشته است.