پژوهنده
سال:1387 | دوره:13 | شماره:3 (پی در پی 63) |تعداد مقالات:18

سابقه و هدف: با توجه به شیوع بالای گر گرفتگی در زنان یائسه و تاثیر آن بر زندگی خانوادگی، اجتماعی و اقتصادی این زنان و اختلاف نظرهایی که در نحوه درمان این مشکل وجود دارد، مطالعه حاضر با هدف تعیین تاثیر عصاره انیسون )بادیان( بر گرگرفتگی زنان یائسه مراجعه کننده به مراکز بهداشتی درمانی منتخب شهر و روستاهای قزوین در سال های 85-1384 انجام گرفت.مواد و روش ها: این مطالعه از نوع کارآزمایی بالینی شاهد دار دو سو کور بر روی 72 زن یائسه با شکایت گرگرفتگی با درجات مختلف که مشخصات واحدهای مورد پژوهش را داشتند، انجام شد. نمونه ها از طریق پرونده های موجود در مراکز بهداشتی درمانی انتخاب و با شکل تصادفی به دو گروه 36 نفره دارو )روزانه 3 کپسول حاوی 100 میلی گرم عصاره انیسون( و دارونما )روزانه 330 میلی گرم نشاسته( با طول مدت مصرف 4 هفته تقسیم شدند. دو هفته قبل از مصرف دارو شدت، تعداد گرگرفتگی و نوع مواد غذایی مصرفی از طریق پرسشنامه و فرم اطلاعاتی اندازه گیری و ثبت گردید. برای سنجش اعتبار و پایایی ابزار از اعتبار محتوی و آزمون مجدد با همبستگی 94 درصد استفاده شد. نتایج در درون گروه ها با آزمون آنالیز واریانس با اندازه گیری های مکرر و بین گروه ها با کمک t- test مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت.یافته ها: زنان یائسه دارای میانگین سنی 51.6 سال بودند که میانگین تعداد بارداری در آنان 6.6 دفعه، طول مدت آمنوره 2.4 سال و شاخص توده بدنی 27.1 بود. در بین این زنان 95.8% متاهل، 37.8% دارای سواد ابتدایی بودند. در 80.6% موارد گرگرفتگی هایشان در شب رخ می داد. تعداد گرگرفتگی روزانه قبل از درمان در گروه انیسون از 4.21±1.84 مورد و شدت آن از 56.21±14.89 درصد به ترتیب به 1.06±0.61 مورد و 14.44±10.63 درصد در هفته چهارم پس از درمان رسید. اما در گروه دارونما میانگین تعداد و شدت گرگرفتگی تغییر معنی داری نکرد.نتیجه گیری: انیسون در کاهش دفعات و شدت گرگرفتگی زنان یائسه موثر است و توصیه می شود انواع درمان های گرگرفتگی به زنان آموزش داده شود تا آن ها در انتخاب نوع درمان بر حب پذیرش خودشان آزاد باشند. هم چنین لازم است مطالعاتی با طول درمان بیش تر و بررسی زمان عود گرگرفتگی انجام گردد.

سابقه و هدف: افزایش فعالیت اندوتلین I ممکن است با عوارض سیروز و هیپرتانسیون پورت همراه باشد. این مطالعه ارتباط بین سطح اندوتلین I سرم با هیپرتانسیون پورت و سندرم هپاتوپولمونر در بیماران مبتلا به سیروز کبدی را ارزیابی می کند.مواد و روش ها: در این مطالعه مورد - شاهدی، 50 بیمار با سیروز کبدی مورد در سال 1384 به بیمارستان طالقانی مراجعه کردند و 50 فرد سالم با جنس و سن مشابه به طور تصادفی انتخاب شدند. سیروز با بیوپسی، ارزیابی های بالینی و پاراکلینیکی تایید شد. اکو کاردیوگرافی با کنتراست مضاعف، تست های علمکرد ریوی، عکس ایستاده سینه و تست گازهای خون شریانی انجام شد. بیماران با بیماری قلبی عروقی و تنفسی از مطالعه کنار گذاشته شدند.یافته ها: از کل 100 نفر مورد بررسی، 60 مرد و 40 زن در دو گروه مورد و شاهد بودند. در مجموع با در نظر گرفتن معیارهای تشخیصی از 50 بیمار که در مطالعه شرکت کردند، ده بیمار (%20) معیارهای سندرم هپاتولمونر کلینیکال داشته و 7 بیمار (%13) نیز مبتلا به سندرم هپاتوپولمونری تحت بالینی بودند. بیش ترین اتیولوژی سیروز در بیماران مورد بررسی، HBV و بیش ترین میزان سندرم هپاتوپولمونر در کلاس C مشاهده گردید. در بررسی انجام شده بر روی اندوتلین I سرمی میانگین این پپتید در گروه بیماران سیروتیک (2.29 pg/ml) به طور معنی داری نسبت به گروه کنترل (0.85 pg/ml) بالاتر بود (P<0.038).نتیجه گیری: در این مطالعه رابطه مثبتی بین سطح سرمی اندوتلین I با سندرم هپاتوپولمونری یا سندرم هپاتوپولمونری تحت بالینی مشاهده نگردید، در حالی که سطح اندوتلین I در بیماران سیروتیک بالاتر از گروه کنترل بود، میزان اندوتلین با سیروز رابطه معنی داری نداشت. تنها با انجام مطالعاتی با تعداد بالاتری از بیماران سیروزی مبتلا به سندرم هپاتوپولمونر می توان به نتایج قابل تایید در این زمینه دست یافت.

سابقه و هدف: این تحقیق با هدف بررسی تاثیر مصرف دهان شویه بنزیدامین در پیشگیری از موکوزیت ناشی از رادیوتراپی کانسرهای سر و گردن انجام گرفت.مواد و روش ها: این تحقیق با طراحی کارآزمایی بالینی دو سو کور بر روی بیماران مبتلا به بدخیمی های سر و گردن که در سال 83 و 84 جهت پرتو درمانی به درمانگاه رادیوتراپی انستیتو کانسر مراجعه نموده بودند، انجام گرفت. در گروه مورد دهان شویه بنزیدامین و در گروه شاهد دارونمای آن به مقدار 15 سی سی 4 بار در روز از آغاز تا پایان دوره درمان تجویز شد. میزان بروز موکوزیت گرید 3 و بیش تر بین دو گروه مقایسه و مورد قضاوت آماری قرار گرفت.یافته ها: از تعداد 100 بیمار وارد شده به مطالعه 19 بیمار به علت عوارض مخاطی و تهوع ناشی از مصرف دارو، فوت و قطع درمان رادیوتراپی از آنالیز آماری خارج گردیدند. در بین 81 بیمار که مورد ارزیابی قرار گرفتند، بروز موکوزیت گرید 3 و بیش تر در گروه بنزیدامین ) 39بیمار( 43.6% بود که این رقم در گروه پلاسبو ) 42بیمار( 78.6% بود (P<0.005). هم چنین در بیمارانی که حین رادیوتراپی بنزیدامین دریافت نکردند، شانس بروز موکوزیت 1.8 برابر افزایش پیدا کرد (Relative Risk= 1.8) و خطر منتسب به عدم دریافت دهان شویه بنزیدامین با بروز موکوزیت گرید 35.3% بود (Attributive Risk= %35). میانگین رتبه گرید موکوزیت در بیماران گروه شاهد بعد از هفته سوم درمان بیش تر از 2 بود، ولی در گروه تجربی در تمام طول درمان کم تر از 2 باقی ماند (P<0.001).نتیجه گیری: با توجه به نتایج به دست آمده به نظر می رسد بنزیدامین در پیشگیری از موکوزیت ناشی از رادیوتراپی سر و گردن نقش چشم گیری داشته و بهتر است مطالعه دیگری با حجم نمونه بیش تر در ایران جهت تایید بیش تر دارو انجام شود.

سابقه و هدف: با توجه به شیوع بالای واژینوز باکتریال در زنان، عوارض جانبی داروهای شیمیایی موجود و گرایش به استفاده از داروهای گیاهی در درمان واژینیت ها و هم چنین با توجه به خواص ضد میکروبی اسانس آویشن در محیط آزمایشگاه، این پژوهش با هدف مقایسه تاثیر کم آویشن شیرازی با ژل واژینال مترونیدازول بر درمان واژینوز باکتریال صورت گرفت.مواد و روش ها: این پژوهش یک کارآزمایی بالینی تصادفی بر روی 90 خانم 40-18 ساله متاهل مبتلا به واژینوز باکتریال بود که برای درمان به درمانگاه زنان بیمارستان شبیه خوانی مراجعه و به طور تصادفی در دو گروه 45 نفره قرار گرفتند. معیار تشخیصی، کرایتریای آمسل و رنگ آمیزی گرم بود. به هر دو گروه درمانی به مدت 5 شب کرم آویشن شیرازی و یا ژل مترونیدازول داده شد و 2 تا 7 روز بعد از اتمام درمان مجددا از نظر پاسخ درمانی بررسی شدند. از آزمون های آماری مک نمار جهت مقایسه معیارهای آمسل و شکایات بیماری قبل و بعد از درمان در هر گروه درمانی و آزمون دقیق فیشر جهت مقایسه پاسخ درمانی بین دو گروه درمانی استفاده گردید.یافته ها: شکایات بیماری و معیارهای آمسل بعد از استفاده از کرم واژینال آویشن شیرازی یا ژل مترونیدازول به طور معنی داری کاهش یافت (P<0.001). خطر نسبی عدم درمان با آویشن شیرازی به مترونیدازول (CI %95= 0.27-8.97) RR= 1.53 بود که از نظر آماری معنی دار نبوده و نشان می دهد که هر دو دارو تاثیر مشابهی بر درمان بیماری داشتند.نتیجه گیری: کرم واژینال آویشن شیرازی به اندازه ژل واژینال مترونیدازول در درمان علایم و نشانه های واژینوز باکتریال موثر است و می تواند گزینه مناسب دیگری برای درمان واژینوز باکتریال در افراد علاقه مند به درمان گیاهی و یا مبتلا به عوارض جانبی مترونیدازول باشد.

سابقه و هدف: با توجه به آن که عملکرد اورژانس پیش بیمارستانی در ایران تاکنون مورد ارزیابی دقیق قرار نگرفته است، در این مطالعه به بررسی کفایت اقدامات اورژانس پیش بیمارستانی انجام شده توسط اورژانس تهران در بیماران ترومایی ارجاعی به اورژانس بیمارستان سینا پرداخته شده است.مواد و روش ها: این مطالعه توصیفی به مدت یک سال از شهریور 1382 لغایت شهریور 1383 در اورژانس بیمارستان سینا بر روی بیماران ترومایی ارجاعی به آن مرکز توسط اورژانس تهران صورت گرفته است. در این بررسی اقدامات پیش بیمارستانی انجام شده توسط پرسنل اورژانس تهران بر اساس وضعیت و نیازهای بیماران ارزیابی شد. پزشکان مقیم اورژانس بیمارستان سینا مسوول جمع آوری اطلاعات و تکمیل پرسشنامه ها بر اساس مشاهدات بالینی خود و فرم تکمیل شده توسط پرسنل اورژانس بودند.یافته ها: در این مطالعه 994 بیمار مورد بررسی قرار گرفتند. پانسمان زخم و هموستاز در 80% موارد درست انجام شده بود. آتل نیز در 50% موارد نیاز به کار گرفته شده بود و این در حالی می باشد که اقداماتی چون کولار و spinal bed در 80% موارد مورد نیاز صورت نگرفته بود. هم چنین هر چند پرسنل در 91.2% بیماران اقدام به گرفتن رگ (IV- line) کرده بودند، ولی در بیش از 80% موارد سرمی به بیمار تزریق نشده بود.نتیجه گیری: پیشنهاد می شود با تدوین پروتکل های استاندارد مبتنی بر شواهد علمی و ارایه آموزش به تکنسین ها جهت انجام اقدامات پیش بیمارستانی با هدف ارتقا کیفیت خدمات اورژانس پیش بیمارستانی اقدام فوری صورت گیرد. البته با توجه به تغییرات اساسی که اخیرا در کیفیت و کمیت خدمات اورژانس کشور ایجاد شده است، لازم است مطالعه جدیدی جهت ارزیابی وضع موجود و مقایسه آن با مطالعه حاضر جهت ارزیابی کمی و کیفی تغییرات به عمل آمده انجام گردد. (این مقاله در شماره پی در پی 64، مهر و آبان 1387 مجددا نمایه شده است)

سابقه و هدف: زعفران از مهم ترین اقلام صادرات غیر نفتی ایران و گران ترین ادویه دنیاست. با توجه به این که خشک کردن تعیین کننده کیفیت و ارزش نهایی زعفران در بازار جهانی است، در این پژوهش روش های خشک کردن زعفران شامل آون خلا، انجمادی، مایکروویو و خورشیدی با روش سنتی مقایسه و مناسب ترین روش خشک کردن تعیین گردیده است.مواد و روش ها: در این تحقیق که به صورت تجربی انجام گرفت مزرعه ای از مناطق کشت زعفران گناباد به صورت تصادفی انتخاب و کل گل مزرعه چیده و مخلوط شد. ابتدا نمونه ها از نظر درصد اجزا گل، میزان استحصال کلاله، طول، قطر نوک، وسط و انتهای کلاله و هم چنین رطوبت، ازت تام، خاکستر کل، خاکستر نامحلول در اسید مورد بررسی قرار گرفتند. پس از کلاله گیری نمونه ها خشک شده و رطوبت، خاکستر کل، خاکستر نامحلول در اسید، عصاره محلول در آب سرد، ازت تام، فیبر خام، کروسین، سافرانال و پیکروکروسین، ویژگی های حسی )رنگ، بافت و عطر( و شمارش کلی، کلی فرم، کپک، مخمر و اشرشیا کلی آن ها در سه تکرار اندازه گیری و نتایج مورد قضاوت آماری قرار گرفت.یافته ها: عامل مولد رنگ )کروسین( روش های خورشیدی، آون خلا و مایکروویو و عالم مولد عطر )سافرانال( نمونه سنتی با تفاوت معنی داری نسبت به سایر روش ها ترجیح داده شدند (P<0.05).عامل مولد طعم )پیکروکروسین( روش های مورد مطالعه هیچ تفاوت معنی داری را نشان ندادند، ویژگی حسی رنگ خشک روش های خورشیدی، انجمادی و مایکروویو، رنگ محلول روش های خورشیدی، انجمادی و آون خلا، عطر در حالت خشک روش های خورشیدی، انجمادی و مایکروویو با تفاوت معنی داری ترجیح داده شدند (P<0.05). از نظر عطر در حالت محلول تفاوت معنی داری بین روش ها مشاهده نشد. به لحاظ ویژگی میکروبی غیر از نمونه های سنتی و انجمادی بقیه روش ها با استاندارد ملی ایران مطابقت داشتند.نتیجه گیری: گرچه هر چهار روش مورد مطالعه در جایگاه والاتری نسبت به روش خشک کردن سنتی قرار داشتند، ولی به نظر می رسد روش خورشیدی یک روش مناسب برای خشک کردن زعفران در مناطق روستایی باشد.

سابقه و هدف: بر اساس تعدادی از مطالعات موجود هیپرتروفی آدنوتانسیلر می تواند منجر به انسداد راه هوایی، هیپوونتیلاسیون آلوئولار مزمن و عوارض کاردیوپولمونری شدیدتر چون هیپرتانسیون شریان ریوی شود. هدف این مطالعه تعیین تاثیر آدنوتانسیلکتومی روی فشار شریان پولمونر در اطفال با هیپرتروفی لوزه و آدنوئید می باشد.مواد و روش ها: 40 کودک ) 21پسر و 19 دختر( 14-4 ساله با میانگین سنی 7.9±2.3 با تشخیص انسداد راه هوایی فوقانی ناشی از لوزه و آدنوئید در این مطالعه انتخاب شدند. فشار شریان پولمونری بوسیله اکوکاردیوگرافی داپلر قبل از عمل جراحی و 6 هفته بعد از عمل جراحی اندازه گیری شد.یافته ها: میانگین فشار شریان پولمونری قبل از عمل 26.1±3.9 میلی متر جیوه و بعد از عمل جراحی 25.9±5 میلی متر جیوه بود. اگر چه در دو بیمار از تنها سه بیماری که فشار شریان پولمونر قبل از عمل بالا داشتند آدنوتانسیلکتومی در کاهش این فشار موثر بود، تفاوت معنی داری از نظر آماری بین یافته های اکوکاردیوگرافیک قبل از عمل و بعد از عمل جراحی در بررسی کلی این کودکان وجود نداشت.نتیجه گیری: به نظر می رسد زمانی که فشار شریان پولمونر به دلیل هیپرتروفی آدنوتانسیلر بالا باشد، آدنوتانسیلکتومی می تواند در کاهش آن موثر باشد.

سابقه و هدف: سرطان سرویکس دومین سرطان شایع در میان زنان، در سراسر جهان بوده و همچنین رتبه دوم مرگ و میر در میان سرطان ها، به خصوص در سنین بین 65-25 سال، دارد. برای ایجاد سرطان سرویکس یک سری تغییرات سلولی لازم است تا یک دیسپلازی به کاریسنومای مهاجم تبدیل شود و از آن جایی که (Human Papilloma virus) HPV ژنیتال دارای انکوژن های E6) و (E9 لازم برای ایجاد این تغییرات در اپیلیوم سرویکس می باشد، امروزه HPV به عنوان مهم ترین و اصلی ترین ریسک فاکتور ایجاد سرطان سرویکس شناخته شده است. اعتقاد بر این است که HPV در صورت همراهی با سایر ریسک فاکتورها مثل استعمال دخانیات، مصرف داروهای ضد بارداری، ضعف سیستم ایمنی و غیره منجر به افزایش میزان پیشرفت و گسترش سرطان سرویکس می شود.مواد و روش ها: در این مطالعه، بلوک های بیوپسی سرویکس 70 زن مبتلا به سرطان سرویکس با استفاده از روش PCR از نظر وجود HPV بررسی شدند. تایپینگ نمونه های مثبت از نظر تیپ های شایع و پرخطر HPV با استفاده از روش PCR انجام گرفت.یافته ها: از میان این تعداد بیماران، HPV %49 مثبت بودند و HPV 16 شایع ترین تیپ HPV جدا شده از موارد مثبت بود. بررسی نتایج حاصل از طبقه بندی سنی بیماران حاکی از آن بود که گروه سنی 44-35 بیش ترین درصد موارد HPV مثبت را به خود اختصاص داده بودند.نتیجه گیری: با توجه به شیوع عفونت HPV در میان زنان جوان مبتلا به سرطان سرویکس و وجود دوره طولانی مدت Premalignant در سرطان، سرویکس، بررسی تمام زنان بالای 20 سال از نظر سیتولوژیک و همچنین بررسی مواد مشکوک از نظر پاپیلوما ویروس انسانی پیشنهاد می شود.

سابقه و هدف: با توجه به فراوانی مبتلا به نارسایی قلبی با روند روبه افزایش و عوارض و پیامدهای شناخته شده این بیماری و اهمیت شاخص های نشان دهنده تشخیص و درمان و پیش آگهی بیماران و وجود گزارش های مبنی بر تغییرات میزان پلاسمایی NT- Pro BNP در این گروه از بیماران و نیز عدم گزارشی از تجربه آن در کشور این تحقیق بر روی بیماران نارسایی قلبی مراجعه کننده به بیمارستان طالقانی انجام شد.مواد و روش ها: تحقیق با طراحی مقعطی روی کلیه بیماران واجد شرایط انجام گردید. تشخیص نارسایی قلبی به روش استاندارد آن بوده و بیماران مبتلا به سندرم حاد کرونری، کاندیدهای پیوند قلبی، هیپرتیروئیدی، بیماری حاد و مزمن کلیوی (GFR<60)، بیماران با تنگی شدید دریچه قلب، بیماری ریوی شدید (FEV1<1 Litr)، سیروز کبدی و بیماری هیپرآلدسترونیسم اولیه از مطالعه حذف شدند. با استفاده از الایزا (ELISA, Biomedia- Crop, Bratislava- Slovakia) غلظت پلاسمایی NT- Pro BNP اندازه گیری شد. نقش سن، جنس، فشارخون بالا، دیابت قندی، بیماری ایسکمیک قلبی، مرحله بالینی، NYHA Class و درصد LVEF با آماره من ویتنی و یا کراس کال والیس مورد قضاوت آماری قرار گرفت.یافته ها: تحقیق بر روی 79 بیمار واجد شرایط انجام گرفت، حدود 70 درصد مذکر و سن بیماران 63±14 سال بود. سطح پلاسمایی NT- Pro BNP برابر 421±387 بود. در سنین زیر 60 سال میزان آن 309±300 و در سنین بالای 60 سال 486±419 بود (P<0.05). با افزایش مرحله بالینی سطح پلاسمایی آن تا 6 برابر افزایش نشان داد (P<0.01) و نیز با افزایش NYHA Class سطح پلاسمایی آن بیش از چهار برابر افزایش پیدا کرد (P<0.01).نتیجه گیری: به نظر می رسد این یافته آزمایشگاهی می تواند یک راهنمای تشخیصی، درمانی و پیش آگهی در بیماران مبتلا به نارسایی قلبی باشد.

سابقه و هدف: با توجه به شیوع اسهال های حاد، اهمیت اتیولوژی آن و عوارض شناخته شده بیماری و به منظور تعیین فراوانی اسهال های حاد ناشی از روتاویروس و آدنوویروس، این تحقیق در کودکان مبتلا به اسهال حاد بستری در بیمارستان مفید انجام شد.مواد و روش ها: تحقیق با طراحی cross- sectional روی کلیه بیماران بستری انجام گرفت. تشخیص اسهال حاد در کودکان دفع مدفوع روزانه بیش از 10 cc/kg بوده است. از هر کودک نمونه مدفوع گرفته شده و به روش ایمونوکروماتوگرافی وجود ویروس و نوع آن تعیین گردید. خصوصیات مبتلایان نیز بر حسب این دو نوع ویروس ارزیابی شد.یافته ها: طی زمان مطالعه 199 کودک مبتلا به میانگین سنی 3.4±3.2 سال مورد بررسی قرار گرفتند. نسبت پسران به دخترها در بین مبتلایان 1.2 به 1 و آلودگی به ویروس در بیماران حدود 7% شامل 5.5% روتاویروس و 1.5% آدنوویروس بود.نتیجه گیری: علی رغم آسان و مقرون به صرفه بودن تست ایمونوکروماتوگرافی در تشخیص روتاویروس و آدنوویروس مولد اسهال حاد، با توجه به میزان پایین شناسایی ویروس در این مطالعه )به علتی مانند تاخیر در ارسال سریع نمونه ها به آزمایشگاه با وجود ضرورت انجام آزمایش کروماتوگرافی ظرف کم تر از نیم ساعت از گرفتن نمونه مدفوع( به نظر می رسد که این تست برای تشخیص اسهال حاد ویروسی مفید نمی باشد. با توجه به شیوع و روند رو به افزایش اسهال ها و عوارض شناخته شده آن ها بررسی عامل ویروسی در این بیماری با روش هایی نظیر EIA و PCR توصیه می گردد.

سابقه و هدف: اتساع بافتی (Tissue expansion) روشی ارزشمند در ترمیم ضایعات ناحیه ی پیشانی می باشد. اکثر مطالعات قبلی از اتساع دهنده های بزرگ برای ترمیم ضایعات ناحیه پیشانی استفاده کرده اند که با این روش اتساع دهنده ها تحت اتساع بیش از حد (Over expansion) قرار می گیرند. در مقاله حاضر نویسندگان تجربه خود را در ترمیم ضایعات محدود به ناحیه پیشانی با استفاده از اتساع دهنده های کوچک ) 30سی سی( و فلپ Advancement بیان کرده اند.مواد و روش ها: 9 بیمار با میانگین سنی 27 سال ) 8تا 47 ساله( دارای ضایعات محدود به ناحیه پیشانی که 25 تا 70% سطح پیشانی را گرفتار کرده بود، تحت جراحی ترمیمی قرار گرفتند. اتساع دهنده های نوع مستطیلی (Rectangular) با حجم 30 سی سی در 3 بیمار به صورت زیر جلدی و در 6 بیمار به صورت زیر عضلانی قرار داده شدند. از دو هفته بعد، طی 5 هفته حجم اتساع دهنده ها با تزریق سالین به 45 تا 60 سی سی رسانده شد. در پایان نیز ضایعه با استفاده از فلپ Advancement ترمیم شد.یافته ها: در تمام بیماران جراحی ترمیمی با موفقیت انجام و ضایعه با پوست طبیعی جایگزین شد. معیارهای جراحی موفق برداشت کامل ضایعه، تقارن پیشانی، قرارگیری مناسب خط برش در بالای ابرو و زیر خط رویش مو و ظاهر مناسب فلپ )از نظر رنگ، ضخامت و ساختار( در نظر گرفته شده بود که در تمام بیماران در حد مطلوب بودند. هم چنین در هیچ یک از بیماران عوارض زودرس ناشی از جراحی شامل عفونت، بیرون زدگی بخشی از اتساع دهنده، هماتوم، باز شدن زخم، نکروز پوست روی محل قرارگیری اتساع دهنده و نکروز فلپ مشاهده نشد. مدت زمان پیگیری بیماران در این مطالعه سه تا سی و شش ماه )متوسط هشت ماه( بود.نتیجه گیری: نتایج این بررسی نشان داد که با استفاده از اتساع دهنده های کوچک و به کار بردن فلپ Advancement در ترمیم ضایعات محدود به ناحیه پیشانی ) با اندازه های متفاوت و ناشی از علل مختلف( نه تنها می توان به نتایج مطلوب دست یافت، بلکه می توان عوارض جراحی را کاهش داده و پذیرش بیماران را بالاتر بود.

سابقه و هدف: با توجه به اهمیت تجربه زایمانی و عدم اطلاع از وضعیت آن در کشورمان، مطالعه حاضر با هدف ارزیابی میزان رضایت از زایمان طبیعی و عوامل مرتبط با آن در بین زنان زایمان کرده بیمارستان های مهدیه تهران و شهید چمران بروجرد در سال 1385 انجام گرفت.مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی 360 مادر باسواد ایرانی تازه زایمان کرده که به طور مستمر مراجعه نمودند بررسی شدند. میزان رضایت از زایمان با کمک پرسشنامه استاندارد رضایتمندی Mackey ارزیابی شد و عوامل مرتبط شامل مشخصات دموگرافیک و مامایی، شدت درد، کنترل فردی و عوامل محیطی بودند که جهت سنجش شدت درد از خط کش درد و از پرسشنامه "عامل مقیاس لیبر" جهت سنجش کنترل فردی استفاده گردید. اطلاعات توسط SPSS 13 و با استفاده از آزمون های غیر پارامتری کروسکال والیس، من ویتنی، ضریب همبستگی اسپیرمن و آنالیز واریانس یک طرفه و رگرسیون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: میزان عدم رضایت از زایمان در بیمارستان شهید چمران بروجرد 27.8% و در بیمارستان مهدیه تهران 8.4% بود. ارتباط معنی داری بین متغیرهای شدت درد، عوامل محیطی، کنترل فردی، عامل زایمان، طول مرحله اول زایمان به طور معکوس، سن بارداری، تطابق جنسیت با خواسته پدر و مادر، عدم وجود مشکل در مراحل دوم و سوم زایمان، میزان تحصیلات زن، وضعیت اقتصادی و نوع شغل همسر با میزان رضایت از زایمان در بیمارستان شهید چمران بروجرد مشاهده گردید (P<0.001) و در بیمارستان مهدیه تهران نیز بین شدت درد، کنترل فردی، طول مرحله اول و دوم زایمان به طور معکوس با میزان رضایت از زایمان ارتباط معنی دار آماری به دست آمد (P<0.001). بر اساس رگرسیون انجام شده دو متغیر کنترل فردی و رضایت از محیط به عنوان بهترین پیشگویی کننده های رضایت از زایمان در این پژوهش به دست آمدند.نتیجه گیری: نارضایتی از زایمان به ویژه در بیمارستان شهید چمران بروجرد نگران کننده است و این مطالعه توجه به عوامل اصلی عدم رضایت را توصیه می کند.