پژوهش و سازندگی
سال:1381 | دوره:15 | شماره:1 (پی آیند 54) در منابع طبیعی |تعداد مقالات:18

تالاب گاوخونی منطقه حفاظت شده ای است که در فاصله 140 کیلومتری جنوب شرقی اصفهان قرار دارد. در این پژوهش فلور این تالاب مورد بررسی قرار گرفت و طی آن 63 گونه گیاهی شناسایی گردید. مهمترین تیره های گیاهی منطقه از نظر بیشترین تعداد گونه عبارتند از: Chenopokiaceae, Asteraceae و Brassicaceae. 33 گونه (52.4 درصد) فلور منطقه انحصاری ناحیه ایرانی – تورانی هستند که از این تعداد 5 گونه زیر بومی ایران هستند: Sterigmostemum، Calligonum bungel، longistylum، Echinops robustus، Fortuynia garcinii، Paracaryum salsum. تروفیت ها با 30 گونه (47.6 درصد) فراوانترین شکل زیستی این تالاب می باشند. پوشش گیاهی تالاب گاوخونی بر اساس مکتب Braun-Blanquet  مورد مطالعه قرار گرفت. 83 قطعه نمونه در افراد جوامع مختلف برداشت گردید. داده های جامعه شناختی گیاهی به روشهای FCA و HAC با استفاده از برنامه رایانه ای Anaphyto مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. 14 جامعه گیاهی تشخیص داده شده در منطقه به 7 رده، 8 راسته و 10 اتحادیه تعلق دارند. جوامع زیر بخش اعظم پوشش طبیعی منطقه مورد مطالعه را تشکیل می دهند: Halocnemetum strobilacei Seidlitzio rosmarini- salsoletum turcomanicae، Astragaletum squarrosi Seidlitzietum rosmarini و Artemisietum sieberi. پراکنش و زون بندی اجتماعات گیاهی منطقه اساسا تحت تاثیر ارتفاع زمین از سطح دریا، سطح ایستایی و خصوصیات خاکی از جمله شوری، بافت، ماده آلی و گچ قرار دارند.

یونجه های یکساله با توجه به فوائد زیادی از جمله نقش آنها در افزایش عملکرد غلات، حفظ آب و خاک، افزایش مواد آلی، حاصلخیزی خاک ها، تغذیه دام ها و تامین علوفه مورد نیاز آنها و همچنین نقش آنها در تثبیت ازت و دهها فایده دیگر باعث گردیده است که به عنوان یک گیاه علوفه ای مهم مورد توجه قرار گیرد. از آنجایی که استان لرستان با متوسط بارندگی 547.5 میلی متر در منطقه مساعد برای کشت یونجه های یکساله می باشد به همین منظور جهت تامین بذر مورد نیاز طرحی با عنوان تاثیر میزان بذر و فاصله ردیف بر عملکرد بذر یونجه یکساله M. scutellata تحت شرایط دیم در دو سال زراعی 73 و 74 در شهرستان خرم آباد به اجرا در آمد. فواصل ردیف  30، 40،50  سانتی متر در پلات های اصلی و میزان بذر 5، 10، 15 و 20 کیلوگرم در هکتار در پلات های فرعی در آزمایش اسپلیت پلات در سه تکرار قرار گرفتند. نتایج تجزیه و تحلیل دو ساله طرح نشان داد که فاصله ردیف 30 سانتی متر و میزان بذر 10 کیلوگرم با عملکرد 503 کیلوگرم بر هکتار بذر در گروه برتر قرار گرفته است. در این حالت عملکرد کل غلاف 1334 کیلوگرم و وزن هزار دانه 12.78 گرم و هزار غلاف 187.1 گرم و تعداد دانه در غلاف 5.18 عدد محاسبه گردید.

با توجه به تاثیر روش های مختلف اسانس گیری بر راندمان و نیز ترکیبات متشکله اسانس ها، در این مقاله سه روش متداول اسانس گیری در مورد اسانس Eucalyptus camaidulensis L. بررسی گردیده اند. برای تهیه اسانس از این گونه، سه روش مختلف کیزر، کلونجر و تقطیر با بخار آب، مورد استفاده قرار گرفتند. راندمان اسانس گیری برای سه روش مذکور به ترتیب برابر 0.23، 0.60 و 0.60 درصد بدست آمد (براساس وزن برگ تازه گیاه). سپس ترکیبات متشکله اسانس به کمک روش های مکمل GC و GC/MS مورد شناسایی قرار گرفتند. به منظور جداسازی سه ترکیب Limonene و b-Phellandrene و 8-Cineole و 1 اسانس های حاصل، علاوه بر ستون غیر قطبی DB-1 به ستون قطبی DB-WAX نیز تزریق گردیدند. در سه اسانس حاصل تعداد 22 ترکیب شناسایی گردیدند که در میان آنها ترتیب 8-Cineole و 1 (63.7، 48.8، 35.6 درصد)، g-Cymene (15.2، 16.3، 21.3)، Spathulenol (3.9، 3.7، 6.7 درصد) و g-Terpinen (5.1، 3.2و 2.5 درصد) بیشترین میزان را به خود اختصاص می دهند.

12 جمعیت گیاهی از یکی از گونه های بروموس (Bromus tomentellus) که از نقاط مختلف کشور جمع آوری شده بودند مورد مطالعات مورفولوژیک و اندازه گیری های مختلف کروموزومی قرار گرفتند. داده های حاصل از این بررسیها ابتدا در قالب طرح آماری جداگانه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته و پس از حصول اطمینان از تفاوتهای معنی دار آماری بین جمعیتها از نظر صفات مورفولوژیک و نیز کروموزومی، اطلاعات حاصل مورد تجزیه و تحلیلهای تکمیلی قرار گرفتند. جمعیتها از نظر ابعاد مختلف کروموزومی دسته بندی شدند و سپس همبستگی بین جمعیتها از نظر ویژگیهای کاریوتیپی مورد بررسی قرار گرفت. از روش تجزیه خوشه های نیز جهت دسته بندی جمعیتها بر مبنای صفات مورفولوژیک و صفات کاریوتیپی استفاده گردید و جمعیتهایی که از نظر این ویژگیها کمترین و بیشترین تشابه را داشتند شناسایی گردیدند. تعدادی از پارامترهای آماری مورد استفاده در سنجش تقارن کاریوتیپی نیز مورد محاسبه قرار گرفتند و بر مبنای آنها متقارن ترین و نامتقارن ترین کاریوتیپها شناسایی گردیدند. با توجه به نتایج تجزیه واریانس داده های مورفولوژیک، جمعیتها از نظر کلیه صفات با یکدیگر تفاوت معنی دار از خود نشان دادند. همینطور جمعیتهای مورد مطالعه و نیز کروموزومهای مختلف هر جمعیت از نظر اکثر صفات کاریوتیپی اندازه گیری شده با یکدیگر تفاوت داشتند و بین این دو فاکتور نیز اثر متقابل مشاهده گردید. جمعیتها از نظر طول کل کروموزوم با یکدیگر همبستگی بالایی نشان دادند ولی از نظر نسبت بازوی بلند به بازوی کوتاه اختلافاتی بین تعدادی از جمعیتها مشاهده گردید. دندروگرامهای حاصل از تجزیه خوشه ای بر مبنای صفات مورفولوژیک و ویژگیهای کروموزومی بجز در بعضی از موارد جزئی روند مشابهی در دسته بندی جمعیتها نشان ندادند. با استفاده از نتایج حاصل از تجزیه خوشه ای، دورترین جمعیتها از نظر ویژگیهای کاریوتیپی که ممکن است با یکدیگر دارای ناسازگاریهای کروموزومی باشند و در صورت استفاده در پروژه های اصلاحی منجر به ایجاد ناباروری نسبی در نتاج گردند نیز تعیین گردیدند. همینطور دورترین جمعیتها از نظر ویژگیهای مورفولوژیک که می توانند منشا تنوع ژنتیکی در پروژه های مذکور باشند نیز تعیین شدند.

گیاه ماریتیغال (Silybum marianum) بیشتر بعنوان یک گیاه دارویی که اثرات بسیار موثری در محافظت و درمان بیماریهای کبدی دارد در صنایع داروسازی جهان مطرح بوده و موارد استفاده فراوانی دارد. از سوی دیگر دانه این گیاه حاوی مقادیر نسبتا زیادی روغن خوراکی با کیفیت مطلوب و بدون مواد مضر است و یکی از فراورده های جانبی با ارزش کارخانه های داروسازی، روغن استخراجی از این گیاه می باشد. با توجه به اینکه این گیاه بصورت خودرو و در سطحی وسیع در استان خوزستان مشاهده می گردد و با شرایط اقلیمی منطقه کاملا سازگار بوده و با بارندگی اندک استان رشد و نمو خود را به پایان می رساند و گیاهی کم نیاز محسوب می گردد ضروری است تحقیقات بیشتری در زمینه عملیات به زراعی در جهت بهره برداری توام از ماده دارویی و روغن این گیاه صورت پذیرد. در همین راستا در سال زراعی 1376 طی آزمایشی در مزرعه تحقیقاتی دانشکده رامین، سه تیمار 40000، 60000 و 80000 بوته در هکتار در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در چهار تکرار مورد بررسی قرار گرفت. نتایج حاصل از تجزیه واریانس حاکی از آن بود که تراکم 80000 بوته در هکتار از لحاظ عملکرد دانه نسبت به دو تیمار 40000 . 60000 بوته در هکتار دارای تفاوت معنی دار بوده است ولی بین دو تیمار 40000 و 60000 بوته در هکتار تفاوت معنی داری مشاهده نگردید. همچنین سطوح مختلف تراکم اثر معنی داری را بر روی درصد روغن دانه و وزن هزار دانه نشان ندادند. با توجه به اینکه در این آزمایش کود اندکی بکار رفت در مجموع این گیاه در تراکم 80000 بوته در هکتار با تولید 1876 کیلوگرم دانه در هکتار با محتوای 30% روغن، نتایج امیدبخشی را ارائه داد.

آتش سوزیهای سال 1374، منطقه ای به وسعت 720 هکتار را در حاشیه جنوبی پارک ملی گلستان دچار آسیب کرد. در این مطالعه، پوشش گیاهی منطقه مذکور در سه واحد رویشی مجزا مورد بررسی قرار گرفته و تیپهای گیاهی آن با توجه به ضریب اهمیت و شاخص چیرگی گونه ها تعیین شده است. این منطقه دارای پوششی گذری و حد واسط بین جنگلهای کوهستانی خزری در داخل این پارک ملی و استپهای ناحیه ایران و تورانی در جنوب آن است. پوشش غالب منطقه عمدتا از درختان کوتاه و درختچه های خانواده Rosaceae، شامل گونه های تلکا، زالزالکها، شیرخشتها و آلوچه تشکیل شده و بخش کوچکی از منطقه آسیب دیده شامل تشکیل می دهند. با توجه به روند احیای طبیعی، توالی ثانویه پوشش گیاهی در سالهای اولیه پس از آتش سوزی مورد بحث قرار گرفته است. نتایج محاسبه شاخصهای تنوع گیاهی نشان می دهد پوشش علفی در نواحی سوخته نسبت به مناطق اطراف آن دارای تنوع بیشتری است و برخی گونه های علفی در داخل محدوده آتش سوزی تراکم بیشتری دارند. پتانسیل زادآوری طبیعی پس از آسیب ناشی از آتش سوزی در بسیاری از گونه های چوبی بسیار کم است و فقط چند گونه درختچه ای از طریق پاجوشهای قاعده ساقه، بازسازی خود را شروع کرده اند. گراس دائمی Festuca drymeia به خوبی خود را ترمیم کرده است. به طوری که در نواحی سوخته تراکم و پوششی مشابه مناطق اطراف دارد.

گل راعی (Hypericum perforatum L.) یک گیاه دارویی مهم است که در صنایع داروسازی کاربردهای فراوانی دارد. ماده گیاهی مورد استفاده در این تحقیق بذر اصلاح شده رقم توپاز بود. محیط کشت مورد استفاده MS و از هورمونهای 2,4D (2 mg.l-1 و 12.5 و kinetin) (1mg.l-1 و0.1) جهت کالزایی و از از BAP (5BAP mg.l-1و2.5) و NAA (5 mg.l-1 و2.5) جهت شاخه زایی استفاده گردید. کالها و گیاهچه های باززایی شده از نظر میزان متابولیتهای ثانویه با روش HPLC-DAD مورد آنالیز قرار گرفتند. نتایج حاصله موید توانمندی بالای این گیاه در شاخه زایی و عکس العمل مناسب به افزایش غلظت BAP جهت افزایش غلظت BAP جهت افزایش تعداد گیاهچه های باززایی شده بر روی هر توده کالوس بود. علیرغم وجود نقاط قرمز رنگ در سطح کالهای حاصله این بافتها فاقد هیپریسین و پسودوهیپریسین بودند، در حالی که گیاهچه های باززایی شده دارای گره های اختصاصی و واجد هیپریسین و پسودوهیپریسین بودند. میزان سایر متابولیتهای ثانویه (هایپرفورین، ادهایپرفورین، اسید کلروژنیک، اسید ایزوکلروژنیک و آپی ژنین) در گیاهچه های باززایی شده بسیار بیشتر از کالوس های (کال های) بدست آمده بود.

در این تحقیق دوام چوبهای ساج، بالائو، کرویینگ و چنگال که در ساخت لنج های چوبی و تاسیسات دریایی کاربرد دارند، در مقابل حفاران دریایی (Marine borers) در سواحل استان هرمزگان در حالتهای طبیعی و اشباع شده با کرئوزوت بررسی شدند. نمونه های آزمونی از گونه های ساج، بالائو، کروئینگ و چنگال از بین چوبهای مورد مصرف در لنج سازی ها، به طور تصادفی انتخاب و پس از اندازه بری و آماده سازی، با کرئوزوت اشباع شدند. نمونه های شاهد این گونه در سواحل دریا (داخل آب) نصب شدند. نمونه های آزمونی پس از 6، 9، 21، 28، 46، ماه استقرار در آب دریا، با معیار IRG/WP/4432 (انجمن جهانی حفاظت چوب) مورد ارزیابی قرار گرفتند. در طی مدت استقرار، از بین نمونه های شاهد فقط نمونه های چوب چنگال تخریب نشدند و بقیه به درجه تخریب 4 (کاملا تخریب شده) رسیدند. غیر از نمونه های آزمونی اشباع شده بالائو که بعد از 21 ماه تخریب شدند، بقیه نمونه های اشباع شده پس از 46 ماه استقرار در دریا، به وسیله حفاران دریایی تخریب نشدند.

RNA کل از گیاهچه های Agropyron elongatum  قرار گرفته در معرض شوری (150 میلی مولار NaCl) استخراج و رونویسی معکوس بر روی آن اعمال گردید. تکثیر cDNA های حاصله با استفاده از واکنش زنجیره ای پلیمراز (PCR) دو مرحله ای با یک آغازگر اختصاصی در مرحله اول و همراه با الیگودی تی (Oligo-dt) در مرحله دوم، انجام گرفت. پس از الکتروفورز فرآورده های PCR چهار نوار (Bands) با اندازه های تقریبی 501، 446، 398 و 356 جفت باز بر روی ژل آگارز مشخص گردیدند. پس از جداسازی و خالص سازی DNA، و انجام هیبریداسیون ساترن توالی آنها مورد ارزیابی قرار گرفت. در عمل هیبریداسیون، نوار با بزرگترین اندازه (501 جفت) با یک الیگونوکلئوتید دارای توالی مشترک با گروه ژنی Non-specific lipid transfer proteins، هیبرید گردید. همچنین، cDNA های فوق در یک ناقل پلاسمیدی کلون شدند و کلون های Les11 و Les12 ردیف یابی شدند.اگر چه Les11 توالی طولانی تری داشت ولی در مجموع دو کلون از نظر توالی نوکلئوتیدی بسیار شبیه بودند. توالی کلون Les11 با الیگونوکلئوتید بکار رفته به عنوان کاوشگر در هیبریداسیون DNA، 45 درصد همسانی نشان داد. همچنین کلون مذکور با یکی از ژن های گروه (blt 4.9) nsLTPs، 41.5 درصد شباهت داشت. به هر حال در این بررسی توالی جدیدی بدست آمد که حاوی یک ناحیه قابل بیان بود.

دی ترپنوئیدی بنام تاکسول که از گونه های مختلف جنس سرخدار (Taxus) بدست می آید از بهترین داروهای ضد سرطانی است که طی 15 سال اخیر شناخته شده است. در پژوهش حاضر غلظت تاکسول در بخشهای مختلف درخت سرخدار (Taxus baccata) اندازه گیری شده و تغییرات فصلی و منطقه ای آن نیز بررسی گردیده است. نتایج به دست آمده نشان می دهد که بالاترین غلظت تاکسول در بین بخشهای مختلف درخت در برگها (بین 0.0285 تا 0.055 درصد وزن خشک) و ریشه ها (0.023 تا 0.047 درصد وزن خشک) وجود دارد و پوست ساقه های جوان در مرتبه بعدی قرار دارند. کمترین غلظت تاکسول هم در شاخه ها (بین 0.0013 تا 0.005 درصد وزن خشک) مشاهده می شود. بررسی تغییرات فصلی نشان می دهد که در برگها، ساقه های جوان و پوست بالاترین غلظت تاکسول در هر دو منطقه مورد بررسی (گرگان و نور) در شهریورماه وجود دارد اما برای شاخه ها و ریشه ها وضعیت به گونه ای دیگر است. همچنین مقایسه غلظت تاکسول در بخشهای مختلف درخت بین دو منطقه فوق نشان می دهد که مقدار آن در برگها، شاخه ها و ریشه ها در نمونه های منطقه نور بطور مشخصی بالاتر از نمونه های گرگان است ولی در ساقه های جوان اختلاف اندک و در پوست برعکس است. این نتایج نشان می دهد که عوامل محیطی بر محتوای تاکسول بخشهای مختلف درخت سرخدار موثر هستند. همچنین پیشنهاد می شود که برگهای درختان سرخدار موجود در ایران به علت داشتن غلظت بالائی از تاکسول به عنوان یک منبع تجدیدپذیر و دائمی برای تهیه و استخراج تاکسول مورد بهره برداری مناسب قرار بگیرند.

اندازه گیری آفت کش های اورگانوکلره در شیر به روش استخراج فاز جامد (SPE) و جداسازی، شناسایی و سنجش آنها از طریق کروماتوگرافی گازی با آشکارسازی ربایش الکترون انجام شد. ابتدا عمل استخراج توسط ریزستونی به ابعاد mm 10mm´3 l.D. حاوی 40mg جاذب اوکتا دسیل سیلیکا (C18) انجام گرفت و سپس مراحل بعدی به صورت غیر پیوسته (Off- line) دنبال شد. ریزستون مورد استفاده به دفعات برای استخراج قابل استفاده بود و عموما پس از 40-35 بار استخراج تعویض گردید. منحنی های کالیبراسیون ترسیم شده در گستره 0.001-0.2mg/ml همگی خطی بوده و حد تشخیص و درصد بازیابی ترکیبات فوق به ترتیب بین 8-30ng/ml و 65-30 درصد متغیر بود. با استفاده از روش فوق چند نمونه شیر مختلف شامل شیر گاو، شیر گوسفند، شیر پاستوریزه و شیرخشک مورد آزمایش قرار گرفت و مقادیر آفت کش های موجود تعیین گردید.

در این تحقیق اثر امواج مایل بر پایداری پوزه یک موج شکن توده سنگی سکویی بررسی شده است. پژوهش حاضر با استفاده از روش مدل فیزیکی در حوضچه موج مرکز تحقیقات حفاظت آب و آبخیزداری وزارت جهاد سازندگی انجام شده است. امواج تابیده شده به مدل فیزیکی موج شکن در تمامی آزمایشات نامنظم و طیف انرژی موج مربوطه از نوع جانسواپ (JONSWAP) است. آزمایشات با تولید امواج در دو جهت 23 و 68 درجه نسبت به خط مرکزی موج شکن (C.L) با محدوده ای از ارتفاعات عمده موج، دوره اوج 12 ثانیه و تعداد 1000 موج اولیه و 1000 موج ثانویه انجام شدند. نیم رخ های پوزه موج شکن قبل و بعد از انجام هر آزمایش با یکدیگر مقایسه و اعداد آسیب مربوط به آنها محاسبه شدند. داده های حاصله به طور مجزا برای نمایش تاثیر ارتفاع موج، مدت طوفان و نیز زاویه تابش موج بر روی پایداری پوزه موج شکن ترسیم شدند. محدوده های با اعداد آسیب یکسان برای جهت تابش موج 68 درجه ترسیم و روند جابجایی این محدوده ها با تغییر ارتفاع عمده، موج مورد بررسی قرار گرفت.

میزان بالاروی بیشینه امواج از مقطع یک موج شکن سکویی در این تحقیق مورد بررسی قرار گرفته است. موج شکن سکویی، نوعی موج شکن شکل پذیر است که نیم رخ اولیه آن در اثر برخورد امواج به صورت حرف S تغییر شکل می یابد. بنابراین برای تعیین میزان بالا روی موج از نیم رخ نهایی این سازه ها نمی توان از نتایج و روابط مربوط به شیب های مرکب استفاده کرد. پژوهش حاضر با استفاده از روش مدل فیزیکی در فلوم موج مرکز تحقیقات حفاظت خاک و آبخیزداری وزارت جهاد کشاورزی طی سال 1376 انجام شده است. امواج تابیده شده به مدل مقطع موج شکن مورد آزمون، نامنظم و طیف انرژی موج مربوطه JONSWAP است. برای بررسی میزان بالاروی بیشینه امواج از اینگونه موج شکن ها، پارامترهای ارتفاع عمده موج، ارتفاع آزاد سازه و مدت طوفان مورد بررسی قرار گرفته اند. مجموعا تعداد 28 آزمایش در این تحقیق انجام شده که نتایج آن در قالب نمودارهای بالاروی نسبی بیشینه بر حسب پارامتر تشابه شکست و تیزی موج ژرفاب ارائه شده است. حسب نتایج حاصله از این تحقیق، میزان بالاروی بیشینه امواج را می توان بر حسب یک پارامتر جدید به نام پارامتر بدون بعد تغییر شکل (S) تعیین کرد. پارامتر مزبور تابعی از ارتفاع عمده موج، شتاب گرانش و قطر اسمی سنگ های لایه آرمور است. برای نمایش تاثیر ارتفاع آزادسازه و نیز مدت طوفان بر میزان بالاروی بیشینه امواج، داده های حاصله به طور مجزا رسم شده است.

تاکنون در ایران بیشترین تحقیقات فرسایش خاک، در مورد میزان جابجایی و یا رسوبگذاری ذرات خاک انجام شده است، در حالی که خسارات فرسایش به خارج شدن خاک از دسترس گیاه و پر شدن مخازن آب محدود نمی شود و هدر رفتن عناصر غذایی و کاهش حاصلخیزی خاک در اثر فرسایش، یکی از بارزترین اثرات زیانبار اقتصادی و اجتماعی ناشی از وقوع فرسایش در اراضی کشاورزی واقع در مناطق شیب دار است ولی متاسفانه تاکنون تحقیقی در مورد میزان این نوع خسارات در کشور انجام نشده است. این تحقیق در خاکهایی با ظاهر فرسایش یافته با بافت لومی شنی و شنی لومی در اراضی با شیب متوسط 50 درصد در دو دامنه رو به شمال و دو دامنه رو به جنوب در اراضی چایکاری لاهیجان واقع در شرق استان گیلان به منظور تعیین میزان تلفات عناصر غذایی پر مصرف (N,P,K) در اثر فرسایش و محاسبه ارزش اقتصادی آنها انجام شد. مقدار متوسط فرسایش خاک با روش سزیم – 137 و با استفاده از رابطه زانگ در اراضی مورد مطالعه، برابر 3 تن در هکتار در سال بدست آمد. مقدار ازت کل، فسفر و پتاسیم قابل جذب خارج شده از زمین در اثر فرسایش به ترتیب 1.21، 0.26 و 0.75 کیلوگرم در هکتار در سال و ارزش اقتصادی عناصر قابل جذب هدر رفته برابر 1450 ریال در هکتار در سال بدست آمد.

در اواخر فوریه سال 1991 میلادی، آتش سوزی چاههای نفت کویت منجر به پخش مقادیر زیادی دود در فضای منطقه گردید. با توجه به اهمیت اثرات زیست محیطی و در جهت تکمیل بررسیهای قبلی، دود منتشره توسط یک روش جدید پردازش تصاویر ماهواره ای برای روزهای مختلف ماه فوریه و مارس ردیابی شد. در این روش جدید، به منظور حذف ابر از یک تصویر مرجع و برای در نظر گرفتن اثرات شرایط اتمسفری و سطح زمین از تصویر مرجع دیگری استفاده شد. سپس شاخصهای دود ایران و کل منطقه تعیین گردیدند. با توجه به این شاخص ها و سوختن متوسط 4 میلیون بشکه نفت خام در روز و میزان دوده منتشره به ازای یک واحد نفت خام و با انجام یک سری تحلیل و آنالیز حساسیت، برآورد شد که طی روزهای شروع آتش سوزی تا انتهای ماه مارس، تقریبا 300 هزار تن دوده توسط بارانهای سیاه در ایران فرو نشسته است. با استفاده از روش ارائه شده در این تحقیق، می توان میزان آلاینده های مختلف، که توسط باران سیاه بر زمین نشسته اند را نیز تعیین نمود.

یکی از مسایل مهم در ریز ازدیادی گونه های گیاهی نارسایی های رشد و تلفات گیاهچه ها در زمان انتقال از درون شیشه به درون خاک می باشد. به منظور بررسی علل این نارسایی ها که گفته می شود بخش مهمی از آن مربوط به اتلاف آب از برگها باشد. روزنه های برگ گیاهچه های آلوکک (Prunus avium) از جنبه آناتومیکی و فیزیولوژیکی در شرایط in vitro وex vitro (2 و 4 هفته بعد از انتقال به خاک) مورد مطالعه قرار گرفتند. مشاهدات نشان داد که تفاوت قابل ملاحظه ای در شکل، اندازه، و فراوانی روزنه های in vitro و ex vitro وجود ندارد، در حالیکه روزن های برگ گیاهچه های in vitro برخلاف ex vitro به تغییرات نور، غلظت گازکربنیک، و کمبود رطوبت غیر حساس بودند. با توجه به گزارشات قبلی و اندازه گیری های این آزمایش کارکرد غیرطبیعی روزنه و عدم توانایی آنها در کنترل تلفات آب را می توان به رطوبت نسبی (RH) زیاد در ظرفهای کشت، غلظت بالای یونهای Na+ و K+ در برگهای گیاهچه های in vitro، و همچنین به غلظت بالای نیتروژن و سدیم که باعث غیر فعال شدن هورمون ABA می شود نسبت داد.

بوم سازگان جنگل های شمال کشور با برخورداری از تنوع گیاهی و خصوصیات نادر هیرکانین، یکی از قطب های مهم جغرافیایی گیاهی جهان به شمار می آیند. تنوع پوشش گیاهی در اثر تغییرات ارتفاعی در این سازگان باعث وجود آمدن خاکهای متمایز از دیگر نقاط کشور شده است. این تحقیق در راستای شناسایی تحت گروههای بزرگ خاک در ارتباط با پوشش گیاهی در قسمتی از عرصه های جنگلی شمال کشور (جنگل تحقیقاتی واز) انجام شد. بدین منظور، ابتدا بر اساس پیکرشناسی زمین، زمین شناسی، سنگ شناسی، پوشش گیاهی واحدهای کاری از یکدیگر تفکیک و نقشه پایه خاک تولید گردید، سپس در هر واحد نقشه مذکور یک پروفیل حفر شد. سعی گردید تغییرات پوشش گیاهی همواره به عنوان مهمترین سنجه در تفکیک خاکها مدنظر باشد. از مجموع 27 نیمرخ مشاهده شده 7 نیمرخ به عنوان شاهد انتخاب و پس از تجزیه های فیزیکوشیمیایی و جمع بندی نهایی تحت گروههای خاک مشخص گردید. نتایج به دست آمده نشان داد که علاوه بر تغییرات پوشش گیاهی که با تغییرات خاک محرز می نمود تغییرات ارتفاع و شیب نیز در تشکیل و تحول خاکهای منطقه نقش به سزایی دارند. همچنین خاکهای مورد مطالعه بر اساس روش آمریکایی در گروههای بزرگ زیر طبقه بندی شدند.Dystric Eutrochrepts, Lithic Rendolls , lithc udorthents, lithc Hapludolls, Typic Eutrochrepts, Mollic udifluvents, Typic Hapludalfs.