تعاملات و مناسبات روابط ایران و عربستان، به عنوان دو قدرت منطقه ای، بر تحولات منطقه و کشورهای آن تاثیرگذار است. از طرفی، با پیش بینی رویدادهای آینده سیاست خارجی میتوان در تعامل با کشورها، سیاستگذاریهای به موقع و درستی را انجام داد و تصمیمات مناسبی گرفت. هدف مقاله حاضر این است که با تلفیق روش سناریونویسی جیمز دیتور و گام دوم تحلیل تاثیر بر روند، رویدادها و سناریوهای دهه آینده روابط ایران و عربستان را جهت برنامه ریزی و سیاستگذاریهای مناسبتر، تببین و تحلیل کند. بنابراین، پرسش اصلی مقاله این است که سناریوهای دهه آینده روابط ایران و عربستان چیست؟ با توجه به رویدادها و پیشرانهای تقویت کننده و مانع روابط ایران و عربستان، به این یافته ها رسیدیم که سناریوی تیرگی روابط، بیشترین وقوع احتمال و سناریوی همکاری، کمترین وقوع احتمال را دارد و همچنین سناریوی جنگ و درگیری و یا قطع روابط نیز احتمال زیادی دارد که با تقویت یکی از پیشرانها به قوع بپیوندد. بنابراین، لازم است سیاستمداران در برنامه ریزیهای استراتژیک خود با توجه به اینکه الگوی مطلوب سیاست خارجی، همکاری و تعامل سازنده است، با تقویت پیشرانهای ایدئولوژیکی و فرهنگی و نیز نیروهای داخلی منطقه در جهت تقویت سناریوی همکاری به پیش روند.