پژوهش و سازندگی
سال:1380 | دوره:14 | شماره:4 (پی آیند 53) در زراعت و باغبانی |تعداد مقالات:21

با بررسی پایه های فندق منطقه جنگلی فندوقلو اردبیل و آق اولر تالش در شمال ایران گونه. Corylus maxima Mill شناخته شد برای اولین بار جهت فلور ایران معرفی می گردد. این گونه در صفات ریخت شناسی: شکل و اندازه گریبان، شکل سنبله(شاتون) و نوع کرک با سایر گونه ها متفاوت است. مشخصات آنزیمی آن با به کارگیری روش پلی آکریلامید ژل الکتروفورز با گونه های C. avellana L و c. pontica مقایسه شد.

الگوهای باندینگ کروموزومها، تعداد، موقعیت و اندازه باندهای هتروکروماتین را نشان می دهد و روشی مناسب برای شناسایی تک تک کروموزومها در یک مجموعه کروموزومی است. همچنین برای تعیین ناهنجاری های ساختمانی و روشن ساختن ارتباطات خویشاوندی در میان گونه های نزدیک به هم از این روش استفاده می شود. این الگو برای نشان دادن تنوعهای کروموزومی درون گونه ای و ارتباطات ژنومی بین گونه ای قابل استفاده می باشد. گزارش الگو های باندینگ در گونه (Sorghum bicolor(L). Moench) منحصر به رقم Combine kafir است. از آنجائیکه کروموزومهایی که Sorghum bicolor کوچک هستند، شناسایی آنها از هم با استفاده از اندازه بازوهای کوچک و بزرگ بسیار مشکل است. در مطالعه حاضر با استفاده از روش C- banding الگوهای باندینگ مجموعه کروموزومهای رقمlS2325 (2n=20) از گونه Sorghum bicolor گزارش شده است. همه کروموزومها باندهای سانترومری کاملاً مشخصی را نشان دادند. باندهای بینابینی هم در کروموزومهای 3،6،7 و 10 با کمی تفاوت در موقعیت آنها دیده شد. باندهای تلومری در هر دو بازوی کروموزومهای 1 و 2 و بازوی بلند کروموزوم 4و 5 قابل شناسایی بود. کروموزومهای 8 و 9 فقط باندهای سانترومری را نشان دادند. کلیه 10 جفت کروموزوم رقم lS2325 از طریق تعیین الگوهای باندینگ، طول کروموزوم و نسبت بازوها شناسایی شدند.

از دو گونه شب پره زمستانی جمع آوری شده توسط تله های نوری و و فرمونی در مزرعه چغندر قند آموزشکده کشاورزی شیروان، گونه Agrotis segetum با حدود %82 انبوهی نسبت به گونه Agrotis ipsilon Rott گونه غالب در منطقه شناخته شد. لذا بررسی های بیولوژیک روی این گونه صورت گرفت. براساس آمار تله های نوری و فرمونی فعالیت پروازی شب پره های زمستانی در منطقه از اوائل فروردین ماه تا اواخر شهریور ماه ادامه داشت. با توجه به نوسانات انبوهی جمعیت پروانه های به تله افتاده و مطالعات بیولوژیکی روی آفت در شرایط طبیعی سه نسل برای این آفت شناخته شد. جزئیات زیست شناسی آفت با استفاده از قفسهای پرورش در شرایط مزرعه مطالعه شد. با توجه به اجتناب ناپذیر بودن مبارزه با آفت، امکان مبارزه تلفیقی با استفاده از طعمه مسموم و با سیل پاشی طی آزمایشی در قالب یک طرح کاملا تصادفی شامل پنج تیمار و هر تیمار در پنج تکرار بررسی شد. مقایسه میانگین ها با استفاده از آزمون حداقل اختلاف معنی دار (LSD) به عمل آمد. نتایج حاصله از تجزیه واریانس نشان داد که تفاوت بین تیمارها در سطح 5 درصد معنی دار است.

به لیمو درختچه ای همیشه سبز است که ارتفاع آن تا دو متر می رسد. برگ آن در اثر مالش بوی عطر لیمو متصاعد می کند. گونه به لیمو به طور کل در آمریکای جنوبی، مرکزی و نواحی گرم آفریقا رشد می کند. نمونه مورد آزمایش در اوائل مهر 1377 از باغ ملی گیاه شناسی ایران جمع آوری و از برگ و گل آن به روش تقطیر با بخار آب اقدام به اسانس گیری شد. بازده اسانس در برگ 0.57 درصد و در گل 0.21 درصد بدست آمد. سپس نمونه ها توسط دستگاههای کروماتوگرافی گازی (GC) و کرماتوگرافی گازی متصل به طیف سنجی جرمی (GC/MS) مورد شناسایی قرار گرفت. ترکیبهای عمده شناسایی شده در برگ عبارتند از: 1.8-cineole+ limonene ( 29.6درصد)،general (11 درصد)، neral ( 7.2درصد)، b-guaiene( 6درصد)، spathulenol (5 درصد)،cayophllene oxide (4 درصد) و ترکیبهای عمده شناسایی شده در گل عبارتند از: 1.8-cineole+ limonene( 14.2درصد)،general ( 8.6درصد)، b-guaiene (7.4 درصد)،neral (6.6 درصد)،cayophllene oxide (5.6 درصد)،spathulenol (4.5 درصد) و neryl acetate (3 درصد) می باشند.

بررسی های سلول شناختی و آلکالوئید سنجی منجر به شناسایی سلولهای ویژه بیوسنتز کننده آلکالوئیدها و جایگاه ذخیره آنها در برگ و ساقه گیاه مورد آزمایش گردیده است. تعداد و فراوانی این سلول هادر ساقه نسبت به برگ کمتر است. همچنین برشهای نیمه و نازک و بسیار نازک کالوس های نیمه شفاف حاصل از جداکشت های برگی گیاه تاتوره وجود سلول های بیوسنتز کننده آلکالوئیدهای تروپانی را نشان داده است. سلول های ذکر شده ایدیوبلاست نامیده می شوند. جهت شناخت بهتر ایدیوبلاست ها بررسی های فراساختاری با استفاده از T.E.M انجام شد. نتایج حاصل از این بررسی با نتایج میکروسکوپ نوری انطباق کامل دارد. براساس این بررسی ها، ایدیوبلاست ها، سلول های شفاف، درشت، حجیم با ریخت کروی یا بیضوی. دیواره سلولی ضخیم، واکوئل درشت مرکزی و سیتوپلاسم و اندامکهای سلولی حاشیه ای می باشند. بررسی های انجام شده با S.E.M نشان داد که سطح دیواره سلولی در کالوس های شفاف صاف بوده و فاقد تزئینات خاص می باشد. در صورتی که سطح دیواره سلولی کالوسهای سبز می توان آثاری از ساختارهای منظم بلوری با ماهیت به احتمال اگزالات کلسیم را مشاهده کرد. در کالوس اندام زا به خوبی می توان ریشه های در حال تشکیل را مشاهده کرد. بررسی سطح دیواره سلولی سوسپانسیون های سلولی ناهمواری رابه خوبی نشان می دهد.

به منظور تعیین نقش نیتروژن بر کارایی مصرف آب (WUE) در شرایط رطوبتی مختلف خاک ، 4 رقم یونجه سربندی، کریساری، قره یونجه و 2129 استرالیایی مورد آزمایش قرار گرفتند. آزمایش در شرایط گلخانه با 4 سطح نیتروژن ( معادل 0، 30،60و 90 کیلوگرم در هکتار ) دو سطح آبیاری (35 و 75 درصد ظرفیت مزرعه ای ) در 3 تکرار به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی اجرا شد. تنش کمبود آب، WUE ، بازده تعرق، عملکرد اندامهای هوایی و نسبت ریشه به اندامهای هوایی (R/S) را تحت تأثیر قرار داد. مصرف نیتروژن، WUE ، بازده تعرق، عملکرد اندامهای هوایی را افزایش داد. این آزمایش نشان داد که مصرف متعادل ( حدود 30 کیلوگرم ) نیتروژن می تواند در افزایش کارایی مصرف آب و بالا بردن عملکرد در شرایط کمبود مؤثر واقع شود. بنابراین به نظر می رسد با مصرف این مقدار نیتروژن در علوفه زارهای دیم در اوایل فصل رشد که بارندگی و رطوبت هوا برای رشد مناسب تر است می توان به تولید علوفه کمک نمود. در این خصوص رقم یونجه در بین ارقام مورد آزمایش از نظر پتانسیل سازگاری و تولید بهتری عکس العمل را از خود نشان داد.

این پژوهش با هدف بررسی کاهش اثر شوری با تغذیه کلسیم در مرحله گیاهچه ای گندم طرح ریزی شده است. سه ژنوتیپ زاگرس، اوپاتا / بووپگورسری به این منظور انتخاب شده اند. گیاهان در اطاقک رشد در محیط کشت هیدروپونیک و در شرایط کنترل شده با محیط کشت هوگلند تعدیل یافته کاشته شدند. تیمارها شامل صفر و 100 میلی مول کلرید سدیم هر یک همراه با 2.5 5 و 10 میلی مول یون کلسیم بود. شوری وزن خشک و سطح برگ گیاهان را به صورت معنی داری در سطح احتمال کمتر از 1 درصد گیاهان کاهش داد، ولی ژنوتیپ اوپاتا / بو با 18 درصد و پگو / سری با 14 درصد افزایش وزن خشک در تیمار 5 میلی مول کلرید کلیسیم همراه با شوری ( نسبت به 2.5 میلی مول کلرید کلسیم ) به صورت معنی داری کاهش وزن خشک و سطح برگ کمتری را نشان دادند. علی رغم افزایش معنی دار غلظت یون سدیم با تیمار شوری، تیمار 5 میلی مول کلرید کلسیم همراه با شوری باعث کاهش معنی دار غلظت یون سدیم در مقایسه با سایر تیمارهای کلسیم در ریشه کلیه ارقام و اندام هوای ژنوتیپ اوپاتا / بو شد. شوری جذب یون پتاسیم را کاهش داد. هرچند تیمار 5 میلی مول کلرید کلسیم غلظت یون پتاسیم را در تمامی ژنوتیپ ها به صورت معنی داری بهبود بخشید. علی رغم کاهش معنی دار غلظت یون کلسیم تحت تأثیر شوری، ازدیاد غلظت کلرید کلسیم در محیط کشت، افزایش معنی دار غلظت یون کلسیم را در هر سه ژنوتیپ سبب شد. این پژوهش نشان می دهد که کلرید کلسیم در حد5 میلی مول اثرات سمیت شوری را به ویژه در لاین اوپاتا / بو تخفیف داده و در نتیجه مقدار پروتئین ها را در مقایسه با تیمارهای دیگر کلسیم زیاد کرده است. بررسی های بیشتر در مرحله رشد زایشی ودر ژنوتیپهای دیگر توصیه می شود.

مؤلفه های جوانه زنی دو رقم شبدر زیر زمینی در پنج دامنه حرارت ثابت 5 ، 13، 20، 25 و 32 درجه سانتی گراد مورد بررسی قرار گرفت. درصد جوانه زنی از صفر تا 90 درصد متغیر بود و بیشترین مقدار آن در درجه حرارت 13 تا 20 درجه سانتی گراد مشاهده شد. درصد جوانه زنی بذر در درجه حرارت های بالاتر از 20 درجه سانتی گراد به شدت کاهش یافت و در 32 درجه سانتی گراد به صفر رسید . سرعت جوانه زنی با افزایش درجه حرارت تا 25 درجه سانتی گراد افزایش یافت و پس از آن کاهش یافت. بین سرعت جوانه زنی هر رقم(1/D50) و درجه حرارت یک رابطه خطی بدست آمد درجه حرارت های کاردینال درجه حرارت حداقل (Tb) درجه حرارت مطلوب(TO)و درجه حرارت حداکثر (TC) به ترتیب برای حرارت حداکثر (TC) ، به ترتیب برای رقم یورک 2.5 و 25.2 و 32 و برای رقم گلد بورن0.9 ،  24.7و 32 درجه سانتی گراد بدست آمد.

به منظور تعیین محل ژنهای کنترل کننده مقاومت به خشکی و غربال کردن شاخص های کمی مقاومت به خشکی، لاینهای جایگزین شده کروموزومی گندم شین ( والد دهنده) در زمینه ژنتیکی گندم) Chinese Spring والد گندم) . در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در دو شرایط آبی و دیم در مزرعة تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه رازی مورد آزمایش قرار گرفتند. بر مبنای عملکرد آبی (Yp) و دیم (Ys) ، شاخص های کمی مقاومت به خشکی از قبیل : میانگین بهره وری (MP)،شاخص تحمل (TOL) . میانگین هندسی بهره وری (GMP) ، میانگین هارمونیک (HAR) ، شاخص حساسیت به تنش (SSl) و شاخص تحمل تنش (STl) بدست آمدند. نتایج حاصل از تجزیه واریانس بسیار معنی داری را بین لاینها ازنظر عملکرد آبی و دیم و نیز اجزاء عملکرد نشان داد که دلالت بر وجود تنوع ژنتیکی و امکان تعیین ژنهای کنترل کننده این صفات بر روی کروموزومهای مربوطه دارد. نتایج حاصل از مقایسه میانگین ها نشان داد که بیشترین ژنهای کنترل کننده عملکرد و اجزاء آن در شرایط دیم بر روی کروموزومهای4A ، 7A، 2D،4D ،5D و 6D قرار گرفته اند. نتایج حاصل از تحمل همبستگی بین شاخص ها و میانگین ها در شرایط آبی و دیم نشان داد که مناسبترین شاخص ها برای غربال کردن لاینهاسه شاخص میانگین بهره وری (MP) ، میانگین هندسی بهره وری (GMP) و شاخص تحمل تنش (STl)می باشد. بررسی نمودار سه بعدی نشان داد که بیشتر ژنهای کنترل کننده شاخص های کمی یاد شده بر روی کروموزومهای 7A، 1B ، 2D، 4D، 6D قرار دارند و می توان از آنها برای اصلاح ژنتیکی مقاومت به خشکی در گندم بهره جست. بررسی نمودار بای پلات که یک نمودار چند متغیره است نیزنشان داد که ژنهای کنترل کننده شاخص های کمی مقاومت به خشکی روی کروموزومهای 7A، 1B،2D ، 4D ، 6D قرار دارند. برای گروه بندی لاینها از تجزیه خوشه ای و نمودار دندروگرام استفاده شد. نتایج حاصل از تجزیه خوشه ای نیز نشان داد که لاینهای 7A،4D ، 6D و واریته شین ( والد دهنده) در یک گروه قرار گرفته اند.

سرشاخه گلدار و میوه گیاه جعفری کشت شده از مزرعه ایستگاه تحقیقاتی البرز کرج جمع آوری شد. اسانس سر شاخه گلدار بهروش تقطیر با بخار آب و اسانس میوه به روش تقطیر با آب استخراج گردید. بازده اسانس سر شاخه گلدار %1.3 و برای میوه جعفری %2.5 محاسبه شد. آنالیز اسانس های مذکور با استفاده از دستگاه گاز کروماتوگراف متصل به دستگاه طیف سنج جرمی انجام گرفت. 16 ترکیب در اسانس میوه شناسایی شد که ترکیبهای b -pinene , elemicine ¸a -pinene و myristicine و apiole %87  مجموعه ترکیبهای اسانس را تشکیل می دهند.در میان 13 ترکیب موجود در سر شاخه گلدار ترکیبهای  ـ myristicine و b - phellandrene و a -pinene وb- pinene  و mentha <-para-1,3,8>triene  حدود  90% انسانس را به خود اختصاص داده اند.

در این تحقیق به منظور پی بردن به اهمیت تشکیل ریشه در ریزازدیادی گونه های گیاهی و نقش این ریشه ها در برخی اعمال فیزیولوژیکی بویژه در مرحله سازگاری و انتقال به محیط خارج از شیشه، مطالعاتی بر روی گیاهچه های آلوکک (Prunus avium L.) انجام گرفت. این گیاهچه ها در سه شرایط رشدی مختلف ( in vitro و ex vitro بعد از 2 و 4 هفته ) و به صورت ریشه دار یا بدون ریشه از لحاظ بعضی از شاخصه های فیزیولوژیکی مثل فتوسنتز و روابط آب مورد مقایسه و بررسی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که در شرایط درون شیشه ای (in vitro) وجود یا عدم وجود ریشه نقش چندانی در میزان توانایی فتوسنتزی گیاهچه ها ندارد. درحالی که بعد از انتقال به خاک در محیط طبیعی و برون شیشه ای (ex vitro) گیاهچه های ریشه دار به مراتب فتوسنتز و FV / Fm بالاتری را نسبت به گیاهچه های بدون نشان دادند. همچنین میزان تعرق و هدایت هیدرولیکی ( ریشه به ساقه ( در گیاهچه های ریشه دار به مراتب از بدون ریشه ها بالاتر بود و با تغییرات راندمان فتوسنتزی و هدایت روزنه ای گیاهچه ها هماهنگ بود. در حالی که گیاهچه ها بعداز انتقال به محیط بیرون شیشه ( مرحله سازگاری ) در شرایط نسبتاً کنترل شده ( رطوبت نسبی بالا ) رشد داده شدند ولی با این وجود میزان زنده مانی آنهاییکه بدون ریشه بودند بعد از 4 هفته به 50 درصد کاهش یافت. بنابراین در زنده مانی گیاهچه های آلوکک بدون ریشه پایین بودن فتوسنتز نقش مهمی دارد. با این شرایط، در صورتیکه گیاهچه ها بتوانند در طی این مدت به طریقی ریشه دارشوند این امکان وجود دارد که مرحله ریشه زایی حذف شده و به افزایش بازده اقتصادی تولید کمک شود.

فعالیت پراکسیدازی(PO)  در رقم زرد درختان زیتون، در مناطق رودبار، گیلوان و زنجان، به صورت هر دو هفته یک بار در طی تشکیل میوه و رسیدگی آن به طور کمی و کیفی مورد بررسی قرار گرفت. این بررسی در برگ و میوه زیتون در دو سال متوالی بارور و نابارور انجام شد. میزان فعالیت و نیز ظهور نوار های ایزوآنزیمی پراکسیدازها بر روی ژل پلی آکریلامید در مراحل اولیه تشکیل میوه نسبتا بالا بوده و پس از آن در زمان رسیدگی میوه کاهش یافت و دوباره در موقعی که میوه به مرحله رسیدگی کامل افزایش یافت، بیشترین مقدار را در زمان رسیدگی کامل (135 روز بعد از شروع تشکیل میوه) نشان می داد و سپس تا مرحله برداشت میوه ثابت می ماند یا کمی کاهش حاصل می کرد. این روند در سال بارور و نابارور مشابه بود با این تفاوت که در سال نابارور فعالیت آنزیم از سال بارور شدت بیشتری داشت و متناسب با تغییرات مقدار پروتئین و مواد ذخیره ای بود تا گیاه بتواند در سال بارور باردهی فراوان داشته باشد.

یونجه های یکساله از جمله گونه هایی هستند که ضمن ارزش بالای علوفه ای، سازگاری وسیعی با اقلیم های مختلف حیاتی کشور ما نیز ایجاد نموده اند، از این رو مطالعه جنبه های مختلف زیستی این گونه ها در اولویت بالایی قرار دارد. در این مطالعه دوازده جمعیت از هشت گونه مختلف یونجه یکساله مورد مطالعات کروموزومی قرار گرفتند. تعداد کروموزومها، طول بازوهای بلند، بازوهای کوتاه، طول کل، نسبت طول بازوی بلند به طول بازوی کوتاه و نسبت طول بازوهای کوتاه به بازوهای بلند در حداقل پنج سلول متافازی مریستم انتهایی ریشه از هر جمعیت مورد اندازه گیری و محاسبه قرار گرفت. کروموزومهای ماهواره دار و نیز B کروموزومهای احتمالی گزارش گردیدند. با استفاده از مدل طرح آماری فاکتوریل در قالب طرح پایه کاملاً تصادفی اختلاف بین جمعیتها و نیز کروموزومها مورد آزمون قرار گرفت. پس از تأیید وجود تفاوت معنی دار بین جمعیتها و کروموزومها از نظر ابعاد اندازه گیری شده، با استفاده از روش دسته بندی دانکن جمعیتها دسته بندی شدند. همچنین تعدادی از پارامترهای سنجش تقارن کاریوتیپی نیز برای کلیه جمعیتهای مورد مطالعه محاسبه گردید. با استفاده از روش لوان و همکاران کروموزومها بر اساس محل قرار گرفتن سانترومر دسته بندی گردیدند. چهار جمیت از گونه های Medicago polymorpha¸M. radiate دارای 14 کروموزوم (2n=2x=14) ، هشت جمیت از گونه های M.radiata¸M.minima¸M. truncatula¸M.litorrlis¸M. rigidula و M. orbicularis دارای 16 کروموزوم (2n=2x=16) و یک جمعیت از گونه M. scutellata دارای 30 کروموزوم(2n=4x=30)  گزارش گردید. این اولین بار است که یک گونه پلی پلوئید از یونجه یکساله در ایران گزارش می شود. ضمناً در یکی از جمعیتهای شانزده کروموزومی مورد مطالعه پدیده میکسوپلوئیدی نیز مشاهده گردید.

یکی از مهمترین آفات درختان کنار در استان بوشهر پروانه برگخوار می باشد. در این تحقیق پس از جمع آوری نمونه ها از سطح جنگلهای کنار استان به منظور تشخیص و تایید گونه پروانه که متعلق به خانواده Noctuidae می باشد از طریق دستگاه تناسبی حشرات نر استفاده گردید. پس از آن که پروانه نر از ماده مشخص شد شکم هر کدام شکافته و در داخل محلول پتاس سرد10 KOH) %) به مدت 48-24 ساعت قرار داده، سپس به آب مقطر منتقل نموده، و پس از خارج نمودن ایدی ایگوس ، وزیکا با سرنگ بسیار ظریف وارونه گردید. پس از رنگ آمیزی و آبگیری با الکلهای درجات مختلف، نمونه ها در روغن میخک و زایلن4 ثابت گردید. نتایج گونه Thiacidas postica Walker (Lep.: Noctuidae) که در حال حاضر یکی از مهمترین آفات برگخوار درختان کنار در استان بوشهر می باشد را تأیید نمود. این شب پره دارای تگومن بزرگ و اسکلروتیزه و به صورت شیروانی، ونیکولوم به شکل U ، فاقد ساکوس دارای آنکوس ساده، مودار و به طرف داخل خمیده، و فاقد corona می باشد. دستگاه تناسلی نر این شب پره متقارن است. خرطوم حشرات کامل تحلیل رفته، پالپ سه بندی و کوچک که به سمت بالا متمایل شده است و بند سوم کوچکتر از بند اول و دوم است. شاخکها پروش، پیشانی و سینه به طور کامل پوشیده از فلس، مخصوصاً در قسمت پشت سینه فلسهای انبوه و کپه ای وجود دارد. زاویه رأس بال جلوئی کوچکتر از قائمه، حاشیه خارجی بال موجدار می باشد. حشرات ماده، شب پره هائی به طول 16 تا 20 میلیمتر و عرض آن با بالهای باز 40 تا 44 میلیمتر، و حشرات کامل نر به طول 12 تا 15 میلیمتر و عرض آن با بالهای باز 32 تا 35 میلیمتر می باشند. سر، سینه و بالهای جلو خاکستری مایل به قهوه ای که دارای نوارها و خطوط موجدار تیره است. دو جفت نوار به صورت موجی و زیگزاگی روی بال جلوئی قرار دارند. حشرات کامل از نوع پری اویژنیک هستند. پروانه برگخوار کنار (T. postica)در اغلب نقاط کم ارتفاع و ساحلی استان انتشار داشته و از گونه های مختلف درختان کنار تغذیه می کند. از لاروهای جمع آوری شده در طبیعت، سه گونه مگس از خانواده Tachinidae جدا گردید که به نامهای Pales murina Mesn.، Compsilura concinnata Mg و Drino imberbis Wied.nr. معرفی شدند. این مگسها کارآیی انگلی بالایی (%30 تا %70) دارند.

در تحقیق حاضر، مقادیر کل و قابل دسترس فلز سرب در نمونه های گندم و خاک مزارع بزرگراه بهشهر ـ آمل به عنوان منطقه پر تردد وسائل نقلیه برای یکسال مورد مطالعه قرار گرفت. جهت تعیین مقادیر سرب در محصول زراعی و خاک مناطق تحت کشت در حاشیه جاده با توجه به عوارض طبیعی سه ایستگاه در منطقه نزدیک به کوه و سه ایستگاه در منطقه باز (دشت) انتخاب و در هر ایستگاه در حد فاصل جاده از فواصل 10، 20، 30، 50، 100 و 150 متری نمونه خاک و گندم برداشت شد. نتایج آزمون حداقل اختلاف معنی دار (LSD) بیانگر آن است که در اکثر مزارع بین میزان سرب موجود در خاک و گندم در فواصل 10،20 و 30 متری از جاده با نمونه های مربوط به فواصل 100 و 150 متری اختلاف معنی داری ( با سطح اطمینان 95%) وجود دارد. به عبارت دیگر با افزایش فاصله از جاده میزان سرب موجود در نمونه ها روند نزولی را نشان می دهند. نتایج حاصل از آزمون F در خصوص اثرات کوه در تجمع آلودگی سرب در مزارع مبین آن است که بین میانگین سرب موجود در مزارع گندم در دو منطقه مورد مقایسه، اختلاف معنی داری با حدود اطمینان %95 وجود دارد. این امر بدان معنی است که کوه و سایر عوارض طبیعی می توانند در تجمع سرب حاصل از تردد وسایل نقلیه مؤثر باشند.

در بین عوامل تولید، کمیت و کیفیت نیروی کار دارای اهمیت به سزایی است زیرا این عوامل در کلیه مراحل تولید نقشهای مختلفی را ایفا می کنند. نیروی کار زن نیز به عنوان یک عامل مهم در تولید دارای نقش است که عدم آگاهی از نقش آن در مراحل مختلف تولید یکی از موانع توسعه می باشد. بنابراین ضرورت دارد که با مدیریتی سنجیده از هدر رفتن این عامل بسیار مهم جلوگیری نمود. در این راستا هدف از این تحقیق بررسی معیا رهای تعیین دستمزد، تعیین کششهای تقاضا و عرضه نیروی کار و بررسی دستمزدهای جاری برای تولید محصول چغندر قند، که دارای اهمیت اقتصادی بالایی است در منطقه مورد مطالعه است. برای اجرای این تحقیق اراضی چغندر کاری تحت پوشش کارخانه قند بردسیر استان کرمان در نظر گرفته شده است، در این راستا تعداد 150 پرسشنامه به روش خوشه ای تصادفی تکمیل گردیده است. جهت انجام مطالعه سه معیار ارزش تولید نهائی، حداقل دستمزد تعادلی محاسبه و با دستمزدهای جاری در منطقه مقایسه شده است. برای بدست آوردن کششهای دستمزدی عوامل موثر بر عرضه و تقاضای نیروی کار تخمین زده شده است، تابع تقاضای نیروی کار نیز از یک تابع سود حاصل شده اند. کلیه تخمین ها توسط بسته نرم افزاری TSP7 بوده است. نتایج حاصل از مطالعه نشان داد که دستمزدهای جاری در منطقه از خط فقر، دستمزدهای تعادلی و دستمزد بهینه کمتر بوده و تقاضا برای نیروی کار در گروه های کمتر از 2 هکتار نسبت به تغییر دستمزدها با کشش تر است و عرضه نیروی کار به این گروه نسبت به تغییر دستمزدها بی کشش تر است.

در این پژوهش، بررسی زمان شروع بیوسنتز و تغییر میزان آلکالوئیدهای تروپانی) آتروپین، اسکوپولامین و هیوسیامین) در مراحل رشد رویشی و زایشی گیاه تاتوره (Datura stramonium L) مورد توجه قرار گرفت، جهت نیل به این هدف از فنون کروماتوگرافی لایه نازک (T.L.C) ، اسپکتروفتومتری، کروماتوگرافی مایع با کارایی بالا (H.P.L.C) و کروماتوگرافی گازی همراه با طیف سنجی جرمی (Gc/Ms) استفاده شد. نتایج حاصل از آنالیز عصاره های آبی و الکلی تهیه شده از اندامهای مختلف طی مراحل مختلف رشد نشان داد که گیاه در انتهای هفته دوم از رویش بذر، تولید آلکالوئیدهای تروپانی را آغاز می کند و در انتهای هفته دهم به بالاترین میزان خود می رسد . سنجش آلکالوئیدها در طی رشد رویشی ریشه نشان داد که آلکالوئید اسکوپولامین در این مرحله از رشد در ریشه وجود ندارد. در طی رشد زایشی ، میزان آلکالوئید آتروپین حدود 4 برابر اسکوپولامین تعیین شد. سنجش آلکالوئیدها در طی رشد رویشی ساقه نشان داد که هر دو نوع آلکالوئید اسکوپولامین و آتروپین در این مرحله از رشد در ساقه وجود دارند و نسبت میزان آتروپین به اسکوپولامین در حدود 3 می باشد. در طی رشد زایشی این نسبت مشابه مرحله رشد رویشی تعیین شد. سنجش آلکالوئیدها در طی رشد رویشی برگها نشان داد که بیشترین میزان آلکالوئیدها در انتهای مرحله رویشی است و نسبت آتروپین به اسکوپولامین حدود 3 به 1 می باشد. در طی رشد زایشی نسبت آتروپین به اسکوپولامین حدود 3 به 2 برآورد گردید. گل، کپسول و بذر نیز مورد سنجش آلکالوئید قرار گرفت و در تمامی موارد آلکالوئیدهای تروپانی شناسایی شد. در بذر بالغ، میزان آتروپین نامحسوس ولی اسکوپولامین قابل سنجش بود. بررسی های سیتوشیمیایی با استفاده از معرف دراژندروف نشان داد که در ریشه علاوه بر بافت گزیلم، در اشعه آوندی نیز رنگ نارنجی ـ طلایی مشاهده می شود که نشانگر انتقال عرضی آلکالوئیدها است. در ساقه علاوه بر بخش گزیلم در بافت پارانشیم پوست ( زیر اپیدرم ) این نقاط مشاهده شد. در برگ در محلهای مختلف به ویژه در مجاورت رگبرگهای اصلی و فرعی و به خصوص در قاعده برگها این نقاط رد یابی شد. در دمبرگ نقاط نارنجی ـ طلایی در منطقه پوست مشاهده شد .

بررسی بیولوژی کنه گال زگیلی برگ گردو Eriophyes tristriatus (Nalepa) در طول سالهای 1375 - 79 در همدان انجام شد این کنه در اوایل بهار ابتدا در برگهای جوان بخش پایینی درختان میزبان ظاهر می شود و به تدریج به بخشهای میانی و فوقانی درختان آلوده سرایت می کند. حداکثر تراکم آن در اوایل شهریور ظاهر می شود. آلودگی اغلب در برگهای شاخه های با قطر کم وجود دارد. زمستان گذرانی آفت به صورت فرم دوتروژین در لابلای فلسهای جوانه های برگی و شاتونهای تر انجام می شود. برگهای آلوده خزان شده، منبع آلودگی محسوب نمی شوند. انتقال و انتشار آفت بیشتر به وسیله باد و حشرات انجام می شود. متوسط میزان آلودگی برگهای درختان گردو به این کنه %18 بود .

شوری محیط ریشه از طریق کاهش پتانسیل آب، افزایش سمیت یونی و تداخل در جذب عناصر ضروری موجب کاهش رشد و توسعه گیاهان می شود . مصرف بعضی از تنظیم کننده های رشد و ترکیباتی که منجر به کاهش میزان تعرق می شوند، می توانند اثرات سوء نمک بر گیاهان را تعدیل نمایند. در این تحقیق اثر غلظت های مختلف فنیل مرکوریک استات به عنوان یک ماده باز دارنده تعرق بر افزایش مقاومت گیاهان جو Hordeum vulgre) ـ رقم کارون) و لوبیا phaseolus vulgaris) ـ رقم تلاش) به شوری محیط مورد بررسی قرار گرفت. محلول پاشی گیاهان به وسیله PMA در شرایط غیر شور و اضافه نمودن آن به محیط ریشه در شرایط شور باعث کاهش رشد گیاهان شد. در شرایط شور ( 113.5 میلی مولار Nacl برای لوبیا و 227 میلی مولار Nacl برای جو به ترتیب معادل -0.5 مگا پاسکال و - 1 مگاپاسکال پتانسیل اسمزی) اثرات ترغیبی بر رشد گیاهان داشت. محلول پاشی لوبیا با غلظت 100 میکرومولار و جو بین غلظت های 100 الی 750 میکرومولار از محلول PMA منجر به افزایش وزن تر و وزن خشک و نیز افزایش نسبت پتاسیم به سدیم در اندام های هوائی گیاهان گردید. افزودن PMA در محیط ریشه گیاهان حتی در غلظت های خیلی کم ( 0 ، 5 و 10 میکرومولار ) به میزان زیادی از رشد گیاهان جلوگیری کرد. اثرات ترغیبی محلول پاشی PMA بر رشد گیاهان در شرایط شور احتمالاً از طریق کاهش قطر روزنه های برگ و در نتیجه کاهش میزان تعرق و نیز کاهش انتقال سدیم به اندامهای هوایی می باشد. این ترکیب نیز به طریقی انتقال انتخابی پتاسیم نسبت به سدیم را بهبود می بخشد. در نتیجه PMA احتمالاً از طریق حفظ توازن آب در گیاهان و کاهش میزان انتقال نمک به اندام های هوایی راندمان فتوسنتزی را افزایش می دهد و موجب افزایش مقاومت گیاهان به شرایط شور محیط ریشه می شود. مصرف PMA به محیط ریشه حتی در غلظت های خیلی پایین به علت وجود فلز جیوه در این ترکیب و یا به علت اثرات مستقیم آن احتمالاً منجر به صدمه زدن به غشاء های سلولی و مختل شدن مکانیسم جذب توسط سلولهای ریشه می شود و از رشد گیاهان جلوگیری می نماید.