یافته های نو در روان شناسی (روان شناسی اجتماعی)
سال:1387 | دوره:2 | شماره:7 |تعداد مقالات:11

هدف پژوهش حاضر، بررسی تاثیر موسیقی درمانی (فعال و غیر فعال) بر علایم مثبت بیماران مبتلا به اسکیزوفرنی مرکز شفا دزفول بود. در این مطالعه 75 بیمار اسکیزوفرن شرکت داشتند که در سه گروه شامل دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل تقسیم شدند. گروه آزمایش (1) در جلسات موسیقی درمانی فعال شامل خواندن، نواختن و حرکات موزون شرکت کردند و گروه آزمایش (2) در جلسات موسیقی درمانی غیر فعال که شامل شنیدن موسیقی دلخواه است شرکت کردند و گروه کنترل هیچگونه موسیقی دریافت نکردند. گروه های آزمایش، پنج روز در هفته به مدت یک ماه، که هر جلسه به مدت یک ساعت بود قرار گرفتند. کلیه بیماران پیش از آزمون و پس از آزمون از نظر میزان علایم مرضی مثبت توسط مقیاس علایم مثبت و منفی (PNS-Q) اندازه گیری شدند. تحلیل آماری با استفاده از روش تحلیل واریانس چند متغیری (مانوا) نشان داد که موسیقی درمانی فعال و غیرفعال باعث کاهش علایم مثبت  (P=0.0001, F=29.14)اسکیزوفرنی بیماران مرکز شفا دزفول گردید بنابراین فرضیه های پژوهش تایید شد.

هدف از انجام تحقیق حاضر بررسی رابطه بین ویژگی های شخصیتی، خودپنداره و اضطراب کامپیوتر با اعتیاد به اینترنت در دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد اهواز بود. نمونه شامل 300 نفر از دانشجویان دختر و پسر دانشگاه آزاد اهواز بود که به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. برای گردآوری داده ها از سه پرسشنامه ویژگی های شخصیتی نئو، پرسشنامه خودپنداره راجرز و پرسشنامه اضطراب کامپیوتر استفاده شد، همچنین برای سنجش اعتیاد به اینترنت افراد هم از پرسشنامه 20 ماده ای یانگ که توسط خانم اورنگ (1383) به فارسی ترجمه شده است استفاده شد. تحقیق حاضر از نوع همبستگی بود و تحلیل داده ها با روش ضریب همبستگی و رگرسیون چند متغیری نشان داد که بین ویژگی های شخصیتی و اعتیاد به اینترنت همچنین بین اضطراب کامپیوتر و اعتیاد به اینترنت رابطه وجود دارد اما بین خودپنداره و اعتیاد به اینترنت رابطه ای مشاهده نشد.

هدف از این پژوهش بررسی اثر بخشی آموزش گروهی مبتنی بر تحلیل ارتباط محاوره ای بر کاهش رفتارهای پرخاشگرانه دانش آموزان دختر پایه اول دبیرستان شهر رشت بود. این پژوهش بر روی 40 نفر از دانش آموزانی که در آزمون پرخاشگری (AGQ) نمره بالایی بدست آورده بودند، اجرا شد. این نمونه از طریق گزینش تصادفی مرحله ای انتخاب و بصورت تصادفی به دو گروه همتا (گروه آزمایش و گروه گواه) تقسیم شدند، پس از آن برنامه آموزش گروهی به شیوه تحلیل ارتباط محاوره ای، طی 8 جلسه 90 دقیقه ای، هفته ای دو بار به گروه آزمایش ارایه گردید. بعد از اتمام آموزش و به صورت همزمان و در شرایط یکسان آزمون AGQ (پس آزمون) بر روی دو گروه آزمایش و کنترل اجرا گردید. اطلاعات حاصل از پیش آزمون و پس آزمون با استفاده از آزمون آماری T تحلیل واریانس چند متغیری مانوا (MANOVA) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج حاصله نشان داد که اختلاف معنی داری بین گروه آزمایش و کنترل وجود دارد. (P<0.0001) به عبارت دیگر مداخله آزمایشی (آموزش گروهی مبتنی بر تحلیل ارتباط محاوره ای) موجب کاهش پرخاشگری و مولفه های آن در گروه آزمایش شده است.

هدف از پژوهش حاضر، مقایسه کیفیت زندگی، حمایت اجتماعی و سلامت عمومی افراد آلوده به ویروس ایدز با افراد عادی شهر اهواز بود. نمونه متشکل از 100 نفر بیمار آلوده به ویروس ایدز و 100 نفر از افراد عادی شهر اهواز بودند که با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش عبارت بودند از مقیاس کیفیت زندگی، پرسشنامه سلامت عمومی و مقیاس حمایت اجتماعی. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش تحلیل واریانس چند متغیری (مانوا) در سطح معناداری p<0.0001 استفاده شد. نتایج حاصل از این یافته نشان داد افراد آلوده به ویروس ایدز از کیفیت زندگی، حمایت اجتماعی و سلامت عمومی پایین تری نسبت به افراد عادی برخوردارند.

هدف از پژوهش حاضر، مقایسه تصویر بدنی، شاخص حجم بدنی، سلامت عمومی و خودپنداره در افراد متقاضی جراحی زیبایی، افرادی که جراحی زیبایی انجام داده اند و افراد عادی شهرستان بهبهان بود. نمونه شامل 300 نفر از گروه های متقاضی جراحی زیبایی، افرادی که جراحی زیبایی انجام داده اند و افراد عادی (هر گروه 100 نفر) بود که دو گروه اول به صورت نمونه گیری در دسترس و گروه سوم به صورت نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب شدند. ابزارهای مورد استفاده این پژوهش، پرسشنامه تصویر بدنی، فرم اطلاعاتی شاخص حجم بدنی، پرسشنامه سلامت عمومی و پرسشنامه خودپنداره راجرز بود. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از تحلیل واریانس چند متغیری مانوا،(MANOVA)  در سح معنی داری p<0.05 نشان داد بین افراد متقاضی جراحی زیبایی، افرادی که جراحی زیبایی انجام داده اند و افراد عادی از نظر تصویر بدنی، شاخص حجم بدنی، سلامت عمومی و خودپنداره تفاوت معنی داری وجود دارد.

به منظور پیش بینی عملکرد تحصیلی دانشجویان دانشگاه های اهواز بر اساس بهره هوشی، سوابق تحصیلی و متغیرهای جمعیت شناختی از جامعه دانشگاه های شهر اهواز، به روش نمونه گیری تصادفی چند مرحله ای، پنج دانشگاه انتخاب سپس از دانشگاه های انتخاب شده، در کل 928 نفر انتخاب گردید و با استفاده از آزمون هوشی ریون و پرسشنامه محقق ساخته متغیرهای جمعیت شناختی، داده های لازم جمع آوری و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج رگرسیون چند متغیره به روش قدم به قدم نشان داد که متغیرهای معدل دیپلم و رتبه در کنکور ورودی دانشگاه به ترتیب بهترین پیش بینی کننده های معنادار برای معدل دانشگاه بودند ولی متغیرهای جنسیت، بومی / غیر بومی بودن، وضعیت تاهل، خوابگاهی / غیر خوابگاهی بودن، وضعیت اشتغال، میزان درآمد در ماه، و بهره هوشی، با معدل دانشجویان رابطه معنی داری را نشان ندادند.

هدف از پژوهش حاضر، بررسی تاثیر آموزش مهارت حل مساله به شیوه گروهی بر سلامت عمومی و رضایت زناشویی همسران کارمندان مرد طرح اقماری یکی از شرکت های صنعتی در شهر اهواز بود.این پژوهش از نوع پیش آزمون - پس آزمون با گروه کنترل بود. نمونه آماری 60 نفر بودند که به روش تصادفی ساده از بین همسران کارمندان طرح اقماری متاهل یکی از شرکت ها انتخاب شدند و به روش تصادفی در دو گروه آزمایش (30 نفر) و گروه گواه (30 نفر) قرار گرفتند. در این پژوهش مقیاس سلامت عمومی(GHQ)  و فرم کوتاه مقیاس رضایت زناشویی اینریچ به عنوان ابزار پژوهشی مورد استفاده قرار گرفت. ابتدا پیش آزمون برای هر دو گروه اجرا گردید. گروه آزمایش در 7 جلسه 90 دقیقه ای آموزش، شرکت کردند و سپس پس آزمون برای هر دو گروه اجرا شد. داده های به دست آمده با روش تحلیل واریانس چند متغیری (مانوا) و در سطح معنی داری p<0.05 مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج به دست آمده نشان داد آموزش حل مساله به شیوه گروهی بر سلامت عمومی و رضایت زناشویی همسران کارمندان طرح اقماری گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل تاثیر داشته است.

در این پژوهش رابطه بین راهبردهای فراشناختی، خود اثر بخشی و شیوه های فرزند پروری والدین با خود ناتوان سازی تحصیلی در دانش آموزان پسر دبیرستان های اهواز مورد بررسی قرار گرفت. آزمودنی ها شامل 325 دانش آموز پسر بودند که به صورت خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند. در این پژوهش از ابزار اندازه گیری: پرسشنامه حالت فراشناختی، پرسشنامه خود اثر بخشی، پرسشنامه شیوه های فرزند پروری وینترباتوم و مجموعه مقیاس های الگوهای یادگیری سازگار استفاده شد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از روش های ضریب همبستگی پیرسون، رگرسیون چند گانه، استفاده گردید. نتایج این پژوهش نشان داد که: بین راهبردهای فراشناختی و خودناتوان سازی تحصیلی دانش آموزان رابطه منفی معنی دار مشاهده می شود. بین خود اثر بخشی و خودناتوان سازی تحصیلی رابطه منفی معنی دار مشاهده می شود. بین شیوه های فرزند پروری والدین در سه سطح (استقلال آموزی، تسلط آموزی و مراقبت آموزی) با خود ناتوان سازی تحصیلی رابطه مثبت معنی دار وجود دارد. همچنین متغیرهای راهبردهای فراشناختی و سن اعمال شیوه های فرزند پروری استقلال آموزی والدین بهترین پیش بینی کننده برای خود ناتوان سازی تحصیلی دانش آموزان می باشند.