پژوهش و سازندگی
سال:1384 | دوره:17 | شماره:1 (پی آیند 66) در منابع طبیعی |تعداد مقالات:13

برای ارزیابی تاثیر شدت نور (50 و 75% و 100%) و هرس ریشه عمودی (15، 30 و 45 سانتیمتر از محل یقه) بر رشد رویش طولی و قطری (یقه) نهال بلند مازو تحقیقی در منطقه سنگده در قالب طرح کرت های خرد شده با سه تکرار انجام گرفت. نتایج در پایان فصل رویش سال دوم حاکی از آن بود که تیمار ریشه روی رویش طولی نهال های بی تاثیر بود اما روشنایی های 50 و 75 درصد، در مقایسه با روشنایی کامل، رشد بیشتری را باعث شده بود. برعکس روشنایی، هرس ریشه سبب تغییرات در رویش قطری یقه شد. طوری که نهال های واجد ریشه های 30 و 45 سانتی متری پاسخ بهتری را در این ارتباط نسبت به نهال های دارای ریشه به تیمار 15 سانتی متری نشان دادند. با این وجود، تاثیر توام روشنایی × هرس ریشه روی رویش طولی و نیز رویش قطری یقه معنی دار نبود. با عنایت به نتایج این تحقیق می توان توصیه نمود که ریشه نهال های بلند مازو در زمان انتقال از نهالستان در 30 سانتیمتری (و بیشتر) از محل یقه قطع گردند و در محل اصلی (عرصه احیایی) نیز در نقاطی غرس شوند که سایه ای در حدود 50-25% از نور کامل فراهم شده باشد.

اراضی لسی مراوه تپه به صورت قطب دامداری استان گلستان و محل چرای قشلاقی دام عشایر کرد استان خراسان همواره مورد بهره برداری بیش از حد ظرفیت قرار دارند. به منظور شناخت تغییرات نفوذپذیری، وزن مخصوص و تولید روانآب این مراتع، که موثر در فرسایش خاک می باشد این تحقیق در قالب آزمایش بلوکهای کامل تصادفی و برای 5 تیمار قرق، چرای معادل نصف ظرفیت، چرای معادل ظرفیت، چرای معادل دو برابر ظرفیت و چرای معادل سه بربر ظرفیت تولید مراتع و در سه تکرار انجام گردیده است. اندازه گیری مقدار روانآب سطحی ناشی از هر بارندگی در سطح کرت های آزمایشی صورت گرفت و در پایان هر سال مقدار نفوذپذیری و وزن مخصوص خاک سطحی تعیین و مقادیر آنها تجزیه واریانس و مورد مقایسه قرار گرفت. نتایج نشان داد در تیماری که چرای دام معادل سه برابر ظرفیت مرتع بود، نفوذپذیری سطحی حداقل و برابر 11.67 سانتی متر بر ساعت است. در تیمار نصف ظرفیت چرا و قرق نفوذپذیری حداکثر مقدار را داشته که معادل 25.54 سانتی متر بر ساعت بوده است. وزن مخصوص ظاهری در تیمار 3 برابر ظرفیت چرا نیز حداکثر و معادل 1.27 گرم بر سانتی متر مکعب بود، در صورتی که در تیمارهای قرق و نصف ظرفیت چرا حداقل و معادل 1.09 گرم بر سانتی متر مکعب بوده است. روان آن سطحی در تیمار سه برابر ظرفیت چرا برابر 130.28 متر مکعب و در تیمار قرق 45.6 متر مکعب در هکتار بوده است. تجزیه و تحلیل های آماری اختلاف معنی داری را بین تیمار سه برابر ظرفیت چرا با تیمارهای قرق و نصف ظرفیت چرا در مقادیر روان آب، وزن مخصوص ظاهری و نفوذپذیری سطحی خاک نشان می دهد. بر اساس نتایج فوق عدم تعادل منطقی بین دام و مرتع باعث افزایش فشردگی خاک و روان آب گردید. لذا جهت کاهش آسیب های حاصل از فرسایش خاک و بروز سیل در مراتع لسی مستعد فرسایش لازم است مطابق ظرفیت مرتع و کمتر از آن چرای دام برنامه ریزی شود.

لس یکی از مهمترین واحدهای رسوبی کواترنر قلمداد می شود. سطحی بالغ بر 3000 کیلومتر مربع از استان گلستان را نهشته های لس پوشانده است. این رسوبات به لحاظ ویژگی های فیزیکی و شیمایی از رسوب زایی و فرسایش پذیری زیادی برخوردار بوده و سهم عمده ای از بار معلق رودخانه ها را به خود اختصاص می دهند. رسوبات لس مناطق مختلف در برابر فرسایش رفتارهای متفاوتی دارند. به طوری که اشکال فرسایش خندقی و تونلی در لس های مناطق خشک و نیمه خشک تراکم زیادی دارند ولی در لس های مناطق معتدل و نیمه مرطوب استان کمتر به چشم می خورند. به نظر می رسد خصوصیات شیمیایی، فیزیکی، عوامل توپوگرافی و آب و هوایی نقش تعیین کننده ای در شدت رسوب زایی و فرسایش پذیری این نهشته ها داشته باشند. از این رو در این تحقیق سعی شده است با بررسی تاثیر برخی از عوامل محیطی در رسوب زایی لس ها و مقایسه نرخ رسوب زایی در مناطق مختلف لسی، عوامل موثر در رسوب زایی و فرسایش پذیری خاک های لسی به صورت کمی ارائه شود برای دست یابی به این مهم، نقشه پراکندگی لس (اعم از لس ها شاخص و حمل شده) و نقشه تقسیمات اقلیمی استان با استفاده از اطلاعات مستخرج از تصاویر لندست – TM و آمارهای جمع آوری شده از منطقه و با کمک نرم افزار ILWIS در محیط سیستم اطلاعات جغرافیایی تهیه گردید. با بررسی و تلفیق دو نقشه یاد شده و سایر مشاهدات پنج نقطه در هفت تکرار جهت این تحقیق مد نظر قرار گرفت، در این نقاط 35 نمونه خاک جهت انجام مطالعات آزمایشگاهی برداشت شد. بافت، درصد مواد آلی، کربنات کلسیم، هدایت الکتریکی و اسیدیته نمونه های خاک در آزمایشگاه تعیین گردید. همچنین از یک دستگاه باران ساز جهت اندازه گیری رواناب سطحی و رسوب استفاده گردید. اثر متغیرهای مستقل شامل متغیرهای فیزیکی (درصد رس، سیلت و ماسه) متغیرهای شیمیایی (اسیدیته، هدایت الکتریکی، درصد کربنات کلسیم و مواد آلی) و متغیر آب و هوایی (شاخص خشکی دومارتن) در رسوب زایی لس بوسیله تحلیل رگرسیون چند مرحله ای مورد بررسی قرار گرفت. مقدار ماده خشک نیز به عنوان متغیر وابسته تعریف گردید. بر اساس نتایج بدست آمده، شاخص خشکی دومارتن و درصد مواد آلی با وزن ماده خشک دارای همبستگی بسیار بالایی بودند. به طوری که کاهش رسوب زایی همراه با افزایش مواد آلی و ماده خشک گیاهی بود. بر اساس نتایج حاصل، نرخ رسوب زایی در خاک های لسی مناطق خشک به طور محسوس بیش از خاک های لسی مناطق معتدل تا مرطوب است. از این رو با استفاده از شاخص خشکی دومارتن و درصد مواد آلی موجود در خاک سطحی، شدت یا نرخ فرسایش در خاک های لسی استان گلستان به ترتیب در رده هایی با رسوب زایی کم، متوسط و شدید طبقه بندی گردید.

به منظور بررسی اثر تیمارهای مکانیکی و شیمیایی در برطرف نمودن خواب و تحریک جوانه زنی بذر گونه درختی نمدار Tilia plantyphyllos scoptiliaceap در غالب یک طرح کاملا تصادفی با 14 تیمار و 4 تکرار با آزمایش تیمارهای خراش دهی، آب گرم 80 درجه سانتیگراد به مدت 10 دقیقه، آب گرم 60 درجه سانتیگراد به مدت 30 دقیقه، اسید سولفوریک 30 درصد به مدت 10 دقیقه، اسید سولفوریک 15 درصد به مدت 20 دقیقه، آب اکسیژنه 1 درصد به مدت 20 دقیقه، آب اکسیژنه 1 درصد به مدت 40 دقیقه و شاهد با لایه پردازی در خاک اره پوسیده و ماسه رودخانه ای در سردخانه انجام شد. نتایج نشان داد که بهترین تیمار و بیشترین درصد جوانه زنی مربوط به تیمار آب گرم 80 درجه سانتیگراد به مدت 10 دقیقه در لایه خاک اره پوسیده به مدت 45 روز است. کمترین درصد جوانه زنی مربوط به تیمار اسید سولفوریک 30 درصد به مدت 10 دقیقه، آب اکسیژنه 1 درصد به مدت 20 دقیقه و 40 دقیقه پس از طی 90 روز و تیمار شاهد به مدت 180 روز در لایه خاک اره و ماسه مشاهده شد.

در تحقیق مذکور بررسی آناتومی و گرده شناسی جنس کلاغک. Muscari Mill. از خانواده (Liliaceae) راسته سوسن (Liliales) متعلق به تک لپه ای ها، بررسی شده است. این جنس در ایران 7 گونه دارد که متعلق به زیر جنس های Leopoldia, Bothryanthus و Pseudomusari می باشد. در بررسی آناتومی برش های عرضی و طولی از ساقه، ریشه و برگ توسط میکروتوم تهیه و سپس رنگ آمیزی مضاعف صورت گرفت. در مطالعه گرده ابتدا، طول استوایی و قطبی گرده با میکروسکوپ نوری و سپس تزئینات سطح گرده با میکروسکوپ الکترونی (SEM) روئیت گردید. در بررسی آناتومی نمی توان تفکیکی بین گونه ها و حتی زیر جنس ها قائل شد اما در بررسی گرده می توان زیر جنس ها را از هم جدا کرد.

در این مطالعه گرده بینه ها از توده دست کاشت اکالیپتوس در نورآباد ممسنی تهیه شدند و به قطعات 100×7×7 سانتی متر تبدیل شدند و تا رطوبت زیر 20 درصد خشک شدند. جهت تحقیق طرح آزمایشی کرتهای خرد شده انتخاب شد. سه روش اشباع شامل بتل، روپینگ و روپینگ مضاعف و سه ماده حفاظتی همراه با نمونه های شاهد بکار گرفته شد. یک ماده حفاظتی کرئوزوت بود و دو ماده دیگر محلول در آب بودند که براساس استاندارد AWPA و pH مناسب ساخته شد. نتایج به دست آمده حاکی از اینست که آغشته کردن چوب باعث عکس العمل درونی چوب و عناصر چوبی می شود. مقاومت مکانیکی نمونه های تیمار شده نسبت به نمونه های شاهد افت پیدا می کند. افت مقاومت مکانیکی از جذب ماده حفاظتی، خسارتهای وارده بر ساختمان چوب، گرمای احتمالی در زمان اشباع، فرار بودن بعضی از مواد حفاظتی و خشک کردن مجدد ناشی شده است. به نظر می رسد کاهش مقاومت با هیدرولیز اسیدی واحدهای سلولز متناسب است. روش روپینگ و مواد با فراریت کم مانند کرم مس ارسنیک به سایرین ترجیح داده می شوند.

شناسایی کلن های گونه های مختلف صنوبر با استفاده از صفات مورفولوژیکی به راحتی امکان پذیر نیست. در حالی که نشانگرهای ملکولی مبتنی بر پلی مورفیسم DNA مانند میکروساتلایت برای شناسایی کلن ها به ویژه در مراحل اولیه رشد، بسیار مناسب هستند. در این تحقیق تنوع ژنتیکی 12 کلن از 4 گونه صنوبر متعلق به مناطق مختلف ایران به همراه 86 کلن از 4 گونه صنوبر متعلق به جمعیت های طبیعی کشور هلند، با استفاده از نشانگر ملکولی میکروساتلایت بررسی گردید. ابتدا شرایط واکنش زنجیره ای پلیمراز (PCR) بر روی DNA برگ های جوان همراه با 7 جفت آغازگر جهت تکثیر توالی های تکراری ساده بهینه سازی شدند، سپس محصولات واکنش PCR بوسیله الکتروفورز ژل آگاروز و رنگ آمیزی با اتیدیوم بروماید قابل رویت گشتند. برای تعیین پلی مورفیسم بین کلن ها، محصولات واکنش PCR بوسیله الکتروفورز ژل پلی اکریل آمید و رنگ آمیزی با نیترات نقره قابل رویت شدند. داده های حاصل در نرم افزار Pog Gene مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. بر اساس نتایج حاصله، در میان جمعیت های مورد بررسی کلن های دورگ صنوبر از بالاترین میزان هتروزیگوسیتی برخوردار بودند. همچنین تفکیک مناسب کلن ها و گونه ها مطابق با واقعیت های سیستماتیک صورت گرفت. تعداد آلل ها در مکان های ژنی توالی های تکراری بین 9 تا 13 و متوسط 11.11 برای هر مکان ژنی بود. هتروزیگوسیتی مشاهده شده بین 0.13 تا 0.98 و متوسط 0.71 برای هر مکان ژنی برآورد گردید. فاصله ژنتیکی جمعیت های مختلف نیز محاسبه شد. بر این اساس گونه Populus alba بیشترین فاصله ژنتیکی را از سایر گونه ها نشان داد کلن های مشکوک به دورگ در این رابطه قرابت بیشتری را با کلن های گونه P. nigra  نشان دادند.

منطقه مورد مطالعه با 16873 هکتار در جنوب شهرستان قم واقع شده است. بلندترین نقطه آن 3070 متر از سطح دریا و پست ترین نقطه آن نیز 1050 متر می باشد. میانگین بارندگی آن بر اساس نتایج بدست آمده از آمارهای ایستگاه هواشناسی نزدیک آن 252.8 میلی متر است. نتیجه تحقیقات و بررسی بر روی پوشش گیاهی منطقه ذکر شده منتج به شناسایی 484 گونه متعلق به 62 تیره و 274 جنس شده است. بزرگترین تیره گیاهی از نظر تعداد گونه ها، تیره گل ستاره ای یا کاسنی (Asteraccae L یا Compositae) با 79 گونه و بزرگترین جنس از نظر تعداد گونه جنس گون (Astragalus L.) از تیره پروانه آسایان (Papilionaceae) با 19 گونه می باشد. نمودار طیف زیستی گیاهان نشان می دهد که همی کریپتوفیت ها 41.96 درصد، تروفیت ها 29.65 درصد، کامفیت ها 12.94 درصد، ژئوفیت ها 10.23 درصد، هلوفیت ها 0.62 درصد و فانروفیت ها 4.60 درصد از اشکال زیستی گیاهان را به خود اختصاص داده اند. نتیجه این امر نشان دهنده اقلیمی سرد و معتدل در این منطقه است. تعداد 410 گونه (84.71 درصد) از فلور منطقه، متعلق به ناحیه رویشی ایرانو – تورانی می باشد. علاوه بر این، براساس معیارهای انجمن حفاظت از ذخایر ژنتیکی (World Conservation Union) یا IUCN (8) سه رسته گونه های گیاهی آسیب پذیر، با خطر کمتر و فاقد اطلاعات در منطقه مورد مطالعه تعیین شده است که جمعا 69 گونه گیاهی در رسته گونه های گیاهی تهدید شده وجود دارد.

در این تحقیق تاثیر امواج نامنظم دریا بر میزان بازتاب امواج از موج شکن های توده سنگی شکل پذیر مورد بررسی قرار گرفته است. موج شکن شکل پذیر، نوعی موج شکن است که نیمرخ اولیه آن در اثر برخورد امواج تغییر شکل پیدا می کند. پژوهش حاضر با استفاده از روش مدل آزمایشگاهی در فلوم موج انجام شده است. امواج تابیده شده به مدل مقطع موج شکن، نامنظم با طیف انرژی JONSWAP بوده است. برای بررسی تاثیر مشخصات امواج بر میزان بازتاب امواج، از امواج نشکسته، شکنا و شکسته شده استفاده شده است. محدوده ارتفاعات موج 4 تا 14 سانتیمتر و دوره های میانگین 0.9 تا 1.7 ثانیه در آزمایشگاه در نظر گرفته شده اند. جهت اجرای مصالح لایه آرمور، از سنگ با دانه بندی های به ترتیب 1.82، 1.44 و Dn85A/Dn15A=1.14 و محدوده شاخص نفوذپذیری سازه Dn50A/Dn50c≥10 و 1£DnA/Dnc£10 استفاده شده است. برای بررسی تاثیر شیب سازه، شیب های 1:1.25، 1:2 و 1:1.25 با مقیاس 1:50 مورد آزمایش قرار گرفته اند و به منظور بررسی اثر مقیاس، چند آزمون شاخص با مقیاس 1:30 تکرار شده است. تعداد امواج تابیده شده به مدل سازه از 1000 تا 6000 موج در نظر گرفته شده و مجموعا تعداد 120 آزمایش انجام شده است. نتایج آزمایشگاهی به صورت نمودارها و روابط ضرایب بازتاب ارائه و به کمک روش های رگرسیونی خطی چندگانه، روابط جدیدی به داده های آزمایشگاهی برازش داده شده است، که در این مقاله ارائه می گردد.

به منظور بهینه کردن روش بهره برداری از درختان بنه و پیشنهاد مدلی مناسب برای استخراج مطلوب صمغ از آنها و آسیب کمتر به درخت، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار (12) در مناطق بنه خیز ایلام طی سالهای 1381 – 1379 به مدت سه سال اجرا گردید. سه فاکتور مورد بررسی در این طرح عبارت بودند از تعداد شیار در سه سطح (10، 20و 30 شیار)، طول شیار در سه سطح (4، 2و 6 سانتی متر) و وضعیت شیار در سه حالت (افقی، مورب و عمودی). اثرات این فاکتور ها بر روی صفات شادابی درخت، رنگ برگ، رشد سالیانه شاخه، رشد طولی و عرضی برگ مورد مطالعه قرار گرفت. نتایج مقایسه میانگین ها در چهار طبقه قطری (قطر برابر سینه) مورد مطالعه نشان داد که در طبقه قطری 50 – 30 سانتی متری تیمار ده (بیست شیار دو سانتی متری افقی)، در طبقه قطری 70 – 50 سانتی متری تیمار پانزده (بیست شیار چهار سانتی متری عمودی)، در طبقه قطری 90 – 70 سانتی متری تیمار بیست و یک (سی شیار چهار سانتی متری افقی) مناسب ترین تیمار ها جهت اجرا هستند.

کاج تدا در شمال ایران با اهداف تولید چوب، مسایل زیست محیطی و غنی سازی گونه ای کاشته شده است. جمع آوری اطلاعات، تشکیل بانک اطلاعاتی و انجام انواع تحقیق در سنین مختلف به منظور مقایسه، قضاوت و تصمیم گیری بر روی این گونه خارجی لازم است. اکثر فعالیت های فنی و برنامه ریزی نیاز به حجم یابی توده ها با استفاده از جدول حجم دقیق دارد. در این بررسی جدول حجم یک عامله کاج تدا بر مبنای مدل پیشنهادی Hohenadl – kernn با ضریب همبستگی r=0.9591 و دو عامله بر مبنای مدل پیشنهادی w.H.Meyer با ضریب همبستگی r=09826 تهیه شده است. برای این منظور تعداد 150 اصله درخت بر اساس طبقات قطری در منطق لاکان انتخاب و اندازه گیری شده است. جداول تهیه شده با اندازه گیری بر روی 12 اصله درخت مورد ارزیابی قرار گرفت که درصد دقت آن برای جدول یک و دو عامله نسبت به حجم واقعی به ترتیب 3.53 و 1.76 درصد است. برای بررسی بیشتر بر روی دقت جداول تهیه شده، آزمون همگنی واریانس ها و مقایسه میانگین های مربوط به حجم بر آوردی V1و V2 با حجم حقیقی Vr صورت گرفته است. نتیجه این آزمون ها نشان می دهند که واریانس ها در سطح a=0.01 همگن و میانگین های برآوردی هر دو جدول حجم حقیقی Vr نیز در سطح a=0.01 اختلاف معنی داری ندارند. این نتایج نشان می دهند که جداول تهیه شده ار درجه اعتبار خوبی برخوردار بوده و قابل استفاده در امور اجرایی و حقیقی هستند.

به منظور مقایسه استقرار گونه های درختی مقاوم به خشکی در رویشگاههای نیمه جنگلی مازندران 7 گونه درختی سوزنی برگ و پهن برگ شامل: کاج بروسیا (Pinus brutia) سرو نقره ای (Cupressus arizonica) ، اقاقیا (Robinia peseudoaca-sia)، سرو چهار پر (Tetraclinis articulata)، داغداغان (Celtis australis)، آیلان (Ailanthus altissima) و سرو زربین (Cup. Semp.var.horizontalis)در منطقه گرابسر در حوزه رود خانه تالار از سال 1369 در قالب طرح آزمایشی بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار مورد آزمایش قرار گرفتند. درصد زنده مانی، میانگین قطر یقه، میانگین ارتفاع و متوسط درصد شادابی تیمارها پس از اندازه گیرهای سالانه، به عنوان متغیر تعیین گردید. با استفاده از داده های آماری طرح، متغیرها در مرحله استقرار (سال پنجم) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت و طی آن نتایج نشان داد که بین تیمارهای مورد بررسی تفاوت معنی داری وجود دارد. آزمون مقایسه ای دانکن با دقت 95% مشخص نمود که در منطقه گرابسر،گونه های زربین، داغداغان و سر نقره ای موفق، گونه کاج بروسیا امید بخش و گونه سر و چهار پر در مرحله بینابین قرار دارد. دو گونه آیلان و اقاقیا در این مرحله ضعیف ترین گونه ها بوده اند.

درخت ملج یکی از ارزشمندترین درختان صنعتی جنگل های شمال کشور است که از گرگان تا ارسباران انتشار دارد. متاسفانه به دلیل شیوع بیماری مرگ نارون در رویشگاه های این گونه، تعداد بیشماری از درختان ملج نابود شده و نسل این گونه ارزشمند در معرض خطر جدی قرار گرفته است. به همین دلیل تلاش های زیادی در راه شناخت و حفظ این گونه ارزشمند شده است که یکی از آنها ارزیابی اکوسیستم های دارای درختان سالم و بیمار به منظور مطالعه رابطه تعادل طبیعی اکوسیستم با سلامت فیزیولوژیک درختان است. یکی از روش هایی که امروزه برای ارزیابی اکوسیستم به کار می رود استفاده از مطالعات کمی آنزیم های میکروارگانیسم های خاک است. به دلیل کاهش شرایط زیستی از سطح به عمق خاک و نیز افزایش محدودیت های زیستی در عمق های پایین تر، فراوانی میکرو و ماکروارگانیسم های موجود در افق های زیرین خاک کاهش می یابد. به همین دلیل فعالیت مختلف آنزیم های خاک که تابعی از فعالیت موجودات خاکزی هستند از سطح به سمت عمق روندی کاهشی دارد. اما بروز اختلالات مختلف ممکن است منجر به بر هم خوردن تعادل طبیعی اکوسیستم شده و در نهایت این امر به مهاجرت موجودات به افق های پایین تر بینجامد. در نتیجه این امر روند کاهشی فعالیت آنزیم های خاک از سطح تا عمق مختل شده و منحنی مربوطه از حالت کاهنده به حالت نوسانی تغییر می کند. در این پژوهش با استفاده از این پدیده و نیز به کمک مطالعه تغییرات آنزیم فسفومونواستراز در خاک های مناطق جنگلی در چهار رویشگاه مختلف گرگان، نوشهر، اسالم و ارسباران، اکوسیستم های مورد نظر ارزیابی شدند. نمونه برداریها در اوایل سال 1383 در ابتدای فصل رویش انجام شد. هدف از انجام این مطالعه، آزمون فرضیه تاثیر تعادل طبیعی اکوسیستم در حضور پایه های سالم و نیز وجود پایه های بیمار در اکوسیستم های نامتعادل است. نتایج با روش GLM (General Linear Model) با استفاده از آزمون توکی مقایسه شدند. نتایج این بررسی حاکی از آن است که به جز یک مورد تمامی اکوسیستم های دارای پایه های سالم از اکوسیستم های متعادل و تمامی اکوسیستم های دارای پایه های بیمار در زمره اکوسیستم های نامتعادل هستند. علاوه بر این مقایسه میانگین فعالیت آنزیم در هر یک از افق های مطالعه شده در این دو گروه اکوسیستم، نشان دهنده افت چشمگیر فعالیت موجودات خاکزی در اکوسیستم های دارای درختان ملج بیمار است. در واقع با استناد به این نتایج می توان اظهار داشت که برای نجات این گونه ارزشمند جنگل های شمال کشور ردیابی فنوتیپ ها و در نهایت ژنوتیپ های مقاوم به بیماری مرگ نارون به تنهایی کافی نیست. به بیان دیگر بر هم کنش عوامل مختلف زیستی و وجود تعادل طبیعی اکوسیستم نقش به سزایی در حفظ سلامت پایه های ملج و یا عدم شیوع بیماری در این اکوسیستم ها دارد. با توجه به نتایج فوق لازم است برای حفظ ذخایر ژنتیکی ارزشمند اکوسیستم های بکر مدیریت ویژه ای در نظر گرفته شود.