هدف تحقیق حاضر شناسایی عوامل تاثیرگذار بر چگونگی معماری راهبردی سرمایه انسانی به منظور ایجاد مزیت رقابتی است. جامعه آماری، شامل 100 شرکت با فناوری بالاست که 80 شرکت از طریق نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. روش گردآوری داده ها، استفاده از پرسشنامه و بررسی اسناد و مدارک است. 11 فرضیه از مدل طراحی شده استخراج شدند. با ایجاد جداول تحلیل واریانس و محاسبه عدد معناداری، فرضیات آزمون شدند. مدل تحقیق نیز با استفاده از معادلات ساختاری تجزیه و تحلیل شد. نتایج، بیانگر آن است که سازمان ها برای پر کردن منصب های محوری می توانند سرمایه انسانی را از درون یا بیرون جذب نمایند. جذب درون سازمانی، سرمایه انسانی ویژه و جذب برون سازمانی، سرمایه انسانی ضروری را تامین می کند. سرمایه انسانی ویژه، منحصر به خود سازمان است و با معیارهای سابقه کار بالا و کارورزی (آموزش درون سازمانی) تعریف می شود. سرمایه انسانی ضروری، منحصر به یک سازمان خاص نیست و با معیارهای تحصیلات عالیه و آموزش های برون سازمانی تعریف می شود. از طرف دیگر، سازمان بر دانش و مهارت های سرمایه انسانی، خصوصاً سرمایه انسانی ضروری، تاثیرگذار است، اما این تاثیر، بسیار کمتر از روش های جذب است.