تحقیق در علوم دندانپزشکی
سال:1398 | دوره:16 | شماره:2 (پیاپی 60) |تعداد مقالات:10

سابقه و هدف: ژنژویت وابسته به پلاک یکی از رایج ترین بیماری های دهان است. محدودیت هایی در روش های مکانیکی، که به عنوان رایج ترین روش کنترل پلاک میکروبی است، وجود دارد. با توجه به عوارض خمیردندان های شیمیایی مانند حساسیت و ایجاد رنگیزه، تمایل به استفاده ازخمیردندان های گیاهی افزایش پیدا کرده است. هدف از انجام این مطالعه بررسی تاثیر خمیردندان حاوی آلوئه ورا بر ژنژویت است. مواد و روش ها: این مطالعه که از نوع کارآزمایی بالینی یک سوکور-متقاطع بود، بر روی 20 دانشجوی دندانپزشکی (شامل 10 زن و 10 مرد و با میانگین سنی (4± 24. 5) که ژنژویت داشتند، انجام گرفت. داوطلبان به صورت تصادفی به دو گروه تقسیم شدند: گروه اول ابتدا از خمیردندان آلوئه ورا به مدت 30 روز استفاده کرده و سپس PI و GI آن ها ثبت شد و پس از آن 2هفته Wash out داشتند. سپس خمیردندان فلورایددار برای 30 روز به آن ها داده شد تا از آن استفاده کنند، سپس PI و GI آن ها ارزیابی شد و در گروه دوم این موارد به صورت معکوس صورت گرفت. در این بررسی از آزمون ویلکاکسون برای انجام آنالیز آماری استفاده شد. سطح معنی داری 05/0 =P در نظر گرفته شد. یافته ها: هیچ تفاوت معنی داری میان دو خمیردندان در شاخص های پریودونتال افراد قبل و بعد از استفاده از آلوئه ورا و در مقایسه دو خمیردندان با هم پس از 30 روز مشاهده نشد. به این ترتیب که پس از دوره سی روزه مطالعه، PI از 1/3± 2/14 به 1/02± 1/84 0/98=P) و GI از 0/62± 0/74 به 0/46± 0/25 (0/068P=) رسید و P-Value بین گروهی نیز برای PI 0/07 P= و برای GI 0/308P< بود. نتیجه گیری: تاثیر خمیردندان آلوئه ورا روی PI و GI مشابه خمیردندان فلورایددار بود، این خمیردندان می تواند به جای خمیردندان های شیمیایی تجویز گردد.

سابقه و هدف: تاکنون پیشرفت های زیادی در زمینه مواد و روش ها به منظور تسهیل پروسه باندینگ کلینیکی انجام گرفته است. Transbond™ Plus Self Etching Primer یکی از این گروه مواد می باشد. هدف از این مطالعه بررسی اثر آلودگی سطح دندان با بزاق و توالی زمانی کیور متعاقب کاربرد Transbond™ Plus Self Etching Primer بر استحکام باند برشی براکت های ارتودنسی می باشد. مواد و روش ها: 50 دندان پرمولر سالم انسانی به 5 گروه 10 تایی تقسیم شدند. براکت های فلزی توسط سیستم Transbond XT (3M, unitek) مطابق گروه بندی زیر به مینا باند شدند: 1-Transbond™ Plus Self Etching Primer(SEP) (3M, Unitek)، Transbond XT(XT)، کیورینگ 2-SEP، کیورینگ، XT، کیورینگ 3-SEP، کیورینگ، بزاق، XT، کیورینگ 4-SEP، کیورینگ، بزاق، SEP، XT، کیورینگ 5-SEP، کیورینگ، بزاق، SEP، کیورینگ، XT، کیورینگ. نمونه ها پس از نگهداری به مدت 24 ساعت در آب مقطر، به تعداد 1000 سیکل (55-5 درجه سانتی گراد) ترموسایکل شدند. استحکام باند برشی گروه ها توسط universal testing machine مورد ارزیابی قرار گرفت. برای مقایسه گروه ها با هم از آنالیز واریانس یک طرفه، Tukeyو Scheffe استفاده شد. (05/0>P) یافته ها: استحکام باند برشی در همه گروه ها قابل قبول بود درحالی که تفاوت آماری معنی داری بین گروه ها یافت نشد. (0/05

سابقه وهدف: میکروگپ در ناحیه اتصال ایمپلنت-اباتمنت یکی از چالش های اساسی درمان ایملپنت های دو تکه ای (Two-piece implants) است. این مطالعه با هدف بررسی تأثیر دو نوع اباتمنت زیرکونیا (Zirconia) و تیتانیوم (Titanium) بر میکروگپ محل تماس ایمپلنت – اباتمنت تحت Oblique cyclic loading (نیروی تکرار شونده مایل) در شرایط آزمایشگاهی انجام شد. مواد و روش ها: در این مطالعه آزمایشگاهی تعداد 12 مجموعه ایمپلنت-اباتمنت در گروه 6 عددی با دو جنس اباتمنت زیرکونیا و تیتانیوم به صورت عمودی درون بلوک های رزینی اصلاح شده با بیس پلی استر اتوپلیمریزه شونده مانت شدند. نمونه ها تحت 75 نیوتنOblique cyclic loading با زاویه 2 ± 30 درجه نسبت به محور طولی ایمپلنت با فرکانس 1 هرتز در 500000 سیکل که معادل 20 ماه نیروی جویدن انسانی است، قرار گرفتند. برای آنالیز میکروگپ از مشاهده مستقیم از بالا توسط میکروسکوپ الکترونی (SEM) با بزرگ نمایی 5000× استفاده شد. جهت آنالیز آماری برای مقایسه قبل و بعد load از paired t-test و برای مقایسه دو گروه مستقل از Independent sample t test استفاده شد. یافته ها: میزان میکروگپ قبل از وارد کردن نیرو در گروه اباتمنت های تیتانیومی (0/7± 2/6 میکرون) بیشتر از اباتمنت های زیرکونیایی (0/9± 1/5 میکرون) بود (0/033= P). میزان میکروگپ در گروه اباتمنت های تیتانیومی بعد از وارد کردن نیرو کاهش (0/047= P)، اما در گروه اباتمنت های زیرکونیایی به صورت معنی داری افزایش یافت (0/0350= P). در نهایت میزان میکروگپ بعد از وارد کردن نیرو در گروه اباتمنت های تیتانیومی (0/8± 2/0 میکرون) با اباتمنت های زیرکونیایی (0/9± 2/7 میکرون) نداشت(0/262= P) نتیجه گیری: میزان میکروگپ به دنبال Oblique cyclic loading در دو نوع اباتمنت تیتانیومی و اباتمنت زیرکونیایی تفاوتی ندارد و هر دو در محدوده قابل قبول از نظر بالینی قرار دارند.

سابقه و هدف: دهانشویه ها یکی از ابزار هایی هستند که برای کاهش پوسیدگی کاربرد دارند. دهانشویه فلورین توتال دهانشویه جدیدی است که تاکنون تحقیقی در مورد تاثیر آن بر استرپتوکوکوس موتانس انجام نشده است. مواد و روش ها: در این مطالعه، قطر هاله مهار رشد باکتری استرپتوکوکوس موتانس بین دو دهانشویه فلورین توتال و کلر هگزیدین مقایسه شد. ابتدا باکتری را روی محیط بلاد آگار کشت دادیم و 24 ساعت در دمای 37 درجه درون انکوباتور قراردادیم. سپس روی 21 پلیت بلاد آگار کشت دادیم. به طور تصادفی بر روی 10 پلیت، 1 دیسک کلر هگزیدین و روی 10 پلیت دیگر، 1 دیسک فلورین توتال گذاشتیم. همچنین روی 1 پلیت، دیسک آنتی بیوگرام و دیسک بلانک بدون دهانشویه قرار دادیم. پلیت ها را در دمای 37 درجه به مدت 24-48 ساعت درون انکوباتورقراردادیم و سپس هاله مهار رشد را اندازه گیری کردیم. یافته ها: هاله ی مهار رشد در گروه کلر هگزیدین به میزانmm 15. 4 و در گروه فلورین توتالmm 11. 4 بود، که در گروه کلر هگزیدین به میزان 4 mm بیشتر بود که این اختلاف از لحاظ آماری معنادار است. نتیجه گیری: با توجه به عوارض دهانشویه کلرهگزیدین، این دهانشویه نمی تواند به صورت روزانه استفاده شود. به نظر می رسد دهانشویه فلورین توتال می تواند به عنوان یک روش کمکی برای افرادی که ریسک پوسیدگی بالایی دارند، استفاده شود.

سابقه و هدف: استوماتیت ناشی از دنچر در 60-24 درصد از دارندگان دنچر رخ می دهد. تا کنون علل مختلفی برای ایجاد آن مطرح شده ولی هنوز اختلاف نظر در این رابطه وجود دارد. در برخی از مطالعات علاوه بر کاندیداآلبیکانس به عنوان مسبب اصلی، برخی از باکتری ها نیز مطرح گردیده اند. نظر به شیوع این ضایعه و نیز گزارش موارد راجعه یا مقاوم به درمان های ضد قارچ، این تحقیق جهت بررسی نقش اکتینومایست در بروز استوماتیت ناشی از دنچر صورت پذیرفت مواد و روش ها: در این تحقیق مورد-شاهدی نمونه ها از 15 فرد دارای دنچر کامل فک بالا و پایین که فاقد استوماتیت ناشی از دنچر بودند و 15 فرد دارای دنچر کامل فک بالا و پایین که دارای ضایعه استوماتیت ناشی از دنچر بودند، جمع آوری گردید. مشابه سازی در دو گروه به لحاظ سن، جنس، ابتلا به بیماری سیستمیک به ویژه دیابت، مصرف سیگار، خشکی دهان، مصرف دارو، مدت زمان استفاده از دنچر و بهداشت دهان صورت گرفت. پس از جمع آوری، نمونه ها در محیط کشت تایو به آزمایشگاه منتقل شده و در انکوباتور 37 درجه سانتیگراد به مدت یک هفته فرار گرفتند، سپس به محیط brain & heart infusion منتقل شدند. پس از یکماه لام های تهیه شده زیر میکروسکوپ به منظور بررسی حضور اکتینو مایست مورد مشاهده قرار گرفتند. نتایج حاصل از تشکیل کلونی های اکتینو مایست در دو گروه با استفاده از نرم افزار SPSS14 و آزمون آماری کای دو مورد قضاوت قرار گرفت. یافته ها: میان 15 نمونه گروه شاهد 5 نمونه ( 3/33 درصد) اکتینو مایست مثبت بودندو از بین 15 نمونه گروه مورد 11 نمونه (73/3 درصد) اکتینومایست مثبت بودند. (0/03>P) نتیجه گیری: به نظر می رسد اکتینومایست می تواند در بروز استوماتیت ناشی ازدنچر علاوه بر کاندیدا آلبیکانس ایفای نقش دارد.

سابقه و هدف: اختلالات داخلی(ID)، شایع ترین علت اختلال مفصل گیجگاهی فکی(TMD) می باشد که به طور گسترده ای عملکرد دیسک را تحت تاثیر قرار می دهد. با توجه به این که جا به جایی قدامی دیسک (ADD) یکی از مهمترین یافته ها در (ID) می باشدواهمیت اطلاع از اتیولوژی آن و اینکه تا کنون، نقش بسیاری از شاخص های ساختاری با TMD بررسی نشده است، لذا این پژوهش با کمک تصاویر MRI به ارزیابی ارتباط ساختار مفصل گیجگاهی فکی با جابه جایی دیسک پرداخت. روش اجرای پژوهش: تحقیق به روش case-control انجام شده است. 31 مفصل مبتلا به اختلالات داخلی مفصل گیجگاهی فکی(ID) و 57 مفصل نرمال مورد بررسی قرار گرفتند و افراد دو گروه به لحاظ سن، جنس، وضعیت اقتصادی و اجتماعی از نظر مراجعین مشابه بودند. یافته های MRI شامل، موقعیت دیسک در دهان باز و بسته، مورفولوژی کندیل اگزیال و کرونال می باشد. وجود یا میزان آن در دو گروه با آزمون کایدو یا دقیق فیشر مورد قضاوت آماری قرار گرفت. یافته ها: افراد مبتلا به اختلالات داخلی مفصل گیجگاهی فکی(ID)، درهر سه گروه جا به جایی قدامی دیسک با بازگشت(DDWR) و جا به جایی قدامی دیسک بدون بازگشت (DDWOR)، جا به جا به جایی قدامی دیسک (ADD)، از نظر موقعیت دیسک در مواجهه بیشتر قدامی، قدامی-تحتانی دردهان بسته می باشد واز لحاظ آماری معنی دار می باشد(001/0>P). مورفولوژی کندیل در نمای کرونال و اگزیال اختلاف معنی دار نبوده است(4/0> P). نتیجه گیری: به نظر می رسد جا به جایی قدامی دیسک با موقعیت قدامی، قدامی_تحتانی دیسک در دهان بسته، مرتبط می باشد. مورفولوژی کندیل در نمای کرونال و اگزیال ارتباطی با جا به جایی قدامی دیسک ندارد.

سابقه و هدف: یکی از روشهای موثر در پیشگیری از پوسیدگی دندان استفاده از خمیردندانهای فلورایددار است. هدف این مطالعه اندازه گیری میزان غلظت کلی و محلول فلوراید چند نوع خمیردندان می باشد. مواد و روشها: در این مطالعه غلظت کلی و محلول فلوراید در 8 نوع خمیردندان داخلی و 5 نوع خارجی اندازه گیری شد. نمونه ها از ابتدا و انتهای هر تیوب تهیه شد و پس از تهیه سوسپانسیونی یکنواخت، غلظت کلی و محلول فلوراید توسط دستگاه پتانسیومتر اندازه گیری شد. غلظت فلوراید کلی و محلول در ابتدا و انتهای هر تیوب و در خمیردندانهای داخلی و خارجی با آزمون Mann-Whitney مقایسه شدند. یافته ها: از 13 خمیردندان مورد آزمایش، 5 خمیردندان مربوط به اطفال و 8 خمیردندان مربوط به بزرگسالان بود. 11 خمیردندان (84. 6درصد) ترکیب فلورایدشان از نوع مونوفلوئورو فسفات بود. در خمیردندانهای بزرگسال، تنها در خمیردندان داخلی آ. ب. ث و خارجی Signal مقدار مورد تایید غلظت کلی فلوراید بین المللی وجود داشت و نیز میزان غلظت کلی فلوراید آنها به میزان ثبت شده روی تیوب نزدیک بود. خمیردندانهای اطفال ایرانی بس، فریس، گلدنت و کومودو میزان غلظت کلی فلوراید آنها کاملا بالاتر از میزان استاندارد بین المللی بود. درهیچ یک از خمیردندانهای اطفال ایرانی میزان غلظت کلی فلوراید با میزان ثبت شده روی تیوب سازگار نبود. نتیجه گیری: به نظر می سد نیاز به کنترل کیفی دقیق تر میزان غلظت فلوراید خمیردندانها وجود دارد. خصوصا در زمینه خمیردندانهای اطفال باید توجه بیشتری به حد استاندارد و مجاز شود. چنانچه غلظت فلوراید محلول نیز روی تیوب ثبت گردد به انتخاب خمیردندان مناسب کمک بیشتری می نماید.

سابقه و هدف: هدف از این مطالعه بررسی تاثیر یک مداخله آموزشی در قالب واحد درسی "سلامت دهان و دخانیات" بر دانش و نگرش دانشجویان دندانپزشکی در زمینه عوارض دخانیات و نقش دندانپزشک در برنامه های ترک دخانیات می باشد. مواد و روش ها: مطالعه حاضر به صورت مداخله نیمه تجربی روی 62 دانشجوی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان در گروه کنترل و 63 دانشجوی دانشگاه آزاد اصفهان در گروه مداخله، صورت گرفت. پرسشنامه ای در رابطه با دانش و نگرش آنان از کلیه افراد داوطلب جمع آوری شد. سپس مداخله آموزشی در طول یک ترم تحصیلی صورت گرفت. داده ها توسط Paired sample t-test، Independent sample t-test، Chi square، Fisher exact test مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: میانگین نمره دانش دانشجویان قبل از مداخله بین دو گروه اختلاف معنادار نداشت (0. 46P=)، اما بعد از مداخله، در گروه مداخله بیشتر بود (0. 001P<). میانگین نمره نگرش دانشجویان قبل از مداخله بین دو گروه اختلاف معنادار نداشت (0. 93P=)، اما بعد از مداخله، در گروه مداخله بیشتر بود (0. 001P<). میانگین نمره نگرش دانشجویان هم در گروه مداخله و هم در گروه کنترل بعد از مداخله بیشتر از قبل مداخله بود (0. 001P<). به دنبال مداخله، میانگین تغییرات نمره دانش و نگرش دانشجویان در گروه مداخله بیشتر از گروه کنترل بود (0. 001 P <). نتیجه گیری: واحد درسی"سلامت دهان و دخانیات" باعث افزایش دانش و نگرش دانشجویان در مورد برنامه های ترک دخانیات شد. هرچند عملکرد دانشجویان مورد سنجش قرار نگرفت ولی به نظر می رسد بتوان با آموزش، در جهت ارتقا توانایی های دانشجویان نیز نتایج قابل قبولی به دست آورد.

سابقه و هدف: اتخاذ تصمیم در مورد مراقبت های بالینی می بایست با آخرین شواهد علمی همسو باشد. با وجود افزایش کمیت و کیفیت تحقیقات دندانپزشکی در دنیا و ایران، بسیاری از دندانپزشکان اطلاع کافی از نتایج مطالعات نداشته و از آن در بالین استفاده نمی کنند. هدف از این مطالعه بررسی برخی موانع موجود در بکارگیری نتایج تحقیقات از دیدگاه متخصصین دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد می باشد. مواد و روش ها: این مطالعه از نوع توصیفی – مقطعی بود که در آن کلیه متخصصین دندانپزشکی عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد در سال 1396 به روش سرشماری مورد بررسی قرار گرفتند. 57 نفر در مجموع ارزیابی شدند. داده ها توسط پرسشنامه ای دو بخشی گرد آوری شدند. بخش اول پرسشنامه شامل اطلاعات دموگرافیک و بخش دوم شامل 22 گویه برگرفته شده از پرسشنامه فونک بود که توسط مقیاس 5 نمره ای لیکرت سنجیده می شد. پس از گرد آوری پرسشنامه ها، داده ها توسط آمار توصیفی توسط نرم افزار 17 SPSS مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفتند. یافته ها: میزان مشارکت نمونه ها 100% بود. در بین حیطه های مختلف مانع از بکارگیری نتایج در بالین، حیطه ی ارتباط و دسترسی به یافته های تحقیق با میانگین و انحراف معیار 04/3± 42/21 و در بین موانع، عدم وجود برنامه ای از طرف مسئولان مربوطه برای به کار بستن نتایج تحقیق در عمل با میانگین و انحراف معیار80/0± 09/4 به ترتیب مهم ترین حیطه و مهم ترین مانع شناخته شدند. نتیجه گیری: بمنظور افزایش کاربرد نتایج منتج از تحقیقات در عملکرد بالینی، نیاز به تلاش های زیادی در جهت ایجاد برنامه ای نظام مند با پیگیری مستمر از طرف مسئولان زیربط و افزایش توانمدی علمی و اعتماد بنفس در بین اساتید، دانشجویان دندانپزشکی و فارغ التحصیلان این رشته احساس میشود.

سابقه و هدف: ژانت سل گرانولومای فکی (مرکزی و محیطی) دو ضایعه نسبتاً شایع با اتیولوژی و پاتوژنز نامشخص می باشند. همچنین علت تفاوت در رفتار بیولوژیک آنها هنوز بدرستی مشخص نشده است. این مقاله مروری با هدف ارزیابی نشانگرهای مختلف ایمونوهیستوشیمی بررسی شده در این ضایعات و بررسی ارتباط بیان این نشانگرها با رفتار و پاتوژنز آنها طراحی شد. مواد و روش ها: مقالات منتخب با استفاده از پایگاههای اطلاعاتی Google scholar، Pubmed، Science direct با واژه های کلیدی giant cell granuloma، pathogenesis، biologic behavior در فاصله سالهای 2010 تا ماه آوریل 2019 گردآوری گردید. تمامی 27 مطالعه گردآوری شده که از تکنیک ایمونوهیستوشیمی استفاده کرده بودند، از نظر نوع سلولهای مورد بررسی، تفاوت بیان نشانگر بین گروه های مختلف ضایعه، ارتباط نشانگر مورد بررسی با رفتار بیولوژیک و پاتوژنز ضایعه مورد ارزیابی قرار گرفتند. یافته ها: از نظر بیان نشانگرهای عروقی به ترتیب در %55/5 و %33/3 مطالعات، ارتباط مثبت با رفتار و پاتوژنز ژانت سل گرانولوماها بیان شد. بررسی بیان نشانگرهای استئوکلاستوژنز هم به ترتیب در %45/5 و %77/2 مقالات ارتباط مثبت با رفتار و پاتوژنز را نشان داد. از نظر بررسی پروتئین های سیکل سلولی نیز با اختلاف اندکی %43/8 مقالات ارتباط و %57/1 عدم ارتباط با رفتار را ذکر کردند؛ اما از نظر تاثیر آنها در پاتوژنز %7/85 مقالات ارتباط واضحی را بیان نکردند. نتیجه گیری: به نظر می رسد که فرایندهای دخیل در القاء تمایز استئوکلاستها بیشترین ارتباط را با پاتوژنز، و آنژیوژنز بیشترین ارتباط را با رفتار بیولوژیک ژانت سل گرانولوماها دارد.