تحقیق در علوم دندانپزشکی
سال:1390 | دوره:8 | شماره:3 (پیاپی 29) |تعداد مقالات:10

سابقه و هدف: کیست ادنتوژنیک کلسیفیه ضایعه ادنتوژنیک ناشایعی است که اولین بار توسط گورلین در سال 1962 معرفی شد. اسامی متفاوتی برای انواع کیستیک و توپر کیست ادنتوژنیک کلسیفیه به کار رفته است. اما کیست ادنتوژنیک کلسیفیه اصطلاح ترجیحی می باشد. این کیست دارای تنوع هیستوپاتولوژیک و رادیوگرافیک بوده، مشی بالینی قابل توجهی دارد. از آنجایی که این ضایعه دارای نماهای کلینیکوپاتولوژیک متفاوت بوده و اطلاعات کمی از آنها در دسترس است، هدف از این مطالعه تحلیل بالینی- پاتولوژیکی کیستهای ادنتوژنیک کلسیفیه بود.مواد و روش ها: این مطالعه از نوع بررسی داده های موجود با استفاده از 21 مورد ثبت شده به عنوان کیست ادنتوژنیک کلسیفیه انجام شد. مشخصات بالینی نظیر سن و جنسیت بیمار و محل بروز کیست های ادنتوژنیک کلسیفیه از پرونده ها استخراج شد و اسلایدهای میکروسکوپی آنها مورد بررسی مجدد قرار گرفت.یافته ها: 81% از کیستهای ادنتوژنیک کلسیفیه در فک پایین یافت شد. 38.1% موارد در دهه دوم و 52.4% در جنس مونث پدید آمده بود. و 76.2% در قسمت های خلفی فکین قرار گرفته بود. 100% موارد نماهای کیستیک داشتند. تنها یک مورد از نوع محیطی بود. 8 مورد همراه با سایرتومورهای ادنتوژنیک بود.نتیجه گیری: به نظر می رسد که ضایعات از نوع کیستیک بودند، ولی همراهی ضایعه با تومورهای ادنتوژنیک نیز دیده شد و ضایعات به طور شایع تری در جنس مونث و در قسمتهای خلفی فکین به ویژه در فک پایین پدید آمده بودند که با نتایج برخی مطالعات متفاوت بود. برای درک بهتر رفتار بیولوژیکی کیست های ادنتوژنیک کلسیفیه، تحقیقات وسیع تر و بررسی های ایمونوهیستوشیمیایی و هیستومورفولوژیکی پیشنهاد می شود.

سابقه و هدف: از مهمترین علل شکست در درمان با پست های فایبری جدا شدگی در سطح سمان- عاج می باشد. هدف از این مطالعه مقایسه، دو نوع سمان رزینی Self adhesive بر استحکام باند برشی پست فایبر با عاج دندان می باشد.مواد و روش ها: مطالعه به روش تجربی بر روی 20 دندان پرمولر تک کاناله مندیبل انجام شد که شرایط ورود به مطالعه را داشتند. بعد از انجام درمان ریشه به روش استاندارد، دندان ها به طور تصادفی به دو گروه تقسیم شدند، پس از آماده سازی فضای پست، پست های فایبر Match Post RTD سایز دو، در گروه اول با سمان رزینی (Biscem (Bisco و در گروه دوم با سمان رزینی Maxcem Elite kerr سمان و لایت کیور شدند. پس از مانت کردن در آکریل، نمونه ها توسط دیسک به دو قطعه تقسیم شدند. سپس توسط Universal Testing Machine از آپیکال به کرونال نمونه ها نیروی مساوی وارد شد تا شکست رخ دهد. پس از ثبت میانگین استحکام باند برشی و جهت تحلیل آماری یافته ها از آزمون T-Test استفاده شد.یافته ها: استحکام باند برشی در گروه سمان Biscem Bisco معادل (7.3±2.5) و در گروه سمان Maxcem Elite Kerr (6.6±3.2) بود و بین دو گروه تفاوت معنی داری دیده نشد.نتیجه گیری: اگر در سمان کردن پست فایبر از سمان (Biscem (Bisco یا Maxcem Elite Kerr استفاده کنیم، تفاوت معنی داری در استحکام باند برشی آن با عاج بوجود نمی آید.

سابقه و هدف: کاندیدیازیس شایع ترین عفونت قارچی در حفره دهان است و یکی از مشکلات استفاده کنندگان از دنچر تغییر رنگ و آلودگی بر اثر عفونت قارچی کاندیدا آلبیکنس است. با توجه به استفاده فراوان از سافت لاینرها در درمان های پروتز متحرک، این تحقیق با هدف مقایسه تاثیر دو نوع سافت لاینر بر میزان چسبندگی قارچ کاندیدا آلبیکنس انجام شد.مواد و روش ها: این تحقیق به روش تجربی در محیط آزمایشگاهی انجام شد. تعداد 24 نمونه از سافت لاینر آکروپارس و مولوپلاست B داخل لوله های حاوی سوسپانسیون 106×1 سلول در واحد حجم از کاندیدا آلبیکنس قرار داده شدند. سپس لوله ها برای مدت زمان 40 و 120 دقیقه داخل انکوباتور قرار گرفته سپس در 1 میلی لیتر سرم فیزیولوژی استریل قرار داده شدند و مقدار معینی از این سوسپانسیون بر روی پلیت حاوی ژلوز سابوری کشت شد. بعد از 24 و 48 ساعت انکوباسیون تعداد کلونی های تشکیل شده با استفاده از میکروسکوپ نوری شمارش شدند و یافته ها با آزمون آماری TWO WAY ANOVA مورد تحلیل قرار گرفت.یافته ها: میزان کلونیزاسیون کاندیدا آلبیکنس به سافت لاینرمولوپلاست B در زمان های 40 و 120 دقیقه به ترتیب (2025±509) و (2483±509) و به سافت لاینر آکروپلاس (2183±498) و (2533±408) بود و با گذشت زمان میزان چسبندگی کاندیدا در هر دو سافت لاینر افزایش معنی داری داشت (p<0.05) ولی بین دو نوع سافت لاینرتفاوت معناداری دیده نشد.نتیجه گیری: این دونوع سافت لاینر برتری خاصی از لحاظ چسبندگی کاندیدا آلبیکنس نسبت به یکدیگر ندارند و با افزایش زمان میزان چسبندگی کاندیدا آلبینکس به آنها افزایش می یابد.

سابقه و هدف: ارتباط بین بیماری پریودنتال و عوارض حاملگی در بسیاری از تحقیقات مورد بررسی قرار گرفته است. هدف از انجام این تحقیق بررسی تاثیر درمان فاز اول پریودنتال بر پیشگیری از پره اکلامپسی در سه بیمارستان مرجع شهر تهران در سال87-1386 بود.مواد و روش ها: در این مطالعه که به روش کارآزمایی بالینی انجام گرفت، 40 خانم باردار بین هفته 20 تا 28 با سابقه پره اکلامپسی و با بیماری پریودنتال متوسط تا شدید انتخاب شدند. افراد هر دو گروه از نظر عوامل مداخله گر موثر بر بروز پره اکلامپسی یکسان سازی شدند. گروه مورد شامل 20 نفر بود که درمان فاز اول پریودنتال را دریافت کردند. در گروه شاهد درمان پریودنتال صورت نگرفت. افراد هر دو گروه تا زمان زایمان پیگیری شدند و بروز پره اکلامپسی در آنها بررسی گردید. پارامترهای پریودنتال شامل پلاک ایندکس (PLI)، عمق پاکت (PD)، خونریزی پس از پروب کردن (BOP)، تحلیل لثه (GR) و از دست رفتن اتصالات پریودنتال (CAL) بر روی تمام دندانها به جز دندان عقل ثبت شد. پره اکلامپسی با فشار خون بالاتر از 140.90 میلی متر جیوه و پروتئین اوری (1+) مشخص گردید. جهت آنالیز آماری از آزمون دقیق فیشر استفاده شد.یافته ها: PD در افراد گروه شاهد 2.8±1.34 میلی متر و در گروه مورد 2.1±0.53 میلیمتر و CAL در افراد گروه شاهد و مورد به ترتیب 2.4±1.65 و 2.1±0.63 میلیمتر بود که این اختلاف به لحاظ آماری معنی دار نبود (P=0.2). در گروه مورد 2 نفر (10 درصد) و در گروه شاهد 4 نفر (20 درصد) دچار پره اکلامپسی شدند که این اختلاف به لحاظ آماری معنی دار نبود (P=0.3).نتیجه گیری: در تحقیق حاضر درمان فاز اول پریودنتال در بروز پره اکلامپسی در خانم های باردار دارای سابقه پره اکلامپسی نشان داد که انجام درمان پریودنتال در پیشگیری از بروز پره اکلامپسی گر چه از نظر کلینیکی معنی دار است ولی از لحاظ آماری معنی دار نمی باشد

سابقه و هدف: با توجه به محدودیت های رادیوگرافی متداول در تشخیص پوسیدگی های کلاس سه، این مطالعه با هدف بررسی قدرت رادیوگرافی دیجیتال تفریقی در تشخیص عمق های مختلف پوسیدگی کلاس سه انجام شد.مواد و روش ها: این مطالعه تشخیصی (بررسی قدرت یک روش) بر روی 46 دندان قدامی دایمی خارج شده سالم انسان انجام گرفت، از نمونه های دندانی قبل از ایجاد پوسیدگی رادیوگرافی های دیجیتالی اولیه تحت شرایط استاندارد به عمل آمد. بر روی یکی از سطوح پروگزیمال به صورت تصادفی یک حفره به عنوان پوسیدگی شبیه سازی شده کلاس سه، توسط فرز روند الماسی 008 ایجاد شد. سپس عکس های ثانویه دیجیتالی برای این نمونه ها به عنوان گروه B تهیه گردید. با فرز 009 (گروه C) و بعد از آن با فرز 010 (گروه D) عمق پوسیدگی را افزایش داده و بعد از هر بار تراش تصاویر ثانویه گرفته شد. سپس با تهیه تصاویر تفریقی، دو مشاهده گر آن ها را از نظر وجود یا فقدان پوسیدگی ارزیابی کردند. بر اساس نتایج ارزیابی با کمک نرم افزار SPSS 11.5، شاخص های پنج گانه تشخیص محاسبه شد.یافته ها: ارزش اخباری مثبت، ارزش اخباری منفی، حساسیت، ویژگی و دقت برای گروه B به ترتیب برابر با 90، 84، 83، 91 و 87 درصد و در گروه C به ترتیب برابر با 96، 94، 93، 96 و 95 درصد محاسبه گردید. میزان خطای تشخیص مثبت و منفی در گروه B برابر 13.1 درصد و در گرادیوگرافی برابر 5.5 درصد بود (P<0.07).نتیجه گیری: در تشخیص پوسیدگی های کلاس سه، رادیوگرافی دیجیتال تفریقی می تواند به عنوان روشی قابل قبول مطرح باشد.

سابقه و هدف: استرس در دانشجویان دندانپزشکی یکی از مشکلات مهم می باشد. با توجه به عوارض زیاد استرس، تحقیق حاضر با هدف بررسی میزان استرس، منابع و عوامل مرتبط با آن در دانشجویان سال آخر در دانشکده دندانپزشکی دانشگاه آزاد اسلامی سال 1389 انجام شد.مواد و روش ها: این تحقیق با طراحی توصیفی- مقطعی و بر روی 230 نفر از دانشجویان سال آخر رشته دندانپزشکی انجام شد. روش نمونه گیری در این تحقیق سرشماری و نحوه تکمیل اطلاعات، پرسشنامه بود. در این تحقیق برای بررسی میزان استرس از پرسشنامه Beck و بررسی منابع استرس از پرسشنامه DESQ استفاده شد. یافته ها توسط آزمون آماری کای دو مورد آنالیز آماری قرار گرفت.یافته ها: تحقیق حاضر نشان داد که 39 درصد از دانشجویان استرس کم، 16 درصد از دانشجویان استرس متوسط، 8 درصد از دانشجویان استرس شدید داشتند و 37 درصد فاقد استرس بودند. مهمترین منابع استرس در دانشجویان، تکمیل requirement و امتحانات بود. استرس دانشجویان دختر به طور معنی داری بیشتر از دانشجویان پسر بود (P<0.05). استرس دانشجویان ترم 12 کمتر از استرس دانشجویان ترم 11 بود و این تفاوت از لحاظ آماری معنی دار بود (P<0.05). سن، وضعیت تاهل، محل زندگی، سابقه مشروطی، معدل کل ونحوه انتخاب رشته بر میزان استرس اثر معنی داری نداشت.نتیجه گیری: با توجه به شیوع استرس و منابع استرس زای موجود، توصیه می شود مسوولین محترم با انجام تحقیقاتی در جهت کم کردن این عوامل استرس زا تلاش کنند و محیط آرامتری را برای دانشجویان ایجاد کنند

سابقه و هدف: انحراف ایمپلنت و اتچمنت نسبت به مسیر نشست و برخاست پروتز، بر میزان گیر و طول عمر اوردنچر موثر است. با توجه به کاشت ایمپلنت با انحراف دیستولبیالی، این تحقیق با هدف تاثیر انحراف 5 درجه و 10 درجه دیستولبیالی ایمپلنت و اتچمنت بر میزان گیر و طول عمر اوردنچر انجام گرفت.مواد و روش ها: تحقیق بصورت تجربی و آزمایشگاهی بر روی 25 نمونه، در 5 گروه انجام شد. نمونه ها جفت ایمپلنتها و اتچمنتهایی بودند، که در بلوک های آکریلی قرار گرفتند. گروه 1 (شاهد) شامل ایمپلنتها و اتچمنتها موازی و گروه های 2 تا 5 (مورد) ایمپلنت و اتچمنت ها دارای انحراف 5 و 10 درجه دیستو لبیالی بودند. بلوک ها بوسیله بزاق مصنوعی مرطوب شدند. با دستگاه تست کشش (Santam) مقدار گیر آنها از سیکل اول تا 3000 سیکل (طول عمر برابر با 750 روز) اندازه گیری شد. داده ها با ازمون ANOVA و Paired T-test بررسی گردید.یافته ها: میزان گیر اولیه گروه های 1 تا 5 به ترتیب (3.8±0.34)، (5.6±0.27) ، (6±0.66). (6.8±0.3)، (6.9±0.28) بود. همچنین میزان کاهش گیر پس از 3000 سیکل برای گروههای 1 تا 5 به ترتیب 11%، 32%، 31 %، 38% و 36%بود. آزمون ANOVA نشان دادکه اختلاف معنی داری بین میزان گیر اولیه و نهایی در گروه های مورد وجود ندارد (P<0.2). اختلاف بین گروه شاهد و سایر گروه ها معنی دار بود (P<0.05).نتیجه گیری: جاگذاری ایمپلنت با انحراف دیستولبیالی موجب افزایش گیر اولیه می شود. این میزان انحراف تاثیر محسوسی در کاهش طول عمر پروتز ندارد.

سابقه و هدف: یکی از خواص مهم کامپوزیت ها درجه پلیمریزاسیون آنها می باشد. بر اساس مطالعات انجام شده تنها 75-50% از این ماده پلیمریزه شده و مقادیر زیادی از پیوندهای دو گانه تبدیل نشده و یا ناقص باقی مانده است. در صورتیکه این پلیمریزاسیون به درستی انجام نشود، منجر به حلالیت بالا، جذب آب و نهایتا شکست ترمیم خواهد شد. با توجه به سیلوران- بیس بودن کامپوزیت Filtek P90 و Z250 به روش DSC (Differential Scanning Calorimetry) ارزیابی شد.مواد و روش: در این مطالعه تجربی 10 عدد دیسک کامپوزیتی (هر گروه 5 نمونه) با ابعاد 3×2 میلی متر در قالب های استنلس استیل آماده شده و مطابق دستور سازنده با دستگاه لایت کیور LEDTurbo (Apoza, Japan) با شدت اشعه 950 میلی وات بر سانتی متر مربع به مدت 20 ثانیه کیور شدند. قبل از انجام آزمون DSC، نمونه ها درون محفظه هایی به دور از نور خوشید در دمای اتاق نگهداری شدند، سپس نمونه ها با دستگاه (PERKIN Elmer, Norwalk, CT, USA) DSC مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج بدست آمده با تست آماری من ویتنی مورد ارزیابی قرار گرفت.یافته ها: درجه پلیمریزاسیون در کامپوزیت Filtek P90 و Z250 به ترتیب عبارت از (62.5±5.1) و (71.6±5.3) درصد بود. میزان پلیمرازیسیون کامپوزیت Z250 با اختلاف معناداری بیشتر از P90 بود (P<0.05).نتیجه گیری: کامپوزیت Z250 میزان پلیمریزاسیون بالاتری نسبت به کامپوزیت Filtek p90 داشت.