هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه بین رهبری مشترک و کار گروهی از دیدگاه اعضا هیات علمی دانشگاه اصفهان انجام شده است. روش انجام پژوهش از نوع همبستگی و جامعه آماری تمامی اعضای هیات علمی دانشگاه اصفهان در سال تحصیلی 87- 1386 بود. پس از برآورد آماری و مشخص شدن حجم نمونه 80 نفر از اعضای هیات علمی با بهره گیری از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای متناسب با حجم انتخاب شد. برای گردآوری داده های مورد نیاز از دو پرسشنامه رهبری مشترک کنو و ویتانن (2008) و کار گروهی انیل (1998) بهره گرفته شد. هر دو پرسشنامه از روایی محتوایی برخوردار بودند و میزان آلفای کرونباخ پرسشنامه ها به ترتیب 87 درصد و 92 درصد بود. در تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون آماری t تک متغیره، همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه استفاده شده است. یافته های پژوهش نشان می دهد که میانگین پاسخ به مولفه های رهبری مشترک از 91.1 تا 38.2 نوسان داشته است و میانگین نمره های کار گروهی 63.2 بوده است. بین مولفه های رهبری مشترک با کار گروهی رابطه معنادار وجود داشت و بیش ترین همبستگی بین مولفه همکاری با کار گروهی (p<0.50, r=0.383) بود. هم چنین نتایج رگرسیون نشان می دهد که همه مولفه های رهبری مشترک میزان واریانس کار گروهی روشن می کند که بیش ترین آن به مولفه همکاری و کم ترین آن به مولفه انگیزش متعلق بود.