سلول و بافت
سال:1392 | دوره:4 | شماره:4 |تعداد مقالات:12

هدف: هدف از این پژوهش ارزیابی توان زیستی و همچنین خصوصیات مورفولوژیکی و بیوشیمیایی آپوپتوزیس در اسپرم های انسان تیمار شده با سدیم آرسنیت بود.مواد و روش ها: نمونه های اسپرم انسان با غلظت های 0، 0.1، 20 و 100 میکرومولار سدیم آرسنیت برای زمان های 0، 60، 120 و 180 دقیقه تیمار شدند. ارزیابی توان زیستی اسپرم توسط سنجش MTT و تمامیت DNA توسط رنگ آمیزی آکریدین اورنژ صورت گرفت. تغییرات مورفولوژیکی آپوپتوزیس در هسته اسپرم با رنگ آمیزی هوخست و دیف کوئیک و جنبه بیوشیمیایی آپوپتوزیس از طریق روش تانل مورد بررسی قرار گرفت. تجزیه و تحلیل آماری داده ها به روش آنالیز واریانس یک طرفه و اندازه گیری تکراری انجام شد.نتایج: سنجش MTT اثر متقابل معنی داری بین غلظت سدیم آرسنیت و زمان بر کاهش درصد توان زیستی اسپرم را نشان داد. علاوه بر آن، پس از گذشت 180 دقیقه توان زیستی اسپرم های تیمار شده با سدیم آرسنیت به طور معنی داری نسبت به گروه کنترل کاهش یافت. با این وجود این آلاینده تاثیری بر تمامیت DNA و همچنین جنبه های مورفولوژیکی و بیوشیمیایی آپوپتوزیس در هسته اسپرم نداشت.نتیجه گیری: سدیم آرسنیت موجب کاهش معنی دار توان زیستی اسپرم انسان می شود و این اثر احتمالا از طریق آسیب به هسته و DNA اسپرم صورت نمی گیرد.

هدف: سیس پلاتین یکی از موفق ترین داروها برای مقابله با بسیاری از سرطان ها است، اما میزان سمیت حاد کلیوی بالای آن، تجویز این دارو را محدود می کند. هدف از انجام این تحقیق بررسی اثر فاکتورهای ترشحی سلول های بنیادی مزانشیمی انسانی بر نارسایی حاد کلیوی ناشی از سیس پلاتین در موش صحرایی می باشد.مواد و روش ها: در این مطالعه از موش صحرایی نر، نژاد ویستار استفاده شد. حیوانات به طور تصادفی به چهار گروه تقسیم شدند و در هر گروه شش حیوان قرار گرفت. یک گروه به عنوان کنترل در نظر گرفته شد که هیچ تزریقی در حیوانات این گروه صورت نگرفت. سه گروه دیگر سیس پلاتین را به صورت داخل صفاقی با دوز 5 میلی گرم بر کیلوگرم یک بار در ابتدای آزمایش دریافت کردند. سپس به یکی از این سه گروه محیط کشت رویی سلول های بنیادی مزانشیمی انسانی و به گروه دیگر محیط کشت فاقد فاکتورهای ترشحی به صورت داخل صفاقی به مدت سه روز متوالی تزریق شد. پنج روز بعد از تزریق سیس پلاتین، نمونه های کلیه و خون حیوانات مورد آزمایش برای بررسی های بافت شناسی و بیوشیمیایی جمع آوری گردید.نتایج: نتایج کاهش معنی داری در میزان آسیب بافت کلیه، میزان اوره و کراتینین سرم خون نشان داد. همچنین افزایش معنی داری در میزان وزن بدن در گروه دریافت کننده محیط کشت رویی سلول های بنیادی مزانشیمی انسانی نسبت به گروه سیس پلاتین و گروه دریافت کننده محیط کشت فاقد فاکتورهای ترشحی مشاهده گردید.نتیجه گیری: نتایج این پژوهش پیشنهاد می کند که فاکتورهای ترشحی سلول های بنیادی مزانشیمی انسانی می توانند در برابر سمیت کلیوی ناشی از سیس پلاتین اثر محافظتی داشته باشند.

هدف: اهداف این مطالعه ساب کلونینگ ژن PARK7) DJ-1) به درون وکتور انتقال لنتی ویروسی، تولید لنتی ویروس های نوترکیب و آلوده سازی سلول های هدف با این ویروس ها می باشند.مواد وروش ها: ژن DJ1 با استفاده از آنزیم های محدود کننده EcoR1 و Xho1 از وکتور pcDNA-DJ1 به دست آمد. وکتور انتقالی لنتی ویروس به صورت همزمان توسط آنزیم های محدود کننده EcoR1 و Sal1 بریده شد. ژن DJ1 توسط آنزیم DNA لیگاز T4 به داخل وکتور ترانسفر و بالادست ژن DJ1 وارد شد، به طوریکه توالی DJ1-IRES-Jred در پایین دست و تحت کنترل پروموتر CMV قرار گرفت. برای تولید لنتی ویروس های نوترکیب، وکتور ساخته شده به همراه دو وکتور بسته بندی و پوشش ویروس به طور همزمان به درون سلول های (HEK (Human Embryonic Kidney انتقال داده شدند. ویروس های ساخته شده برای آلوده سازی سلول های هدف استفاده شدند. نتایج: برای اطمینان از درستی ساب کلونینگ از تست های آنزیمی و PCR استفاده شد. همچنین برای مشاهده بیان ژن Jred که نشان دهنده موفقیت ما در انتقال ژن می باشد، از میکروسکوپ فلورسانس استفاده شد. سپس برای مشاهده افزایش بیان ژن DJ1 در سلول های آلوده شده نسبت به سلول های طبیعی، از تست RT-PCR استفاده شد.نتیجه گیری: این مطالعه کاربرد موفقیت آمیز ناقل های لنتی ویروسی در انتقال ژن به سلول های یوکاریوتی را نشان می دهد و روشن می سازد که این ناقل ها می توانند در درمان بیماری های سیستم عصبی مورد استفاده قرار گیرند.

هدف: ویتامین D نقش مهمی در درمان و پیشگیری از سندروم متابولیک دارد که ممکن است مزایای تمرین ورزشی را افزایش دهد. هدف این مطالعه تعیین اثرات 8 هفته تمرین هوازی با و بدون مکمل سازی ویتامین D بر شاخص های سندروم متابولیک در زنان کم تحرک بود.مواد و روش ها: در این مطالعه نیمه تجربی با طرح پیش آزمون-پس آزمون، سی زن میان سال چاق (44.25±5.4 سال) به طور تصادفی به گروه های تمرین هوازی، تمرین هوازی به همراه ویتامین D (50000 واحد در هفته) و کنترل (بدون تمرین) اختصاص داده شدند. برنامه تمرین هوازی 50 تا 60 دقیقه در روز، سه روز در هفته و برای 2 ماه بود. سطوح سرمی 25-هیدروکسی ویتامین D، ترکیب بدنی و شاخص های متابولیکی قبل و بعد از دوره تمرینی ارزیابی شدند.نتایج: مکمل سازی با ویتامین D، سطوح سرمی 25-هیدروکسی ویتامین D را به طور معنی دار افزایش داد (P<0.05). تمرین هوازی موجب بهبود معنی دار (P<0.05) در وزن بدن، دور کمر، HDL -کلسترول، گلوکز خون و شاخص مقاومت به انسولین شد. مکمل سازی با ویتامین D همراه با تمرین مقاومتی منجر به بهبود بیشتر در شاخص های آدیپوسیتی، HDL -کلسترول، LDL -کلسترول، کلسترول تام، تری گلیسرید، گلوکز خون و شاخص مقاومت به انسولین گردید (P<0.05). نتیجه گیری: این نتایج پیشنهاد می کند که تمرین هوازی برای بهبود سلامت قلبی-متابولیکی زنان میانسال یک روش ایمن و موثر است. همچنین ترکیب کردن ویتامین D می تواند برخی اثرات مفید تمرین را در یک دوره دو ماهه افزایش دهد.

هدف: با توجه به اینکه مطالعات کاربردی و مولکولی در Ranunculaceae در حال افزایش است، بررسی و درک تکوین گل در این تیره ضروری است. در این پژوهش مراحل و چگونگی تکوین تخمک در گیاه Adonis flammea بررسی شد.مواد و روش ها: گل های جوان و غنچه ها در مراحل مختلف برداشت، در FAA70 تثبیت و در الکل 70 درصد نگهداری شدند. نمونه ها پس از آب گیری و قالب گیری در پارافین، با میکروتوم برش گیری شدند.رنگ آمیزی با PAS و هماتوکسیلین انجام گرفت. لام های تهیه شده از مراحل مختلف تکوینی با دقت با استفاده از میکروسکوپ نوری بررسی و عکسبرداری شدند.نتایج: نتایج نشان داد تخمک ها در A. flammea از نوع واژگون، دو پوششی و پرخورش است. مجرای سفت با پوسته درونی تشکیل می شود. مگاسپروسیت پس از تقسیم میوز تترادهای با هر دو نوع آرایش خطی و غیرخطی را ایجاد می کند. تکوین کیسه رویانی از تیپ پلی گونوم پیروی می کند. سلول های آنتی پد پایا هستند که در مرحله اندوسپرم سلولی تحلیل می روند. ارتباطات سیتوپلاسمی سلول های کیسه رویانی، تحلیل برخی از تخمک ها و به دنبال آن سقط تخمک و رویان در برخی از موارد مشاهده شدند.نتیجه گیری: الگوهای تکوین تخمک و کیسه رویانی از نهاندانگان و تیپ پلی گونوم تبعیت می کنند. ولی پایایی آنتی پدها، تشکیل کلاهک خورشی، ارتباطات سیتوپلاسمی بین سلول های کیسه رویانی و عدم موفقیت در لقاح و سقط رویان در برخی از تخمک ها از ویژگی های گونه مورد مطالعه است که علت آن می تواند عوامل محیطی یا ژنتیکی باشد.

هدف: این مطالعه به ارزیابی اثرات تراتوژنیک جنتامایسین بر طناب های بیضه ای نوزادان خرگوش که مادران آنها در طی بارداری این دارو را دریافت کردند می پردازد.مواد و روش ها: مطالعه تجربی حاضر بر روی 40 سر خرگوش 6 ماهه که در چهار گروه 10تایی (8 ماده، 2 نر) دسته بندی و با روش پلی گامی باردار شدند صورت گرفت. تزریق جنتامایسین با دوز 1.7 میلی گرم بر کیلوگرم در عضلات سرینی خرگوش های باردار به ترتیب در گروه های زیر: 1- (کنترل (که هیچ ماده ای دریافت نکردند)، 2- دوره پیش از تمایز (از روز اول احتمال بارداری تا روز هشتم)، 3- دوره رویانی (از روز نهم تا شانزدهم) و 4- دوره جنینی (از روز بیستم تا بیست و هفتم) به مدت 8 روز انجام شد. بعد از تولد از نوزادان نر (سه روزه) نمونه برداری بیضه به عمل آمد. نمونه ها جهت مطالعات بافت شناسی با روش هماتوکسیلین-ائوزین رنگ آمیزی و با میکروسکپ نوری بررسی شدند.نتایج: تزریق جنتامایسین به مادر باردار در مرحله پیش از تمایز جنینی موجب مجرادار شدن (کانالیزاسیون) طناب های بیضه ای و تبدیل آن ها به لو له های منی ساز در نوزاد شد. همچنین تزریق در دوره رویانی موجب افزایش قطر لوله های منی ساز شد، اما در نوزادان مادرانی که در دوره پیش از تمایز جنینی دارو دریافت کردند تغییراتی مشاهده نشد.نتیجه گیری: نتایج به دست آمده نشان داد که مصرف جنتامایسین جهت درمان عفونت های دوران بارداری، خصوصا در دوره های پیش از تمایز و رویانی بر مورفوژنز طناب های بیضه ای جنین خرگوش موثر بوده و موجب بلوغ زودرس می شود.

هدف: در این مطالعه میزان شکستگی DNA اسپرم انسانی بعد از آماده سازی به روش Direct swim-up در زمان های مختلف انکوباسیون به وسیله تکنیک TUNEL مورد ارزیابی قرار گرفت تا بهترین زمان برای انکوباسیون اسپرم های نرمال شسته شده برای استفاده در تکنیک های کمک باروری (ART) به دست آید.مواد و روش ها: در این مطالعه آینده نگر، 21 نمونه اسپرم نرمال مورد مطالعه قرار گرفت. از لام Makler chamber برای مطالعه تعداد و قابلیت تحرک اسپرم استفاده شد. برای بررسی مورفولوژی اسپرم از رنگ آمیزی پاپانیکولا و قابلیت حیات اسپرم از رنگ آمیزی ائوزین-نیگروزین استفاده شد. نمونه ها بعد از آماده سازی به روش Direct swim-up در زمان های مختلف در دمای 37 درجه سانتی گراد انکوبه شدند. میزان شکستگی DNA اسپرم در فواصل زمانی مختلف (3، 2، 1، 0 ساعت) با استفاده از تکنیک TUNEL مورد ارزیابی قرار گرفت.نتایج: میانگین درصد مورفولوژی طبیعی و حرکت سریع پیشرونده اسپرم بعد از آماده سازی نسبت به قبل از آماده سازی افزایش معنی داری P<0.001 داشتند. درصد میانگین قابلیت حیات اسپرم بعد از آماده سازی اسپرم نسبت به قبل از آماده سازی به طور معنی دار افزایش یافته بود (P<0.001). درصد شکستگی DNA اسپرم در زمان دو ساعت انکوباسیون نسبت به زمان صفر (P<0.01) و نیز زمان سه ساعت نسبت به زمان صفر و یک ساعت انکوباسیون (P<0.001) به طور معنی داری افزایش داشت. نتیجه گیری: انکوباسیون اسپرم نرمال در دمای 37 درجه سانتی گراد که به روش Direct swim-up آماده شده برای استفاده در تکنیک های کمک باروری باید زمان کمتر از دو ساعت باشد.

هدف: هدف از این مطالعه یافتن ارتباطی بین خصوصیات بدن زالوی طبی (Hirudo orientals)، با ساختار کیسه بیضه و خوشه های اسپرمی آن است تا بتوان ارتباطی بین این مشخصات و بلوغ جنسی به منظور اهداف پرورشی برقرار کرد. مواد و روش ها: 30 نمونه از افراد جمعیت زالوی طبی از سه آب بند در شهرستان گنبدکاووس در ماه های اردیبهشت، تیر و آبان جمع آوری شدند. طول، عرض و وزن بدن، قطر کیسه بیضه، نسبت قطر کیسه بیضه به قطر بدن و تعداد خوشه های اسپرمی برای هر نمونه به دست آمد. 20 نمونه از زالو ها برای مطالعه اثر گرسنگی بر کیسه بیضه، به مدت 120 روز گرسنه ماندند. داده ها توسط آنالیز واریانس (ANOVA) و نرم افزار SPSS16 تحلیل شدند. نتایج: در اردیبهشت، طول، عرض و وزن بدن، قطر کیسه بیضه، نسبت قطر کیسه بیضه به قطر بدن و تعداد خوشه های اسپرمی کاهش معنی داری در مقایسه با نمونه های تیر و آبان نشان دادند (P<0.05). خوشه های اسپرمی بالغ در تیر و آبان، در نمونه های با وزن بیش از سه گرم، طول بیش از 10.3 و قطر بیش از 0.79 سانتی متر مشاهده شد. در زالوهای گرسنه مانده تمامی صفات، به جز طول و نسبت قطر کیسه بیضه به قطر بدن، به صورت معنی داری کاهش یافتند (P<0.05). نتیجه گیری: این مطالعه نشان می دهد که ساختار کیسه بیضه و خوشه های اسپرمی آن می تواند در زالوی طبی با وزن و قطر و نه طول بدن ارتباط مستقیمی داشته باشد.

هدف: کورکومین یک رنگیزه زرد است که از زردچوبه به دست می آید. دارای خواص ضد سرطانی وآنتی اکسیدانی می باشد و احتمال می رود که نقش به سزایی در جلوگیری از بیماری های تحلیل برنده مغز ایفا کند. اما تاکنون اثرات آن بر روی سیستم عصبی در دوران جنینی به خوبی مطالعه نشده است. در این مطالعه اثر کورکومین بر سلول های پروژنیتور عصبی (NPC) کورتکس جنین رت درشرایط محیط کشت (in vitro) بررسی شده است. مواد و روش ها: کورتکس جنین های 5/15 روزه رت نژاد ویستار در شرایط استریل جدا شده و به روش آنزیمی به سوسپانسیون سلولی تبدیل شدند. سوسپانسیون سلولی در محیط کشت DMEM/F12 و N2 و1 درصد آنتی بیوتیک و میتوژن ها (EGF10ng/ml و 20 ng/ml FGF-b) کشت داده شد و سلول ها با غلظت های متفاوت کورکومین (0.1، 0.5، 1 میکرومولار) مورد تیمار قرار گرفتند. بقای سلولی با تست MTT سنجیده شد و بررسی های ایمونوسیتوشیمیایی با استفاده از نشانگرآستروسیتی (GFAP) صورت گرفت. داده ها، با روش ANOVA یک طرفه و سنجش Tukey′s post hoc مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج: این بررسی نشان داد که تیمار NPC های کورتکس جنین رت با غلظت های مختلف کورکومین به ویژه غلظت 0.5 میکرومولار اثرات معنی داری بر تکثیر و تمایز این سلول به آستروسیت ها دارد. نتیجه گیری: کورکومین اثرات دوگانه بر کشت NPC ها دارد: غلظت های پایین آن تکثیر وتمایز NPC ها را تحریک می کند در حالی که غلظت های بالای کورکومین سمی است. NPC در طی تکوین جنینی به نورون ها و سلول های گلیال تمایز می یابند که مهم ترین آنها آستروسیت ها هستند.

هدف: این مطالعه با هدف تعیین ناهنجاری های ماکروسکوپی ایجاد شده توسط داروی گاباپنتین در زمان لانه گزینی و اندام سازی جنین طراحی گردید. مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی از 40 موش ماده نژاد NMRI استفاده شد. موش های ماده باردار در 4 گروه 10 تایی، شامل سه گروه تجربی (I، II، III) و یک گروه شاهد (دریافت کننده سرم فیزویوژی) دسته بندی شدند. سه گروه تجربی به ترتیب مقادیر 15، 30 و 45 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن در روز از داروی گاباپنتین را از روز شش و نیم (GD6.5) لغایت روز چهارده و نیم (GD14.5) دوره بارداری به صورت تزریق داخل صفاقی دریافت نمودند. موش ها در روز 18.5 حاملگی تشریح شده و جنین های آنها از نظر ناهنجاری های ماکروسکوپی توسط استریومیکروسکوپ مورد بررسی قرار گرفت. وزن و قد جنین ها بر اساس طول سری-دمی اندازه گیری و ثبت گردید. اطلاعات با استفاده از آزمون T-test، Tukey و ANOVA به کمک نرم افزار SPSS آنالیز گردید. نتایج: در هر سه گروه تجربی (I، II، III) میانگین وزن و طول سری-دمی در سه گروه تجربی به صورت معنی داری در مقایسه با گروه شاهد کاهش یافته بود (P<0.001). همچنین افزایش معنی دار در میزان بروز ناهنجاری هایی مانند جذب جنینی، خونریزی در اندام های مختلف و تیروئید فولیکولار در مقایسه با شاهد مشاهده شد. نتیجه گیری: داروی گاباپنتین در موش در طی مراحل ارگانوژنز سبب جذب جنین، کاهش وزن و طول سری-دمی رویان می شود. همچنین ناهنجاری هایی مانند هموراژی و تیروئید فولیکولار را نیز در دوره جنینی القا می نماید.