سلول و بافت
سال:1396 | دوره:8 | شماره:4 |تعداد مقالات:9

هدف: در این مطالعه، ترکیبی از روش آنزیمی و اکسپلنت را برای جداسازی و کشت سلول های بنیادی چربی مورد استفاده قرار گرفت.مواد و روش ها: بافت چربی ناحیه ی شکم از رت های نر نژاد ویستار جدا شد. بافت ها به قطعات کوچک (»2mm) تقسیم شدند، سپس آنزیم Trypsin –EDTA با غلظت 0.25 درصد به بافت ها افزوده شد و به دنبال آن به مدت 30 دقیقه در دمای 37 درجه سانتی گراد در انکوباتور شیکردار قرار داده شدند. سپس بافت تیمار شده با آنزیم سانتریفیوژ شده و قطعات شناور کشت داده شدند. آنالیزهای آماری مربوط به تعداد سلول ها با استفاده از نرم افزار GraphPad Prismv6 مورد بررسی قرار گرفت.نتایج: نتایج نشان داد که جمعیت سلول های بنیادی چربی جداسازی شده توسط این روش ترکیبی، تحت تاثیر تنش کمتری قرار خواهند گرفت و جمعیت سلولی همگن و مشابهی را از لحاظ ظاهری و ریخت شناسی نشان خواهند داد و نیز آنالیز فلوسایتومتری مارکر های سطحی نشان داد که این سلول ها برای CD73، CD105،CD44 و CD90 مثبت و برای CD34،CD45 و CD11bمنفی بودند.نتیجه گیری: در این مطالعه نشان داده شد که سلول های بنیادی مشتق از بافت چربی رت می تواند با روش جدید اکسپلنت_آنزیمی جداسازی شوند که این روش، یک روش کشت سلولی با قابلیت تکرارپذیری بالا و بسیار به صرفه از لحاظ اقتصادی برای کاربردهای کلینیکی می باشد.

هدف: در این مطالعه اثرات ویتامین D3 بر غلظت کل پروتئین و بیان پروتئین اصلی میلین (MBP) در جسم پینه ای مغز موش های دمیلینه شده توسط کاپریزون تحقیق شد.مواد و روش ها: جهت القا دمیلینه شدن، موش ها برای پنج هفته با کاپریزون تیمار شدند. سپس موش ها به سه گروه تقسیم شدند. به اولین گروه از طریق داخل صفاقی ویتامین D3 به میزان 5 میکروگرم بر کیلوگرم وزن بدن به طور روزانه تزریق شد. به گروه دوم (گروه شم) بافر فسفات سالین و به گروه سوم یا گروه کنترل هیچ تزریقی انجام نشد. بعد ازپنج هفته موش ها کشته شده و غلظت کل پروتئین و بیان MBP توسط وسترن بلاتینگ بررسی شد.نتایج: هیچ تغییری در غلظت کل پروتئین در جسم پینه ای موش های گروه تزریق شده با ویتامین D3 در مقایسه با گروه شم و کنترل مشاهده نشد. همچنین این نتایج نشان داد که بیان MBP در جسم پینه ای مغز موش های تزریق شده با ویتامین D3 به طور قابل ملاحظه ای بیشتر از آن در گروه کنترل و شم است.نتیجه گیری: نتیجه گیری می شود که ویتامین D3 باعث افزایش بیان MBP در جسم پینه ای مغز موش های دمیلینه شده می شود. همچنین پیشنهاد می شود که ویتامین D3 با افزایش بیان MBP ممکن است در فرایند ایجاد دوباره میلین نقش داشته باشد.

هدف: هدف از این مطالعه بررسی اثرResveratrol (RSV) به عنوان یک پلی فنول طبیعی دارای اثرات بیولوژیکی مختلف، بر تکثیر و توانایی تشکیل کلنی سلول های بنیادی جنینی انسانی (hESCs) منفرد شده می باشد.مواد و روش ها: در مطالعه ی حاضر از رده ی hESCsبه نام RH6 استفاده شد. سلول ها بر ماتریژل و در محیط غنی شده ی اختصاصی hESCs کشت شدند. میزان تکثیر سلولی با استفاده از روش شمارش سلولی و تکنیک الحاقی BrdU سنجیده شد. میزان بیان عوامل دخیل در تشکیل کلنی (e-cadherin و b-catenin) با استفاده از وسترن بلات مورد ارزیابی قرار گرفت و مکان قرار گیری β-catenin نیز با رنگ آمیزی ایمنوسیتوشیمی بررسی شد.نتایج: نتایج نشان دادند که RSV بدون تاثیر بر توانایی تشکیل کلنی موجب پیشبرد تکثیر hESCs منفرد شده می شود.نتیجه گیری: با توجه به افزایش میزان تکثیر hESCs در حضور RSV می توان این ترکیب را به عنوان مکمل جدیدی برای محیط کشت hESCs معرفی نمود.

فریز موثرترین روش نگه داری طولانی مدت اسپرم است. روش های متعددی برای فریز – ذوب مایع منی وجود دارد که ممکن است هر کدام آسیب هایی را به عملکرد اسپرم، حیات اسپرم و در نهایت کیفیت و توانایی باروری وارد نماید. علاوه بر این که درصد حیات و تحرک اسپرم پس از فریز – ذوب کاهش می یابد، درصد آسیب DNA نیز به دلیل سطح بالای استرس اکسیداتیو افزایش می یابد. برای به حداقل رساندن این آسیب، ما باید بینش خود را در رابطه با روش های مختلف فریز، مکمل های آنتی اکسیدانت و حفظ فریز، افزایش دهیم تا بتوان غشای اسپرم را در طی فریز حفظ نمود و از طریق این درک، کارایی این روش ها را بهبود بخشید. در این مقاله مروری، در رابطه با اصول فریز، انواع روش های فریز-ذوب، مزایا و معایب هر یک از این روش ها، اثرات انجماد بر روی پارامترهای اسپرم، نتایج بالینی و در نهایت نقش آنتی اکسیدانت ها در حفظ یکپارچگی اسپرم در طی فریز-ذوب بحث شد. برای این مقاله مروری از اطلاعات و داده های مرتبط و حاصل از جستجوی پایگاه داده PubMed و موتور جستجوگر Google Scholar، بین سال های 1966 تا 2016، استفاده شد.

هدف: در این مطالعه تاثیر ژنوتوکسیک امواج الکترومغناطیس در طول موج مشابه امواج تلفن همراه به عنوان یک منبع رایج در تولید این امواج به همراه یک آنیوژن شناخته شده (وین بلاستین) در سلول های در محیط کشت بررسی شد.مواد و روش ها: سلول های L929 به مدت 2 ساعت تحت تاثیر میدان الکترومغناطیس به دو شکل ثابت و منقطع با طول موج تقریبی 900MGh در حضور و عدم حضور1.5ng/ml وین بلاستین قرار گرفتند. بررسی صدمات کروموزومی با استفاده از آزمون میکرونوکلئوس در سلول های دو هسته ای و توانایی زنده ماندن سلول ها در تمامی تیمارها توسط آزمون MTT انجام شد.نتایج: فراوانی میکرونوکلئوس در سلول های تحت تاثیر میدان الکترومغناطیسی منقطع و پیوسته در مقایسه با میدان خاموش و گروه شاهد افزایش معنی داری را نشان داد. تیمار هم زمان سلول ها با وین بلاستین باعث افزایش بیشتر این فراوانی نگردید. بررسی ها نشان داد که در هیچ یک از گروه های تیمارشده، کاهش قدرت زندگی رخ نداده است.نتیجه گیری: نتایج بیانگر توانایی میدان الکترومغناطیس، به خصوص به صورت منقطع، در ایجاد صدمات کروموزومی است. تیمار هم زمان میدان الکترومغناطیس و وین بلاستین، باعث افزایش بیشتر این صدمات نشد.

هدف: هدف از این مطالعه بررسی اثرات سمیت سلولی داروی اگزالی پلاتین بر رده سلولی سرطان کولون (HT29) و آنالیز بیان ژن های آپوپتوزی کاسپاز 3 و 9 می باشد.مواد و روش ها: در این مطالعه، ابتدا سمیت سلولی داروی اگزالی پلاتین بر روی رده سلولی HT29 با استفاده از روش MTT در غلظت های 100، 50، 25، 12.5، 6.25 و 3.125 میکروگرم در میلی لیتر بررسی شد و غلظت 50 درصد کشندگی (IC50) آن تعیین شد. پس از تیمار سلول ها با غلظت IC50، RNA سلول ها استخراج شده و به cDNA تبدیل شد و میزان بیان ژن های آپوپتوزیسی کاسپاز 3 و 9 نسبت به ژن مرجع b-actin با استفاده از روش Real Time PCR بررسی شد.نتایج: تیمار سلول ها در غلظت های مختلف نشان داد که داروی اگزالی پلاتین در غلظت 100 میکروگرم در میلی لیتر بیشترین اثر سمیت سلولی را دارد که از لحاظ آماری معنی دار می باشد و میزان 6 mg/ml IC50 محاسبه شد. هم چنین، نسبت بیان ژن های آپوپتوزیسی کاسپاز 3 و 9 به ژن مرجع در رده سلولی HT29 تیمار شده با اگزالی پلاتین به ترتیب به میزان 2.69±0.72 (p<0.001) و 3.26±0.56 (p<0.001) افزایش یافت.نتیجه گیری: با توجه به سمیت سلولی و القای فرایند آپوپتوزیس در رده سلولی سرطان کولون توسط داروی اگزالی پلاتین، می توان نتیجه گیری کرد که داروی اگزالی پلاتین گزینه مناسب جهت درمان سرطان کولون می باشد.

هدف: هدف از این پژوهش، بررسی تاثیر افزودن سطوح متفاوت روی به رقیق کننده ی منی بر ویژگی های حیاتی اسپرم پس از انجماد-ذوب در قوچ بود.مواد و روش ها: اسپرم گیری از پنج راس قوچ نژاد فراهانی (با میانگین سنی 0.5±3 سال و وزن 5±60 کیلوگرم)، هفته ای دو بار انجام شد. منی از قوچ ها توسط واژن مصنوعی جمع آوری شده و سپس برای جلوگیری از اثرات فردی هر قوچ، نمونه ها با هم مخلوط شدند. نمونه های اسپرم (در پنج تکرار) به طور تصادفی به چهار گروه (سطوح صفر، 50، 100 و 150 میکرومول سولفات روی) تقسیم شدند، که به هر فالکون مقدار رقیق کننده ی مورد نظر افزوده شد و با سولفات روی و تریس مخلوط شده و جهت انجام مراحل فریز آماده سازی شدند. نمونه ها در پایوت های نیم میلی لیتری و در شرایط هم دما و دمای 37 درجه ی سانتی گراد با نمونه ها نگه داری و در این شرایط پر و منجمد شدند. نمونه های اسپرم بعد از یخ گشایی از نظر ویژگی های: تحرک، تحرک پیشرونده، زنده مانی (تست ائوزین– نگروزین)، یکپارچگی غشای اسپرم ( هاست) و ریخت شناسی اسپرم ها (تست هانکوک) بررسی شدند.نتایج: نتایج نشان داد که اختلاف معنی داری در درصد تحرک و یکپارچگی غشای اسپرم در محیط های دارای سولفات روی با گروه شاهد مشاهده نشد. تیمار 50 میکرومول سولفات روی سطح معنی داری بیشتری در درصد تحرک پیشرونده در مقایسه با گروه شاهد از خود نشان داد (p<0.05) از نظر افزایش درصد زنده مانی، سطح دارای 100 میکرومول سولفات روی در مقایسه با سطوح دارای 50 و150 میکرومول سولفات روی، اختلاف معنی داری داشتند (p<0.05)نتیجه گیری: استفاده از سولفات روی در رقیق کننده ی منی قوچ احتمالا می تواند سبب بهبود برخی فراسنجه های اسپرم بعد از فرایند انجماد-ذوب شد.

هدف: در این بررسی ساختار تشریحی برگ چهار جمعیت از گونه Nepeta heliotropifolia مورد بررسی قرار گرفت. تفاوت هایی که در ساختار سلول ها و بافت های جمعیت های مختلف یک گونه گیاهی ضمن تطابق با شرایط زیستگاهی پیش می آید می توانند آغازگر تنوعات درون گونهای برای گونه زایی باشند.مواد و روشها: از هر جمعیت سه فرد و از هر فرد یک برگ بالغ و سالم از ناحیه میانی ساقه انتخاب شد. برشگیری به روش دستی انجام شد. برشها رنگ آمیزی مضاعف شدند. نرم افزار هایMVSP و SPSS برای بررسی های آماری مورد استفاده قرار گرفتند.نتایج: در مجموع بیست و دو صفت کمی و کیفی ساختار تشریحی برگ مطالعه شدند. صفات کیفی در بین گونه های مورد مطالعه ثابت بودند ولی آزمون ANOVA تفاوت معنی داری را برای بیشتر صفات کمی مطالعه شده نشان داد. همبستگی های معنی داری بین تعدادی از صفات تشریحی با یکدیگر و عوامل اکولوژیکی زیستگاهها مشاهده شد. جمعتهای در درخت و نمودار ها از یکدیگر جدا شدند.نتیجه گیری: عوامل محیطی می توانند بر ساختار سلول ها و بافتهای جمعیت های مختلف گیاهان اثر گذاشته و باعث ایجاد تنوعات درون گونه ای می شوند. این تنوعات درصفات تشریحی کمی نمود بیشتری دارد. تفاوتهای ایجاد شده در صفات تشریحی جمعیت ها ارتباطی به دوری یا نزدیکی زیستگاه آن ها نداشته بلکه میزان شباهت یا تفاوت خصوصیات زیستگاه ها عامل مهمی در ایجاد شباهت یا تفاوت بین جمعیت ها می باشد.