زیست شناسی ایران
سال:1386 | دوره:20 | شماره:2 |تعداد مقالات:18

نظر به اینکه اطلاعات کمی در رابطه با تاثیر فاکتورهای محیطی گوناگون بر رشد سلولی و سنتز رنگیزه در سویه ایرانی جلبک Dunaliella salina (جدا شده از مرداب گاوخونی اصفهان) وجود دارد و هنوز تمامی قابلیتهای این سویه شناسایی نشده است‏‏‏‏، ضروری است که تحقیقات دقیق تر و بیشتری در این زمینه انجام گیرد. لذا در این تحقیق ضمن بررسی تاثیر چهار غلظت سولفات (0، 25/0، 75/0  و 5 میلی مولار) بر روند رشد و میزان سنتز رنگدانه ها، تغییر میزان فتوسنتز جلبک نیز تحت شرایط محدودیت سولفات بررسی شد. بدین منظور سلولهای جلبکی در محیط غذایی با غلظتهای مختلف سولفات (0, 0.25, 0.75, 5 میلی مولار) کشت، و غلظت 5 میلی مولار سولفات بعنوان شاهد در نظر گرفته شد. سپس طی سی روز و در چهار تکرار، روند تقسیم سلولی، میزان تولید رنگدانه ها و پاسخ فتوسنتز جلبک مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که محدودیت سولفات منجر به کاهش روند تقسیم سلولی، کاهش میزان کلروفیل و تا حدودی افزایش بتاکاروتن سلولی می گردد. همچنین بررسی فتوسنتز جلبک D. salina تحت شرایط محدودیت سولفور نشان داد که کاهش غلظت سولفور میزان فتوسنتز را بشدت کاهش می دهد.

بمنظور اندازه گیری کمی مقدار املاح و ویتامینهای ارقام مختلف کیوی ایران و مقایسه این ویتامینها با ویتامینهای پرتقال تامسون ناول، ابتدا ارقام آبوت، برونو، هایوارد، مونتی و میوه پرتقال تامسون بترتیب از باغهای تحت کنترل شورای کیوی کاران کشور و مرکز تحقیقات مرکبات شهرستان تنکابن برداشت شد و  پس از انتقال سریع به آزمایشگاه، املاح سدیم، پتاسیم، منیزیم، کلسیم، آهن، روی، فسفر، بور و ویتامینهای ,C E ,A و انواع B نمونه های مذکور اندازه گیری شد. نتایج به دست آمده نشان داد که میوه کیوی یک منبع سرشار از املاح و ویتامینهاست. که در اغلب موارد تفاوت فاحشی با میوه پرتقال و بسیاری از میوه های دیگر دارد. مقایسه مقدار املاح در ارقام مختلف میوه کیوی بیانگر این است که میزان پتاسیم، کلسیم و منیزیم در رقم برونو، آهن و روی در رقم آبوت، فسفر و بور در رقم هایوارد و سدیم در رقم مونتی بیشتر است. مقایسه میزان ویتامین نمونه های مورد بررسی نشان داد که بین ارقام مختلف میوه کیوی از این نظر اختلاف معنی داری وجود ندارد، اما در مقایسه با میوه پرتقال تامسون ناول، مقدار ویتامین C ارقام میوه کیوی حدود چهار برابر و ویتامینهای B2 وB3 (PP)  حدود دو برابر میوه پرتقال تامسون ناول است. اگرچه ویتامین های B1 ,E ,A و B6 در میوه پرتقال تامسون ناول بیشتر از ارقام بررسی شده میوه کیوی است.

تعداد هشت گونه گیاهی که بر روی خاکهای غنی از منگنز و مس در آذربایجان رشد می کنند، برای بررسیهای فیزیولوژیک در محیط کشت هیدروپونیک و در شرایط اتاق رشد انتخاب شدند. این گونه ها شامل عناصر مهم فلور مناطق غنی از منگنز و مس و نیز گونه هایی است که در این مناطق بسامد پایینی در مقایسه با مناطق مجاور و مشابه اکولوژیک دارند، بوده است. بررسیهای فیزیولوژیک شامل تحمل غلظتهای مسموم کننده منگنز و مس و شدت انباشته گری این عناصر و نیز پارامترهای جذب است. نتایج نشان می دهد که دو گونه قدومه گلریز و مریم گلی تحمل بالایی به منگنز داشته و حتی تحریک رشد معنی داری در غلظتهای مسموم کننده که برای اغلب گیاهان، می شود، نشان می دهند. همزمان با تحریک رشد، انباشتگی مقادیر بالای منگنز در این گیاهان نشان از وجود ساز و کارهای تحمل در این دو گونه است. بر عکس، بومادران و کاسنی بعنوان گونه هایی حساس و جذب کننده ظاهر می شوند که با نتایج مربوط به بسامد پایین این گونه ها در رویشگاه طبیعی غنی از فلز، همخوانی دارد. حساسیت ملاحظه شده به مقادیر بالای عنصر مس در دو گونه خشخاش و کاسنی دلیل بر حساسیت توام با انباشتگی مقادیر بالایی از این عنصر در اندام هوایی و ریشه است، و از این نظر این دو گونه گیاهانی جذب کننده و حساس معرفی می شوند که توجیه کننده نتایج اکولوژیکی می باشد. مریم گلی و دو گونه گون بترتیب، تحمل بالایی به غلظتهای مسموم کننده مس نشان می دهند و این موضوع در مورد گونه های گون علاوه بر تحمل سیتوپلاسمی، به انتقال کمتر این عنصر به اندام هوایی و محبوس کردن در ریشه نسبت داده می شود. بررسی پارامترهای جذب مس در دو گونه متمایز کاسنی و گون نشان می دهد که ثابت میکائیلس- منتن در این دو گونه برابر بوده و در نتیجه ساز و کار فیزیولوژیکی جذب مشابهی دارند، با اینحال حداکثر جذب در کاسنی بیشتر از گون است. آزمایشهای سینتیک انجام شده، بالاتر بودن انتقال با افزایش دوره تیمار، و یا پاسخ به افزایش غلظت مس در محیط گیاه کاسنی را نیز اثبات می کند.

پسته وحشی از جمله گیاهان با ارزشی است که در مناطق مختلف ایران سطح قابل ملاحظه ای را بخود اختصاص داده است. این گونه بلحاظ اقتصادی از نظر تولید صمغ (سقز) و استفاده از آن در تولید انواع مواد دارویی و بهداشتی، میوه و شاخ و برگ آن در تغذیه و تولید علوفه، و همچنین از لحاظ زیست محیطی بدلیل نقش آن در حفاظت و جلوگیری از فرسایش، تلطیف آب و هوای منطقه، تامین آبهای زیرزمینی و اهمیت رویشگاهها بعنوان مامن و ماوای حیات وحشی و مقاومت بسیار بالای آن در تحمل خشکی و سایر شرایط نامناسب محیطی از ارزش و اهمیت خاصی برخوردار است. بنابراین شناسایی و بررسی دقیق این گیاه و مشخصات رویشگاهی و تعیین سطح پراکنش آن در مناطق مختلف کشور جهت اجرای برنامه های توسعه از ضرورتی خاص برخوردار است. در این تحقیق ضمن بررسی دقیق خصوصیات رویشگاه، خصوصیات کمی و کیفی درختان از قبیل تعداد درخت در هکتار، ارتفاع درختان، قطر تاج بزرگ و کوچک، ارتفاع تنه، قطر تنه، نوع فرم رویشی، شادابی و سلامت تنه و تاج، و غیره در منطقه کوه سقز شهرستان تفرش نیز مورد بررسی قرار گرفت. نتایج حاصله از این تحقیق نشان می دهد که محدوده ارتفاع پراکنش درختان بین 1845-2030 متر از سطح دریا بوده، تعداد درختان 70-100 درخت در هکتار و میانگین ارتفاع درختان برابر 81/3 متر بوده که حداکثر ارتفاع نیز 5 متر می باشد. از طرفی ارتفاع تنه درختان 19/1 متر و میانگین ارتفاع تاج نیز برابر 69/2 متر می باشد. میانگین قطر برابر سینه 7/16 سانتیمتر و همینطور میانگین ارتفاع قطر تاج بزرگ و کوچک بترتیب 56/4 و 93/2 متر است که 33 درصد آن بصورت شاخه زاد می باشد. تعیین میزان شیب و جهتهای جغرافیایی محدوده پراکنش نیز از نتایج بسیار مهم این طرح می باشد.

برای مطالعه تنوع زیستی گیاهان چوبی در خاکهای مختلف در دو جامعه گیاهی متفاوت تحت مدیریت در سری نمخانه جنگل تحقیقاتی نوشهر، آمارگیری با روش تصادفی سیستماتیک و با ابعاد شبکه 200×200 متر با قطعه نمونه 1000 متر مربعی انجام و سطح انتخابی برای هر جامعه 125 هکتار، سطح کل دو جامعه 250 هکتار، و مجموعا از 60 قطعه نمونه برداری شد. برای شمارش تعداد نهالها بعلت فراوانی زیاد در سطح 1000 متر مربعی، در 5 میکروپلات 45 متر مربعی برداشت صورت گرفت. برای برآورد تنوع زیستی گونه های چوبی شاخصهای متداول تنوع، غنا و یکنواختی که بترتیب شامل شاخصهای سیمپسون، شانون وینر، مارگالف، منهینیک، پیت و هیپ، مورد استفاده قرار گرفت. نتایج نشان داد که جامعه راش - ممرزستان در خاک قهوه ای جنگلی و جامعه راشستان در خاک قهوه ای مارموریزه دارای بیشترین تنوع و جامعه راش - ممرزستان در خاک قهوه ای کلسیک و قهوه ای شسته شده دارای کمترین تنوع می باشد.  

در این پژوهش توانایی آللوپاتی برخی از ارقام گندم از نظرکنترل علفهای هرز چچم سخت (Hordeum spontaneum) و جو وحشی(Lolium rigidum) با استفاده  از عصاره آبی حاصل از اندامهای هوایی 10 رقم گندم (اترک، استار ، دز، پیشتاز، چمران، داراب2، شیراز، شیرودی، مرودشت وتجن) در مرحله دوبرگی (27 روز پس از کشت) و مرحله برداشت بر جوانه زنی، رشد طولی برگ و ریشه این علفهای هرز بررسی شد. نتایج حاصل نشان داد که تاثیر آللوپاتی ارقام مختلف گندم بطور معنی داری متفاوت بود، بطوریکه دو رقم چمران و پیشتاز جوانه زنی، رشد طولی برگ و ریشه، وزن تر و خشک برگ و ریشه جو وحشی و  چچم سخت را بطور معنی داری کاهش دادند. دو رقم مرودشت و استار کمترین اثر آللوپاتی را بر جو وحشی و چچم سخت نشان دادند. بنابراین ارقام چمران و پیشتاز توان آللوپاتی بیشتری دارند و با بررسیهای تکمیلی می توان آنها را برای مقابله طبیعی با این علفهای هرز پیشنهاد نمود.          

بمنظور مطالعه درصد جوانه زنی، زمان شروع جوانه زنی، زمان پایان جوانه زنی، دوره جوانه زنی، ارزش کاشت و شاخص بنیه بذر گونه بارانک و همچنین ماندگاری بذر گونه بارانک و تعیین قطر مناسب پایه مادری جمع آوری بذر، از سه رویشگاه پاسند، سنگده  و اشک  به ترتیب با ارتفاع از سطح دریا 1600،1050 و 2200 متر، واقع در جنگلهای استان مازندران انجام شد. در هر رویشگاه از 10 درخت در قطرهای مختلف بذر جمع آوری شد، و سپس کیفیت و خصوصیت بذرها  طی دو سال نگهداری در شرایط دمای معمولی یخچال (4 درجه سانتی گراد) مطالعه شد. نتایج نشان داد که اثر مبدا بذر روی زمان شروع جوانه زنی و زمان پایان جوانه زنی بذر معنی دار است، اما سایر مشخصه ها در بین مبداهای مورد مطالعه تفاوت معنی داری با یکدیگر ندارند. بررسی روند زوال بذر نشان داد که میزان جوانه زنی در سال دوم نسبت به جوانه زنی سال اول برای رویشگاههای پاسند، سنگده و اشک به ترتیب 3/34، 8/55، 3/39 درصد کاهش می یابد. همچنین در بین درختان با طبقات قطری مختلف، بذر درختان موجود در طبقه قطری 40 سانتیمتر (45-36) دارای بیشترین میزان جوانه زنی و بذر درختان با قطر کمتر از 35 سانتیمتر و با قطر بیشتر از 55 سانتیمتر دارای کمترین میزان جوانه زنی می باشند. از نتایج این تحقیق می توان وجود تفاوت درخصوصیات بذر جمع آوری شده از رویشگاههای مختلف را استنتاج و نتیجه گرفت که بذر درختان با دامنه قطری 36 تا 55 سانتیمتر (درختان میانسال) از میزان جوانه زنی بیشتری در مفایسه با درختان سایر طبقات برخوردار می باشند.

جمعیت ایران بعنوان یکی از جمعیتهای کهن و متعلق به تمدن ایران با منشا هند و اروپایی شناخته می شود. شواهد تاریخی نشان دهنده هم ریشه بودن جمعیت ایران با جمعیتهای اروپا و شمال هند است. لیکن مطالعات انسان شناسی و ژنتیک در این مورد بسیار اندک می باشد. در مطالعه حاضر که برای اولین بار در ایران انجام می گیرد با استفاده از یکی از پلی مورفیسمهای ژن سیستاتیونین بتاسنتاز (CBS) که با ورود یک قطعه 68 بازی (Insertion) بنام bp 68 ins 844 در این ژن ایجاد می شود، پلی مورفیسم ژنی 480 فرد سالم از جمیعت جنوب ایران (از نظر جغرافیایی) بررسی شد. خونگیری از اهداکنندگان خونی بعمل آمد که به سازمان انتقال خون استان فارس مراجعه می کردند. با استفاده از روش PCR و پرایمرهای اختصاصی در دو سمت ناحیه ورود قطعه  68bpقطعه فاقد قطعه ورودی(N) به طول 174bp و قطعه حاوی قطعه ورودی (I) به طول  242bpتکثیر شد. نتایج حاصل از ژنوتیپ افراد بدین ترتیب است. 418 نفر (08/87 درصد) از کل 480 دارای ژنوتیپ N/N ، 59 نفر (29/12 درصد) دارای ژنو تیپ N/I و 3 نفر (063/0 درصد) دارای ژنوتیپ I/I بودند. مقایسه نتایج حاصله با نتایج بدست آمده از مطالعه این پلی مورفیسم در سایر جمعیتهای جهان نشان داد که جمعیت جنوب ایران از نظر پلی مورفیسم 844ins 68bp بیشترین شباهت را به جمعیت قفقازی (Caucasian) اروپایی بویژه جمعیت جنوب ایتالیا و اسپانیا و سفید پوستان شمال غرب آمریکا دارد و از جمعیت شرق آسیا و آفریقا بسیار دور می باشد. این قرابت ژنتیکی جمعیت جنوب ایران با استفاده از سایر پلی مورفیسمهای ژنتیکی نیز اثبات شده است. از این رو، علیرغم اختلاط متعدد ژنی جمعیت ایرانی با سایر جمعیتهای مجاور در طول زمان بر طبق بررسیهای انجام شده روی این پلی مورفیسم و پلی مورفیسمهای (HLA2) در جمعیت جنوب می توان گفت که تا حدی هنوز ساختار اصلی ژنتیکی کهن، یعنی ساختار آریایی متعلق به اقوام هند و اروپایی، حفظ شده است.

در بین پروکاریوتها مجموعه ای از باکتریهای خاکزی که اصطلاحا ریزوبیا نامیده می شوند به لحاظ توانایی در ایجاد سیستم همزیستی تثبیت کننده نیتروژن مولکولی با گیاهان خانواده لگوم حائز اهمیت فراوانی هستند. توالی بین ژنهایrRNA 16S  و rRNA 23S که اصطلاحا 16S-23S IGS نامیده می شود از نظر اندازه و توالی بسیار متفاوت بوده و ابزار مفیدی برای گروه بندی سویه های ریزوبیومی می باشد. در این مطالعه تعداد 52 سویه برتر ریزوبیومی که بعنوان عوامل محرک رشد گیاه (PGPR) شناخته شده اند، بطریق16S-23S IGS PCR-RFLP  و پروفیل‎ پلاسمیدی‎) روش اکهارت) گروه بندی شد. نتایج حاصل نشان می دهد که IGS سویه های ریزوبیومی مورد مطالعه از نظر اندازه بسیار متنوع (bp 1486-600) است. بعلاوه تعداد نسخه های IGS سویه های مختلف نیز یکسان نبوده و از یک تا سه نسخه متفاوت می باشد. بر اساس روش مجموع 52 سویه ریزوبیومی در 46 گروه مختلف قرار گرفت که افراد 11 گروه دارای 70 درصد تشابه بین سویه ای هستند. با استفاده از این روش بجز 12 سویه‎ی‎ 54 Bj و Bj 53 ، 28 Rlv و 27 Rlv ،24 Rlvو 23 Rlv ، 17 Rlp و 16 Rlp، 13 Sm و 12 Sm  و11 Sm  و 10 Sm، مابقی سویه ها (77 درصد) کاملا از یکدیگر تفکیک شد. بنابراین روش مذکور بدلیل ساد‎گی و نیازهای اندک آزمایشگاهی (نسبت به سایر روشهای مولکولی) براحتی قابل انجام بوده و از کارآمدی و اطمینان بالایی نیز برخوردار است. گروه بندی مبتنی بر پروفیل پلاسمیدی سویه های مختلف ریزوبیومی مورد استفاده در این تحقیق تا حدودی با نتایج حاصل از روش IGS PCR-RFLP هماهنگی دارد، بطور مثال سویه های54 Bj  و53 Bj ، سویه های 24 Rlv و 23 Rlv، همچنین سویه های 17 Rlp و 16 Rlp و سویه های 13 Sm  و12 Sm  و  11 Smدر هر دو روش بصورت کاملا مشابه در کنار یکدیگر و درون گروههای کلاستری جداگانه قرار گرفتند.

گیاهان بطور متناوب با شرایط مختلف تنش مواجه هستند. این شرایط توسط عوامل زنده یا غیر زنده فراهم شده و به رشد، تکثیر و یا تمایز گیاهان تاثیر می گذارد. در این مسیر مولکولهای کلیدی از جمله سالیسیلیک اسید تولید می گردند که بررسی نقش آن در مسیر پاسخ دفاعی گیاه به عوامل تنش زا، سبب روشن شدن برخی مسیرهای بیوشیمیایی دفاع می شود. از آنجائیکه گیاه سیب زمینی در جهان از ارزش غذایی مهمی برخوردار است و حفظ و نگهداری آن در مقابل عوامل بیماریزا از مهمترین کارهای تحقیقاتی است، در این تحقیق اثر سالیسیلیک اسید در سیستم انتقال پیام  و آنزیم ترمیم کنندهء DNA , پلی ADP–ریبوز پلیمراز(PARP) و قطعه قطعه شدن DNA در سوسپانسیون سلولی برگ سیب زمینی مورد بررسی قرار گرفت. نتایج حاصل از وسترن بلاتینگ نشان می دهد که پس از شش ساعت، شکست در آنزیم PARP در غلظتهای 5/2 و 5 میلی مولار سالیسیلیک اسید شروع شده و در 12 و 18 ساعت پس از تیمار این شکست بیشتر می گردد. این آنزیم با اینکه دارای وزن مولکولی پایینتری نسبت به همولوگ خود در جانوران می باشد، در گیاهان دارای بخشهای اپی توپی مشترکی با همولوگ خود در جانوران است زیرا این پروتئین گیاهی قابل شناسایی توسط آنتی بادی ضد PARP جانوری است. نتایج حاصل از تعیین قطعه قطعه شدن DNA بوسیله روش دی فنیل آمین و کیت تشخیصی مونو و اولیگو نوکلئوزومی از طریق الایزا (ELISA) نشان می دهد که در کشت 6 ساعته، DNA با تیمارهای مختلف سالیسیلیک اسید شکستگی کمی ایجاد می گردد، ولی با گذشت 12 و 18 ساعت، شکستگیهای DNA بیشتر می شود. بنابراین، نتایج نشان می دهد که سالیسیلیک اسید می تواند در مسیر انتقال پیام در سلولهای سوسپانسیون سیب زمینی سبب شکست آنزیم PARP شود که در نتیجه به علت عدم وجود سیستم ترمیمی در سلول، DNA قطعه قطعه می شود.

جنگلهای مانگرو با قرار گرفتن در مناطق جزر و مدی ساحلی، شرایط سخت محیطی نظیر سیلابها، طوفانها و شرایط نمک بالا را بواسطه سازگاریهای ویژه ای تحمل می کنند. حال چنانچه شرایط نامطلوب زیست محیطی انسان ساخت رخ دهد (از جمله حضور تاسیسات عظیم شرکتهای نفتی، بهره برداری بی رویه از شاخ و برگ درختان و ... اشاره کرد)، روند نابودی این جنگلها سرعت می گیرد. طی این تحقیق ابتدا تنوع الکتروفورزی پراکسیداز 60 پایه از درختان حرای رویشگاههای استان بوشهر بر اساس داده های حاصل از ژل پلی اکریلامید با نرم افزار NTSYS نسخه pc-2.02e، برنامه UPGMA، و ضریب تشابه Jaccard بررسی شد. سپس الگوهای مختلف آنزیمی تحت تنشهای مختلف تیمار فلزات سنگین و آلاینده های نفتی قرار گرفتند. مطالعات کیفی آنزیم پراکسیداز در درجه اول حاکی از این موضوع است که تمامی پایه ها نسبت به تمام آلاینده ها در زمان اول با از دست دادن ایزوآنزیم ناحیه میانی واکنش نشان داده و حضور ماده سمی در محیط را نشان می دهند. در بین تمامی آلاینده ها، دو تیمار مخلوط روغن و گازوییل و مخلوط تمام آلاینده ها بیشترین تاثیر منفی محیطی را نشان می دهند، و تیمار کلرید نیکل با باز یافتن شرایط نشاندهنده گواه کمترین میزان اثرگذاری بر روی پایه ها می باشد. تیمارهای کلرید کادمیوم، نیترات سرب و سولفات جیوه وضعیتهای متفاوتی را در رابطه با زمانهای مختلف و پایه های مختلف نشان می دهد، که پس از افزایش اولیه فعالیت آنزیم، با افزایش زمان تیمار، روند کاهشی از سر گرفته می شود.

خانواده Muridae متنوع ترین خانواده پستانداران می باشد. از میان هفده زیر خانواده این خانواده، پنج زیر خانواده در فون شرق ایران وجود دارد. بمنظور بررسی روابط فیلوژنتیکی میان جنسهای متعلق به خانواده Muridae در شرق ایران، سیزده سرده (جنس) از پنج زیر خانواده متعلق به این خانواده بعنوان درون گروه و یک سرده از خانواده Dipodidae بعنوان برون گروه گزینش شد. صفات دارای ارزش اطلاعاتی از منابع استخراج گردید. صفات مورد بررسی دارای قطبیت معین و سریهای تحول یابنده در صفات چند حالته مشخص گردید. تعداد پنجاه صفت جمجمه ای و دندانی در تاکسونها (آرایه های) مورد بررسی قرار گرفت. بمنظور بررسی چند ریختی درون گروهها از هر آرایه (تاکسون) به تعداد آماری نمونه ها بررسی و نتیجه در ماتریس تاکسون- صفت ثبت گردید. گزینش پارسیمونی ترین کلادوگرامها با استفاده از آلگوریتم Branch-and-bound و بهینه سازی wagner منجر به یافت شش پارسیمونی ترین درخت ها (MPCs) با طول 73 مرحله گردید. کلادوگرام اجماع قاطع حاصل از این کلادوگرامها بعنوان پارسیمونی ترین کلادوگرام گزینش شده در نظر گرفته شد. آزمون سازگاری صفات منجر به استخراج سیزده حالت هموپلازیک در صفات و دو نمودار Clique با بزرگترین طول 48 مرحله گردید. نتایج حاصل یک گره حل نشده در موقعیت پایه ای برای زیر خانواده Calomycinae نشان می دهد (BP=26). تک نیایی کلادهای  Arvicolinae، Gerbillinae وBP>95) Murinae ) و تایید کلاد  (BP=97) Gerbillinae-Murinaeقابل ذکر است. کلاد حاوی تبارهای Cricetinae-Arvicolinae از تایید متوسط (BP=48) برخوردار است.

در این تحقیق ویژگیهای سیتوژنتیک ماهیان نسل اول آمیخته کپور علفخوار ماده و کپور سر گنده نر Ctenopharyngodon idella× Hypophthalmichthys nobilis تولید شده بروش تلاقی مصنوعی با استفاده از روش له کردن بافت بخش قدامی کلیه و رنگ آمیزی گیمسا تعیین گردید. با شمارش کروموزومها در 75 پلاک متافازی بدست آمده از 15 قطعه بچه ماهی آمیخته 18 گرمی، ویژگیهای مختلفی چون تعداد کروموزومها، تعداد بازوهای کروموزومی NF، طول بازوهای کوچک و بزرگ، شاخص سانترومری، نسبت بازوها، طول نسبی کروموزومها، مجموعه طول کلی کروموزومها و دامنه تغییرات آنها تعیین، و از نمونه های مناسب کاریوگرام و ایدیوگرام تهیه شد. بررسی نتایج نهایی نشان داد که ماهیان مورد مطالعه با عنایت به تعداد کروموزومهای والدین، تریپلویید می باشند. تعداد کروموزومها 72 عدد و تعداد بازوهای کروموزومی آن برابر NF=132 بود. کاریوتایپ کروموزومهای ماهی آمیخته تریپلویید نشان داد  که این ماهی دارای 27 عدد کروموزوم متاسانتریک (33 (m عدد کروموزوم ساب متاسانتریک (sm) و 12 عدد کروموزوم آکروسانتریک (a) می باشد. همچنین ویژگیهای کاریولوژیک مشخص نمود که شاخص سانترومری، نسبت بازوها، طول نسبی کروموزومها و نیز دامنه تغییرات طول آنها در ماهی آمیخته تریپلویید بترتیب بین معادل 80/46 - 20/19 ،60/5 -13/1، 53/7 – 54/2 و 83/3 – 27/1 میکرون متغیر و مجموع طول کروموزومها در یک سری هاپلویید برابر 51/50 میکرون است. بزرگترین کروموزوم ماهی آمیخته تریپلویید یک سری کروموزوم آکروسانتریک (a) و کوچکترین آن یک سری کروموزوم ساب متاسنتریک (sm) بود.

جهت بررسی اکولوژیکی و شناسایی گونه ای پرتاران خلیج گرگان (ساحل بندر گز)، در سال 1383 نمونه برداریهایی بصورت فصلی در اعماق 1، 2 و3 متری صورت گرفت. در طول دوره بررسی سه گونه کرم پرتار بدست آمد که گونه Streblospio gynobranchiata برای اولین بار در دریای خزر دیده شد. نتایج آنالیز واریانس یکطرفه نشان داد (p<0.05) که این گونه می تواند در تمامی اعماق و در همه فصول سال گونه غالب پرتاران منطقه باشد. بررسی تغییرات سالانه زی توده و تراکم پرتاران نشان می دهد که در همه اعماق بیشترین زیر توده در بهار و کمترین در زمستان است. همچنین بیشترین تراکم در عمق یک متری در بهار، دو متری در پاییز و سه متری در تابستان می باشد و کمترین تراکم در همه اعماق در زمستان دیده می شود. بیشترین شاخص تنوع و یکنواختی گونه ای در بهار و کمترین در زمستان است و بیشترین شاخص غالبیت در زمستان و کمترین در بهار دیده می شود.

بررسی رژیم غذایی گربه ماهی، Silurus glanis تالاب امیر کلایه لاهیجان در سال 1380 و بصورت فصلی انجام گرفت. بعد از صید ماهیان بوسیله دام گوشگیر، پره، سالیک، ساچوک و الکتروشوکر، ماهیهای صید شده زیست سنجی، تعیین سن و کالبد گشایی شدند. نتایج حاصل از برسی رژیم غذایی 132 عدد گربه ماهی نشان داد که این ماهی از 16 نوع ماده غذایی تغذیه می کند. لای ماهی و دوجورپایان هر یک با درصد فراوانی 3/36 درصد و ماهی سیم پرک، گربه ماهی، ماهی نه خاره، ماهی سوف حاجی طرخان، موش، پرنده، ساس آبی و بهاره ها هر یک با درصد فراوانی 2/2 درصد به ترتیب بیشترین و کمترین فراوانی را داشتند، ضمن اینکه گاو ماهی مرمری، لارو سنجاقک، ماهی قرمز، رفتگر ماهی خاردار، قورباغه و سوسک آبی در مقامهای میانی قرار گرفته بودند .گربه ماهیان تالاب امیر کلایه در گروه سنی +1 تا +7 سال (از گروه سنی + 6 سال گربه ماهی صید شد)، با میانگین طول کل 34/8± 6 /50 سانتی متر (73 ـ 5/32 سانتی متر)، میانگین وزن 99/588 ±2/944 گرم (3000 ـ 200 گرم)، متوسط شاخص طول روده به طول بدن17/0± 71/0 (12/1 ـ 4/0)، میانگین شاخص شدت تغذیه 24/ 202± 292 (6/707 ـ 8/58)، متوسط شاخص ضریب رشد 30/116±670 (6/936 ـ 9/399) قرار داشتند. ضمن اینکه درصد شاخص خالی بودن دستگاه گوارش صفر بود. بیشترین مواد غذایی در معده گربه ماهی وجود داشت و روده دارای مواد غذایی هضم شده یا ضایعات مواد غذایی بود که نشان دهنده قابلیت هضم بالای مواد غذایی مذکور و داشتن قدرت انتخاب بیرونی بر اساس اندازه طعمه و قدرت بینایی و بویایی این ماهی است. طبق نتایج این بررسی گربه ماهی تالاب امیر کلایه یک گونه گوشتخوار (ماهیخوار و هم نوع خوار) است، که رژیم غذایی آن بر اساس تغییرات فصل، سن و جنس تغییر می یابد، ولی اختلاف معنی داری بین این پارامترها باشاخصهای طول روده به طول بدن، شاخص شدت تغذیه و شاخص ضریب رشد به دست نیامد .

بررسی فلسهای 44 نمونه ماهی گورخری شامل 28 نر و 16 ماده نشان داد که شاخص نسبی طول فلس در افراد نر و ماده بترتیب 41/3 و 63/3 سانتیمتر بوده و ماده ها بطور معنی داری (p<0.05) دارای فلس های بزرگتری هستند. شاخص نسبی پهنای فلس در افراد نر795/3 سانتیمتر و در افراد ماده 82/3 سانتیمتر بدست آمد که بیانگر عدم اختلاف پهنای فلس در دو جنس است. نتایج مطالعات میکروسکوپی نگاره نشان داد که فلس این ماهی دارای زواید مخروطی شکل ظریفی در بخش عقبی خود بوده و بنابراین از نوع شا نه ای بسیار ظریف است که از این نظر با فلس شانه ای سایر ماهیان متفاوت می باشد. فوکوس یا مرکز فلس واضح بوده و در مرکز قرار دارد. شعاعهای اولیه تقریبا از نزدیک مرکز فلس منشا گرفته و دایره های رشد ناحیه جلویی را به بخشهایی تقسیم می کند. این شعاعها در بخش عقبی و کناری فلس مشاهده نمی شود. شعاعهای ثانویه که از فاصله ای دورتر از مرکز منشاء می گیرد و به لبه های فلس ختم می شود نیز در بخش جلویی و جود دارد. وجود لپیدونت یا ساختارهای ریزدندانی شکل بر روی دایره های رشد بخش جلویی و کناری فلس از ویژگیهای دیگر فلس این ماهی است. انتهای آزاد این لپیدونتها مخروطی شکل یا قلاب مانند است. در بخش عقبی فلس، دایره های رشد خاتمه یافته و دانه های ریزی شکل می گیرند که توبرکول نامیده می شوند. توبرکولها در یک طرح u شکل منظم شده اند. در خلفی ترین بخش فلس، توبرکولها جای خود را به زواید مخروطی شکل ظریفی بنام شانه می دهند. در پوست پوشاننده بخش عقبی فلس تعدادی منفذ با اندازه های مختلف دیده می شود که احتمالا محل سلولهای موکوسی لایه اپیدرم است. شکستگی دایره های رشد که بیانگر خطوط سالیانه است نیز در سطح فلس مشاهده می شود. وجود این گونه خطوط، تعیین سن این ماهی را از روی فلس امکان پذیر می سازد. تعیین سن و بررسی فاکتورهای رشد این ماهی نادر بومی ایران در بررسی دینامیک جمعیت جهت حفاظت از آن بسیار مهم است.