فیزیولوژی و تکوین جانوری (علوم زیستی)
سال:1395 | دوره:9 | شماره:3 (پیاپی 34) |تعداد مقالات:9

زمینه و هدف: گازوئیل یکی از فرآورده های نفتی با کاربردهای فراوان از جمله سوخت دیزل بوده که به دلیل داشتن ترکیبات آروماتیک از مهم ترین آلاینده های محیط زیست است. با توجه به اثرات مخرب آن بر موجودات زنده و انسان هدف از این تحقیق، بررسی اثرات خوراکی گازوئیل بر پارامترهای کلیه موش سفید نژاد Albino NMRI است.روش کار: 40 سر موش در 4 گروه موش های نر بالغ (گروه شاهد و تیمار) و موش های ماده بالغ (گروه شاهد و تیمار) با میانگین وزنی 28 گرم تقسیم و مورد مطالعه قرارگرفتند. به موش های تیمار به مدت 14 روز و در هر روز یک نوبت 0.2 سی سی محلول گازوئیل خالص با عیار 6.6 میلی گرم بر کیلوگرم وزن موش خورانده شد. پس ازپایان زمان تیمار، وزن کشی، بیهوشی و مطالعات ماکروسکوپی و میکروسکوپی از طریق لام های تهیه شده صورت گرفت، پارامترهای مورد نظر با استفاده از نرم افزار موتیک اندازه گیری و تجزیه تحلیل های آماری با نرم افزار SPSS19 انجام شد.یافته ها: گروه های تیمار نر و ماده نسبت به گروه شاهد، در پارامترهای بافت کلیه روابط معنی داری داشت، این پارامترها شامل: کاهش ضخامت قشر بیرونی (به جز قشر درونی) (%30 و %40)، افزایش ضخامت مغز بیرونی و درونی (%20 و %21)، کاهش قطر لوله های پیچیده نزدیک (%43) و افزایش قطر لوله جمع کننده ادرار (%60 و %30) (P£0.05) است.نتیجه گیری: استفاده ازگازوئیل علاوه براثرات مخرب زیست محیطی، صدمات جبران ناپذیری برسلامت انسان ها داشته و باید اقدامات لازم جهت جایگزینی، کاهش اثرات واطلاع رسانی درباره راه های مقابله با عوارض آن از طریق مراجع مربوطه انجام گردد.

زمینه و هدف: آگونیست های کانابینوئیدی CB1، سیستم نوروترانسمیتری گاباارژیک و سروتونرژیک را در سطح مولکولی فعال می کنند. عملکرد این نوروترانسمیترها در حافظه و یادگیری شناخته شده است. وارنگبو نیز دارای خاصیت گاباارژیک و آرام بخشی است که بر استرس و اضطراب موثر می باشد.گیاه وارنگبو از طریق ترکیبات ترپنی و آنتی اکسیدانی خود بر حافظه و یادگیری اثر دارد. هدف از این پژوهش بررسی اثر عصاره وارنگبو بر یادگیری وابسته به وضعیت آگونیست کانابینوئید(win 55212-2) در موش های کوچک آزمایشگاهی نرتحت استرس بی حرکتی است.روش کار: در این مطالعه اثر تزریق درون صفاقی عصاره هیدروالکلی وارنگبو بر یادگیری وابسته به وضعیت آگونیست کانابینوئید (win 55212-2) در موش های کوچک آزمایشگاهی نر تحت استرس بی حرکتی و مدل step down جهت بررسی حافظه مورد استفاده قرار گرفت.یافته ها: تزریق درون صفاقی win 55212-2 با غلظت1 و 0.5 (mg/kg) پیش از آموزش به گروه های بدون استرس منجر به کاهش حافظه و تزریق پیش از آزمون افزایش حافظه را به دنبال داشت. تزریق درون صفاقی (win 55212-2) (1mg/kg) پیش از آموزش و عصاره وارنگبو (25mg/kg) پیش از آزمون در موش های تحت استرس بی حرکتی، سبب افزایش حافظه گردید.نتیجه گیری: win 55 212-2 با غلظت 1 و 0.5 (mg/kg) سبب ایجاد یادگیری وابسته به وضعیت شد.

زمینه و هدف: اسپیرولینا (Spirulina platensis) جلبک سبز آبی غنی از ترکیبات آنتی اکسیدانی و مواد حیاتی می باشد و در این مطالعه تاثیر آن بر روی فرآیند اسپرماتوژنز در موش های آزمایشگاهی نر مورد بررسی قرار گرفت.روش کار: در این مطالعه 40 سر موش نر سوری به صورت تصادفی به 4 گروه تقسیم شدند:کنترل: (نرمال سالین)، تیمار 1: 75 (mg/kg)، تیمار 2: 150 (mg/kg) و تیمار 3: 300 (mg/kg)، اسپیرولینا به صورت گاواژ و به مدت 30 روز و یک روز در میان دریافت کردند. پس از اتمام زمان تیمار، بیضه راست گروه ها خارج و تثبیت گردید و از نمونه ها خون گرفته شد. در نمونه ها سلول های دودمان اسپرماتوژنز، ضخامت اپی تلیال، قطر لومن و سطوح هورمون های تستوسترون FSH وLH مورد ارزیابی قرار گرفتداده ها با روش آماری آنالیز واریانس یک طرفه و آزمون دانکن مورد بررسی قرار گرفت.یافته ها: تعداد اسپرماتوگونی ها، اسپرماتوسیت ها و سطح سرمی هورمون های تستوسترون FSH وLH و هم چنین ضخامت اپی تلیوم و قطر لوله های اسپرم ساز در گروه تیمار 3 در مقایسه با گروه کنترل افزایش معنی داری نشان داد.نتیجه گیری: مصرف اسپیرولینا می تواند به افزایش تعداد سلول های دودمان اسپرماتوژنز و میزان هورمون های تستوسترون و FSH در موش های کوچک آزمایشگاهی منجر شود.

زمینه و هدف: امروزه یکی از روش های مفید در بررسی بیماری شایع سرطان پستان، مطالعات سلولی و مولکولی است. ژن ساکس2 در فعال کردن ﺳﻠﻮﻝﻫﺎﻯ ﺑﻨﻴﺎﺩﻯﻭ ژﻥ ﻫﺎﻯﺷﺮﻭﻉ ﻛﻨﻨﺪﻩﺗﻤﺎﻳﺰ نقش مهمی را ایفا می کند، در حالی که افزایش ﺑﻴﺎﻥ این ژن در بافت های سرطانی پستان نیز مشاهده شده است. هدف از این پژوهش بررسی میزان بیان ژن ساکس2 در بافت های سرطانی موش های تیمار شده با فیکوسیانین سیانوباکتری Anabaenasp. ISC 55 است.روش کار: برای انجام این تحقیق، 50 سر موش ماده با نژاد بالب سی (خالص) تهیه و از روش کشت تومور سرطانی در ناحیه پستانی، جهت القا سرطان پستان استفاده گردید. از طرفی پس از کشت سویه سیانوباکتری در محیط کشت BG11، استخراج فیکوسیانین با روش های اختصاصی صورت گرفت و سپس با نتایج به دست آمده از اسپکتروفتومتری (UV-VIS)، دوزهای 10 و 150 میکرولیتری جهت تیمار گروه های درمانی در نظر گرفته شد. پس از اتمام دوره 21 روزه تزریق، از بافت ها استخراج RNA و متعاقبا ساخت c DNA صورت گرفت و در حضور پرایمر های اختصاصی و شاهد (ژن بتا اکتین)، روش RT-PCR و الکتروفورز انجام و نتایج با نرم افزارهای SPSS-16 و Image j مورد آنالیز قرار گرفتند.یافته ها: نتایج حاصل از RT-PCR در بررسی های سلولی و مولکولی، نشان دهنده این بود که فیکوسیانین با دوز 150 میکرولیتر تاثیر مهارکنندگی بر میزان بیان ژن ساکس2 در سلول های سرطانی پستاندار دارد.نتیجه گیری: با توجه به نتایج، فیکوسیانین آنابنا دارای خواص ضد توموری، از طریق کاهش بیان ژن ساکس 2 در بافت درگیر با سرطان پستان می باشد.

زمینه و هدف: سرطان ریه شایع ترین بدخیمی و اولین عامل مرگ و میر ناشی از سرطان در میان زنان و مردان جهان است، به طوری که بقای 5 ساله بیماران حدود %15 میباشد. با توجه به نقش تهاجمی CXCL12 و چالش های موجود درمطالعات مختلف در بیان و عدم بیان CXCL12 و وجود متاستاز در مراحل اولیه آدنوکارسینومای ریه، رده سلولی A549 انتخاب شد تا میزان بیان ژن CXCL12 در آن مورد بررسی قرار گیرد.روش کار: در این مطالعه رده سلولی A549 در محیط کشت DMEM حاوی 10% سرم گاوی و 1% پنی سیلین-استرپتومایسین کشت داده شد. از رده سلولی مذکور RNA استخراج گردید و پس از ارزیابی کمی و کیفی آن، cDNA سنتز شد. سپس میزان بیان ژن CXCL12 با روش Real Time PCR مورد ارزیابی قرار گرفت.یافته ها: بیان اندک CXCL12 در رده سلولی آدنوکارسینومای ریه A549 نشان دهندهی آن است که CXCL12 می تواند به عنوان یک مارکر بالقوه برای اهداف پیشگویی کننده و در نهایت درمانی در نظر گرفته شود.نتیجه گیری: CXCL12 در رده سلولی آدنوکارسینومای ریه A549 بیان کمی دارد.

زمینه و هدف: اضطراب یکی از اختلالات روانی شایع در بین جمعیت های انسانی محسوب می گردد. با توجه به عوارض جانبی داروهای شیمیایی مورد استفاده در درمان آن ها، این مطالعه با هدف بررسی عصاره هیدروالکلی برگ بارهنگ بر سطح اضطراب در موش های صحرایی نر انجام گردید.روش کار: در این مطالعه تجربی از 42 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار استفاده شد. حیوانات در گروه های 6 تایی شامل گروه کنترل منفی (سالین نرمال)، گروه کنترل مثبت (دیازپام 1 میلی گرم به کیلوگرم وزن بدن) و گروه های دریافت کننده عصاره هیدروالکلی برگ بارهنگ (مقادیر 25، 50، 100 و 200 میلی گرم به کیلوگرم وزن بدن) تقسیم شدند. جهت ارزیابی اضطراب از آزمون ماز مرتفع صلیبی شکل استفاده گردید. داده ها با استفاده از آزمون آنالیز واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی دانکن در سطح معنی داری P<0.05 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.یافته ها: نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد که عصاره هیدروالکلی برگ بارهنگ در مقادیر 50، 100 و 200 میلی گرم به کیلوگرم وزن بدن موجب بروز اثرات ضد اضطرابی در آزمون ماز مرتفع صلیبی شکل و مقدار 100 میلی گرم به کیلوگرم وزن بدن به طور معنی داری (P<0.05) نسبت به گروه کنترل سالین موجب کاهش سطح اضطراب شد و نتایجی مشابه اثرات ضد اضطرابی دیازپام را نشان داد.نتیجه گیری: با توجه به نتایج حاصل از این مطالعه به نظر می رسد عصاره هیدروالکلی برگ بارهنگ به دلیل دارا بودن ترکیبات فلاونوئیدی اثرات ضد اضطرابی داشته که این اثر احتمالا از طریق سیستم گابا ارژیک صورت می پذیرد.

زمینه و هدف: یکی از مهم ترین فاکتورهای ایجاد سرطان کولورکتال عفونت باکتریایی است. عفونت با نوع خاصی از باکتری E.coli در افراد مبتلا به بیماری های التهابی روده، می تواند باعث شروع سرطان کولورکتال شود. این باکتری با تولید توکسین ترشحی کلی باکتین شرایط فلورمیکروبی روده را برای بیماری زائی خود فراهم نموده و با اختلال در سیکل سلولی باعث شروع پیشرفت و توسعه سرطان کولورکتال می گردد. لذا هدف از این مطالعه با توجه به مقاوم شدن باکتری بررسی اثر نانو آنتی بیوتیک بر عفونت و میزان بروز و پیشرفت سرطان کولورکتال است.روش کار: 60 بیوپسی از روده بزرگ مراجعه کنندگان به کلینیک گوارش (30 نمونه از افراد مبتلا به سرطان کولورکتال و 30 نمونه از افراد سالم) از نظر بیماری روده ای و سرطان کولون، ژن clbB و clbN به عنوان مارکر جزایر ژنومی pks بررسی شد. دو نمونه Ecoli pks جدا شده از بیمار و فرد سالم تحت تاثیر آنتی بیوتیک های رایج درمان روده ای و نانو ذرات گرافن اکسید با روش سنجش قطر هاله عدم رشد قرار گرفتند و اثر سینرژیسم نانو آنتی بیوتیک بر باکتری های مزبور سنجش گردید.یافته ها: در این مطالعه ارتباط معنی داری بین فراوانی باکتری های E. coli واجد ژن clbB و clbN وسرطان کولورکتال یافت نشد (P=0.2). باکتری جدا شده از سرطان کولورکتال نسبت به گروه شاهد مقاومت بیشتری نسبت به آنتی بیوتیک ها نشان داد. اثر سینرژیسم بین آنتی بیوتیک و نانو ذرات گرافن اکسید مشاهده گردید.نتیجه گیری: نتایج بررسی این ژن ها در جامعه ایرانی در مقایسه با تحقیقات سایر جوامع فراوانی کمتری را نشان می دهد. باکتری E. coli جدا شده از سرطان کولورکتال مقاوم تر از نمونه کنترل است.

زمینه و هدف: دیازینون یک سم ارگانوفسفره است که به عنوان آلاینده محیطی موجب استرس اکسیداتیو می شود. این مطالعه به منظور تعیین اثر حفاظتی دوره برنامه تمرینی همراه با عصاره مریم گلی بر آسیب های بافت کبد حاصل از دیازینون انجام شد.روش کار: در این مطالعه 35 سر موش صحرایی نژاد ویستار به طور تصادفی به پنج گروه مساوی شامل گروه کنترل، دیازینون، دیازینون-عصاره، تمرین-دیازینون، تمرین- عصاره دیازینون تقسیم شدند. عصاره مریم گلی با دوز 100 میلی گرم بر کیلوگرم به مدت 4 هفته و دیازینون با دوز 200 میلی گرم بر کیلوگرم برای یک بار به صورت داخل صفاقی تزریق گردید. 24 ساعت بعد از آخرین تزریق موش ها کشته شد. پس از خون گیری از قلب سرم خون برای ارزیابی آنزیم های AST و ALT به روش رادیو ایمونواسی مورد استفاده قرار گرفت. بافت کبد برای مطالعات بافت شناسی از بدن خارج و نمونه برداری گردید. داده ها با آنالیز واریانس و آزمون دانکن تحلیل شدند.یافته ها: تعداد هپاتوسیت ها و مویرگ های سینوزوئیدی در گروه دیازینون نسبت به گروه کنترل کاهش معنی داری نشان داد (P<0.05) و تعداد سلول های کوپفر و میزان آنزیم های ALT و AST سرم خون افزایش معنی داری داشت. اما در تیمار عصاره و تمرین به طور معناداری تعداد هپاتوسیت و مویرگ های سینوزوئیدی افزایش و افزایش سلول های کوپفر و میزان ALT و AST القا شده توسط دیازینون مهار شد (P<0.05). هم چنین تغییرات بافت شناسی در گروه دیازینون مشاهده گردید ولی در گروه های عصاره، تمرین و ترکیبی از آنان تغییرات بافتی قابل ملاحظه ای مشاهده نگردید.نتیجه گیری: عصاره مریم گلی و تمرین سبب بهبود وضعیت آنتی اکسیدانی بدن، کاهش استرس اکسیداتیو در برابر دیازینون می شود.