مجله دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی
سال:1392 | دوره:31 | شماره:2 (پی در پی 98) |تعداد مقالات:10

سابقه و هدف: در بازسازی دندان مساله مقاومت در برابر شکستن از اهمیت برخوردار است. هدف مطالعه حاضر تعیین مقاومت در برابر شکست دندان های مولر شیری پالپوتومی شده پس ازترمیم با گلاس آینومر، آمالگام و کامپوزیت به دو روش ترمیم با و بدون Cusp reduction بود.مواد و روشها: در مطالعه تجربی آزمایشگاهی حاضر تعداد 60 دندان مولر شیری کشیده شده به صورت تصادفی در 6 گروه ده تایی قرار داده شدند و در همه آنها به جز گروه کنترل پالپوتومی به روش معمول و تهیه حفره MOD به گونه ای که عرض حفره در ناحیه ایسموس تراش دو سوم فاصله بین کاسپی باشد، انجام شد. سپس به ترتیب زیر ترمیم انجام گرفت: گروه اول با آمالگام Kerr همراه با 1.5 میلی متر کاسپ reduction، گروه دوم با کامپوزیت Z250 به صورت انله کامپوزیتی با پوشش کاسپی 1.5 میلی متر، گروه سوم مانند گروه دوم اما بدون کاسپ reduction. گروه چهارم مانند گروه سوم و با کامپوزیت Quixfil و گروه پنجم مانند دو گروه قبلی با گلاس آینومر. دندان های ترمیم شده ابتدا در دستگاه ترموسیکل، سپس در دستگاه Universal testing machine با سرعت نیم میلی متر در دقیقه تحت فشار قرار گرفتند و مقاومت در برابر شکست ثبت شده بین گروه ها مقایسه شد. از آزمون one way ANOVA برای آنالیز آماری استفاده گردید.یافته ها: میانگین مقاومت در برابر شکست در گروه ها به ترتیب زیر بود: گروه شاهد (2001.929)، گروه آمالگام (904.749)، گروه کامپوزیت Z250 بدون (reduction (1101.736، گروه کامپوزیت Quixfil بدون (reduction (1036.185، گروه کامپوزیت Z250 با (reduction (945.096 و گروه گلاس آینومر (850.313). تفاوت گروه کنترل با سایر گروه های مورد بررسی معنی دار (P<0.0001) و در سایر موارد تفاوت ها معنی دار نبود. نتیجه گیری: اگرچه در هیچکدام از روش ها استحکام شکست به اندازه استحکام دندان های شیری سالم نبود، مقادیر به دست آمده در محدوده نیروهای نرمال جویدن قرار داشت.

سابقه و هدف: برای پیشگیری از کم خونی فقر آهن، قطره آهن خوراکی از جمله ترکیبات ضروری است که در کودکان 24-6 ماهه توصیه می شود. از اشکالات این قطره ها، خطر بالقوه اروژن و کاهش ریزسختی مینای دندان شیری به علت اسیدیته بالای آن می باشد. به نظر می رسد ترکیب پودر نانوهیدروکسی آپاتیت/ کیتوزان و silicone oil با توجه به ویژگی های ساختاری اجزای آن، بتواند در تغییر ریزسختی و ساختار سطحی مینای دندان شیری موثر باشد. بنابراین مطالعه حاضر با هدف اعمال ترکیب نانوهیدروکسی آپاتیت/ کیتوزان و silicon oil پس از مواجهه با قطره آهن و تعیین تاثیر آن بر تغییرات ریزسختی و ساختار سطحی دندان شیری ناشی از مصرف قطره آهن صورت پذیرفت.مواد و روشها: در این مطالعه آزمایشگاهی، 30 دندان شیری قدامی جمع آوری و به صورت تصادفی به سه گروه تقسیم شدند. در گروه اول پس از 5 دقیقه مواجهه با قطره آهن، ترکیب پودر نانوهیدروکسی آپاتیت/ کیتوزان و silicone oil به مدت 10 دقیقه روی دندان اثر داده شد و در گروه دوم پس از تاثیر ترکیب پودر نانوهیدروکسی آپاتیت/ کیتوزان و silicone oil دندان ها تحت تاثیر قطره آهن قرار گرفتند. تغییرات ریزسختی در هر گروه با آزمون Wilcoxon one sample or Sign test و بین دو گروه با آزمون Mann Whitney U آنالیز شد. گروه سوم هم به منظور بررسی کیفی سطح نمونه ها با میکروسکوپ الکترونی (SEM) مورد بررسی قرار گرفتند. یافته ها: در گروه اول مواجهه با قطره آهن ریزسختی مینای دندان را در گروه اول تا 44% میزان اولیه کاهش داد (P<0.001). استفاده از ترکیب مورد مطالعه بعد از مواجهه با قطره آهن به طور معناداری ریزسختی مینا را تا 3% میزان اولیه افزایش داد (P=0.006). استفاده از ترکیب مورد مطالعه قبل از مواجهه با قطره اهن به طور معناداری ریزسختی مینا را تا 2% میزان اولیه افزایش داد (P=0.023). بین دو روش از نظر آماری تفاوت معناداری گزارش نشد (P=0.74). نتیجه گیری: مواجهه با قطره آهن ریزسختی مینای دندان را به شدت کاهش می دهد. استفاده از ترکیب Silicone oil و پودر نانو هیدروکسی آپاتیت/ کیتوزان در گروه اول 3% و در گروه دوم 2% در جلوگیری از کاهش ریزسختی مینای دندان شیری موثر می باشد. مقادیر تعیین شده در مقایسه با مقادیر مربوط به قطره آهن به تنهایی از نظر بالینی ارزشمند می باشند.

سابقه و هدف: پرکردن کانال ریشه، از مهم ترین قسمت های درمان ریشه است که با هدف سیل کامل و سه بعدی کانال و جلوگیری از ریزنشت و ورود مجدد و رشد میکروارگانیسم به کانال انجام می پذیرد. تاکنون مواد و تکنیک های مختلفی جهت پرکردن کانال ریشه مورد استفاده قرارگرفته اند. از میان ویژگی های مواد و تکنیک های پرکردگی، همواره سیل آپیکالی ریشه اهمیت اساسی داشته است. تحقیق حاضر با هدف مقایسه ریزنشت اپیکالی سه تکنیک پرکننده کانال شامل تکنیک حامل ترمافیل و سیلر Adseal، تکنیک تراکم جانبی با گوتاپرکا و سیلر Adseal و تکنیک تراکم جانبی با رزیلون و اپی فانی به روش نفوذ رنگ صورت پذیرفت.مواد و روشها: مطالعه تجربی آزمایشگاهی حاضر بر روی 51 نمونه دندان انسانی تک کاناله قدامی صورت گرفت. دندان ها استریل شده، بعد از قطع تاج، کانال ها با روش Crown-down آماده شدند. دندان ها به طور اتفاقی برای هر تکنیک به سه گروه مساوی 15 تایی تقسیم شدند و 6 دندان در گروه های کنترل مثبت و منفی گذاشته شدند. گروه اول: حامل ترمافیل و سیلر Adseal، گروه دوم: تکنیک تراکم جانبی با گوتاپرکا و سیلر Adseal، گروه سوم: تراکم جانبی با رزیلون و اپی فانی میزان ریزنشت به وسیله روش نفوذ رنگ اندازه گیری شده، داده ها توسط آزمون ANOVA مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفتند.یافته ها: گوتاپرکا با سیلر Adseal کمترین میزان ریزنشت اپیکالی (6.46±4.27 میلی متر)، رزیلون با سیلر اپی فانی بیشترین میزان میانگین ریزنشت (13.47±3.03 میلی متر) و ترمافیل با سیلر Adseal میزان میانگین ریزنشت اپیکالی بیشتری را نسبت به گوتاپرکا و سیلر Aseal (8.43±4.49 میلی متر) نشان داد. آنالیز آماری نشان داد که تفاوت معنی داری بین ریزنشت اپیکالی در بین سه گروه وجود دارد (P=0.0001). ننتیجه گیری: نتایج مطالعه حاضر نشان داد که گوتاپرکا با سیلر Adseal کمترین میزان ریزنشت اپیکالی، رزیلون با سیلر اپی فانی بیشترین میزان میانگین ریزنشت اپیکالی و ترمافیل با سیلر Adseal میزانی بین دو تکنیک قبلی داشت.

سابقه و هدف: کنترل درد در دندانپزشکی بویژه در رشته اندودنتیکس از اهمیت ویژه ای برخوردار است. از آنجا که دردهای اندو به دنبال درمان ریشه در دندان های وایتال ارتباط نزدیکی با واکنش های التهابی دارند و بالا رفتن میزان پروستاگلاندین ها در ضایعات التهابی حاد گزارش شده اند، بنابراین داروهای مهارکننده سیکلواکسیژناز تاثیر مهمی در کاهش التهاب و رفع درد دارند. آنزیم COX دارای دو ایزوفورم COX-1 و COX-2 است که داروهای ضدالتهاب رایج مهارکننده هر دو ایزوفورم می باشند. در سال های اخیر مطالعاتی روی داروهای مهارکننده اختصاصی COX-2 صورت گرفته که مدیاتورهای التهابی دردزائی که عمدتا از آن منشا می گیرند را بلوک می کنند. مطالعه حاضر با هدف ارزیابی اثربخشی پیش دارویی Celecoxib در مقایسه با پلاسبو در میزان درد بعد از درمان ریشه با استفاده از مقیاس VAS طراحی و اجرا گردید. مواد و روشها: این مطالعه به صورت کار آزمایی بالینی دوسوکور صورت گرفت، تعداد 30 بیمار با میانگین سنی (18 تا 57 سال) با درد شدید در مقیاس VAS بصورت تصادفی در یکی از دو گروه مصرف کننده دارویی 400 میلی گرم Celecoxib و پلاسبوقرار گرفتند. داروها نیم ساعت پیش از شروع درمان ریشه تجویز گردیدند. از بیماران خواسته شد تا درد خود را پیش از شروع درمان، بلافاصله پس از درمان و درفواصل 4، 8، 12، 24 و 48 ساعتی پس از درمان ریشه روی نمودار VAS علامت گذاری نمایند. یافته ها: در این مطالعه، اختلاف معنی داری میان اثرات ضددردی پیش داروئی با Celecoxib و پلاسبو در کاهش درد بعد از درمان در هیچ یک از ساعات مشاهده نشد (P>0.05). نتیجه گیری: با توجه به عدم وجود اختلاف معنی دار میان گروه های مورد مطالعه پیش داروئی با Celecoxib به منظور کاهش درد پس از درمان، خصوصا در بیماران دارای مشکلات گوارشی توصیه نمی شود.

سابقه و هدف: تحقیقات گذشته نشان داده اند که کست های گچی دندانپزشکی، می توانند از طریق جایگزینی 10 درصد از حجم آب اندازه گیری شده، با محلول هیپوکلریت سدیم 5.25 درصد، گندزدایی شوند. هدف از این پژوهش، بررسی مقایسه ای برخی از خصوصیات فیزیکی مدل های گچی بود که از جایگزینی چنین محلولی، به جای آب مقطر، حاصل می شوند. مواد و روشها: در این مطالعه تجربی آزمایشگاهی تعداد 45 نمونه مدل گچی شامل: گروه اول- مدل های گچی حاصل از اختلاط 300 گرم پودر گچ و 94 میلی مترمکعب آب مقطر، گروه دوم- مدل های گچی حاصل از اختلاط 300 گرم پودر گچ و 94 میلی مترمکعب محلول رقیق شده هیپوکلریت سدیم 0.5 درصد، گروه سوم- مدل های گچی حاصل از اختلاط 300 گرم پودر گچ و 90 میلی مترمکعب آب مقطر، تهیه و آزمون های سه گانه شامل زمان گیرش، انبساط ناشی از گیرش و استحکام فشاری بر روی مدل ها صورت گرفته، نتایج حاصل با هم مقایسه شدند. کلیه آزمون های صورت گرفته بر اساس پیشنهادات ارائه شده در استاندارد انجمن دندانپزشکی آمریکا (Specification No:25-ADA) صورت پذیرفتند. نتایج بدست آمده به نرم افزار SPSS وارد شدند. از آزمون های واریانس (ANOVA) جهت مقایسه سه گروه و از آزمون Tukey جهت مقایسه دو به دو استفاده شد. یافته ها: جایگزینی هیپوکلریت سدیم به جای آب مقطر، از نظر آماری منجر به کاهش معنی دار، در مدت زمان گیرش (با میانگین کاهش 515 ثانیه) گردید و استحکام فشاری نمونه ها افزایش پیدا کرد (با میانگین افزایش 4.06 مگاپاسکال). زمان گیرش در آزمونه های گروه دوم، از زمان گیرش در نمونه های گروه سوم نیز کوتاه تر بود ولی در انبساط ناشی از گیرش نمونه ها، تفاوت بارزی به لحاظ آماری مشاهده نگردید. نتیجه گیری: این جایگزینی می تواند بدون بر جای گذاشتن اثرات نامطلوب بر زمان گیرش، انبساط ناشی از گیرش و استحکام فشاری کست های گچی دندانپزشکی، روش موثر و مناسبی برای گندزدایی آنها، در لابراتوارها باشد.

سابقه و هدف: علیرغم پیشرفت های فراوان در مورد کامپوزیت های دندانی، استفاده از این مواد با تردیدهایی در زمینه خصوصیات مکانیکی از جمله استحکام خمشی همراه می باشد. از طرفی، با توجه به معرفی مواد کامپوزیتی مختلف، لزوم مقایسه خصوصیات مکانیکی این مواد مانند استحکام خمشی بیش از پیش احساس می گردد. بنابراین، مطالعه حاضر با هدف تعیین استحکام خمشی 12 نوع کامپوزیت مختلف انجام گرفت.مواد و روشها: در مطالعه تجربی آزمایشگاهی حاضر، 120 نمونه از 12 نوع کامپوزیت تهیه شدند. نمونه ها با استفاده از مولد و بر اساس استاندارد 4049 تهیه شده، سپس توسط دستگاه SMT با سرعت اعمال نیروی 0.75±0.25 میلی متر در دقیقه تحت آزمون خمش سه نقطه ای قرار گرفتند. اطلاعات بدست آمده توسط آزمون آنالیز واریانس یک طرفه و Scheffe مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. سطح آماری کمتر از 0.05 معنادار برآورد گردید. یافته ها: استحکام خمشی نمونه های کامپوزیتی از نظر آماری متفاوت بود (P<0.0001). مقایسه دوبه دوی گروه های کامپوزیتی در موارد زیر معنی دار بود: Artemis و (P<0.004) Swiss TEC، Venus و (P<0.02) Swiss TEC، Charisma و (P<0.0001) Swiss TEC، Charisma و (P<0.03) Spectrum، Artemis و (P<0.0001) Z250، Synergy و (P<0.007) Z250، Point 4 و (P<0.02) Z250، CermaX و (P<0.02) Z250، Venus و (P<0.001) Z250، Charisma و (P<0.0001) Z250، Charisma و (P<0.03) Tetric Ceram.نتیجه گیری: نتایج نشان داد تمام کامپوزیت های مورد مطالعه حداقل استحکام خمشی بر اساس استاندارد ISO 4049 داشته اند که از محدوده 134.0 مگاپاسکال برای کامپوزیت Charisma تا 263.0 مگاپاسکال برای کامپوزیت Z250 متغیر بود. استفاده از کامپوزیت های Tetric Ceram، Spectrum، Swiss TEC و Z250 به دلیل استحکام خمشی بالا در ترمیم های دارای استرس زیاد توصیه می گردد.

سابقه و هدف: ایجاد یک لایه بر سطوح آینه ها با استفاده از علم نانوتکنولوژی، موجب ایجاد خاصیت خود تمیزشوندگی در سطح آینه ها شده، به علاوه نانو ذراتی چون دی اکسید تیتانیوم، هنگام قرار گیری در مقابل نور ماوراء بنفش، دارای خواص ضد میکروبی می باشند. هدف از این مطالعه بررسی اثر پوشش نانودی اکسیدتیتانیوم بر خاصیت خود تمیز شوندگی آینه های دندانپزشکی از دید دندانپزشک و خواص ضد باکتریایی آنها بر باکتری استرپتوکوک موتانس واستافیلوکوک اورئوس بود. مواد و روشها: برای انجام این مطالعه آزمایشگاهی، فیلم های نانوساختاردی اکسید تیتانیوم با استفاده از روش Sole-Gel Dip Coating، بر روی سطح نیمی از آینه های دندانپزشکی پوشش دهی شدند. برای انجام آزمون خود تمیز شوندگی، 45 آینه معمولی و 45 آینه با پوشش نانو ذرات دی اکسید تیتانیوم کدگذاری شدند. طی تراش دندان با توربین برای بیمار توسط دندانپزشک، دوجفت آینه مورد نظر مقایسه و پرسشنامه تکمیل گردید. نظرات 9 کلینیسین که هریک این کار را برای 5 بیمار انجام داده بودند، جمع آوری شد. برای انجام آزمون ضد میکروبی، محلول دارای غلظت نیم مک فارلن و محلول صد برابر رقیق تر آن از هریک از سوش های باکتریایی مزبور تهیه شد و میزان 50 میکرولیتر از هریک از رقت های تهیه شده در ناحیه مرکزی سطح آینه ها از هریک از گروه ها چکانده شد. در بازه های زمانی 30، 60، 90 و 120 دقیقه پس از قرارگیری آینه ها تحت نور ماوراء بنفش (هر بازه زمانی، سه عدد آینه از هر گروه) در ظرف حاوی 5 میلی لیتر آب مقطر غوطه ور شدند. سپس میزان 50 میکرولیتر از محلول فوق در محیط کشت بلاد آگار جهت شمارش کلونی قرار داده شده، پس از 24 ساعت تعداد کلونی ها شمارش گردید. آزمون آماری T با سطح معنی داری 0.01 جهت بررسی میکروبی و در بخش بهبود دید آزمون های توزیع نرمال (NPar Tests) و آزمون Friedman برای مقایسه دو گروه انجام شدند. یافته ها: بین آینه معمولی و آینه با پوشش نانودی اکسید تیتانیوم تحت تابش نور ماوراء بنفش از نظر خواص آنتی باکتریال در مورد باکتری استرپتوکوک موتانس و استافیلوکوک اورئوس تفاوت معنی داری مشاهده نشد (P>0.05). بین آینه معمولی و آینه با پوشش نانودی اکسید تیتانیوم از نظر بهبود دید کلینیکی از نظر دندانپزشکان، تفاوت معنی داری مشاهده نشد (P>0.05). نتیجه گیری: آینه دندانپزشکی با پوشش نانو ذرات دی اکسید تیتانیوم از نظر خاصیت خود تمیز شوندگی و از نظر خواص ضد میکروبی ارجحیتی نسبت به آینه معمولی ندارد.

سابقه و هدف: سندرم (Ectrodactyly– Ectodermal dysplasia Clefting (EEC مجموعه نادری از اختلالات است. این سندرم با سه تظاهر ویژه که عبارتند از اکتروداکتیلی، اکتودرمال دیسپلازی و شکاف کام و لب شناخته می شود. گزارش حاضر با هدف معرفی نمونه ای از این سندرم با تظاهرات اصلی و علائم دهانی آن در نژاد ایرانی ارائه گردید. مورد: در گزارش حاضر دختری 20 ساله با سه تظاهر کلاسیک این سندرم در نژاد ایرانی معرفی گردید. بروز همزمان این سه ویژگی در یک بیمار پدیده نادری است که می توان آن را در حد یک و نیم مورد به ازای هر یک صد میلیون تولد تخمین زد. نتیجه گیری: این اختلال از نقطه نظر دندانی قابل توجه بوده، به نظر می رسد آگاهی دندانپزشکان از مشکلات دندانی این بیماری ضروری است.