فیزیولوژی و تکوین جانوری (علوم زیستی)
سال:1393 | دوره:8 | شماره:1 (پیاپی 28) |تعداد مقالات:10

مقدمه و هدف: آنتی بادی های مونوکلونال، پروتئین های ویژه ای هستند که در درمان هدفمند به طور چشم گیری مورد استفاده قرار می گیرند. هرسپتین یکی از معروف ترین آنتی بادی های مونوکلونال انسانی است که در زمینه درمان سرطان پستان مورد استفاده قرار گرفته است. در این تحقیق نشان دارسازی آنتی بادی هرسپتین با تکنسیوم به عنوان اولین قدم در تولید یک رادیوداروی جدید تشخیصی مورد ارزیابی قرار گرفته شد.روش کار: کلیه تست های کنترل کیفی شامل تعیین خلوص رادیوشیمیایی، ایمونوراکتیویته، پایداری در بافر فسفات و سرم خون انجام و نهایتا توزیع زیستی این دارو در بدن موش سوری سالم بررسی گردید.یافته ها: خلوص رادیوشیمیایی %97±2، بعد از 24 ساعت پایداری در بافر %84±1، سرم %75±2 و ایمونوراکتیویته %86±3 محاسبه شد. هیچ اکتیویته ای در بافت یا اندام خاصی از بدن موش تجمع نیافت.نتیجه گیری: بنابراین می توان نتیجه گرفت که این ترکیب نشان دار احتمالا بتواند یک کاندیدای امیدوارکننده برای کاربردهای تشخیصی در طیف وسیعی از سرطان های انسانی باشد.

مقدمه و هدف: پژوهش ها نشان داده اند که استرس اثرات مختلفی بر سیستم درون ریز بدن دارد. قرارگیری در شرایط استرس زا موجب تغییر در سطوح هورمون های تیروئیدی می شود. با توجه به نقش پروبیوتیک ها در کاهش استرس، هدف از این مطالعه بررسی میزان اثرگذاری باسیلوس برویس، پروبیوتیک بومی ایران بر ترشح هورمون های T3 و T4 در رت های نر تحت شرایط استرس بی حرکتی مزمن است.روش کار: در این مطالعه تجربی 32 سر رت نر نژاد ویستار با سن 4 هفته و وزن تقریبی 110-130 گرم انتخاب و به طور تصادفی در 4 گروه، 2 گروه کنترل منفی و مثبت و 2 گروه آزمون تقسیم بندی شدند. گروه کنترل منفی و مثبت روزانه 1 ml بافر PBS خنثی دریافت می کردند در حالی که گروه کنترل مثبت در طول 21 روز به مدت 15 دقیقه تحت شرایط استرس بی حرکتی مزمن قرار داده شدند. گروه های آزمون در طی مدت آزمون با بافر PBS حاوی پروبیوتیک به میزان گاواژ داده شدند در حالی که گروه آزمون 2 تنها در شرایط استرس قرار می گرفت. بعد از طی 21 روز، خون گیری از قلب رت ها انجام شد و بعد از تهیه سرم، میزان ترشح هورمون های T3 و T4 با استفاده از روش الایزا مورد سنجش قرار گرفت.یافته ها: نتایج حاصله از این تحقیق نشان داد که استرس سبب کاهش معنی دار میزان هورمون T4 از 0.05071±0.0008921 به 0.0444±0.001288 mg/dl می شود (P value=0.0008). درحالی که میزان هورمون T4 در گروه آزمون 1 در مقایسه با گروه کنترل منفی تفاوت معنی داری نشان نداد (P value=0.0854). میزان ترشح هورمون T4 در گروه آزمون 2 نسبت به گروه کنترل مثبت و آزمون 1 به صورت معنی داری بیشتر بود (P value<0.001). بنابراین پروبیوتیک در شرایط استرس میزان ترشح هورمون T4 را به صورت معنی داری افزایش می دهد. در مورد T3 اختلاف معنی داری بین گروه ها مشاهده نشد.نتیجه گیری: باسیلوس برویس پروبیوتیک سطح ترشح هورمون T4 را در شرایط استرس در رت ها افزایش می دهد. بنابراین نتایج این بررسی می تواند در به کارگیری باسیلوس برویس به عنوان یک عامل موثر در کنترل سطوح هورمون های تیروئیدی نقش مهمی داشته باشد.

زمینه و هدف: هدف از این مطالعه بررسی تاثیر سطوح مختلف مکمل های ویتامین E و B2 بر فاکتورهای خونی و ایمنی بچه تاس ماهی شیپ است.روش کار: این آزمایش در قالب طرح کاملا تصادفی با 6 تیمار در نظر گرفته شد. به تیمار شاهد ویتامین E و B2 اضافه نشد. در تیمارهای بعد به ترتیب 300 میلی گرم در کیلوگرم ویتامین E، 20 میلی گرم در کیلوگرم B2، مخلوط ویتامین E و B2 به میزان 15+300 میلی گرم در کیلوگرم، 20 +300 میلی گرم در کیلوگرم و 25+300 میلی گرم در کیلوگرم به هر تیمار اضافه شد. بچه ماهیان شیپ با متوسط وزن اولیه 30±1.5 گرم به مدت 8 هفته تغذیه شدند و در پایان دوره پرورش شاخص های خونی و ایمنی در آن ها اندازه گیری شد.یافته ها: نتایج نشان دادند که افزایش مکمل ویتامین E و B2 اضافه شده در جیره بر شاخص های خونی و سیستم ایمنی بدن ماهیان تاثیرگذار است. به طوری که میزان گلبول قرمز، فعالیت لیزوزیم، IgM، توتال ایمونوگلوبین و هماتوکریت در ماهیان تغدیه شده با جیره حاوی 300 میلی گرم ویتامینE در بالاترین سطح و میزان هموگلبوبین و فعالیت کامپلایمنت نوع CH50 در ماهیان با جیره حاوی 20 میلی گرم B2 در مقایسه با ماهیان تیمار شاهد به طور معنی داری در سطح بالاتری قرار داشت (P£0.05).نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان می دهد که مخلوط 300 میلی گرم ویتامین E و 20 میلی گرم B2 در جیره موجب بهبود شاخص های خونی و ایمنی در بچه ماهی شیپ می گردد.

زمینه و هدف: نانوذرات نقره با اثرات ضدمیکروبی و مصرف روز افزون آن در صنایع یکی از پرکاربردی ترین نانو ذرات می باشند. این امر ضرورت بررسی و استفاده از آن ها را افزایش داده است. هدف از این مطالعه بررسی اثرات کوتاه مدت و دراز مدت تزریق داخل صفاقی نانو ذرات نقره بر بافت هیپوکامپ است.مواد و روش ها: تعداد 56 سرموش صحرایی نر نژاد ویستار به 2 دسته و هر دسته به 4 گروه هفت تایی تقسیم گردید. گروه اول، سالین و 3 گروه تیمار نانوذرات نقره در دوزهای 100، 200 و 400 ppm دریافت کردند. دسته اول در طی پنج روز متوالی و دسته دوم در طی 10 روز متوالی تزریق داخل صفاقی تیمار گردیدند. 10 روز بعد از آخرین تزریق، بافت هیپوکامپ خارج و پس از تهیه برش های بافتی برای شناسایی نورون های نکروتیک از نمونه های سالم، از رنگ آمیزی نیسل استفاده شد.یافته ها: در دسته اول (در طی 5 روز متوالی تیمار گردیدند)، میانگین درصد سلول نکروتیک در دوز 100 ppm نسبت به گروه کنترل افزایش معنی دار داشت (p<0.01) و میانگین درصد سلول نکروتیک در دوزهای 200 و 400 ppm نسبت به گروه کنترل افزایش معنی دار داشت (p<0.001). در دسته دوم (در طی 10 روز متوالی تیمار گردیدند)، میانگین درصد سلول نکروتیک در دوز 100 ppmنسبت به گروه کنترل افزایش معنی دار داشت (p<0.01). این درصد در دوزهای 200 و400 ppm  نسبت به گروه کنترل افزایش معنی داری نشان داد (p<0.001).نتیجه گیری: نانو ذرات نقره باعث نکروز سلول های هیپوکامپ می شود. این اثر با افزایش دوزهای تزریقی نانو ذرات نقره افزایش اما وابسته به طول مدت تزریق نمی باشد.

زمینه و هدف: فعالیت بدنی تا سرحد خستگی با آزاد شدن اکسیژن فعال (ROS) و نیتروژن فعال (RNS) همراه است که به خوبی دارای یک نقش دوگانه به عنوان عامل زیان آور و مفید، شناخته شده است. ان استیل سیستئین (NAC) شکل استیله اسید آمینه L سیستئین است که در بدن تبدیل به متابولیت هایی می گردد که توانایی تحریک سنتز گلوتاتیون را داشته و در نتیجه باعث از بین بردن رادیکال آزاد می شوند. هدف از این بررسی تاثیر مصرف مکمل ان استیل سیستئین بر غلظت TAC، MDA و CRP پلاسما موش های صحرایی نژاد ویستار پس از یک جلسه فعالیت بدنی درمانده ساز است.روش کار: دراین تحقیق از 16 سر موش صحرایی ماده نژاد ویستار با وزن 250 -300 گرم و محدوده سنی 10-8 هفته که به 2 گروه تقسیم شده، استفاده گردید. گروه اول قرص حل شدنی ان استیل سیستئین (600 میلی گرم) که با گاواژ چهار ساعت قبل از آزمایش داده شده و گروه دوم به عنوان کنترل در نظر گرفته شد. نمونه خونی یک ساعت قبل از ورزش درمانده ساز، بلافاصله بعد از ورزش درمانده ساز و یک ساعت بعد از ورزش درمانده ساز در حالت استراحت جمع آوری و شاخص های TAC، MDA و CRP اندازه گیری شد.یافته ها: کاهش معنی داری در میزان غلظت مالون دی آلدهید (MDA) بلافاصله پس از ورزش درمانده ساز در گروه دریافت کننده NAC و در میزان غلظت ظرفیت آنتی اکسیدانی تام (TAC)، یک ساعت بعد از ورزش درمانده ساز در مقایسه با گروه کنترل مشاهده گردید. میزان غلظت پروتئین واکنشی (CRP) C در زمان قبل، بلافاصله و بعد از ورزش درمانده ساز هیچ گونه تفاوت معناداری را نشان نداد.نتیجه گیری: نتایج حاصل از تحقیق حاضر نشان داد که مصرف ان استیل سیستئین به صورت خوراکی و چهار ساعت قبل از انجام ورزش درمانده ساز می تواند به طور معنی داری اثرات مخرب استرس اکسایشی را کاهش دهد.

زمینه و هدف: دیابت ملیتوس یک بیماری مزمن همراه با اپیدمی نهفته است. مبتلایان به دیابت در معرض عوارض ناشی از اختلالات متابولیسمی و نقص در دستگاه ایمنی قرار دارند. امروزه استفاده از محرک های سیستم ایمنی مانند بتاگلوکان یکی از روش های مورد توجه محققین جهت کاهش عوارض ناشی از دیابت است. تحقیق حاضر با هدف بررسی اثر بتاگلوکان دیواره سلولی جدایه AT-3 ساکارومایسس سرویزیه بر فرآیند انفجار تنفسی مونوسیت های خون محیطی افراد مبتلا به دیابت صورت گرفته است.روش کار: نمونه برداری از خون محیطی 53 مورد بیمار دیابتی و 50 مورد غیر دیابتی با میانگین 39 سال از بیمارستان ولیعصر زنجان انجام شد. سلول های جدایه AT-3 ساکارومایسس سرویزیه با استفاده از سونیکاتور شکسته شدند. دیواره سلولی آن ها جدا سازی شد. بتا گلوکان از دیواره استخراج شد. آزمون Nitro Blue Tetrazolium جهت بررسی میزان انفجار تنفسی مونوسیت های تحریک شده با بتا گلوکان مورد استفاده قرارگرفت. داده ها با کمک آنالیز واریانس چند طرفه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.یافته ها: نتایج حاکی از افزایش میزان انفجار تنفسی مونوسیت های تحریک شده با بتاگلوکان دیواره سلولی جدایه ساکارومایسس سرویزیه در هر دو جنس زن و مرد مورد مطالعه بود. میزان اثربخشی وابسته به دوز غلظت بتاگلوکان و به طور معنی داری در زنان بیشتر از مردان بود (p£0.01).نتیجه گیری: بتا گلوکان مستخرج از جدایه AT-3 ساکارومایسس سرویزیه یک فعال کننده قوی سیستم ایمنی بوده است.

مقدمه و هدف: با گسترس صنعتی شدن فناوری نانو استفاده از نانوذرات نیز در تکنولوژی های مدرن افزایش خواهد یافت و افراد زیادی در معرض مواجهه با این ذرات خواهند بود. لذا بررسی اثرات غلظت های مختلف این نانوذرات بر سلامتی حائز اهمیت می باشد. این مطالعه با هدف ارزیابی اثر سمیت حاد نانوذرات مولیبدن بر برخی فاکتورهای بیوشیمیایی کبد در سرم خون موش انجام شده است.روش کار: در این مطالعه تجربی، 24 سر موش صحرایی نر بالغ به صورت تصادفی در چهار گروه شش تایی، یک گروه شاهد و سه گروه تیمار قرار گرفتند. به گروه شاهد یک میلی لیتر آب مقطر و به گروه های تیمار روزانه نانوذرات مولیبدن به ترتیب مقادیر 5 mg/kg BW، 10 و 15 به مدت 28 روز متوالی به صورت داخل صفاقی تزریق گردید. بعد از آخرین دوز دریافتی از موش ها خونگیری به عمل آمد و سطح برخی فاکتورهای بیوشیمیایی سرم مانند لاکتات دهیدروژناز (LDH)، آلانین آمینو ترانسفراز (ALT)، آسپارتات آمینوترانسفراز (AST) و آلکالین فسفاتاز (ALP) سنجیده شد و نتایج گروه ها با یک دیگر مقایسه گردید.یافته ها: کاهش معنی داری در آنزیم AST در مقادیر 5 mg/kg/BW و 10 نسبت به گروه شاهد مشاهده گردید (p<0.05) و آنزیم LDH در مقدار 5 mg/kg/BW نسبت به گروه شاهد کاهش معنی داری نشان داد (p<0.05). آنزیم ALP و ALT نیز دارای اختلاف غیر معنی دار بود.نتیجه گیری: مطالعه حاضر نشان داد که نانوذرات مولیبدن در غلظت های پایین با توجه به اثر آنتاگونیستی آن با مس سمیت حادی ایجاد نمی کند.

مقدمه و هدف: استامینوفن (پاراستامول، APAP) به طور گسترده ای به عنوان داروی ضد درد و تب بر استفاده می شود. در مقادیر درمانی استامینوفن دارویی بی خطر است. با این وجود مقادیر سمی آن می تواند سبب آسیب کبدی گردد. مسمومیت کبدی ناشی از استامینوفن عمدتا نتیجه استرس اکسیداتیو القا شده با متابولیت استامینوفن می باشد. گیاه کبر(Capparis spinosa)  در درمان بسیاری از بیماری ها مورد استفاده قرار می گیرد. این مطالعه با هدف بررسی اثرات حفاظت کبدی عصاره آبی میوه روی مدل آسیب کبدی القا شده با استامینوفن در موش صحرایی انجام گرفت.روش کار: در این مطالعه تجربی حیوانات به صورت تصادفی به 5 گروه (6 موش در هر گروه) تقسیم شدند. گروه های کنترل (سالم و مسموم شده با استامینوفن) نرمال سالین و سایر گروه ها عصاره آبی میوه کبر را با دوزهای 50، 100 و 200 میلی گرم بر کیلوگرم به صورت خوراکی دریافت نمودند. جهت القای سمیت کبدی در انتهای دوره تیمار به همه حیوانات به جز گروه کنترل سالم، استامینوفن (500 mg/kg) خورانده شد.یافته ها: در گروه های دریافت کننده عصاره در مقایسه با گروه مسموم شده با استامینوفن میزان آنزیم های آلانین-آمینوترانسفراز (ALT)، آسپارتات آمینوترانسفراز (AST)، آلکالین فسفاتاز(ALP)  و بیلی روبین تام سرم به طور معنی داری کاهش نشان داد (p<0.05). به علاوه مطالعات هیستوپاتولوژی بافت کبد نشان داد که عصاره، سمیت کبدی القا شده با استامینوفن را کاهش داده است.نتیجه گیری: نتایج این تحقیق نشان داد که عصاره میوه کبر احتمالا به واسطه ویژگی های آنتی اکسیدانی از سمیت کبدی القا شده با استامینوفن جلوگیری می کند.