علوم دامی ایران
سال:1396 | دوره:48 | شماره:4 |تعداد مقالات:14

هدف از این پژوهش بررسی بروز آبسه ی کبدی در گاوهای شیری هلشتاین و تأثیر آن بر برخی فراسنجه های خونی و بافت شناسی یاخته های کبدی بود. کبد 577 رأس گاو شیرده و خشک در زمان کشتار در دو کشتارگاه در ایران برای تشخیص آبسه ی کبدی بررسی شدند. خون گیری از گاوها در زمان نزدیک به کشتار انجام شد. 60 رأس گاو سالم یعنی به شمار گاوهای دارای آبسه ی کبدی، (که هیچ نوع مشکل از لحاظ کالبدگشایی و بازبینی امعاءواحشاء نداشتند) برابر با گله و شمار زایش به عنوان گروه شاهد در نظر گرفته شدند. بی درنگ پس از کشتار، کبد گاوها به چهار گروه کبد بدون آبسه امتیاز 0، کبد با یک یا دو آبسه ی کوچک یا آسیب بافتی امتیاز A-، کبد با یک یا دو آبسه به خوبی تشکیل شده امتیاز A و کبد با یک یا چند آبسه ی باز بزرگ، با یا بدون چسبندگی امتیاز A+ طبقه بندی شدند. بررسی کشتارگاهی نشان داد، 4/10 (60 رأس) درصد از گاوها آبسه ی کبدی داشتند (25، 7/31 و 3/43 درصد به ترتیب برایA-، A و A+). داده های به دست آمده از بررسی های بافت شناختی نشان داد، کبدهای آبسه دار در مقایسه با کبد گاوهای سالم، یاخته های هپاتوسیت نزدیک به سینوزوئیدها تغییر شکل یافته و بافت مرده (نکروزه) شده داشتند و شمار یاخته های کاپفر در کبدهای درگیر آبسه افزایش یافته بودند. غلظت آنزیم های کبدی آسپارتات آمینوترنسفراز (AST)، آلانین آمینوترنسفراز (ALT) و گاما گلوتامیل ترانسفراز (GGT) در سرم خون گاوهای دارای آبسه ی کبدی با امتیاز (اسکور)های A-، A و A+ در مقایسه با گاوهای سالم بالاتر بودند (01/0P≤ )؛ درحالی که غلظت آنزیم کراتین کیناز (CK) در گاوهای درگیر آبسه ی کمتر از گروه سالم بود (01/0P≤ ). گاوهای دارای آبسه ی کبدی با اسکورهای A-، A و A+ غلظت های پایین تری از آلبومین و کلسترول سرم در مقایسه با گاوهای سالم داشتند (01/0P≤ ). نتایج این پژوهش نشان داد، غلظت بالاتر آنزیم های کبدی و غلظت پایین آلبومین و کلسترول سرم خون در گاوهای مبتلا به آبسه ی کبدی ممکن است درنتیجه ی تخریب یاخته های کبدی و التهاب باشد. درمجموع نتیجه گیری می شود که، برخی فراسنجه های خونی می توانند به عنوان شاخصی برای بررسی وضعیت آبسه ی کبدی استفاده شوند.

در این بررسی با استفاده از مدل های اقتصاد سنجی تک متغیره و چند متغیره روش های دوره ی زمانی، قیمت های سالانه از سال 1394 تا 1399 برای ایران و از سال2014 تا 2020 برای جهان پیش بینی شد. داده های مربوط به قیمت گوشت مرغ، ذرت، کنجاله ی سویاو میزان تولید کشور ایران از سال 1369-1393 از وزارت جهاد کشاورزی، شرکت امور پشتیبانی دام و بانک مرکزی جمهوری اسلامی تهیه و داده های جهانی از FAO STAT برای سال 1961-2013 تهیه شدند. مناسب ترین مدل برای برازش و پیش بینی قیمت گوشت مرغ در ایران مدل خودتوضیح میانگین متحرک ARMAX (3, 5) با خطای پیش بینی درون و برون نمونه ای 12/2 و 7/4 درصد و در جهان، مدل خودتوضیح میانگین متحرک ARMA (1, 13) با خطای پیش بینی درون و برون نمونه ای 34/4 و 91/3 درصد بر پایه ی معیار میانگین درصد قدر مطلق خطست. همچنین نتایج برآورد الگوهای تصحیح خطای چند معادله ای (VECM) نشان داده است، یک واحد افزایش در نسبت قیمت ذرت به سویا و میزان تولید گوشت در ایران به ترتیب باعث افزایشی 59/7 و 29/3 درصدی در قیمت گوشت مرغ ایران و یک واحد افزایش در قیمت جهانی ذرت، سویا و میزان تولید جهانی گوشت مرغ به ترتیب باعث افزایشی 31/0، 46/0 و 64/0 درصدی در قیمت جهانی گوشت مرغ می شود.

به منظور بررسی تأثیر افزودن جیره ای بتائین و تزریق ویتامین 12B در دوره ی انتقال بر الگوی اسیدهای چرب شیر از 32 رأس گاو شیری هلشتاین استفاده شد. تیمارهای آزمایشی شامل شاهد یا CC(بدون افزودنی)، تیمار دوم یا CB (افزودن 50 گرم بتائین حفاظت نشده در هر روز به ازای هر رأس دام)، تیمار سوم یا BC (تزریق ده روز یک بار 5 میلی گرم ویتامین 12B) و تیمار چهارم یا BB (افزودن 50 گرم بتائین حفاظت نشده و تزریق ده روز یک بار 5 میلی گرم ویتامین 12B) بودند. نتایج نشان داد، تیمار BC و BB در مقایسه با تیمار CC و تیمار CB سبب افزایش ساخت (سنتز) دنووی اسیدهای چرب در غده ی پستانی و درصد اسیدهای چرب اشباع شیر شد (05/0>P). تیمارهای آزمایشی بر مجموع اسیدهای چرب غیراشباع با یک پیوند دوگانه و درصد اسید چرب C14: 1، C16: 1، C18: 1n9t، C18: 1n9c و C20: 1 تأثیری نداشتند (05/0P)، اما همسان با گاوهای گروه CC بود. تیمارهای آزمایشی تأثیری بر درصد چربی شیر و غلظت گلوکز پلاسما نداشتند (05/0>P). بنابراین تزریق درون عضلانی ویتامین 12B در دوره ی انتقال برای افزایش ساخت دنووی اسیدهای چرب شیر در گاوهای شیری توصیه می-شود.

هدف از این پژوهش، ارزیابی میزان مواد مغذی و الگوی اسیدهای چرب، میزان مقاومت در برابر زیست هیدروژنه شدن (بیوهیدروژناسیون) شکمبه ای و میزان آزادسازی روغن در نمک های کلسیمی پوشش دار روغن ماهی در شرایط آزمایشگاهی و بررسی استفاده از آن در شرایط درون تنی بر میزان گوارش پذیری مواد مغذی و فراسنجه های مایع شکمبه در مقایسه با روغن ماهی و نمک های کلسیمی بدون پوشش با استفاده از دام های فیستولادار بود. پوشش دار کردن منابع کلسیمی سبب افزایش کارایی محافظتی اسیدهای چرب غیراشباع در شکمبه شد (05/0P<). پوشش دار کردن مکمل های کلسیمی تفاوت معنی داری در میزان آزادسازی شکمبه ای مکمل ها ایجاد کرد ولی تفاوتی در میزان آزادسازی روغن از ترکیب مکمل ها در دیگر بخش های دستگاه گوارش و میزان آزادسازی در کل دستگاه گوارش وجود نداشت (05/0 P<). مکمل های محافظت شده در مقایسه با روغن آزاد، سبب افزایش گوارش پذیری مواد مغذی مختلف شدند (05/0P<). استفاده از روغن ماهی به صورت محافظت نشده موجب کاهش میزان تولید استات و افزایش پروپیونات و کاهش میزان نیتروژن آمونیاکی و جمعیت پروتوزوآ شکمبه شد. بود یا نبود پوشش روی نمک های کلسیمی تأثیری در ارتباط با فراسنجه های شکمبه نداشت (05/0 P>). پوشش دهی مکمل های کلسیمی سبب افزایش محافظت اسیدهای چرب غیراشباع در برابر زیست هیدروژنه شدن شکمبه ای شده و تأثیر نامطلوبی بر شاخصه های مختلف تغذیه ای حیوانات نداشت. استفاده از میزان پوشش 10 درصد وزنی را می توان بهترین میزان پوشش با توجه به داده های مربوط به ترکیب شیمیایی، الگوی اسیدهای چرب، زیست هیدروژنه شدن و آزادسازی در بخش های مختلف دستگاه گوارش دانست.

این آزمایش به منظور بررسی و تأثیر اسانس آویشن خالص و ریزپوشانی شده بر عملکرد، آنزیم های پاداکسنده (آنتی اکسیدانی) و برخی متابولیت های خونی در جوجه های گوشتی آزمایش در قالب طرح کامل تصادفی با چهار تیمار، چهار تکرار و دوازده جوجه ی گوشتی در هر تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل: 1) جیره ی پایه بدون افزودنی به عنوان شاهد (کنترل)، 2) جیره ی پایه دارای 200 میلی گرم در کیلوگرم اسانس آویشن، 3) جیره ی پایه دارای 200 میلی گرم در کیلوگرم اسانس آویشن ریزپوشانی شده، 4) جیره ی پایه دارای 100 میلی گرم در کیلوگرم اسانس آویشن ریزپوشانی شده. وزن بدن در ده روزگی بین تیمارهای حاوی افزودنی با تیمار شاهد تفاوت معنی دار داشتند (05/0>P). در سن 24 روزگی وزن بدن همه ی تیمارهای حاوی افزودنی نسبت به تیمار شاهد معنی دار شد (05/0>P). وزن در 42 روزگی تیمارهای حاوی افزودنی اسانس آویشن و 100 میلی گرم در کیلوگرم اسانس ریزپوشانی شده با تیمار شاهد تفاوت معنی دار داشتند. در دوره ی پایانی، ضریب تبدیل خوراک بین تیمارهای شاهد و اسانس آویشن 100 میلی گرم در کیلوگرم تفاوت معنی داری وجود داشت (05/0>P). نسبت وزن سنگدان، چربی محوطه ی بطنی، بورس، تیموس و طحال تفاوت معنی داری بین تیمارهای آزمایشی نداشتند. سطح گلوکز خون و سطح تری گلیسیرید، HDL-C، LDL-C و VLDL-C بین تیمارها با تفاوت معنی داری همراه نبودند (05/0P). درمجموع با توجه به عملکرد یکسان و یا بهتر تیمار آویشن محافظت شده (به ویژه 100 میلی گرم در کیلوگرم) نسبت به تیمار اسانس خالص درزمینه ی عملکردهای وزن بدن و ضریب تبدیل خوراک و. . . که سبب کاهش مصرف اسانس در جیره می شود می توان آن را توصیه کرد که عملکرد بهتری دارد.

شناسایی مناطق ژنگانی (ژنوم) که هدف انتخاب بوده اند، یکی از راهکار های اصلی تحقیقات زیستی است. هدف این پژوهش، پویش کل ژنگان برای شناسایی مناطقی از ژنگان گوسفندان نژاد زندی که در طی سال های مختلف هدف انتخاب های طبیعی یا مصنوعی قرار گرفته اند، بود. بدین منظور 96 رأس گوسفند نژاد زندی با استفاده از آرایه های ژنگانی Illumina ovine SNP50K BeadChip تعیین ژنوتیپ شدند. برای شناسایی نشانه های انتخاب بر پایه ی روش های نداشتن تعادل پیوستگی (لینکاژی) از آزمون (iHS)integrated haplotype score استفاده شد. نتایج یازده منطقه ی ژنگانی روی کروموزوم های 1 (2 منطقه)، 3، 6، 7، 8، 9، 10، 17، 22 و 26 را شناسایی کرد. تجزیه وتحلیل داده های زیستی (بیوانفورماتیکی) نشان داد، برخی از این مناطق ژنگانی به طور مستقیم و غیرمستقیم با ژن های مؤثر بر سازگاری (آداپتاسیون) به آب وهوای گرم و خشک (DNAJB4، HSPA4L، MSRB3 )، پاسخ ایمنی (IL23A، STAT6، LY96)، توسعه و اندازه ی بدن (STAC3، LAP3)، توسعه ی نظام ساختار بدنی یا اسکلتی (SPP1، MEPE، IBSP) و سوخت وساز (متابولیسم) انرژی (ATP5B، GLS2، CS) همپوشانی دارند. درنهایت بررسیQTLهای گزارش شده در ژنگان گوسفند نشان داد، این مناطق با QTLهای صفات مهم اقتصادی از جمله صفات مرتبط با رشد، لاشه و پشم در ارتباط است. به هرحال، برای شناسایی دقیق این ژن ها و QTLها لازم است بررسی های پیوستگی و عملکردی بیشتری انجام شود.

هدف از انجام این پژوهش مطالعه تأثیر مکمل کردن جیره یبره ی پرواری با سطوح مختلف مکمل تجاری فورتیدC (به دست آمده از هیدرولیز کنجاله ی پنبه دانه به عنوان منبع پپتیدهای کوچک زنجیر) بر فراسنجه های تولید گاز و تخمیر، گوارش پذیری مواد مغذی جیره و فعالیت آنزیم های میکروبی شکمبه با استفاده از شیرابه ی شکمبه ی گوسفند در شرایط آزمایشگاهی بود. تیمارهای آزمایشی شامل جیره ی شاهد (بدون فورتیدC) و مکمل کردن جیره ی شاهد به ترتیب با سطوح 35/2، 70/4 و 05/7 گرم فورتید به ازای هر کیلوگرم ماده ی خشک جیره به عنوان منبع پپتیدهای کوچک بود. نتایج نشان داد، در زمان های 16، 24 و 48 ساعت پس از نگهداری (انکوباسیون)، بیشترین و کمترین حجم گاز تولیدی به ترتیب در جیره ی حاوی بیشترین میزان فورتیدC و جیره ی شاهد مشاهده شد (05/0>P). بیشترین میزان ساخت (سنتز) پروتئین میکروبی و انرژی قابل سوخت وساز (متابولیسم) در جیره ی حاوی بیشترین سطح فورتیدC نسبت به تیمار شاهد به دست آمد (05/0>P). دیگر فراسنجه های تخمیر و قابلیت هضم دومرحله ای مواد مغذی تحت تأثیر جیره های آزمایشی قرار نگرفتند (05/0P)، اما فعالیت دیگر آنزیم های مورد بررسی شامل میکروکریستالین سلولاز و فعالیت تجزیه ی کاغذ صافی تحت تأثیر جیره های آزمایشی قرار نگرفت (05/0

هدف آزمایش بررسی ظرفیت بافری شماری از بافرها یا قلیایی کننده ها و تأثیر آن ها بر هضم و تخمیر جیره های پر کنسانتره بود. از غلظت های 0، 5/0، 1، 5/1 و 2 گرم در 100 میلی لیتر انواع بافرها و قلیایی کننده ها شامل: بی کربنات سدیم، سدیمسسکویی کربنات، اکسید منیزیم، کربنات منیزیم، بنتونیت سدیم، زئولیت و بافر ترکیبی (75/0 درصد سدیم سسکویی کربنات+ 75/0درصد بی کربنات سدیم) استفاده شد. pH اولیه ی محلول بافری، مقدار اسید هیدروکلریک مصرف شده برای تغییر ناگهانی pH به 2/5 یا زیر آن و pH نهایی ثبت شد. کمترین هیدروکلریدریک اسید مصرف شده برای کاهش ناگهانی pH به ترتیب مربوط به محلول بافری حاوی بنتونیت سدیم، اکسید منیزیم، کربنات منیزیم و شاهد بود و بیشترین آن برای سطح 5/1 و 2 درصد سدیم سسکویی کربنات، بافر ترکیبی و سطح 5/1 و 2 درصد بی کربنات سدیم بود. بافر زئولیت نیز مقاومت مناسبی در برابر تغییر pH نشان داد و تفاوت معنی داری با بافر ترکیبی و یا بافر بی کربنات سدیم نداشت. تیمارهای مورد استفاده در آزمایش تولید گاز شامل: جیره ی شاهد یا پایه بدون افزودن بافر و مقادیر 5/0 تا 2 درصد بی کربنات سدیم، 5/0 تا 2 درصد سدیم سسکویی کربنات، 5/0 درصد بنتونیت سدیم، 2 درصد کربنات منیزیم، 5/1، 2 و 5/2 درصد زئولیت و بافر ترکیبی بود که به جیره ی پایه افزوده شدند. بیشترین گاز تولیدشده مربوط به بافرهای سدیم سسکویی کربنات، بی کربنات سدیم، بافر ترکیبی و زئولیت بود. بنابراین، از نظر ظرفیت بافری و حجم گاز تولیدشده، سدیم سسکویی کربنات بهترین جایگاه و پس از آن بافر ترکیبی، بی کربنات سدیم و زئولیت نیز بافرهای مناسبی برای استفاده در جیره های حاوی مواد متراکم زیاد در تغذیه ی نشخوارکنندگان ارزیابی شدند.

به منظور افزایش صحت ارزیابی های روش بهترین پیش بینی نااُریب خطی ژنومی (GBLUP)، تکنیک نمونه گیری تجمعی بوت استرپ (بگینگ) بکار گرفته شد. بدین منظور ژنومی حاوی 10000 نشانگر تک نوکلئوتیدی دو آللی (SNP) با فواصل یکسان روی 10 کروموزوم هریک به طول 100 سانتی مورگان شبیه سازی شد. برای ایجاد عدم تعادل پیوستگی (LD) بین SNPها و جایگاه های ژنی کنترل کنندة صفات کمی (QTL)، به مدت 100 نسل بین 100 فرد (50 نر و 50 ماده) آمیزش تصادفی صورت گرفت. در نسل 101 (جمعیت مرجع) تعداد نمونه ها به 1000 یا 2000 فرد افزایش یافت و برای این افراد یک ارزش فنوتیپی شبیه سازی شد. سپس اثر نشانگرها در این جمعیت با استفاده از روش GBLUP و روش ترکیبی GBLUP با تکنیک بگینگ (BGBLUP) برآورد گردید. در آخر با استفاده از ضرایب رگرسیونی برآورد شده و با توجه به ژنوتیپ نشانگرها برای افراد جوان نسل های 102 تا 105 که جمعیت تائید نام دارند و فاقد فنوتیپ اند، ارزش های اصلاحی ژنومی محاسبه شد. براساس نتایج پژوهش حاضر، صحت ارزش های اصلاحی ژنومی روش GBLUP در همة حالات از حیث عددی بالاتر از BGBLUP بوده (p > 0. 05) و در مورد نسل اول جمعیت تائید (نسل 102) و بدون توجه به توزیع آثار جایگزینی ژنها، با جمعیتی برابر 1000 (یا 2000) فرد در جمعیت مرجع دامنة صحت ارزش های اصلاحی ژنومی روش GBLUP از 049/0± 339/0 (042/0± 412/0) برای صفت با توارث پذیری 5 درصد تا 015/0± 728/0 (015/0± 783/0) برای صفت با توارث پذیری 65 درصد متفاوت بود و مقادیر مشابه برای روش BGBLUP نیز به ترتیب 047/0± 338/0 (042/0± 411/0) و 016/0± 725/0 (015/0± 780/0) بود.

اثر متقابل اجتماعی در میان افراد می تواند نقش مهمی بر میزان عملکرد صفات تولیدی و صفات مرتبط با شایستگی در دام-های اهلی داشته باشد. به همین جهت در این بررسی اثر متقابل اجتماعی پن در یک لاین تجاری گوشتی برای دو صفت وزن تخم مرغ و وزن بدن ارزیابی و در این پژوهش از داده های 29645 پرنده واقع در مجتمع مرغ لاین آرین بابل کنار استفاده شد و فراسنجه های ژنتیکی مستقیم و اجتماعی برای این دو صفت با استفاده از چهار مدل شامل مدل کلاسیک حیوانی، مدل با اثر تصادفی پن و مدل های کامل با اثر متقابل اجتماعی با و بدون کوواریانس برآورد شد. بر پایه ی معیار آماری AICمناسب ترین مدل برای صفت وزن تخم مرغ و وزن بدن انتخاب شد. بر پایه ی مناسب ترین مدل، وراثت پذیری وزن تخم مرغ 60/0 و برای وزن بدن 55/0 برآورد شد. کوواریانس بین اثر ژنتیکی افزایشی مستقیم و اثر متقابل اجتماعی برای وزن تخم مرغ 51/0-و برای وزن بدن 37/0 به دست آمد. به طورکلی نتایج نشان داد، به دلیل رقابت ژنتیکی بین اعضای پن برای صفت وزن تخم مرغ و وزن بدن، باید اثر متقابل اجتماعی و اثر پن در مدل ارزیابی ژنتیکی این دو صفت در این جمعیت در نظر گرفته شود.

شناسایی مناطق ژنگانی (ژنومی) تحت انتخاب مثبت از بحث های مهم در حوزه ی ژنتیک جمعیت است. هدف این تحقیق، شناسایی مناطقی از ژنگان گوسفندان افشاری و مغانی است که تحت تأثیر انتخاب طبیعی یا مصنوعی قرار گرفته اند. برای این منظور 75 رأس گوسفند از دو نژاد افشاری (41 رأس) و مغانی (34 رأس)، با استفاده از آرایه های ژنگانیIllumina Ovine SNP50K BeadChip تعیین نژادگان (ژنوتیپ) شدند. برای ردیابی نشانه های انتخاب مثبت، از آزمون ناا ریب FST(تتا) در بسته ی نرم افزاری Lokern در محیط R استفاده شد. نتایج این تحقیق منجر به شناسایی 16منطقه ی ژنگانی روی کروموزوم-های 2، 3، 4، 8، 9، 13، 15، 22 و 26 شد که هدف انتخاب های مثبت در این نژادها قرارگرفته بودند. بیشتر این ژن ها در مسیر های انتقال سیگنال در طیف گسترده ای از فرآیند های سلولی و بیوشیمیایی نقش داشتند. به ویژه، نشانه های انتخاب پوشاننده ی چندین ژن که به طور مستقیم یا غیر مستقیم بر فرآیند های تجمع رنگدانه در پوست (EDN3، BNC2)، ریخت شناختی (مورفولوژی) اسکلت یا ساختار و اندازه ی بدن (BMP2، EXT2، ALX4)، تنظیم سوخت وساز (PPP1R3D) و پاسخ ایمنی (IL2RB) مرتبط بودند، شناسایی شدند. مکان های ژنی شناسایی شده نشان می دهد که انتخاب های انجام شده در فرآیند و روند تکامل و سازگار شدن با محیط و شرایط جغرافیایی متفاوت، منجر به تفرق جمعیتی نژادهای افشاری و مغانی شده است. بنابراین، نتایج به دست آمده از این تحقیق می تواند نقش مهمی در ردیابی مناطق ژنگانی مرتبط با صفات پدیدگانی (فنوتیپی) متمایزکننده ی این دو نژاد بومی داشته باشد.

یکی از راهکارهای ارائه شده برای بهبود وضعیت سلامت گاوهای شیری پس از زایش، تغذیه ی منابع اسیدهای چرب غیراشباع است. هدف این تحقیق بررسی تأثیر منابع مختلف چربی بر ماده ی خشک مصرفی، تولید و ترکیب های شیر و متابولیت های خونی در دوره ی انتقال در گاوهای شیری هلشتاین بود. شمار 35 رأس گاو هلشتاین چند بار زایش آبستن (حدود 21 روز پیش از زایش) انتخاب و به طور تصادفی به یکی از پنج تیمار آزمایشی شامل: 1) شاهد (منبع اسیدهای چرب اشباع)، 2) مکمل CLA، 3) دانه ی کتان اکسترود، 4) مخلوط دانه ی کتان اکسترود و CLA و 5) کنجاله و روغن کلسیمی کنجد اختصاص داده شدند. ماده ی خشک مصرفی و تولید شیر، روزانه اندازه گیری شد. نمونه های خون در روزهای 21-، 14-، 7-، 3-، 0، 3، 7، 14 و 21 نسبت به زمان زایش برای تعیین غلظت گلوکز، کلسترول، تری گلیسیرید، لیپوپروتئین با چگالی پایین (LDL) و اسیدهای چرب آزاد غیراستریفیه ی پلاسما (NEFA) گرد آوری شد. ماده ی خشک مصرفی، کمیت و کیفیت شیر، غلظت NEFA و تری گلیسیرید پلاسما تحت تأثیر تیمارها قرار نگرفت (05/0P˃ ). در دوره ی پس از زایش، غلظت گلوکز پلاسما در تیمار CLA در مقایسه با جیره های شاهد، کتان و مخلوط کتان و CLA بالاتر بود (05/0P˂ ). تیمار کنترل، بالاترین غلظت LDL را داشت (05/0P˂ ). غلظت کلسترول تیمار شاهد در روزهای 7 و 14 پس از زایش در مقایسه با دیگر تیمارها بالاتر بود (05/0P˂ ). به طورکلی تغذیه ی اسیدهای چرب غیراشباع بر عملکرد تأثیری نداشت ولی موجب بهبود فراسنجه های خونی شد.