خرید و فروش خون به عنوان یکی از راه های متداول تهیه خون و فرآورده های خونی همواره مخالفین و موافقین خود را داشته است. خصوصیات و ویژگی های منحصر به فرد این عضو از بدن در مقایسه با سایر اعضا، توجه به اهداکننده به عنوان یک منبع تجدیدپذیر و دائمی تهیه خون، سهولت انتقال، تاثیرات به سزای پزشکی و کاربرد ویژه این عنصر حیاتی و فرآورده های آن در زمینه های دارویی، زمینه کالا انگاری، خرید و فروش و سوء استفاده از آن را فراهم نموده و صرف نظر از مخاطرات ناشی از توزیع خون آلوده، باعث به خطرافتادن ارزش های اخلاقی و انسانی از قبیل نوع دوستی گردیده و انسان را در ردیف اشیا و اموال قرار داده است. این امر، موجب دخالت سازمان های بین المللی از طریق صدور بیانیه، اعلامیه، توصیه نامه و تصویب قطع نامه و به تبع آن، تحول نظام های حقوقی در جهت حفظ کرامت و شان والای انسانی گردید. بررسی این موارد نشان می دهد که خرید و فروش خون، باید بدون کالا انگاری، همراه با رعایت جانب ضرورت برای نجات جان انسان و با نظارت کامل دولت ها و قانونگذاری کامل و بدون ابهام در این زمینه، صورت پذیرد.