زیست شناسی کاربردی
سال:1383 | دوره:17 | شماره:1 |تعداد مقالات:8

توزیع جغرافیایی جمعیت های متعلق به 13 گونه از جنس Aegilops پس از انجام شمارش کروموزومی بر حسب ارتفاع از سطح دریا در ایران مورد بررسی قرار گرفت. ارتباط بین سطوح پلوئیدی، نوع ژنوم و توزیع در ارتفاع ارزیابی شد. نتایج موید توزیع و حضور بیشتر گونه های دارای ژنوم D و تتراپلوئیدها در ارتفاعات بالاتر نسبت به سایر گونه هاست. از میان گونه های این جنس در ایران. گونه های Ae. Kotschyi و Ae. Tauschii در پایین ترین و گونه Ae. Crass در بالاترین ارتفاع از سطح دریا توزیع شده اند.

در این بررسی، اثر اسید سالیسیلیک (SA) بر جوانه زنی، رشد دانه رست های تربچه (Raphanus sativus L.) و اثر متقابل آن با هورمون های گیاهی مورد بررسی قرار گرفت. نتایج آزمایشها نشان داد که SA در غلضتهای بالا از جوانه زنی جلوگیری نموده و عملا در mM4 درصد آن را به صفر رسانیده است. همچنین با افزایش غلظت SA طول ریشه چه دانه رستها و فعالیت آنزیم آلفا – آمیلاز کاهش یافت، در حالی که میزان فعالیت آنزیم اکسین اکسیداز افزایش پیدا کرد. برای بررسی علل کاهش طول ریشه چه، اثر متقابل SA با هورمونهای IAA، GA، ABA و سیتوکینین بررسی شد. GA به تنهایی محدود کننده رشد ریشه نبود ولی با SA همیاری نشان داد و موجب کاهش بیشتر طول ریشه چه دانه رست ها گردید. IAA در غلظتهای 8-10، 7-10 و 6-10 میلی مولار موجب تحریک رشد طولی ریشه نسبت به شاهد شد و در غلظتهای 8-10  و 7-10 میلی مولار همراه با SA (0.5 و 1 میلی مولار) رشد طولی ریشه چه را افزایش داد ولی نتوانست بر تاثیر غلظتهای بالای SA (2 میلی مولار) غلبه نماید. ABA به تنهایی محدود کننده رشد ریشه چه بود و در غلظت 1 میلی مولار جوانه زنی را به طور کامل مهار نمود. جالب توجه این که ABA در غلظتهای 4-10 و 6-10 میلی مولار با اثر کاهنده SA پادکرداری (آنتاگونیسم) نشان داد و سبب افزایش رشد طولی ریشه چه شد. سیتوکینین به تنهایی در غلظتهای 4-10 و 6-10 میلی مولار، رشد طولی ریشه چه را افزایش داد ولی در غلظت 1 میلی مولار طول ریشه چه را به میزان قابل توجهی کاهش داد. سیتوکینین در غلظتهای 4-10 و 6-10 میلی مولار با SA پادکرداری نشان داد و سبب افزایش رشد ریشه چه شد.  

عملکرد حفاظتی که به آنتوسیانین برگها نسبت می دهند، می تواند بطور موثری به وسیله ترکیبات القا کننده مانند ترکیبات بیماریزا، اسید سالیسیلیک و تعدادی از ترکیبات دیگر تحریک شود. در این پژوهش گیاه دارویی مینای چمنی Bellis perennis L.)) از خانواده مرکبیان (کاسنی) ساخته شدن آنتوسیانین سیانیدین 3- مالونیل گلوکورونوزیل گلوکوزید Cyanidin 3-malony – glucuronosylglucoside)) را در برگهای خود در پاسخ به اسید سالیسیلیک و عامل بیماریزایی افزایش می دهد. نتایج حاکی از آن است که مقدار آنتوسیانین در گیاهان تیمار شده با غلظتهای 3، 7 و 11 میکرومولار اسید سالیسیلیک نسبت به گیاهان تیمار نشده با این اسید و بدون آلودگی باکتریایی (گیاهان کنترل) افزایش پیدا کرد. همچنین مقدار آنتوسیانین در گیاهان آلوده به باکتری و بدون تیمار اسید سالیسیلیک بیشتر از گیاهان کنترل بود. در ضمن زمانی که گیاهان آلوده، با اسید سالیسیلیک تیمار شدند، افزایش قابل ملاحظه ای در مقدار آنتوسیانین نسبت به گیاهان کنترل مشاهده شد. همچنین کروماتوگرامهای به دست آمده از نمونه ها، به روش HPLC و مقایسه آنها با کروماتوگرام آنتوسیانین استاندارد نتایج فوق را تایید کرد.

در این پژوهش مطالعه بر روی 52 نمونه ماهی نر و 46 ماهی ماده بالغ از دو گونه Aphanius vladykovi و Aphanius sophiae متعلق به خانواده کپور دندانداران (Cyprinodontidae) صورت گرفته است. تعداد 66 صفت مورفومتریک و مریستیک بر روی دو گونه عنوان شده اندازه گیری و شمارش شد. در تجزیه و تحلیل ویژگیها به منظور حذف تفاوتهای جنسی، مقایسه ی بین نرها و ماده های دو گونه به طور کاملا جداگانه انجام گرفت. در تجزیه به عاملها در بین ماده های دو گونه A.sophiae A. vladykovi مهمترین صفات عبارت بودند از: فاصله باله پشتی تا پوزه، فاصله باله مخرجی تا پوزه، ارتفاع بدن، طول کل بدن، طول سر، پهنای سر، فاصله باله لگنی تا پوزه و ارتفاع سر. در بین نرهای دو گونه ی اشاره شده صفات طول سر، فاصله باله پشتی تا پوزه، طول کل بدن، فاصله بین دو چشم، فاصله باله مخرجی تا پوزه، پهنای سر، فاصله بین دو چشم تا انتهای سرپوش آبششی، ارتفاع سر، فاصله باله لگنی تا پوزه، ارتفاع ساقه دمی، پهنای دهان و طول باله مخرجی بیشترین تنوع را نشان دادند. جدایی بین دو گونه A.sophiae A. vladykovi با استفاده از PCA نمایش داده شد، که این جدایی توسط تجزیه خوشه ای (Cluster) نیز تایید گردیده است.

شمشاد خزری (Buxus hyrcana) از تیره شمشاد (Buxaceae) تنها گونه جنس شمشاد در ایران است. این گونه یکی از گونه های در معرض خطر می باشد. در این پژوهش سه گونه B. sempervirens، B. colchica و . hyrcana B از نظر تشریحی مورد مطالعه قرار گرفتند. صفات تشریحی برگ، ساقه و دمبرگ مربوط به هر گونه پس از مطالعه برش های متعدد یادداشت شد. در نهایت صفات تشریحی متمایز کننده گونه ها مورد بحث و بررسی قرار گرفت.

سیتریک اسید در تفاله انگور با استفاده از رشد اسپر جیلوس- نایجر در یک سیستم تخمیر بستر جامد تولید شد. تاثیر تعدادی از عوامل انتخابی در این عملیات بر تولید سیتریک اسید بررسی گردید: سن اسپور، PH، محتوای رطوبت اولیه سابسترایت و اندازه ذرات آن. در این تخمیر اضافه کردن متانل نیز مورد بررسی قرار گرفت. میزان بهینه رطوبت اولیه سابسترایت و PH در ابتدا تخمیر، به ترتیب 65% و 5 بوده است. تولید سیتریک اسید به حد 97 گرم به ازار یک گیلوگرم تفاله انگور می باشد- دما و زمان تخمیر به ترتیب 30C و 5 روز بوده است. بازدهی تولید بر اساس مصرف قند موجود به حد 81% است.