یکی از معضلات مدیریت شهری استان آذربایجان غربی تجربه روند رشد سریع شهرنشینی در سه دهه اخیر و به تبع آن شکل گیری سکونتگاه های غیررسمی (مناطق حاشیه نشین) به لحاظ ضعف های ساختاری متعدد - از حوزه های اقتصادی گرفته تا مدیریت شهری - می باشد، افزایش قریب به یک میلیون نفر دیگر به جمعیت فعلی استان تا سال 1405 زنگ خطری برای مدیریت و برنامه ریزی شهری آن می باشد.روش این پژوهش از نوع آماری ـ تحلیلی می باشد. نتایج سرشماری 50 سال اخیر استان مورد تحلیل قرار گرفته و سپس بر اساس تحلیل روند و کاربست مدل های آماری، جمعیت استان برای [سال] 1405 پیش بینی شده و بر آن اساس تصویری از نیاز به مسکن و رشد سکونتگاه های غیررسمی استان برای [سال] 1405 ارایه شده است.کمبود مسکن، بد مسکنی، آلودگی محیط زیست، پایین آمدن احساس امنیت، گسترش فقر، بیکاری، و به طور کلی کاهش ارزش های زندگی شهری تنها بخشی از تبعات رو به رشد پدیده سکونتگاه های غیررسمی در استان می باشد که در صورت عدم کاربست مدیریت راهبردی و توافق بر سر اجرای دقیق محورهای مصوب برنامه پنجم توسعه استان ابعاد وسیعتری خواهد گرفت.