مبحث انرژی همواره یکی از مسائل مهم در حوزه اقتصاد بوده، بنابراین توجه به مدیریت منابع انرژی از اهمیت بسزایی برخوردار است. وابستگی ایران به منابع نفتی و آثار زیان بار زیست محیطی ناشی از آن، ضرورت مدیریت مصرف منابع و افزایش بهره وری استفاده از آنها را بیش از پیش آشکار می سازد. در دهه هشتاد به تبع افزایش قیمت نفت و گسیل شدن درآمدهای نفتی به کشور، مصرف انرژی نیز به طور چشمگیری در تمامی بخش ها افزایش یافته است. بنابراین بررسی دلایل افزایش مصرف انرژی و بخش هایی که این نرخ رشد مصرف را نشان می دهد، موردتوجه است. این تحقیق به بررسی مصرف انرژی (انرژی اولیه و ثانویه) در سال های 1390-1380 با استفاده از روش تجزیه تحلیل ساختاری (SDA) می پردازد و با تجزیه مصرف انرژی به سه اثر ساختاری، تولیدی و شدت انرژی، عوامل موثر در روند مصرف انرژی را شناسایی می کند. نتایج نشان می دهد که 73% افزایش مصرف انرژی به خاطر اثر تقاضای نهایی بوده و اثر شدت انرژی نیز 14% به این افزایش کمک کرده است، اما ثر ساختار تولید و اثر ساختار مصرف به میزان 7.7% و 4.9% از اثر افزایشی کل کاسته اند.