با وجود واحدهای بادی در بازار برق و به دلیل عدم قطعیت مربوط به پیش بینی توان بادی، برنامه ریزی بازار در یک چهارچوب تصادفی انجام می شود. مزیت اصلی مساله ی تصادفی نسبت به نوع معین این است که تصمیم گیری های بهینه، مقدار امید ریاضی تابع هدف را بهینه می کنند. اما علیرغم وجود این مزیت در برنامه ریزی تصادفی، عیب اصلی آن در نظر نگرفتن دیگر پارامترهای نشان دهنده ی توزیع احتمال تابع هدف هست که در قالب مفهوم ریسک این پارامترها در مساله لحاظ خواهند شد. در این مقاله مساله ی حداکثرسازی سود باقیمانده از تسویه ی بازار همزمان انرژی و ذخیره برای بهره بردار مستقل سیستم و در عین حال حداقل هزینه های بهره برداری از واحدهای حرارتی با حضور واحدهای بادی و با در نظر گرفتن مفهوم ریسک مورد مطالعه قرار خواهد گرفت. مدل پیشنهادی یک مدل برنامه ریزی ترکیبی خطی- عدد صحیح (MILP) و با در نظر گرفتن شاخص های ریسک ارزش در خطر (VaR) و ارزش در خطر شرطی (CVaR) جهت ارزیابی میزان ریسک پذیری بهره بردار هست.