رله های دیستانس و اضافه جریان، نقش کلیدی در حفاظت خطوط انتقال در سیستم های انتقال و فوق توزیع دارند. شبکه های قدرت، عدم قطعیت های ساختاری مختلفی دارند؛ ازجمله این عدم قطعیت ها، خروج خطوط به صورت برنامه ریزی شده یا نشده است. در صورت وقوع این عدم قطعیت ها، ماتریس امپدانس شبکه و دامنه و توزیع جریان خطای عبوری از رله ها تغییر می کند که این تغییرات سبب تغییر ضرایب قیود هماهنگی می شود؛ بنابراین، امکان عملکرد نابه جای رله ها و انتخابگرنبودن سیستم حفاظتی در اثر تغییرات این ضرایب وجود دارد. به منظور داشتن هماهنگی مقاوم، باید قیود هماهنگی ناشی از ساختارهای مختلف در مسئله هماهنگی لحاظ شود. در چنین شرایطی، زمان عملکرد رله ها به منظور ارضای تمامی قیود افزایش می یابد. در این مقاله، انتخاب مشخصه مناسب از بین مشخصه های استاندارد برای رله های اضافه جریان برای کاهش زمان عملکرد رله ها باوجود داشتن هماهنگی مقاوم پیشنهاد شده است. دیدگاه پیشنهادی روی سیستم های تست 8 شینه و 14 شینه IEEE ارزیابی شده است. نتایج شبیه سازی ها نشان می دهند که با اعمال دیدگاه پیشنهادی به مسئله هماهنگی رله های دیستانس و اضافه جریان، زمان عملکرد رله ها با حفظ عملکرد صحیح آنها، باوجود تغییر ساختار شبکه، به طور چشمگیری کاهش می یابد.